Η Μίλαν στο κανάλι της στο YouTube ανέβασε ένα βίντεο-αφιέρωμα στον
Ρικάρντο Μοντολίβο, τον οποίο απέκτησε αυτό το καλοκαίρι,
χαρακτηρίζοντας τον "έκπληξη του Euro"!πηγή: sportdog.gr
Τρίτη 3 Ιουλίου 2012
Η Μίλαν αποθεώνει Μοντολίβο! (ΒΙΝΤΕΟ)
Η Μίλαν στο κανάλι της στο YouTube ανέβασε ένα βίντεο-αφιέρωμα στον
Ρικάρντο Μοντολίβο, τον οποίο απέκτησε αυτό το καλοκαίρι,
χαρακτηρίζοντας τον "έκπληξη του Euro"!πηγή: sportdog.gr
Με το αριστερό...!!
Η καλή εμφάνιση στο δεύτερο μέρος και το γκολ του Διαμαντάκου δεν
έφτασαν για την Εθνική Νέων, που ηττήθηκε με 2-1 από τους Ισπανούς στην
πρεμιέρα του EURO U-19, που διεξάγεται στην Εσθονία...
Κακό το πρώτο μέρος
Το πρώτο μέρος της Εθνικής ήταν στο μεγαλύτερο διάστημα κακό. Οι μικροί έδωσαν από την αρχή χώρο στους Ισπανούς και αρκέστηκαν σε αμυντικό παιχνίδι και παρότι ήταν αυτοί που έχασαν την πρώτη σημαντική ευκαιρία στο ματς και συγκεκριμένα με τον Γιαννιώτα στο 27', βρέθηκαν πίσω στο σκορ τρία λεπτά αργότερα. Σκόρερ ο Ροντρίγκεθ που πέρασε όποιον βρήκε μπροστά του και με σουτ έκανε το 0-1.
Οι Ίβηρες στο 40' κατάφεραν να διπλασιάσουν τα τέρματά τους σε μια φάση που ο Καπίνο φέρει ευθύνη, μιας και μετά από κόρνερ έκανε άστοχη έξοδο, με συνέπεια ο Οσέντε να κάνει το 0-2. Το ημίχρονο έκλεισε με μια ακόμα μεγάλη ευκαιρία για την Εθνική, με τον Κατίδη να μην μπορεί να πλασάρει σωστά τον τερματοφύλακα της Ισπανίας στέλνοντας την μπάλα ελάχιστα άουτ.
Μέρα με τη νύχτα στο δεύτερο
Και ενώ όλοι περίμεναν πως μετά το 0-2, αλλά και την εικόνα του αγώνα, στο δεύτερο ημίχρονο οι Ισπανοί θα έκαναν πάρτι διαψεύστηκαν. Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα μπήκε εξαιρετικά δυνατά στον αγώνα και πίεσε από το πρώτο λεπτό, δείχνοντας πως ήθελε να μπει και πάλι στον αγώνα. Η πρώτη μεγάλη στιγμή για τους παίκτες του Τσάνα στην επανάληψη ήταν στο 65' όταν ο εκ των κορυφαίων της Εθνικής Μαυρίας, γύρισε στον Διαμαντάκο που δεν μπόρεσε για λίγο να κάνει το 1-2.
Ένα λεπτό αργότερα ο επιθετικός του Ολυμπιακού κατάφερε να μειώσει το σκορ. Ο Φουρνάλος έκανε τη σέντρα από δεξιά, ο Κατίδης γύρισε στον Διαμαντάκο και αυτός με σουτ έστειλε την μπάλα στα δίχτυα των Ισπανών. Το 1-2 ήταν και η μεγαλύτερη στιγμή της Εθνικής, καθώς παρά την πίεση που άσκησε δεν μπόρεσε να βρεθεί με αξιώσεις στην εστία των αντιπάλων.
Επόμενη αντίπαλος της Εθνική θα είναι την ερχόμενη Παρασκευή η Εσθονία, ενώ στον όμιλο υπάρχει και η Πορτογαλία.
Οι συνθέσεις των δύο ομάδων:
Ελλάδα (Κώστας Τσάνας): Καπίνο, Μαρινάκης, Μπουγαϊδης, Μπάλλας(72' Μπούζας), Μαυρίας(78' Μπακασέτας), Διαμαντάκος, Κατίδης, Γιαννιώτας, Ρουγκάλας, Λυκογιάννης, Φουρλάνος(81' Μπουχαλάκης).
Ισπανία (Χουλέν Λοπετέγι): Αριθαμπαλάγα, Μανκίγιο, Γκριμάλντο, Οσέντε, Χουάνμι, Σούσο, Χεσέ Ροντρίγκεθ(52' Αλκάθερ), Χόνι, Νίγκεθ, Τόρες(64' Χοσέ Καμπάνια), Ντεουλοφέου(84' Χουάν Μπερνάτ).
Πηγή: gazzetta.gr
Το πρώτο μέρος της Εθνικής ήταν στο μεγαλύτερο διάστημα κακό. Οι μικροί έδωσαν από την αρχή χώρο στους Ισπανούς και αρκέστηκαν σε αμυντικό παιχνίδι και παρότι ήταν αυτοί που έχασαν την πρώτη σημαντική ευκαιρία στο ματς και συγκεκριμένα με τον Γιαννιώτα στο 27', βρέθηκαν πίσω στο σκορ τρία λεπτά αργότερα. Σκόρερ ο Ροντρίγκεθ που πέρασε όποιον βρήκε μπροστά του και με σουτ έκανε το 0-1.
Οι Ίβηρες στο 40' κατάφεραν να διπλασιάσουν τα τέρματά τους σε μια φάση που ο Καπίνο φέρει ευθύνη, μιας και μετά από κόρνερ έκανε άστοχη έξοδο, με συνέπεια ο Οσέντε να κάνει το 0-2. Το ημίχρονο έκλεισε με μια ακόμα μεγάλη ευκαιρία για την Εθνική, με τον Κατίδη να μην μπορεί να πλασάρει σωστά τον τερματοφύλακα της Ισπανίας στέλνοντας την μπάλα ελάχιστα άουτ.
Μέρα με τη νύχτα στο δεύτερο
Και ενώ όλοι περίμεναν πως μετά το 0-2, αλλά και την εικόνα του αγώνα, στο δεύτερο ημίχρονο οι Ισπανοί θα έκαναν πάρτι διαψεύστηκαν. Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα μπήκε εξαιρετικά δυνατά στον αγώνα και πίεσε από το πρώτο λεπτό, δείχνοντας πως ήθελε να μπει και πάλι στον αγώνα. Η πρώτη μεγάλη στιγμή για τους παίκτες του Τσάνα στην επανάληψη ήταν στο 65' όταν ο εκ των κορυφαίων της Εθνικής Μαυρίας, γύρισε στον Διαμαντάκο που δεν μπόρεσε για λίγο να κάνει το 1-2.
Ένα λεπτό αργότερα ο επιθετικός του Ολυμπιακού κατάφερε να μειώσει το σκορ. Ο Φουρνάλος έκανε τη σέντρα από δεξιά, ο Κατίδης γύρισε στον Διαμαντάκο και αυτός με σουτ έστειλε την μπάλα στα δίχτυα των Ισπανών. Το 1-2 ήταν και η μεγαλύτερη στιγμή της Εθνικής, καθώς παρά την πίεση που άσκησε δεν μπόρεσε να βρεθεί με αξιώσεις στην εστία των αντιπάλων.
Επόμενη αντίπαλος της Εθνική θα είναι την ερχόμενη Παρασκευή η Εσθονία, ενώ στον όμιλο υπάρχει και η Πορτογαλία.
Οι συνθέσεις των δύο ομάδων:
Ελλάδα (Κώστας Τσάνας): Καπίνο, Μαρινάκης, Μπουγαϊδης, Μπάλλας(72' Μπούζας), Μαυρίας(78' Μπακασέτας), Διαμαντάκος, Κατίδης, Γιαννιώτας, Ρουγκάλας, Λυκογιάννης, Φουρλάνος(81' Μπουχαλάκης).
Ισπανία (Χουλέν Λοπετέγι): Αριθαμπαλάγα, Μανκίγιο, Γκριμάλντο, Οσέντε, Χουάνμι, Σούσο, Χεσέ Ροντρίγκεθ(52' Αλκάθερ), Χόνι, Νίγκεθ, Τόρες(64' Χοσέ Καμπάνια), Ντεουλοφέου(84' Χουάν Μπερνάτ).
Πηγή: gazzetta.gr
Πάει για... happy end!
Με βάση τις τελευταίες πληροφορίες όλα δείχνουν ότι σύντομα οι Ίβιτς,
Χαλκιάς και Τσιρίλο θα υπογράψουν τους νέους διακανονισμούς τους με την
ΠΑΕ ΠΑΟΚ.
