Σίγουρα
ο «αμυντικός των ημερών» στον Ολυμπιακό είναι ο Μποτία, με τη μεταγραφή
του από τη Σεβίλλη. Ένας υψηλόσωμος στόπερ, που στα 25,5 χρόνια του
καταγράφει ήδη πάνω από 150 επίσημα παιχνίδια πρωταθλήματος και κυπέλλου
με τρεις διαφορετικές ομάδες της Πριμέρα Ντιβιζιόν, άρα μπορούμε να
μιλάμε για ένα πραγματικά καλό αμυντικό.
Όμως, αυτό που θα ήθελα να δω σήμερα είναι την απόδοση των άλλων σέντερ μπακ του Ολυμπιακού και δη των Αβραάμ, Σιόβα κι Αυλωνίτη. Γιατί μπορεί να είναι φαβορί το δίδυμο Μποτία-Αμπιντάλ για το κέντρο της άμυνας στη νέα σεζόν, αλλά νομίζω ότι δεν πρέπει να υποτιμάμε τους Έλληνες παίκτες της ομάδας, οι οποίοι κι αυτοί θα δώσουν και φέτος μεγάλες βοήθειες. Βεβαίως μπορεί ο Μίτσελ στη θέση του δεξιού στόπερ να εμπιστευθεί τον πιο βασικό όλων, τον Μανωλά, από την στιγμή που ακόμη ο διεθνής άσος παραμένει στο σύλλογο.
Η εικόνα, ωστόσο, του Αβραάμ στο ξεκίνημα του β’ ημιχρόνου κόντρα στη Λίβερπουλ, ήταν τόσο καλή, που ειλικρινά θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να τον βλέπαμε απόψε έστω ένα ημίχρονο εναντίον της Μάντσεστερ Σίτι. Διότι, μετά από ένα ξεκάθαρα μέτριο α΄ημίχρονο στο φιλικό με τη δευτεραθλήτρια Αγγλίας, μπήκε στην επανάληψη τόσο καλά σε όλες τις φάσεις στις οποίες ήταν μέσα, που θύμισε για πρώτη φορά, με τέτοιο δυνατό αντίπαλο κι όχι ομάδα της ελληνικής Λίγκας, τον Αβραάμ που ξέραμε τόσα χρόνια πριν. Μας «κέντρισε» με την απόδοσή του έστω σε αυτό το (λιγότερο από) 20λεπτο.
Εγώ δεν τον διαγράφω τον αρχηγό του Ολυμπιακού, γιατί μαθαίνω πόσο πολύ έχει προσπαθήσει να βρεθεί στην γνωστή του καλή κατάσταση, ενώ κι ο χαμηλών τόνων Αυλωνίτης νομίζω ότι έχει κάνει μία καλή προετοιμασία. Λογικά ο πιο σίγουρος για να πάρει ευκαιρία σήμερα θα είναι ο Σιόβας, με την απουσία του Αμπιντάλ και σίγουρα τον περιμένουμε να ανεβάσει πολύ περισσότερο τους ρυθμούς του σε σχέση με το προηγούμενο φιλικό.
Ασφαλώς με τόσο δυνατούς αντιπάλους και με τον Ολυμπιακό να βάζει τόσα νέα πρόσωπα-ολόκληρη ενδεκάδα για την ακρίβεια (Ομάρ, Αυλωνίτη, Αμπιντάλ, Μαζουακού, Μπουχαλάκη, Κασάμι, Ντοσεβί, Κολοβό, Παπάζογλου, Διαμαντάκο, Γκαζαριάν), ενώ υπάρχει και 12ος, ο Φορτούνης!-δεν είναι εύκολο να διεκδικείς πάντα και το καλύτερο αποτέλεσμα η, να εμφανίζεις το πληρέστερο σύνολο. Όμως, ο Μίτσελ αν μη τι άλλο δεν κωλώνει και τους βάζει όλους, ενώ θα μπορούσε να παρουσιάσει πιο ομοιογενή ενδεκάδα για καλύτερη απόδοση κι αποτέλεσμα. Άμα λάχει με τη Λίβερπουλ ξεκίνησε το ματς με τις…ρεζέρβες του (οκτώ αλλαγές σε σχέση με την ενδεκάδα με τη Μίλαν) δείχνοντας εμπιστοσύνη σε όλο το ρόστερ.
