"Υπάρχει πρόβλημα. Δεν ξέρω. Μέχρι το τέλος της εβδομάδας ελπίζω να
υπάρχει κάτι καινούργιο. Μπορεί να είμαι και εγώ μέσα. Έχω μια
ελεγχόμενη αισιοδοξία. Πρέπει να βρεθούν χρήματα για να πληρωθούν άμεσα
και τα παιδιά. Μίλησα με τον Δημήτρη Γόντικα και τον είδα πιεσμένο,
είναι η αλήθεια. Έχω μια αισιοδοξία, χωρίς να υπάρχει όμως, κάτι
συγκεκριμένο" τόνισε χαρακτηριστικά στον Novasportfm 94,6 ο παλαίμαχος
άσος του Παναθηναϊκού που επί προεδρίας Νικόλα Πατέρα ήταν αντιπρόεδρος.
Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012
"Ίσως υπάρξει κάτι καινούργιο"
Ο Αντώνης Αντωνιάδης αποκάλυψε πως υπάρχει μία νέα κίνηση για τα
διοικητικά του Παναθηναϊκού και τόνισε πως ίσως βρεθεί λύση άμεσα.
Ποιος κέρδισε;
Από τις εκλογές κερδισμένη δεν βγήκε ούτε η Ν.Δ., ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε
καν η ΑΕΚ, που όπως διαρρέεται ο Ανδρέας Δημητρέλος έχει πάρει
διαβεβαιώσεις από στελέχη της Ν.Δ. ότι θα διακανονίσουν το χρέος της στο
Δημόσιο. Γράφει ο Αντώνης Πανούτσος.
Όχι όμως και το χρέος από το άρθρο 44, αφού αυτό δεν διακανονίζεται,
μια και προέρχεται από ειδική ρύθμιση. Με την ΑΕΚ να παίζει μόνα-ζυγά,
μονόζυγα δικά μας. Σε περίπτωση που έβγαινε ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Ευρωπαίοι
στράβωναν με την καταγγελία του μνημονίου, θα μπορούσε να πληρώσει το
χρέος της σε δραχμές, που ό,τι επιτόκιο και να έβαζε το κράτος, πάλι
κερδισμένη θα ήταν. Τώρα που βγήκε η Ν.Δ. και θα μείνει η Ελλάδα στο
ευρώ, πάλι κερδισμένη είναι, γιατί όλο και κάποιον θα βρει ο Ντέμης να
δώσει δάνειο με εγγύηση τα μελλοντικά έσοδα της ΑΕΚ. Το ερώτημα είναι
ποια είναι αυτά τα έσοδα, αφού και τα λεφτά που περιμένει η ΑΕΚ από τη
συμμετοχή του Μάκου και του Λυμπερόπουλου στο Euro κινδυνεύουν να
μπλοκαριστούν από την Εφορία. Τέλος πάντων, όμως, κάτι μπορεί να βρεθεί.
Άλλος γιγαντιαίος θρίαμβος ήταν του ΣΥΡΙΖΑ, που μετά τα αποτελέσματα των εκλογών ο Τσίπρας είπε ότι το αποτέλεσμα ήταν καλό, γιατί ο λαός ψήφισε αντιμνημονιακά. Ωραία, ΣΥΡΙΖΑ, Ανεξάρτητοι, Χρυσή Αυγή και ΚΚΕ περισσότερο ή λιγότερο ήταν αντιμνημονιακά κόμματα. Δεν υπάρχει, όμως, λογικός άνθρωπος που πριν από τις εκλογές να προβληματίστηκε «είμαι κατά του μνημονίου, αλλά δεν μπορώ να αποφασίσω. Να το ρίξω στον Τσίπρα, στον Καμμένο, στον Καιάδα ή στην Παπαρήγα;». Αντιμνημονιακά είναι και τα τέσσερα κόμματα, αλλά το να τα βάλεις μαζί είναι σαν να βάζεις τη Γερμανία, το Πακιστάν και την Αργεντινή στον ίδιο λογαριασμό, επειδή έχουν καλό χόκεϊ στο χόρτο. Άλλες ήταν οι διαχωριστικές γραμμές των κομμάτων και όχι το μνημόνιο, και όποιος δεν το καταλαβαίνει κακό του κεφαλιού του.