Η στάση των παικτών έχει αλλάξει και εκεί που έδειχναν μία κακή διάθεση
για να συνομιλήσουν ή να ακούσουν, αυτές τις τελευταίες ημέρες είναι σε
συνεχείς επαφές με την ΠΑΕ και όλα δείχνουν ότι μάλλον θα βρεθεί λύση.
Στις βασικές αρχές της νέας συμφωνίας οι εμπλεκόμενες πλευρές τα έχουν βρει και όπως λέγεται απομένουν οι τελευταίες λεπτομέρειες…
Πηγή: paok24.gr
Στις βασικές αρχές της νέας συμφωνίας οι εμπλεκόμενες πλευρές τα έχουν βρει και όπως λέγεται απομένουν οι τελευταίες λεπτομέρειες…
Πηγή: paok24.gr
«Όνειρο ζωής η Λιλ» (BINTEO)
Ο Βίκτωρ Κλωναρίδης με την υπογραφή του συμβολαίου του στη Λιλ μίλησε
και στο κανάλι της γαλλικής ομάδας, λέγοντας μεταξύ άλλων οτι "αφότου
έμαθα για το ενδιαφέρον της Λιλ, για μένα ήταν ένα όνειρο για να έρθω να
αγωνιστώ εδώ"...
Σε επαφές με Νάτσο Γκαρσία!!
Νέα προσπάθεια επαφής με τον Νάτσο Γκαρσία είχαν οι άνθρωποι του Αρη
προκειμένου να λύσουν μια ακόμη σημαντική εκκρεμότητα που υπάρχει και
ένα... αγκάθι 400.000 ευρώ.
Ο Βολιβιανός που είναι πολύ πιθανό να συνεχίσει την καριέρα του στην
Οριέντε Πετρολέρο, στις προπονήσεις της οποίας παίρνει μέρος εδώ και
λίγες μέρες, έχει να παίρνει από τους κίτρινους ολόκληρο το ποσό του
συμβολαίου της περασμένης χρονιάς, παρότι δεν αγωνίστηκε ούτε
δευτερόλεπτο. Μάλιστα παρά τις προσπάθειες των ανθρώπων του ΑΡΗ να τον
πείσουν να χαρίσει ένα ποσό, εμφανίζεται προς το παρόν αρνητικός και
θέλει ολόκληρο το ποσό.
Στην επικοινωνία που υπήρχε μαζί του πάντως έδειξε πρόθυμος να εξυπηρετήσει στην χρονική διάρκεια της καταβολής των δεδουλευμένων του σε βάθος 12 μηνών και παρέπεμψε τους κίτρινους στον δικηγόρο του που χειρίζεται την υπόθεση και με τον οποίο θα επικοινωνούν πλέον οι άνθρωποι του ΑΡΗ. Οι κίτρινοι θέλουν να κλείσουν και αυτή την εκκρεμότητα σύντομα, και ποντάρουν στο ότι και ο ίδιος ο παίκτης θέλει να μείνει ελεύθερος. Απλά ελπίζουν να βρεθεί η χρυσή τομή και να μην χρειαστεί να καταθέσει προσφυγή.
Πηγή: allaboutaris.com
Στην επικοινωνία που υπήρχε μαζί του πάντως έδειξε πρόθυμος να εξυπηρετήσει στην χρονική διάρκεια της καταβολής των δεδουλευμένων του σε βάθος 12 μηνών και παρέπεμψε τους κίτρινους στον δικηγόρο του που χειρίζεται την υπόθεση και με τον οποίο θα επικοινωνούν πλέον οι άνθρωποι του ΑΡΗ. Οι κίτρινοι θέλουν να κλείσουν και αυτή την εκκρεμότητα σύντομα, και ποντάρουν στο ότι και ο ίδιος ο παίκτης θέλει να μείνει ελεύθερος. Απλά ελπίζουν να βρεθεί η χρυσή τομή και να μην χρειαστεί να καταθέσει προσφυγή.
Πηγή: allaboutaris.com
Ολοταχώς στην πτώχευση!!
ΤΙ μου έκανε εντύπωση στον τελικό; Κατ' αρχάς, να διευκρινίσω ότι αφού
είχε γίνει η σχετική κράτηση, είδα το ματς παραδοσιακά. Γράφει ο Κώστας
Καίσαρης.
Πρώτο τραπέζι πίστα, σε πιτσαρία απέναντι στην τηλεόραση. Δίπλα
τέσσερις πιτσιρικάδες Ιταλοί να φωνάζουν στο ξεκίνημα του ματς κάθε φορά
που η μπάλα πλησίαζε στον Μπαλοτέλι «Μάαααριο».
Κάθε λαός έχει τον δικό του τρόπο στα επιφωνήματα. Σχεδόν όμως πριν από τις εννιάμισι είχε αρχίσει η μετάδοση μιας υποτυπώδους τελετής λήξης για να θυμηθούμε λίγο την κυρία Γιάννα, τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας και την ισχυρή Ελλάδα του 2004. Δεν ξέρω πόση τηλεθέαση είχε ο τελικός, σίγουρα όμως θα ήταν ιδιαίτερα υψηλή.
Αυτό που είδα όμως από πρώτο χέρι ήταν ότι δεν υπήρχαν διαφημίσεις. Για ελάχιστες μιλάμε, μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού. Γι' αυτό και μεταδόθηκε σχεδόν ολόκληρο το τελετουργικό. Κάποιες λίγες διαφημίσεις υπήρξαν στο ημίχρονο. Μια εταιρεία αθλητικών ειδών και οι χορηγοί της δικιάς μας εθνικής ομάδας, που ακόμα είναι στην επικαιρότητα. Και δεν τα λέω αυτά επειδή λυπάμαι την ΕΡΤ ή ανησυχώ για την τύχη της.
Ας είναι καλά για τη δημόσια τηλεόραση, όπως την αποκαλούσε ο Αντώνης Κατσαρός, επειδή το «κρατική» το θεωρούσε υποτιμητικό, η ΔΕΗ. Μέχρι και στα ρολόγια στους τάφους των νεκροταφείων επιβάλλεται το σχετικό τέλος. Κάνω αναφορά στο ελάχιστο μέγεθος της διαφήμισης για να αναδείξω το μέγεθος της κρίσης.
Σε μια χώρα που καταρρέει και η αγοραστική δύναμη του καταναλωτή είναι είδος προς εξαφάνιση, ποιος να ρίξει λεφτά στη διαφήμιση; Κάπως έτσι λοιπόν φτάσαμε στο σημείο τελικός Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος να έχει τόση εμπορική αξία όση σχεδόν και «Ο θρύλος του εκλεκτού» που παιζότανε την ίδια ώρα στη ΝΕΤ.
Και το «Ταξίδι στην άκρη του κόσμου» στην ΕΤ3. Μπορεί λοιπόν σ' αυτές τις δεύτερες εκλογές να καταφέραμε να κάνουμε κυβέρνηση. Μπορεί αυτή η κυβέρνηση να έχει σαφή ευρωπαϊκό προσανατολισμό και τη στήριξη τριών κομμάτων. Μπορεί ο Τσίπρας της δραχμής να μην αξιώθηκε να πατήσει το πόδι του στο Μαξίμου.
Μπορεί να έχουμε ισχυρό πρωθυπουργό που αν και δεν μπορεί να μπει σε αεροπλάνο και να πάει στο γραφείο του μπορεί να ασκεί τα καθήκοντά του από το σπίτι του και με δεμένο το ένα μάτι. Ολα αυτά τα «μπορεί» όμως δεν μπορούνε να αντιμετωπίσουνε την κρίση. Ωραίο το ματς λοιπόν. Ωραίος ο Τόρες που μπήκε στο τέλος κι ανέβασε το σκορ στο 4-0, αλλά το μαγαζί που ακούει στο όνομα Ελλάδα μετά τη χρεοκοπία οδεύει ολοταχώς και στην πτώχευση. Στον τελικό όσοι είχαν πιστέψει στην Ιταλία, κι ήταν και οι περισσότεροι, μάλιστα πήγαν για βρούβες. Ούτε Αγγλία ήταν η Ισπανία ούτε η Ιταλία.
Κέρδισε λοιπόν ο καλύτερος και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος. Και μπορεί στο τέλος του ματς ο Κιελίνι και κάποιοι άλλοι να κλαίγανε με μαύρο δάκρυ, αλλά όταν την επόμενη μέρα κάνεις τον απολογισμό, λες ότι σαν Ιταλία τα πήγα μια χαρά. Αυτή η καταραμένη η Ελλάδα είναι που δεν σου δίνει έστω και κάτι να πιαστείς. Αυτά.