Με ενδιαφέρον αναμένουμε να δούμε τον Ολυμπιακό να αντιδράει αποτελεσματικότερα στο πρέσινγκ των Άγγλων σε σχέση με το ματς με τη Λίβερπουλ, η οποία πιέζοντας πολύ στα πρώτα 15 λεπτά μπόρεσε κι έγινε απειλητική τρεις-τέσσερις φορές, βάζοντας και το μοναδικό γκολ. Ακόμη, να δούμε πιο ομαδικούς τους ερυθρόλευκους, αφού σε αρκετές περιπτώσεις και στο τελευταίο ματς έγινε σουτ χωρίς τύχη αντί για πάσας (π.χ. σε μία περίπτωση από τον, παρεμπιπτόντως αρκετά καλό στις εκτελέσεις κόρνερ Γκαζαριάν, που έπρεπε να γυρίσει στο Διαμαντάκο). Κι από το Μανιάτη να μην κάνει αυτά τα φτηνά λάθη στη μεσαία γραμμή, που χαλάνε τις εντυπώσεις και για τον ίδιο, αφού κινείται καλά δημιουργικά-επιθετικά, με τις μπαλιές του, αλλά και τις σφήνες του στην αντίπαλη περιοχή.
Μέχρι στιγμής, ο Ολυμπιακός παίζει κυρίως στους ρυθμούς του Ντοσεβί, αλλά και του Τσόρι, του οποίου η αυτοεποίθηση είναι τόσο στο φουλ, που τον οδηγεί σε κάποιες επιπολαιότητες. Ιδίως αν είναι στα πάνω του ο Γάλλος, παρασύρει το τέμπο όλης της ομάδας. Όμως κι ο τόσο ορεξάτος Ντοσεβί, πρέπει να γίνει λίγο πιο ουσιαστικός στο τελικό σουτ η, την τελική πάσα, προκειμένου να εξελιχθεί πλέον σε καθοριστικός. Κάποια καλύτερα τελειώματα φάσεων χρωστάει κι ο Σαβιόλα, ενώ ο Μέγερι είχε καλό βαθμό ετοιμότητας κόντρα στη Λίβερπουλ, αλλά μάλλον τώρα είναι η σειρά του Ρομπέρτο.
Μακάρι, τέλος, η μετάδοση του ματς από τους Αμερικάνους, που το στέλνουν στη Νόβα, να είναι όπως στο πρώτο ματς, με τη Μίλαν, κι όχι όπως στο δεύτερο, με τη Λίβερπουλ, με τις φάσεις που χάναμε, τα ριπλέϊ που δεν βλέπαμε κλπ, κλπ.
Όμως, αυτό που θα ήθελα να δω σήμερα είναι την απόδοση των άλλων σέντερ μπακ του Ολυμπιακού και δη των Αβραάμ, Σιόβα κι Αυλωνίτη. Γιατί μπορεί να είναι φαβορί το δίδυμο Μποτία-Αμπιντάλ για το κέντρο της άμυνας στη νέα σεζόν, αλλά νομίζω ότι δεν πρέπει να υποτιμάμε τους Έλληνες παίκτες της ομάδας, οι οποίοι κι αυτοί θα δώσουν και φέτος μεγάλες βοήθειες. Βεβαίως μπορεί ο Μίτσελ στη θέση του δεξιού στόπερ να εμπιστευθεί τον πιο βασικό όλων, τον Μανωλά, από την στιγμή που ακόμη ο διεθνής άσος παραμένει στο σύλλογο.
Η εικόνα, ωστόσο, του Αβραάμ στο ξεκίνημα του β’ ημιχρόνου κόντρα στη Λίβερπουλ, ήταν τόσο καλή, που ειλικρινά θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να τον βλέπαμε απόψε έστω ένα ημίχρονο εναντίον της Μάντσεστερ Σίτι. Διότι, μετά από ένα ξεκάθαρα μέτριο α΄ημίχρονο στο φιλικό με τη δευτεραθλήτρια Αγγλίας, μπήκε στην επανάληψη τόσο καλά σε όλες τις φάσεις στις οποίες ήταν μέσα, που θύμισε για πρώτη φορά, με τέτοιο δυνατό αντίπαλο κι όχι ομάδα της ελληνικής Λίγκας, τον Αβραάμ που ξέραμε τόσα χρόνια πριν. Μας «κέντρισε» με την απόδοσή του έστω σε αυτό το (λιγότερο από) 20λεπτο.