Ας πούμε ότι χονδρικά στις εκλογές του 2012 η Ν.Δ. ήταν το κόμμα του ιδιωτικού τομέα, το ΣΥΡΙΖΑ του δημοσίου, το ΠΑΣΟΚ των διαπλεκομένων, οι Ανεξάρτητοι αυτών που δεν χωράνε στο τρένο του Σαμαρά, η ΔΗΜ.ΑΡ. του Εσωτερικού του σήμερα, η Χρυσή Αυγή του ελληνικού λούμπεν προλεταριάτου και το ΚΚΕ ήταν consultants απεργιακών κινητοποιήσεων μικρής συμμετοχής. Με το φτωχό μου το μυαλό, δηλαδή, γιατί κάποιος άλλος μπορεί να τα βλέπει εντελώς διαφορετικά. Το θέμα όμως είναι να τα «βλέπει». Δηλαδή να μην κάνει ένα χονδροειδή διαχωρισμό «από εδώ είμαστε οι μνημονιακοί και από εκεί οι άλλοι», που δεν έχει κανένα νόημα.
Όπως και δεν έχει κανένα νόημα να μεταβληθεί το ματς της Ελλάδας με τη Γερμανία σε μια αναμέτρηση αντιμνημονιακού και μνημονιακού ποδοσφαίρου. Οι Έλληνες έχουν δίκιο να έχουν στραβώσει με τους Γερμανούς, αφού η Μέρκελ χρησιμοποιεί την Ελλάδα σαν παράδειγμα του τι θα παθαίνει στην ένωση όποιος ζει με περισσότερα από αυτά που βγάζει και δεν κάνει προσπάθεια να πληρώσει το χρέος του. Οι Γερμανοί είναι «στραβωμένοι» με την Ελλάδα, αφού τους δώσαμε λάθος στατιστικά και η μία κυβέρνηση δεν αναγνωρίζει υποχρεώσεις της άλλης. Αλλά όλο το προηγούμενο έχει καμία σχέση με το τι θα κάνουν οι δύο εθνικές στο Euro; Αν δηλαδή η Ελλάδα είναι μια περήφανη χώρα που σέβεται την ιστορία της είναι δυνατόν να την εξαρτά από το πώς θα κλοτσήσει ο Φάνης Γκέκας και πώς θα πέσει ο «τυπάρας»; Η Εθνική και οι παίκτες της το θέλουνε, επειδή έτσι νιώθουν σπουδαίοι, αλλά για να χρησιμοποιήσω το αγαπημένο μου meyerism «include me out».
Αποδοχή πως... υπάρχει η Χ.Α.
Μεγάλη βοήθεια στην κατανόηση των λόγων της ανόδου της Χρυσής Αυγής δίνει μια παρατήρηση του Γρηγόρη Φαναρά –όλα στην ΑΕΚ καταλήγουν–, ότι οι χρυσαυγίτες ξαναπήραν τα πάνω τους μετά την ιστορία με τον Κασιδιάρη, την Κανέλλη και τη Δούρου.
Η Άνοδος της Χρυσής Αυγής μετά το επεισόδιο σημαίνει ότι υπάρχει ένα disenfranchised πολιτικό κοινό που αυτόματα ταυτίστηκε με τον Κασιδιάρη. Ένα κοινό που θέλει να βλέπει τους επώνυμους, φραγκάτους και επιτυχημένους να «την παθαίνουν» από κάποιο παιδί της γειτονιάς τους. Ένα κοινό που δεν αντιπροσωπεύεται από τα αριστερά συνθήματα του παρελθόντος «Έλληνες και ξένοι εργάτες είναι το ίδιο», επειδή ο ξένος δεν είναι πια ο εργάτης που συναντούσε στη βιοτεχνία της Δυτικής Όχθης, αλλά ο λαθρομετανάστης που του έχει καταλάβει την πλατεία. Στη μεριά της Κανέλλη είναι αυτοί που τα κονομάνε χρόνια στην τηλεόραση, και στη μεριά της Δούρου αυτοί που λένε «να ανοίξουν τα σύνορα να έρθουν και άλλοι βρομύλοι». Και αυτός ο κόσμος που ζει στο περιθώριο της Αθήνας και της ζωής έγινε προσπάθεια να πεισθεί να μην ψηφίσει Χρυσή Αυγή επειδή είναι φασίστες. Αφόδευσε η φοράδα στο αλώνι για αυτόν τον κόσμο, αν η Κανέλλη, η Δούρου και εγώ πούμε την αλήθεια λέγοντας τον Μιχαλολιάκο φασίστα. Σιγά μην κλάψει, σιγά μη φοβηθεί μπας και βγει η Χρυσή Αυγή στην εξουσία και του απαγορεύσει να βλέπει «Εξάντα» και να διαβάζει Αλτουσέρ.