Ουδείς απώλεσε τη σοβαρότητα για να τη βρουν οι δυο τους στον δρόμο
ΡΕΠΟ είχε σχετικά με τους τσαμπουκάδες το Σαββατοκύριακο ο Βαγγέλης κι ανέλαβε να τον αντικαταστήσει ο Νίκος. Αντί για τον Μαρινάκη, λοιπόν, πλακώθηκε με τον Αλαφούζο (φωτό) ο Χατζηνικολάου. Κι επειδή είναι ευπρεπείς άνθρωποι, βέβαια, δεν πιαστήκανε στα χέρια. «Λόγια ανταλλάξαμε βαριά», όπως λέει και το τραγούδι με τη Στέλλα Χασκίλ, μέσω του Τουίτερ.
Σαν πολιτισμένοι άνθρωποι που είναι: «Ο Real FM ξεκίνησε αντιπαναθηναϊκό πάρτι» ξεκίνησε ο Γιάννης. «Αστειότητες» απάντησε ο Νίκος. «Ο σταθμός διαδίδει αθλιότητες» ανταπάντησε ο Γιάννης, «Ντροπή, είσαι εμπαθής» ξιφούλκησε ο Νίκος. «Κύριε Νίκο, είστε εμπαθής, εμπρηστικός και αντιπαναθηναϊκός».
«Δεν είμαι αντι-τίποτα» επισήμανε ο Νίκος. «Απλώς αντιπαναθηναϊκός» πρόσθεσε ο Αλαφούζος. «Ντροπή, δίνεις γραμμή στους φανατικούς» ήταν η οργισμένη αντίδραση του Χατζηνικολάου. «Ντροπή είναι η παραπληροφόρηση» ήταν η τελευταία λέξη του Αλαφούζου. Κι όλα αυτά με αφορμή ρεπορτάζ του Real FM για τον Λέτο, που από πλευράς Αλαφούζου κρίθηκε σαν ανφέρ. Κάλλιστα θα μπορούσες να πεις τα παιδία παίζει.
Αν επρόκειτο βέβαια, για δωδεκάχρονους ή δεκαπεντάχρονους. Εδώ όμως πρόκειται για μεσήλικες, για επιχειρηματίες, που ένα μίνιμουμ σοβαρότητας όφειλαν να διαθέτουν. Προφανώς όμως ουδείς απώλεσε τη σοβαρότητα για να τη βρουν στον δρόμο οι κ. Αλαφούζος, Χατζηνικολάου και να την αποκτήσουν.
Είναι οραματιστής...
ΚΑΙ να θέλεις λοιπόν να τον αφήσεις του Αλαφούζο, δεν σ' αφήνει αυτός. Τα όρια της γραφικότητας είναι πλέον πολύ κοντά. Μ' αυτή την καθημερινή ενασχόληση με το Τουίτερ. Επειδή όμως εδώ είναι Ελλάδα, δεν είχε καμία σημασία το τι λέει κάποιος. Μετράει ποιος είναι αυτός που το λέει. Αν τα ίδια που λέει ο Αλαφούζος τα έλεγε κάποιος άλλος, θα τον αποκαλούσαν γραφικό. Και νούμερο. Οπως τον Τροχανά, όταν είχε αναπτύξει το ίδιο σχεδόν σχέδιο για την ΑΕΚ. Ο Αλαφούζος όμως περνάει στο ντούκου.
«Πόσο εφικτό είναι αυτή την εποχή να βρεθούν 15 εκατομμύρια ευρώ σ' έναν μήνα;» ήταν η ερώτηση που υποβλήθηκε. Ιδού η απάντηση: «Εμείς στον Παναθηναϊκό προκαλούμεθα με την υλοποίηση του αδύνατου: Ελλάς-Ευρώπη-Παναθηναϊκός». Κι αμέσως μετά δίνει τη χαριστική βολή: «Αν όμως δεν πιστέψουμε ότι θα φτάσουμε στα άστρα, πώς θα το καταφέρουμε;».
Ιδού λοιπόν το τεράστιο μέγεθος της φιλοσοφικής διανόησης του ανδρός. Ιδού που τα φαινόμενα απατούν. Ο Γιάννης Αλαφούζος δεν είναι ένας κοινός, ένας πεζός άνθρωπος. Είναι ένας οραματιστής. Είναι ένα μεγάλο παιδί που με αφορμή τον Παναθηναϊκό ξαναμετράει τ' άστρα του Μενέλαου Λουντέμη.
Θεμελιώνουμε νέο ξεκίνημα, νέους αγώνες.
-Γιάννης Αλαφούζος
Ερώτηση: Μετά από Μαρινάκη και Χατζηνικολάου, μήπως έχει σειρά να τσακωθεί με τον Αλαφούζο και ο Τσουκαλάς;
Πηγή: Goal
Κάθε λαός έχει τον δικό του τρόπο στα επιφωνήματα. Σχεδόν όμως πριν από τις εννιάμισι είχε αρχίσει η μετάδοση μιας υποτυπώδους τελετής λήξης για να θυμηθούμε λίγο την κυρία Γιάννα, τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας και την ισχυρή Ελλάδα του 2004. Δεν ξέρω πόση τηλεθέαση είχε ο τελικός, σίγουρα όμως θα ήταν ιδιαίτερα υψηλή.
Αυτό που είδα όμως από πρώτο χέρι ήταν ότι δεν υπήρχαν διαφημίσεις. Για ελάχιστες μιλάμε, μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού. Γι' αυτό και μεταδόθηκε σχεδόν ολόκληρο το τελετουργικό. Κάποιες λίγες διαφημίσεις υπήρξαν στο ημίχρονο. Μια εταιρεία αθλητικών ειδών και οι χορηγοί της δικιάς μας εθνικής ομάδας, που ακόμα είναι στην επικαιρότητα. Και δεν τα λέω αυτά επειδή λυπάμαι την ΕΡΤ ή ανησυχώ για την τύχη της.
Ας είναι καλά για τη δημόσια τηλεόραση, όπως την αποκαλούσε ο Αντώνης Κατσαρός, επειδή το «κρατική» το θεωρούσε υποτιμητικό, η ΔΕΗ. Μέχρι και στα ρολόγια στους τάφους των νεκροταφείων επιβάλλεται το σχετικό τέλος. Κάνω αναφορά στο ελάχιστο μέγεθος της διαφήμισης για να αναδείξω το μέγεθος της κρίσης.
Σε μια χώρα που καταρρέει και η αγοραστική δύναμη του καταναλωτή είναι είδος προς εξαφάνιση, ποιος να ρίξει λεφτά στη διαφήμιση; Κάπως έτσι λοιπόν φτάσαμε στο σημείο τελικός Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος να έχει τόση εμπορική αξία όση σχεδόν και «Ο θρύλος του εκλεκτού» που παιζότανε την ίδια ώρα στη ΝΕΤ.
Και το «Ταξίδι στην άκρη του κόσμου» στην ΕΤ3. Μπορεί λοιπόν σ' αυτές τις δεύτερες εκλογές να καταφέραμε να κάνουμε κυβέρνηση. Μπορεί αυτή η κυβέρνηση να έχει σαφή ευρωπαϊκό προσανατολισμό και τη στήριξη τριών κομμάτων. Μπορεί ο Τσίπρας της δραχμής να μην αξιώθηκε να πατήσει το πόδι του στο Μαξίμου.
Μπορεί να έχουμε ισχυρό πρωθυπουργό που αν και δεν μπορεί να μπει σε αεροπλάνο και να πάει στο γραφείο του μπορεί να ασκεί τα καθήκοντά του από το σπίτι του και με δεμένο το ένα μάτι. Ολα αυτά τα «μπορεί» όμως δεν μπορούνε να αντιμετωπίσουνε την κρίση. Ωραίο το ματς λοιπόν. Ωραίος ο Τόρες που μπήκε στο τέλος κι ανέβασε το σκορ στο 4-0, αλλά το μαγαζί που ακούει στο όνομα Ελλάδα μετά τη χρεοκοπία οδεύει ολοταχώς και στην πτώχευση. Στον τελικό όσοι είχαν πιστέψει στην Ιταλία, κι ήταν και οι περισσότεροι, μάλιστα πήγαν για βρούβες. Ούτε Αγγλία ήταν η Ισπανία ούτε η Ιταλία.
Κέρδισε λοιπόν ο καλύτερος και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος. Και μπορεί στο τέλος του ματς ο Κιελίνι και κάποιοι άλλοι να κλαίγανε με μαύρο δάκρυ, αλλά όταν την επόμενη μέρα κάνεις τον απολογισμό, λες ότι σαν Ιταλία τα πήγα μια χαρά. Αυτή η καταραμένη η Ελλάδα είναι που δεν σου δίνει έστω και κάτι να πιαστείς. Αυτά.