Εγώ δεν τον διαγράφω τον αρχηγό του Ολυμπιακού, γιατί μαθαίνω πόσο πολύ έχει προσπαθήσει να βρεθεί στην γνωστή του καλή κατάσταση, ενώ κι ο χαμηλών τόνων Αυλωνίτης νομίζω ότι έχει κάνει μία καλή προετοιμασία. Λογικά ο πιο σίγουρος για να πάρει ευκαιρία σήμερα θα είναι ο Σιόβας, με την απουσία του Αμπιντάλ και σίγουρα τον περιμένουμε να ανεβάσει πολύ περισσότερο τους ρυθμούς του σε σχέση με το προηγούμενο φιλικό.
Ασφαλώς με τόσο δυνατούς αντιπάλους και με τον Ολυμπιακό να βάζει τόσα νέα πρόσωπα-ολόκληρη ενδεκάδα για την ακρίβεια (Ομάρ, Αυλωνίτη, Αμπιντάλ, Μαζουακού, Μπουχαλάκη, Κασάμι, Ντοσεβί, Κολοβό, Παπάζογλου, Διαμαντάκο, Γκαζαριάν), ενώ υπάρχει και 12ος, ο Φορτούνης!-δεν είναι εύκολο να διεκδικείς πάντα και το καλύτερο αποτέλεσμα η, να εμφανίζεις το πληρέστερο σύνολο. Όμως, ο Μίτσελ αν μη τι άλλο δεν κωλώνει και τους βάζει όλους, ενώ θα μπορούσε να παρουσιάσει πιο ομοιογενή ενδεκάδα για καλύτερη απόδοση κι αποτέλεσμα. Άμα λάχει με τη Λίβερπουλ ξεκίνησε το ματς με τις…ρεζέρβες του (οκτώ αλλαγές σε σχέση με την ενδεκάδα με τη Μίλαν) δείχνοντας εμπιστοσύνη σε όλο το ρόστερ.
Με ενδιαφέρον αναμένουμε να δούμε τον Ολυμπιακό να αντιδράει αποτελεσματικότερα στο πρέσινγκ των Άγγλων σε σχέση με το ματς με τη Λίβερπουλ, η οποία πιέζοντας πολύ στα πρώτα 15 λεπτά μπόρεσε κι έγινε απειλητική τρεις-τέσσερις φορές, βάζοντας και το μοναδικό γκολ. Ακόμη, να δούμε πιο ομαδικούς τους ερυθρόλευκους, αφού σε αρκετές περιπτώσεις και στο τελευταίο ματς έγινε σουτ χωρίς τύχη αντί για πάσας (π.χ. σε μία περίπτωση από τον, παρεμπιπτόντως αρκετά καλό στις εκτελέσεις κόρνερ Γκαζαριάν, που έπρεπε να γυρίσει στο Διαμαντάκο). Κι από το Μανιάτη να μην κάνει αυτά τα φτηνά λάθη στη μεσαία γραμμή, που χαλάνε τις εντυπώσεις και για τον ίδιο, αφού κινείται καλά δημιουργικά-επιθετικά, με τις μπαλιές του, αλλά και τις σφήνες του στην αντίπαλη περιοχή.
Μέχρι στιγμής, ο Ολυμπιακός παίζει κυρίως στους ρυθμούς του Ντοσεβί, αλλά και του Τσόρι, του οποίου η αυτοεποίθηση είναι τόσο στο φουλ, που τον οδηγεί σε κάποιες επιπολαιότητες. Ιδίως αν είναι στα πάνω του ο Γάλλος, παρασύρει το τέμπο όλης της ομάδας. Όμως κι ο τόσο ορεξάτος Ντοσεβί, πρέπει να γίνει λίγο πιο ουσιαστικός στο τελικό σουτ η, την τελική πάσα, προκειμένου να εξελιχθεί πλέον σε καθοριστικός. Κάποια καλύτερα τελειώματα φάσεων χρωστάει κι ο Σαβιόλα, ενώ ο Μέγερι είχε καλό βαθμό ετοιμότητας κόντρα στη Λίβερπουλ, αλλά μάλλον τώρα είναι η σειρά του Ρομπέρτο.
Μακάρι, τέλος, η μετάδοση του ματς από τους Αμερικάνους, που το στέλνουν στη Νόβα, να είναι όπως στο πρώτο ματς, με τη Μίλαν, κι όχι όπως στο δεύτερο, με τη Λίβερπουλ, με τις φάσεις που χάναμε, τα ριπλέϊ που δεν βλέπαμε κλπ, κλπ.