Το να θεωρείται η Χρυσή Αυγή ένα αποτέλεσμα της ψήφου διαμαρτυρίας του Μαΐου έπαψε να είναι επιχείρημα μετά τις εκλογές του Ιουνίου. Το να προσποιείται ο πολιτικός κόσμος και τα Μέσα ότι η Χρυσή Αυγή δεν υπάρχει για το 7% των Ελλήνων θα είναι η συνέχεια του επεισοδίου Κασιδιάρη, Κανέλλη, Δούρου, ότι «για αυτούς εμείς δεν υπάρχουμε και ό,τι και να τους κάνουνε καλώς καμωμένο». Ο Αντώνης Σαμαράς πρέπει να αποδεχτεί ότι η Χρυσή Αυγή υπάρχει και καλύπτει τις ανάγκες των πολιτών που την ψήφισαν, που προφανώς δεν είναι η δημιουργία στεκιών μεταναστών και ο αφοπλισμός της Αστυνομίας.
ΠΗΓΗ: Sportday
Άλλος γιγαντιαίος θρίαμβος ήταν του ΣΥΡΙΖΑ, που μετά τα αποτελέσματα των εκλογών ο Τσίπρας είπε ότι το αποτέλεσμα ήταν καλό, γιατί ο λαός ψήφισε αντιμνημονιακά. Ωραία, ΣΥΡΙΖΑ, Ανεξάρτητοι, Χρυσή Αυγή και ΚΚΕ περισσότερο ή λιγότερο ήταν αντιμνημονιακά κόμματα. Δεν υπάρχει, όμως, λογικός άνθρωπος που πριν από τις εκλογές να προβληματίστηκε «είμαι κατά του μνημονίου, αλλά δεν μπορώ να αποφασίσω. Να το ρίξω στον Τσίπρα, στον Καμμένο, στον Καιάδα ή στην Παπαρήγα;». Αντιμνημονιακά είναι και τα τέσσερα κόμματα, αλλά το να τα βάλεις μαζί είναι σαν να βάζεις τη Γερμανία, το Πακιστάν και την Αργεντινή στον ίδιο λογαριασμό, επειδή έχουν καλό χόκεϊ στο χόρτο. Άλλες ήταν οι διαχωριστικές γραμμές των κομμάτων και όχι το μνημόνιο, και όποιος δεν το καταλαβαίνει κακό του κεφαλιού του.
Ας πούμε ότι χονδρικά στις εκλογές του 2012 η Ν.Δ. ήταν το κόμμα του ιδιωτικού τομέα, το ΣΥΡΙΖΑ του δημοσίου, το ΠΑΣΟΚ των διαπλεκομένων, οι Ανεξάρτητοι αυτών που δεν χωράνε στο τρένο του Σαμαρά, η ΔΗΜ.ΑΡ. του Εσωτερικού του σήμερα, η Χρυσή Αυγή του ελληνικού λούμπεν προλεταριάτου και το ΚΚΕ ήταν consultants απεργιακών κινητοποιήσεων μικρής συμμετοχής. Με το φτωχό μου το μυαλό, δηλαδή, γιατί κάποιος άλλος μπορεί να τα βλέπει εντελώς διαφορετικά. Το θέμα όμως είναι να τα «βλέπει». Δηλαδή να μην κάνει ένα χονδροειδή διαχωρισμό «από εδώ είμαστε οι μνημονιακοί και από εκεί οι άλλοι», που δεν έχει κανένα νόημα.