Ουδείς απώλεσε τη σοβαρότητα για να τη βρουν οι δυο τους στον δρόμο
ΡΕΠΟ είχε σχετικά με τους τσαμπουκάδες το Σαββατοκύριακο ο Βαγγέλης κι ανέλαβε να τον αντικαταστήσει ο Νίκος. Αντί για τον Μαρινάκη, λοιπόν, πλακώθηκε με τον Αλαφούζο (φωτό) ο Χατζηνικολάου. Κι επειδή είναι ευπρεπείς άνθρωποι, βέβαια, δεν πιαστήκανε στα χέρια. «Λόγια ανταλλάξαμε βαριά», όπως λέει και το τραγούδι με τη Στέλλα Χασκίλ, μέσω του Τουίτερ.
Σαν πολιτισμένοι άνθρωποι που είναι: «Ο Real FM ξεκίνησε αντιπαναθηναϊκό πάρτι» ξεκίνησε ο Γιάννης. «Αστειότητες» απάντησε ο Νίκος. «Ο σταθμός διαδίδει αθλιότητες» ανταπάντησε ο Γιάννης, «Ντροπή, είσαι εμπαθής» ξιφούλκησε ο Νίκος. «Κύριε Νίκο, είστε εμπαθής, εμπρηστικός και αντιπαναθηναϊκός».
«Δεν είμαι αντι-τίποτα» επισήμανε ο Νίκος. «Απλώς αντιπαναθηναϊκός» πρόσθεσε ο Αλαφούζος. «Ντροπή, δίνεις γραμμή στους φανατικούς» ήταν η οργισμένη αντίδραση του Χατζηνικολάου. «Ντροπή είναι η παραπληροφόρηση» ήταν η τελευταία λέξη του Αλαφούζου. Κι όλα αυτά με αφορμή ρεπορτάζ του Real FM για τον Λέτο, που από πλευράς Αλαφούζου κρίθηκε σαν ανφέρ. Κάλλιστα θα μπορούσες να πεις τα παιδία παίζει.
Αν επρόκειτο βέβαια, για δωδεκάχρονους ή δεκαπεντάχρονους. Εδώ όμως πρόκειται για μεσήλικες, για επιχειρηματίες, που ένα μίνιμουμ σοβαρότητας όφειλαν να διαθέτουν. Προφανώς όμως ουδείς απώλεσε τη σοβαρότητα για να τη βρουν στον δρόμο οι κ. Αλαφούζος, Χατζηνικολάου και να την αποκτήσουν.
Είναι οραματιστής...
ΚΑΙ να θέλεις λοιπόν να τον αφήσεις του Αλαφούζο, δεν σ' αφήνει αυτός. Τα όρια της γραφικότητας είναι πλέον πολύ κοντά. Μ' αυτή την καθημερινή ενασχόληση με το Τουίτερ. Επειδή όμως εδώ είναι Ελλάδα, δεν είχε καμία σημασία το τι λέει κάποιος. Μετράει ποιος είναι αυτός που το λέει. Αν τα ίδια που λέει ο Αλαφούζος τα έλεγε κάποιος άλλος, θα τον αποκαλούσαν γραφικό. Και νούμερο. Οπως τον Τροχανά, όταν είχε αναπτύξει το ίδιο σχεδόν σχέδιο για την ΑΕΚ. Ο Αλαφούζος όμως περνάει στο ντούκου.
«Πόσο εφικτό είναι αυτή την εποχή να βρεθούν 15 εκατομμύρια ευρώ σ' έναν μήνα;» ήταν η ερώτηση που υποβλήθηκε. Ιδού η απάντηση: «Εμείς στον Παναθηναϊκό προκαλούμεθα με την υλοποίηση του αδύνατου: Ελλάς-Ευρώπη-Παναθηναϊκός». Κι αμέσως μετά δίνει τη χαριστική βολή: «Αν όμως δεν πιστέψουμε ότι θα φτάσουμε στα άστρα, πώς θα το καταφέρουμε;».
Ιδού λοιπόν το τεράστιο μέγεθος της φιλοσοφικής διανόησης του ανδρός. Ιδού που τα φαινόμενα απατούν. Ο Γιάννης Αλαφούζος δεν είναι ένας κοινός, ένας πεζός άνθρωπος. Είναι ένας οραματιστής. Είναι ένα μεγάλο παιδί που με αφορμή τον Παναθηναϊκό ξαναμετράει τ' άστρα του Μενέλαου Λουντέμη.
Θεμελιώνουμε νέο ξεκίνημα, νέους αγώνες.
-Γιάννης Αλαφούζος
Ερώτηση: Μετά από Μαρινάκη και Χατζηνικολάου, μήπως έχει σειρά να τσακωθεί με τον Αλαφούζο και ο Τσουκαλάς;
Πηγή: Goal
Ο Oλυμπιακός διαφημίζει τον Αλαφούζο!!
Ο Βασίλης Βέργης γράφει για την "βεντέτα" που έχει ανοίξει ο Ολυμπιακός
με τον Αλαφούζο και τη ..διαφήμιση των "ερυθρόλευκων" που πεισμώνει και
συσπειρώνει τους "πράσινους".
Δεν γνωρίζω αν ο Γιάννης Αλαφούζος επεδίωξε στρατηγικά τη σφοδρότητα
της κόντρας του με τον Βαγγέλη Μαρινάκη και τον Σωκράτη Κόκκαλη, όμως
νομίζω ότι καλύτερη διαφήμιση (στο συγκεκριμένο τάιμινγκ) γι' αυτόν και
την προσπάθειά του να αγκαλιαστεί το εγχείρημα της «Παναθηναϊκής
Συμμαχίας» από τους φίλους του «τριφυλλιού» δεν θα μπορούσε να υπάρξει!
Κάθε εις βάρος του επίθεση από το νυν και το πρώην αφεντικό της ΠΑΕ Ολυμπιακός (ακόμη και με ειρωνική διάθεση, όπως συνέβη χθες) μοιάζει με «στήριξη» άνευ προηγουμένου για τον Αλαφούζο!
Κάθε φορά που ο Μαρινάκης ή ο Κόκκαλης βγάζουν ανακοίνωση ή κάνουν δήλωση εναντίον του, ο Αλαφούζος βλέπει να ετοιμάζονται για εγγραφή καινούργια... μέλη στην «Π.Σ.»!
Για τους οπαδούς του Ολυμπιακού η ύπαρξη ενός παντοδύναμου προέδρου, ο οποίος επιτίθεται διαρκώς στον «απέναντι» και εκφράζει το οπαδικό συναίσθημα, είναι μια συνηθισμένη καθημερινότητα τα τελευταία 15 χρόνια.
Θεωρούν, λοιπόν, φυσιολογικό και αυτονόητο από Μαρινάκη και Κόκκαλη όχι μόνο να σηκώνουν το γάντι και να το επιστρέφουν σαν καταπέλτης στον Παναθηναϊκό, αλλά πολλές φορές και να ξεκινούν εκείνοι (ως ο πιο ισχυρός διοικητικά πόλος στο ελληνικό ποδόσφαιρο τούτη την ώρα) τις όποιες αντιπαραθέσεις.
Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με τους οπαδούς του Παναθηναϊκού, οι οποίοι επί χρόνια τα είχαν με τον Τζίγγερ κατηγορώντας τον για «αδράνεια» απέναντι στον Κόκκαλη, λάτρεψαν τον Πατέρα επειδή έγινε ο εκφραστής της δικής τους περηφάνιας-αντίδρασης και τώρα βλέπουν τον «φρέσκο» στα διοικητικά Αλαφούζο να «μην κωλώνει».
Αυτό, είτε είναι στα πλαίσια στρατηγικής είτε γιατί πράγματι ο Αλαφούζος πράττει όπως αισθάνεται σαν Παναθηναϊκός, είναι ξεκάθαρο ότι μέχρι τώρα του βγαίνει θετικά στη σχέση του με τους οπαδούς του «τριφυλλιού». Το καταλαβαίνει πολύ εύκολα κάποιος βλέποντας τις αντιδράσεις τους στο Διαδίκτυο έπειτα από κάθε επεισόδιο της κόντρας.
Αν σε αυτό προσθέσουμε πως ούτως ή άλλως ο Βαγγέλης Μαρινάκης -και λόγω χαρακτήρα και λόγω προσωπικής, επιχειρηματικής κόντρας και λόγω Ολυμπιακής φιλοσοφίας του- δεν πρόκειται να σταματήσει, όπως το ίδιο φαίνεται πως θα συμβεί με τον Αλαφούζο, αντιλαμβάνεστε γιατί ο φετινός χειμώνας αναμένεται «καυτός».