Όπως και δεν έχει κανένα νόημα να μεταβληθεί το ματς της Ελλάδας με τη Γερμανία σε μια αναμέτρηση αντιμνημονιακού και μνημονιακού ποδοσφαίρου. Οι Έλληνες έχουν δίκιο να έχουν στραβώσει με τους Γερμανούς, αφού η Μέρκελ χρησιμοποιεί την Ελλάδα σαν παράδειγμα του τι θα παθαίνει στην ένωση όποιος ζει με περισσότερα από αυτά που βγάζει και δεν κάνει προσπάθεια να πληρώσει το χρέος του. Οι Γερμανοί είναι «στραβωμένοι» με την Ελλάδα, αφού τους δώσαμε λάθος στατιστικά και η μία κυβέρνηση δεν αναγνωρίζει υποχρεώσεις της άλλης. Αλλά όλο το προηγούμενο έχει καμία σχέση με το τι θα κάνουν οι δύο εθνικές στο Euro; Αν δηλαδή η Ελλάδα είναι μια περήφανη χώρα που σέβεται την ιστορία της είναι δυνατόν να την εξαρτά από το πώς θα κλοτσήσει ο Φάνης Γκέκας και πώς θα πέσει ο «τυπάρας»; Η Εθνική και οι παίκτες της το θέλουνε, επειδή έτσι νιώθουν σπουδαίοι, αλλά για να χρησιμοποιήσω το αγαπημένο μου meyerism «include me out».
Αποδοχή πως... υπάρχει η Χ.Α.
Μεγάλη βοήθεια στην κατανόηση των λόγων της ανόδου της Χρυσής Αυγής δίνει μια παρατήρηση του Γρηγόρη Φαναρά –όλα στην ΑΕΚ καταλήγουν–, ότι οι χρυσαυγίτες ξαναπήραν τα πάνω τους μετά την ιστορία με τον Κασιδιάρη, την Κανέλλη και τη Δούρου.
Η Άνοδος της Χρυσής Αυγής μετά το επεισόδιο σημαίνει ότι υπάρχει ένα disenfranchised πολιτικό κοινό που αυτόματα ταυτίστηκε με τον Κασιδιάρη. Ένα κοινό που θέλει να βλέπει τους επώνυμους, φραγκάτους και επιτυχημένους να «την παθαίνουν» από κάποιο παιδί της γειτονιάς τους. Ένα κοινό που δεν αντιπροσωπεύεται από τα αριστερά συνθήματα του παρελθόντος «Έλληνες και ξένοι εργάτες είναι το ίδιο», επειδή ο ξένος δεν είναι πια ο εργάτης που συναντούσε στη βιοτεχνία της Δυτικής Όχθης, αλλά ο λαθρομετανάστης που του έχει καταλάβει την πλατεία. Στη μεριά της Κανέλλη είναι αυτοί που τα κονομάνε χρόνια στην τηλεόραση, και στη μεριά της Δούρου αυτοί που λένε «να ανοίξουν τα σύνορα να έρθουν και άλλοι βρομύλοι». Και αυτός ο κόσμος που ζει στο περιθώριο της Αθήνας και της ζωής έγινε προσπάθεια να πεισθεί να μην ψηφίσει Χρυσή Αυγή επειδή είναι φασίστες. Αφόδευσε η φοράδα στο αλώνι για αυτόν τον κόσμο, αν η Κανέλλη, η Δούρου και εγώ πούμε την αλήθεια λέγοντας τον Μιχαλολιάκο φασίστα. Σιγά μην κλάψει, σιγά μη φοβηθεί μπας και βγει η Χρυσή Αυγή στην εξουσία και του απαγορεύσει να βλέπει «Εξάντα» και να διαβάζει Αλτουσέρ.
Το να θεωρείται η Χρυσή Αυγή ένα αποτέλεσμα της ψήφου διαμαρτυρίας του Μαΐου έπαψε να είναι επιχείρημα μετά τις εκλογές του Ιουνίου. Το να προσποιείται ο πολιτικός κόσμος και τα Μέσα ότι η Χρυσή Αυγή δεν υπάρχει για το 7% των Ελλήνων θα είναι η συνέχεια του επεισοδίου Κασιδιάρη, Κανέλλη, Δούρου, ότι «για αυτούς εμείς δεν υπάρχουμε και ό,τι και να τους κάνουνε καλώς καμωμένο». Ο Αντώνης Σαμαράς πρέπει να αποδεχτεί ότι η Χρυσή Αυγή υπάρχει και καλύπτει τις ανάγκες των πολιτών που την ψήφισαν, που προφανώς δεν είναι η δημιουργία στεκιών μεταναστών και ο αφοπλισμός της Αστυνομίας.
ΠΗΓΗ: Sportday
Άντε γεια Καρμπάγιο!!
Τον θυμάστε τον Καρμπάγιο που έσφαξε την Εθνική μας στο ματς με την
Πολωνία; H UEFA τον έστειλε σπίτι του για να δει την συνέχεια του EURO!