Θα μου πείτε πως με τόσα πραγματικά και σοβαρά προβλήματα που έχει η χώρα εμείς πρέπει... ντε και καλά να ασχολούμαστε με τις κόντρες Αλαφούζου - Μαρινάκη, Ολυμπιακού - Παναθηναϊκού; Ε, τι να κάνουμε. Κάποια πράγματα στην Ελλάδα δεν αλλάζουν ούτε με ευρώ ούτε με δραχμή ούτε με... γρόσι!
Πηγή: Goal
Κάθε εις βάρος του επίθεση από το νυν και το πρώην αφεντικό της ΠΑΕ Ολυμπιακός (ακόμη και με ειρωνική διάθεση, όπως συνέβη χθες) μοιάζει με «στήριξη» άνευ προηγουμένου για τον Αλαφούζο!
Κάθε φορά που ο Μαρινάκης ή ο Κόκκαλης βγάζουν ανακοίνωση ή κάνουν δήλωση εναντίον του, ο Αλαφούζος βλέπει να ετοιμάζονται για εγγραφή καινούργια... μέλη στην «Π.Σ.»!
Για τους οπαδούς του Ολυμπιακού η ύπαρξη ενός παντοδύναμου προέδρου, ο οποίος επιτίθεται διαρκώς στον «απέναντι» και εκφράζει το οπαδικό συναίσθημα, είναι μια συνηθισμένη καθημερινότητα τα τελευταία 15 χρόνια.
Θεωρούν, λοιπόν, φυσιολογικό και αυτονόητο από Μαρινάκη και Κόκκαλη όχι μόνο να σηκώνουν το γάντι και να το επιστρέφουν σαν καταπέλτης στον Παναθηναϊκό, αλλά πολλές φορές και να ξεκινούν εκείνοι (ως ο πιο ισχυρός διοικητικά πόλος στο ελληνικό ποδόσφαιρο τούτη την ώρα) τις όποιες αντιπαραθέσεις.
Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με τους οπαδούς του Παναθηναϊκού, οι οποίοι επί χρόνια τα είχαν με τον Τζίγγερ κατηγορώντας τον για «αδράνεια» απέναντι στον Κόκκαλη, λάτρεψαν τον Πατέρα επειδή έγινε ο εκφραστής της δικής τους περηφάνιας-αντίδρασης και τώρα βλέπουν τον «φρέσκο» στα διοικητικά Αλαφούζο να «μην κωλώνει».
Αυτό, είτε είναι στα πλαίσια στρατηγικής είτε γιατί πράγματι ο Αλαφούζος πράττει όπως αισθάνεται σαν Παναθηναϊκός, είναι ξεκάθαρο ότι μέχρι τώρα του βγαίνει θετικά στη σχέση του με τους οπαδούς του «τριφυλλιού». Το καταλαβαίνει πολύ εύκολα κάποιος βλέποντας τις αντιδράσεις τους στο Διαδίκτυο έπειτα από κάθε επεισόδιο της κόντρας.
Αν σε αυτό προσθέσουμε πως ούτως ή άλλως ο Βαγγέλης Μαρινάκης -και λόγω χαρακτήρα και λόγω προσωπικής, επιχειρηματικής κόντρας και λόγω Ολυμπιακής φιλοσοφίας του- δεν πρόκειται να σταματήσει, όπως το ίδιο φαίνεται πως θα συμβεί με τον Αλαφούζο, αντιλαμβάνεστε γιατί ο φετινός χειμώνας αναμένεται «καυτός».
Θα μου πείτε πως με τόσα πραγματικά και σοβαρά προβλήματα που έχει η χώρα εμείς πρέπει... ντε και καλά να ασχολούμαστε με τις κόντρες Αλαφούζου - Μαρινάκη, Ολυμπιακού - Παναθηναϊκού; Ε, τι να κάνουμε. Κάποια πράγματα στην Ελλάδα δεν αλλάζουν ούτε με ευρώ ούτε με δραχμή ούτε με... γρόσι!
Πηγή: Goal
Όταν οι Ισπανοί πάτησαν το play...!
Ήταν λες κι αποφάσισαν οι Ισπανοί, για πρώτη φορά στο τουρνουά, να
πατήσουν το play και να παίξουν το κανονικό, δημιουργικό και επιθετικό
ποδόσφαιρο. Γράφει ο Βασίλης Σαμπράκος.
Κάτι που είχαν κρύψει όλο το προηγούμενο διάστημα του Euro 2012. Ένα
δεκαπεντάλεπτο για αρχή, σαφές προβάδισμα για την κατάκτηση ακόμη ενός
τροπαίου. Μια καλή επίθεση στη λήξη του α' ημιχρόνου και ένα
δεκαπεντάλεπτο στο β', στη συνέχεια, ήταν αρκετά για να κλειδώσουν οι
Ισπανοί το τρόπαιο στη βαλίτσα και να γράψουν ιστορία.
Ναι, πιθανόν να βλέπαμε καλύτερο β' ημίχρονο, αν δεν του «στράβωνε» το πράγμα τόσο του Πραντέλι με τον Τιάγκο Μότα. Ακόμη και με έντεκα, όμως, οι Ιταλοί δεν θα μπορούσαν να κάνουν τίποτα χθες βράδυ, διότι οι Ισπανοί είχαν αποφασίσει να παίξουν για να επικρατήσουν, όχι απλώς για να νικήσουν. Οι Ισπανοί δημοσιογράφοι που ακολουθούν και παρατηρούν στενά την πιο επιτυχημένη εθνική ομάδα της ιστορίας τους «προειδοποιούσαν» προτού αρχίσει ο τελικός για την αλλαγή διάθεσης που διέκριναν στη συμπεριφορά και στο βλέμμα των ποδοσφαιριστών, έκαναν την «πετάει φλόγες το μάτι τους» επισήμανση.
Οι Ιταλοί έκαναν ό,τι μπορούσαν. Μέχρι και την μπάλα κατάφεραν να κρατήσουν, στο α', περισσότερο από τους Ισπανούς, κάτι που δεν συμβαίνει. Η Ισπανία όμως είχε αποφασίσει να παίξει το α λα Μπαρτσελόνα ποδόσφαιρο που την έφερε στην κορυφή του πλανήτη στη διάρκεια της τελευταίας 4ετίας. Φαινόταν και μόνο στην απόδοση, στη διάθεση και στο πνεύμα του Τσάβι. Εκανε τις πρώτες του ασίστ για γκολ στο τουρνουά. Τρεις σε ένα παιχνίδι. Στον τελικό.
Πέρα από όλα τα άλλα, ο χθεσινός τελικός ήταν μια επίδειξη του «my way» από έναν προπονητή που αν είχε το look του Μουρίνιο, θα είχε γίνει εξώφυλλο στο «TIME» και στα λοιπά κορυφαία περιοδικά του πλανήτη. Ο Βιθέντε ντελ Μπόσκε σχεδίασε να παίξει με «ντεμί» φορ σε αυτό το τουρνουά και το έκανε και στον τελικό, εκεί δηλαδή όπου θα άκουγε τα πάντα, αν τυχόν δεν αποδεικνυόταν αποτελεσματική η επιλογή του.
Της άξιζε αυτής της Ισπανίας να γίνει η πρώτη Ευρωπαία εθνική ομάδα που κατακτά τρία σερί μεγάλα τρόπαια. Της άξιζε, για να μνημονεύεται από τους ιστορικούς του μέλλοντος ως η ομάδα φαινόμενο, την οποία όλοι εμείς έχουμε την τύχη να παρακολουθούμε ζωντανά.
Πηγή: Sportday
Ναι, πιθανόν να βλέπαμε καλύτερο β' ημίχρονο, αν δεν του «στράβωνε» το πράγμα τόσο του Πραντέλι με τον Τιάγκο Μότα. Ακόμη και με έντεκα, όμως, οι Ιταλοί δεν θα μπορούσαν να κάνουν τίποτα χθες βράδυ, διότι οι Ισπανοί είχαν αποφασίσει να παίξουν για να επικρατήσουν, όχι απλώς για να νικήσουν. Οι Ισπανοί δημοσιογράφοι που ακολουθούν και παρατηρούν στενά την πιο επιτυχημένη εθνική ομάδα της ιστορίας τους «προειδοποιούσαν» προτού αρχίσει ο τελικός για την αλλαγή διάθεσης που διέκριναν στη συμπεριφορά και στο βλέμμα των ποδοσφαιριστών, έκαναν την «πετάει φλόγες το μάτι τους» επισήμανση.