Κανείς δεν ξεχνά τη διαιτησία του Καρμπάγιο στο ματς της Εθνικής μας
κόντρα στους Πολωνούς, αλλά και αυτό της Δανίας με τη Γερμανία. Ωστόσο,
δεν το... ξέχασε ούτε η UEFA που τον έστειλε στην Ισπανία αποκλείοντας
τον έτσι από τη συνέχεια του EURO. O Καρμπάγιο πάντως δεν ήταν μόνος,
αφού ακόμα τρεις διαιτητές γύρισαν στις πατρίδες του. Ο Βίκτορ Κασάι δεν
είδε το πεντακάθαρο γκολ της Ουκρανίας και από φαβορί για τον τελικό
έφυγε με σκυμμένο το κεφάλι. Ο Μπιόρν Κάιπερς «πλήρωσε» την κακή
διαιτησία στο ματς της Γαλλίας με την Ουκρανία, ενώ ο Σταρκ
«αποκεφαλίστηκε» για τα... δυο πέναλτι που δεν έδωσε στην Κροατία στο
ματς με τους Ισπανούς.
Πηγή: Gazzetta.gr
Πηγή: Gazzetta.gr
Νέος πρόεδρος στην ΑΕΛ!!
Ο Ανδρέας Λιόντος είναι ο νέος πρόεδρος της ΠΑΕ ΑΕΛ 1964 όπως ανακοινώθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα της Λάρισας.
"Η ΠΑΕ ΑΕΛ 1964 ανακοινώνει ότι νέος πρόεδρος της ΠΑΕ αναλαμβάνει ο κος
Ανδρέας Λιόντος , ο οποίος θα ξεκινήσει άμεσα την άσκηση των νέων του
καθηκόντων. Η επισημοποίηση ανάληψης της προεδρίας θα γίνει με την
ολοκλήρωση των απαραίτητων νομικών διαδικασιών, που βρίσκονται σε
εξέλιξη", αναφέρει η ανακοίνωση της θεσσαλικής ομάδας.
Αθλητισμός και πολιτική πάνε χέρι-χέρι!!
Όποιος ισχυρίζεται ότι η πολιτική δεν έχει σχέση με το ποδόσφαιρο και
γενικά με τον αθλητισμό ή το αντίστροφο, συγγνώμη αλλά είναι βαθειά
νυχτωμένος. Γράφει ο Δημήτρης Παπανικολάου.
Ειδικά στην Ελλάδα το ποδόσφαιρο είναι μόνο ή κυρίως πολιτική. Από την
άμεση εξάρτησή του από τις επιχορηγήσεις της Γ.Γ.Α. και μόνο είναι
εύκολο να το αντιληφθείς. Δεν χρειάζεται να γυρίσουμε πίσω στις εποχές
των Παπαναστασίου και Κουλούρη για να κάνουμε κουβέντα.
Η εποχή του Βασίλη Γκαγκάτση, που είναι πιο κοντά μας, φτάνει και περισσεύει. Επί 5 χρόνια η ΕΠΟ του Βασίλη Γκαγκάτση ήταν «κομμένη» από τις επιχορηγήσεις του Γιώργου Ορφανού. Τα αντίστοιχα παραδείγματα των «φιλικά» προσκείμενων ή μη διοικήσεων στις κυβερνητικές επιρροές είναι άπειρα.
Επίσης, οι 300 της ελληνικής Βουλής έχουν κάνει τα αναρίθμητα ρουσφέτια μέσω του άλλοτε κρατικού και σήμερα ημικρατικού ΟΠΑΠ σε κάθε περιφέρεια της χώρας. Εδώ φτάσαμε στο σημείο να υπάρχουν κολυμβητήρια σε πόλεις των 300 κατοίκων και να ρημάζουν και να μην υπάρχει ένα ανοιχτό γηπεδάκι μπάσκετ σε πόλη των 3.000.
Αν όλα αυτά δεν είναι αποτελέσματα μιας τραγικής πολιτικής παρέμβασης, παρακαλώ να μου πει κάποιος τι στην πραγματικότητα είναι;
Αν το μεγαλύτερο αθλητικό πανηγύρι του πλανήτη, οι Ολυμπιακοί Αγώνες, δεν είναι πολιτικό γεγονός και μπίζνα, τότε τι είναι ρε παλικάρια; Το 1996 οι ΟΑ έγιναν στην Ατλάντα και όχι στην Αθήνα γιατί το ήθελε η Coca Cola.