Οι Ιταλοί έκαναν ό,τι μπορούσαν. Μέχρι και την μπάλα κατάφεραν να κρατήσουν, στο α', περισσότερο από τους Ισπανούς, κάτι που δεν συμβαίνει. Η Ισπανία όμως είχε αποφασίσει να παίξει το α λα Μπαρτσελόνα ποδόσφαιρο που την έφερε στην κορυφή του πλανήτη στη διάρκεια της τελευταίας 4ετίας. Φαινόταν και μόνο στην απόδοση, στη διάθεση και στο πνεύμα του Τσάβι. Εκανε τις πρώτες του ασίστ για γκολ στο τουρνουά. Τρεις σε ένα παιχνίδι. Στον τελικό.
Πέρα από όλα τα άλλα, ο χθεσινός τελικός ήταν μια επίδειξη του «my way» από έναν προπονητή που αν είχε το look του Μουρίνιο, θα είχε γίνει εξώφυλλο στο «TIME» και στα λοιπά κορυφαία περιοδικά του πλανήτη. Ο Βιθέντε ντελ Μπόσκε σχεδίασε να παίξει με «ντεμί» φορ σε αυτό το τουρνουά και το έκανε και στον τελικό, εκεί δηλαδή όπου θα άκουγε τα πάντα, αν τυχόν δεν αποδεικνυόταν αποτελεσματική η επιλογή του.
Της άξιζε αυτής της Ισπανίας να γίνει η πρώτη Ευρωπαία εθνική ομάδα που κατακτά τρία σερί μεγάλα τρόπαια. Της άξιζε, για να μνημονεύεται από τους ιστορικούς του μέλλοντος ως η ομάδα φαινόμενο, την οποία όλοι εμείς έχουμε την τύχη να παρακολουθούμε ζωντανά.
Πηγή: Sportday
Εισιτήρια με δόσεις, ο Θεοδόσης!!
Η ΠΑΕ Πανιώνιος ανακοίνωσε πως -ειδικά- για τον μήνα Ιούλιο προστίθεται
στους τρόπους απόκτησης εισιτηρίου διαρκείας και αυτός των... δόσεων!
Συγκεκριμένα από την 1η μέχρι και τις 31 Ιουλίου, η αγορά εισιτηρίου
διαρκείας μπορεί να γίνει με πέντε άτοκες δόσεις (Ιούλιος-Νοέμβριος
2012) από τα γραφεία της ΠΑΕ, χωρίς να είναι απαραίτητη η χρήση
πιστωτικής κάρτας ή καταβολής του αντιτίμου σε τράπεζα.
Επίσης ανακοινώνεται πως τα εισιτήρια διαρκείας στη θύρα VVIP κοστίζουν πλέον 2000 ευρώ από 2500 που ήταν η αρχική τους τιμή.
Η έκδοση των εισιτηρίων διαρκείας, θα γίνεται στα γραφεία της ΠΑΕ καθημερινά από τις 09:00 έως τις 16:00 και Δευτέρα και Τετάρτη από τις 18:00 έως τις 21:00.
Θύρα 2: 150 ευρώ (ετήσιο), 250 ευρώ (διετές).
Θύρα 4: 250 ευρώ (ετήσιο), 400 ευρώ (διετές)
Θύρα 7: 250 ευρώ (ετήσιο), 400 ευρώ (διετές)
Θύρα 5 Α, Γ: 400 ευρώ (ετήσιο), 700 ευρώ (διετές)
Θύρα 6 Α, Γ: 400 ευρώ (ετήσιο), 700 ευρώ (διετές)
Θύρα 5 Β: 800 ευρώ (ετήσιο), 1500 ευρώ (διετές)
Θύρα 6 Β: 800 ευρώ (ετήσιο), 1500 ευρώ (διετές)
VVIP: 2000 (ετήσιο)
Θύρα 3: Τα εισιτήρια της Θύρας 3 θα διανεμηθούν από τους Πάνθηρες
Διαρκείας ανέργων θα υπάρχουν εκπτωτικά, μόνο για τη Θύρα 2 με απαραίτητη προϋπόθεση την ύπαρξη ανανεωμένης κάρτας ανεργίας.
Οι τιμές της περιόδου 2013-14 προϋποθέτουν την ταυτόχρονη αγορά διαρκείας και για την περίοδο 2012-13.
Επίσης ανακοινώνεται πως τα εισιτήρια διαρκείας στη θύρα VVIP κοστίζουν πλέον 2000 ευρώ από 2500 που ήταν η αρχική τους τιμή.
Η έκδοση των εισιτηρίων διαρκείας, θα γίνεται στα γραφεία της ΠΑΕ καθημερινά από τις 09:00 έως τις 16:00 και Δευτέρα και Τετάρτη από τις 18:00 έως τις 21:00.
Θύρα 2: 150 ευρώ (ετήσιο), 250 ευρώ (διετές).
Θύρα 4: 250 ευρώ (ετήσιο), 400 ευρώ (διετές)
Θύρα 7: 250 ευρώ (ετήσιο), 400 ευρώ (διετές)
Θύρα 5 Α, Γ: 400 ευρώ (ετήσιο), 700 ευρώ (διετές)
Θύρα 6 Α, Γ: 400 ευρώ (ετήσιο), 700 ευρώ (διετές)
Θύρα 5 Β: 800 ευρώ (ετήσιο), 1500 ευρώ (διετές)
Θύρα 6 Β: 800 ευρώ (ετήσιο), 1500 ευρώ (διετές)
VVIP: 2000 (ετήσιο)
Θύρα 3: Τα εισιτήρια της Θύρας 3 θα διανεμηθούν από τους Πάνθηρες
Διαρκείας ανέργων θα υπάρχουν εκπτωτικά, μόνο για τη Θύρα 2 με απαραίτητη προϋπόθεση την ύπαρξη ανανεωμένης κάρτας ανεργίας.
Οι τιμές της περιόδου 2013-14 προϋποθέτουν την ταυτόχρονη αγορά διαρκείας και για την περίοδο 2012-13.
Ο σωστός σκύλος στη σωστή αυλή!!
Η ράτσα σκύλου με την ονομασία "Αγιος Βερνάρδος" χαρακτηρίζει κύνους
μεγαλόσωμους, εργατικούς, με τη σωστή εκπαίδευση ήσυχους, ατρόμητους και
αποφασιστικούς στα δύσκολα. Γράφει ο Θανάσης Κελαντώνης.
Η «ράτσα» προπονητή με την ονομασία Βιθέντε δελ Μπόσκε χαρακτηρίζει
τεχνικούς μεγαλόσωμους, εργατικούς, κοινωνικά προσιτούς και πιστούς στο
τακτικό σχέδιό τους και στην ιεραρχία του συνόλου που διαχειρίζονται.
Είναι ράτσα αντιεμπορική. Δεν χαρίζει «γκριμάτσες» και «παιχνίδια» στα ΜΜΕ, δεν προκαλεί ανακατωσούρες, δεν χαρίζει πρωτοσέλιδα. Οπως και οι Αγιοι Βερνάρδοι. Η απόπειρα ανάδειξής τους σε σταρ το 1992 με την κινηματογραφική ταινία «Μπετόβεν» χάρισε πρόσκαιρη εμπορικότητα. Μετά, άλλες ράτσες αποδείχτηκαν πιο αρεστές (διαχρονικά) στα μίντια.
Αν το δούμε χιουμοριστικά, ο Βιθέντε δελ Μπόσκε θα μπορούσε και ένεκα παρουσιαστικού να είναι σκύλος ράτσας Αγίου Βερνάρδου. Κάνει τη δουλειά του άριστα, δεν τρελαίνεται με τη δημοσιότητα, αλλά είναι αυτός που έχει στο παλμαρέ του την πετυχημένη διαχείριση των πρώτων «γκαλάκτικος» της Ρεάλ Μαδρίτης, τη διαχείριση ισχυρών προσωπικοτήτων με τρόπο που τους είχε όλους ευχαριστημένους (και προβεβλημένους) και από το βράδυ της περασμένης Κυριακής τη σύνδεσή του με την πιο πετυχημένη εθνική ομάδα όλων των εποχών.
Δεν θα γράψουμε τη «δική του» εθνική Ισπανίας, διότι η κύρια δουλειά του ήταν να διαχειριστεί, όπως στη Ρεάλ Μαδρίτης, πολλούς αξιόλογους ποδοσφαιριστές, να τους πείσει πως είναι όλοι τους μέλη ομάδας οικογένειας και πως ανεξαρτήτως συμμετοχής καθένας τους είχε συνεισφορά στο όλο.
Το πέτυχε. Με την καθαρή γραμμή του («προτιμώ το απλό ποδόσφαιρο») αλλά και την ικανότητα να προσαρμόζεται όταν πρέπει («έχω στο μυαλό μου το ιδεατό, αλλά αν οι ποδοσφαιριστές δεν εναρμονίζονται, βρίσκω άλλο») αποδείχτηκε ο κατάλληλος σκύλος στην κατάλληλη αυλή.
Πηγή: Goal
Είναι ράτσα αντιεμπορική. Δεν χαρίζει «γκριμάτσες» και «παιχνίδια» στα ΜΜΕ, δεν προκαλεί ανακατωσούρες, δεν χαρίζει πρωτοσέλιδα. Οπως και οι Αγιοι Βερνάρδοι. Η απόπειρα ανάδειξής τους σε σταρ το 1992 με την κινηματογραφική ταινία «Μπετόβεν» χάρισε πρόσκαιρη εμπορικότητα. Μετά, άλλες ράτσες αποδείχτηκαν πιο αρεστές (διαχρονικά) στα μίντια.
Αν το δούμε χιουμοριστικά, ο Βιθέντε δελ Μπόσκε θα μπορούσε και ένεκα παρουσιαστικού να είναι σκύλος ράτσας Αγίου Βερνάρδου. Κάνει τη δουλειά του άριστα, δεν τρελαίνεται με τη δημοσιότητα, αλλά είναι αυτός που έχει στο παλμαρέ του την πετυχημένη διαχείριση των πρώτων «γκαλάκτικος» της Ρεάλ Μαδρίτης, τη διαχείριση ισχυρών προσωπικοτήτων με τρόπο που τους είχε όλους ευχαριστημένους (και προβεβλημένους) και από το βράδυ της περασμένης Κυριακής τη σύνδεσή του με την πιο πετυχημένη εθνική ομάδα όλων των εποχών.
Δεν θα γράψουμε τη «δική του» εθνική Ισπανίας, διότι η κύρια δουλειά του ήταν να διαχειριστεί, όπως στη Ρεάλ Μαδρίτης, πολλούς αξιόλογους ποδοσφαιριστές, να τους πείσει πως είναι όλοι τους μέλη ομάδας οικογένειας και πως ανεξαρτήτως συμμετοχής καθένας τους είχε συνεισφορά στο όλο.
Το πέτυχε. Με την καθαρή γραμμή του («προτιμώ το απλό ποδόσφαιρο») αλλά και την ικανότητα να προσαρμόζεται όταν πρέπει («έχω στο μυαλό μου το ιδεατό, αλλά αν οι ποδοσφαιριστές δεν εναρμονίζονται, βρίσκω άλλο») αποδείχτηκε ο κατάλληλος σκύλος στην κατάλληλη αυλή.
Πηγή: Goal
Jordan δεν φτουράς, θέλουμε τον Μάτζικ!!
Αυτήν τη φορά ο Δήμος Ντικούδης δεν ήταν χρειαζούμενος, όπως πριν από έξι χρόνια. Γράφει ο Βασίλης Σκουντής
Η απειλή από τη Μέση Ανατολή αποδείχθηκε ανυπόστατη και η Εθνική πέρασε
ένα ήσυχο μεσημεράκι στο Καράκας και επιφυλάσσεται για να ανταποκριθεί
στις πολύ μεγαλύτερες δυσκολίες του μεθαυριανού αγώνα με το Πουέρτο
Ρίκο.
Τούτου δοθέντος, αφού καθαρίσαμε εύκολα με τους Jordan, ο Παπανικολάου (ως κορυφαίος του χθεσινού χορού) μπορεί να απαιτήσει από τη FIBA «φέρτε μας τον Μάτζικ Τζόνσον»!
Αστειεύομαι βεβαίως, σε αντίθεση με τη σοβαρότητα που επέδειξε από την προθέρμανσή της κιόλας η ελληνική ομάδα. Στις 19 Αυγούστου του 2006 στην πρεμιέρα του Μουντομπάσκετ στη Χαμαμάτσου η μετέπειτα φιναλίστ της διοργάνωσης βρέθηκε να χάνει 25-9 από το Κατάρ και τότε ο Γιαννάκης κάλεσε το τμήμα επειγόντων περιστατικών, όπου ευτυχώς διανυκτέρευε ο Ντικούδης και με 26 πόντους έδωσε τις πρώτες βοήθειες κι έκανε την ομάδα περδίκι!
Χθες η Ιορδανία, που δεν έχει στη διάθεσή της τον ηγέτη και πρώτο σκόρερ της Ρασίμ Ράιτ, δεν μπόρεσε να κρατήσει καν τα προσχήματα και συμβιβάστηκε με τον άχαρο ρόλο του σάκου του πυγμάχου, ο οποίος ετοιμάζεται για τη γρονθοπατινάδα κόντρα στα σκληρά αγόρια από το Πουέρτο Ρίκο.
Ε, ναι, σίγουρα ο Αμπάς δεν μοιάζει ούτε στο δαχτυλάκι με τον Αρόγιο και τον Μπαρέα
Στα δημοσιογραφικά θεωρεία του «Πολίεδρο» του Καράκας έχω τη χαρά να κάθομαι δίπλα στον βετεράνο Ισπανό προπονητή Μόντσο Μονσάλβε, που από την αρχή της δεύτερης περιόδου κιόλας (μεσούντος του σερί 23-0 με το οποίο η Εθνική εκτοξεύθηκε από το 19-12 στο 42-12) φαινόταν γοητευμένος από την ομαδικότητα, από τις αμυντικές συνεργασίες, από τους επιθετικούς αυτοματισμούς, από την ταχύτητα και κυρίως από τον αλτρουισμό και την εμμονή των παικτών στην πάσα. «Να σου πω κάτι;
Λίγες ομάδες στον κόσμο μπορούν να παίξουν τόσο συγκροτημένα έστω και αν ο αντίπαλος είναι της πλάκας»! μου είπε και φαινόταν να το εννοεί
Το ματς εξελίχθηκε στη χαρά του φιλοθεάμονος κοινού, που απόλαυσε κυρίως τα εκπληκτικά τελειώματα των alley hoops από τον Παπανικολάου, και επίσης στη χαρά του προπονητή: ο Ζούρος είχε την ευκαιρία να δοκιμάσει διάφορα σχήματα και τακτικές, συμπεριλαμβανομένης και της ζώνης, ως εκπαίδευση για τις διεισδύσεις των δαιμόνιων γκαρντ του Πουέρτο Ρίκο.
Hasta manana, λοιπόν, που λένε και οι Μπολιβαριανοί. Ες αύριον τα πιο σπουδαία και οψόμεθα για τη συνέχεια.
Πηγή: Goal
Τούτου δοθέντος, αφού καθαρίσαμε εύκολα με τους Jordan, ο Παπανικολάου (ως κορυφαίος του χθεσινού χορού) μπορεί να απαιτήσει από τη FIBA «φέρτε μας τον Μάτζικ Τζόνσον»!
Αστειεύομαι βεβαίως, σε αντίθεση με τη σοβαρότητα που επέδειξε από την προθέρμανσή της κιόλας η ελληνική ομάδα. Στις 19 Αυγούστου του 2006 στην πρεμιέρα του Μουντομπάσκετ στη Χαμαμάτσου η μετέπειτα φιναλίστ της διοργάνωσης βρέθηκε να χάνει 25-9 από το Κατάρ και τότε ο Γιαννάκης κάλεσε το τμήμα επειγόντων περιστατικών, όπου ευτυχώς διανυκτέρευε ο Ντικούδης και με 26 πόντους έδωσε τις πρώτες βοήθειες κι έκανε την ομάδα περδίκι!
Χθες η Ιορδανία, που δεν έχει στη διάθεσή της τον ηγέτη και πρώτο σκόρερ της Ρασίμ Ράιτ, δεν μπόρεσε να κρατήσει καν τα προσχήματα και συμβιβάστηκε με τον άχαρο ρόλο του σάκου του πυγμάχου, ο οποίος ετοιμάζεται για τη γρονθοπατινάδα κόντρα στα σκληρά αγόρια από το Πουέρτο Ρίκο.
Ε, ναι, σίγουρα ο Αμπάς δεν μοιάζει ούτε στο δαχτυλάκι με τον Αρόγιο και τον Μπαρέα
Στα δημοσιογραφικά θεωρεία του «Πολίεδρο» του Καράκας έχω τη χαρά να κάθομαι δίπλα στον βετεράνο Ισπανό προπονητή Μόντσο Μονσάλβε, που από την αρχή της δεύτερης περιόδου κιόλας (μεσούντος του σερί 23-0 με το οποίο η Εθνική εκτοξεύθηκε από το 19-12 στο 42-12) φαινόταν γοητευμένος από την ομαδικότητα, από τις αμυντικές συνεργασίες, από τους επιθετικούς αυτοματισμούς, από την ταχύτητα και κυρίως από τον αλτρουισμό και την εμμονή των παικτών στην πάσα. «Να σου πω κάτι;
Λίγες ομάδες στον κόσμο μπορούν να παίξουν τόσο συγκροτημένα έστω και αν ο αντίπαλος είναι της πλάκας»! μου είπε και φαινόταν να το εννοεί
Το ματς εξελίχθηκε στη χαρά του φιλοθεάμονος κοινού, που απόλαυσε κυρίως τα εκπληκτικά τελειώματα των alley hoops από τον Παπανικολάου, και επίσης στη χαρά του προπονητή: ο Ζούρος είχε την ευκαιρία να δοκιμάσει διάφορα σχήματα και τακτικές, συμπεριλαμβανομένης και της ζώνης, ως εκπαίδευση για τις διεισδύσεις των δαιμόνιων γκαρντ του Πουέρτο Ρίκο.
Hasta manana, λοιπόν, που λένε και οι Μπολιβαριανοί. Ες αύριον τα πιο σπουδαία και οψόμεθα για τη συνέχεια.
Πηγή: Goal
Παρακαλώ χειροκροτήστε τη βασίλισσα της Ευρώπης Ισπανία!
H Ισπανία είναι η καλύτερη Εθνική. Οχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά στον πλανήτη γη. Γράφει ο Μιχάλης Λεάνης.
Δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή άλλη ομάδα που μπορεί να την κοντράρει. Η
διαφορά κλάσης της από τις υπόλοιπες ομάδες -ακόμα κι αν είσαι τυφλός
και δεν μπορείς να τη δεις- με κάποιον τρόπο μαγικό θα την αισθανθείς.
Ισως αν όλες οι Εθνικές να μπορούσαν αυτή τη στιγμή να φτιάξουν μια
υπερεθνική να τους αντιμετωπίσει στον τελικό ενός Μουντιάλ και πάλι δεν
θα στοιχημάτιζα σε ήττα των Ισπανών. Σε όλο το τουρνουά έπαιζε στο 60%
των δυνατοτήτων της, κάτι αρκετό για ν φτάσει στον τελικό. Εκεί, στο
Κίεβο πάτησε λίγο παραπάνω το γκάζι και διέσυρε μια μεγάλη ομάδα όπως η
Ιταλία.
Όλα ξεκινάνε από το κέντρο. Αυτό το μαγικό, διαστημικό κέντρο των «φούριας ρόχας». Από παίκτες που αδυνατείς να καταλάβεις αν είναι ανασταλτικοί, αν είναι επιθετικοί, αν είναι δημιουργοί, αν είναι ρολίστες, γιατί πολύ απλά είναι όλα μαζί. Παίκτες που μπορούν να κάνουν τα πάντα, να σκεφτούν τα πάντα και το κυριότερο να το υλοποιήσουν. Μια ομάδα για να κερδίσει την εθνική Ισπανίας οφείλει πρώτα -και στον επιθετικό αλλά και στον αμυντικό τομέα- να λύσει τις γεωμετρικές ασκήσεις, τα τρίγωνα ανάμεσα στον Ινιέστα, στον Τσάβι, στον Αλόνσο, στον Μπουσκέτς, στον Φάμπρεγκας. Να καταφέρει να κρατήσει την μπάλα, να την κλέψει από κάποια «ηλεκτρόνια», να την κάνει δική του. Και δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου.
Αντίθετα, ποδοσφαιρικά έχει αποδειχθεί το πιο δύσκολο. Χθες ακόμα και ο ιδιοφυής Πίρλο πνίγηκε στις γεωμετρικές ασκήσεις των Ισπανών, μένοντας στάσιμος. Ομάδα με μυαλό, με ταχύτητα, με αίσθηση του χώρου, σημαντικός παράγοντας για να δημιουργήσεις στο ποδόσφαιρο.
Μεγάλη πολυτέλεια να γνωρίζεις ανά πάσα στιγμή και μόνο από την αναπνοή ποιος συμπαίκτης είναι δίπλα σου, πού σκοπεύει να κινηθεί και τι έχει στα μυαλά του να κάνει. Αυτή η ποδοσφαιρική αρμονία των Ισπανών δεν είναι τυχαία. Είναι σαν να βλέπεις και να απολαμβάνεις μια φιλαρμονική όπου βλέπεις τους μουσικούς να δίνουν πνοή στα όργανά τους, χωρίς να ξεχωρίζεις κάποιον ιδιαίτερα. Δεν μπορούσε να κάνει τίποτα απέναντι σε αυτή την Ισπανία η Ιταλία. Ισως κάποιες πιο σωστές επιλογές του Πραντέλι να μείωναν το εύρος του τελικού σκορ, αλλά για νίκη ούτε λόγος. Η Ιταλία έφτασε μέχρι τον τελικό, γιατί μέχρι εκεί άξιζε να φτάσει. Τα τελευταία 90 λεπτά της τελικής αναμέτρησης είναι ένας ισπανικός μονόλογος και μια ισπανική πρόταση συγχρόνου ποδοσφαίρου για να διδάσκεται σε όποιον έχει διάθεση και όρεξη να μάθει πώς θα είναι το άθλημα στο μέλλον.
Πηγή: Sportday
Όλα ξεκινάνε από το κέντρο. Αυτό το μαγικό, διαστημικό κέντρο των «φούριας ρόχας». Από παίκτες που αδυνατείς να καταλάβεις αν είναι ανασταλτικοί, αν είναι επιθετικοί, αν είναι δημιουργοί, αν είναι ρολίστες, γιατί πολύ απλά είναι όλα μαζί. Παίκτες που μπορούν να κάνουν τα πάντα, να σκεφτούν τα πάντα και το κυριότερο να το υλοποιήσουν. Μια ομάδα για να κερδίσει την εθνική Ισπανίας οφείλει πρώτα -και στον επιθετικό αλλά και στον αμυντικό τομέα- να λύσει τις γεωμετρικές ασκήσεις, τα τρίγωνα ανάμεσα στον Ινιέστα, στον Τσάβι, στον Αλόνσο, στον Μπουσκέτς, στον Φάμπρεγκας. Να καταφέρει να κρατήσει την μπάλα, να την κλέψει από κάποια «ηλεκτρόνια», να την κάνει δική του. Και δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου.
Αντίθετα, ποδοσφαιρικά έχει αποδειχθεί το πιο δύσκολο. Χθες ακόμα και ο ιδιοφυής Πίρλο πνίγηκε στις γεωμετρικές ασκήσεις των Ισπανών, μένοντας στάσιμος. Ομάδα με μυαλό, με ταχύτητα, με αίσθηση του χώρου, σημαντικός παράγοντας για να δημιουργήσεις στο ποδόσφαιρο.
Μεγάλη πολυτέλεια να γνωρίζεις ανά πάσα στιγμή και μόνο από την αναπνοή ποιος συμπαίκτης είναι δίπλα σου, πού σκοπεύει να κινηθεί και τι έχει στα μυαλά του να κάνει. Αυτή η ποδοσφαιρική αρμονία των Ισπανών δεν είναι τυχαία. Είναι σαν να βλέπεις και να απολαμβάνεις μια φιλαρμονική όπου βλέπεις τους μουσικούς να δίνουν πνοή στα όργανά τους, χωρίς να ξεχωρίζεις κάποιον ιδιαίτερα. Δεν μπορούσε να κάνει τίποτα απέναντι σε αυτή την Ισπανία η Ιταλία. Ισως κάποιες πιο σωστές επιλογές του Πραντέλι να μείωναν το εύρος του τελικού σκορ, αλλά για νίκη ούτε λόγος. Η Ιταλία έφτασε μέχρι τον τελικό, γιατί μέχρι εκεί άξιζε να φτάσει. Τα τελευταία 90 λεπτά της τελικής αναμέτρησης είναι ένας ισπανικός μονόλογος και μια ισπανική πρόταση συγχρόνου ποδοσφαίρου για να διδάσκεται σε όποιον έχει διάθεση και όρεξη να μάθει πώς θα είναι το άθλημα στο μέλλον.
Πηγή: Sportday
Ψάχνεται να την κάνει ο Στέλιος...!
Ομάδα για να συνεχίσει την καριέρα του φαίνεται πως ψάχνει ο Στέλιος Μαλεζάς, όπως αναφέρουν πληροφορίες από τη Θεσσαλονίκη...
Οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ, μάλιστα, δεν έχουν πρόβλημα να
τον παραχωρήσουν αν βάλουν στα ταμεία τους 350-400 χιλ. ευρώ, δεδομένου
ότι το ερχόμενο καλοκαίρι ολοκληρώνεται το συμβόλαιό του.
Το ζήτημα είναι αν θα βρεθεί ομάδα να χτυπήσει επίσημα την πόρτα του ΠΑΟΚ...
πηγή: sportdog.gr
Το ζήτημα είναι αν θα βρεθεί ομάδα να χτυπήσει επίσημα την πόρτα του ΠΑΟΚ...
πηγή: sportdog.gr
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)