Το 1936 στο Βερολίνο τα 4 χρυσά μετάλλια που φορέθηκαν στο στήθος του μαύρου Τζέσε Όουενς μπροστά στα μούτρα του Χίτλερ, πολιτικοποιήθηκαν όσο τίποτα στον πλανήτη.
Αν πάμε ακόμα πιο πίσω θα δούμε ότι σχεδόν κάθε διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων συνδέεται με την πολιτική. Οι Αγώνες του 1916, του 1940 και του 1944 δεν διεξήχθησαν καθόλου, ενώ το 1948 η Γερμανία και η Ιαπωνία αποκλείστηκαν λόγω «εγκλημάτων πολέμου».
Οι πολιτικοί ανταγωνισμοί οδήγησαν στην αποδοχή των ευρωπαϊκών κομμουνιστικών κρατών στους Αγώνες μόνο μετά τον B' Παγκόσμιο Πόλεμο, το 1952, της Κίνας το 1984, της Ανατολικής Γερμανίας το 1972, αλλά και στα μποϊκοτάζ του Βερολίνου το 1936, του Μόντρεαλ το 1976, της Μόσχας το 1980, του Λος Αντζελες το 1984 και της Σεούλ το 1988.
Όλες αυτές οι αποφάσεις δεν βασίστηκαν στην ηθική ή την ευγενή αθλητική άμιλλα, αλλά στον πολιτικό ανταγωνισμό.
Στον αγώνα Γερμανίας-Ελλάδας, που θα γίνει την Παρασκευή στο Γκντανσκ, παίκτες και προπονητές των δύο ομάδων ισχυρίζονται και σωστά ότι πρόκειται μόνο για ποδόσφαιρο και όχι για πολιτική.
Αν και η δήλωση-απάντηση του Σάντος είχε μόνο πολιτικό περιεχόμενο.
Από την πλευρά τους, πάντως, οι εμπλεκόμενοι ορθώς πράττουν. Μόλις όμως, ολοκληρωθεί ο αγώνας και ανάλογα με το αποτέλεσμά του, ο καθένας θα αντιληφθεί με ποιο τρόπο θα χρησιμοποιηθεί στην πραγματικότητα το συγκεκριμένο ματς.
Αγωνιστικά Έλληνες και Γερμανοί θέλουν να αποδείξουν πράγματα στο γήπεδο. Θέλουν δεν θέλουν όμως, αυτές οι «ποδοσφαιρικές αποδείξεις» θα χρησιμοποιηθούν και από άλλους ποικιλοτρόπως.
Πηγή: novasports.gr
Η εποχή του Βασίλη Γκαγκάτση, που είναι πιο κοντά μας, φτάνει και περισσεύει. Επί 5 χρόνια η ΕΠΟ του Βασίλη Γκαγκάτση ήταν «κομμένη» από τις επιχορηγήσεις του Γιώργου Ορφανού. Τα αντίστοιχα παραδείγματα των «φιλικά» προσκείμενων ή μη διοικήσεων στις κυβερνητικές επιρροές είναι άπειρα.
Επίσης, οι 300 της ελληνικής Βουλής έχουν κάνει τα αναρίθμητα ρουσφέτια μέσω του άλλοτε κρατικού και σήμερα ημικρατικού ΟΠΑΠ σε κάθε περιφέρεια της χώρας. Εδώ φτάσαμε στο σημείο να υπάρχουν κολυμβητήρια σε πόλεις των 300 κατοίκων και να ρημάζουν και να μην υπάρχει ένα ανοιχτό γηπεδάκι μπάσκετ σε πόλη των 3.000.
Αν όλα αυτά δεν είναι αποτελέσματα μιας τραγικής πολιτικής παρέμβασης, παρακαλώ να μου πει κάποιος τι στην πραγματικότητα είναι;
Αν το μεγαλύτερο αθλητικό πανηγύρι του πλανήτη, οι Ολυμπιακοί Αγώνες, δεν είναι πολιτικό γεγονός και μπίζνα, τότε τι είναι ρε παλικάρια; Το 1996 οι ΟΑ έγιναν στην Ατλάντα και όχι στην Αθήνα γιατί το ήθελε η Coca Cola.
Το 1936 στο Βερολίνο τα 4 χρυσά μετάλλια που φορέθηκαν στο στήθος του μαύρου Τζέσε Όουενς μπροστά στα μούτρα του Χίτλερ, πολιτικοποιήθηκαν όσο τίποτα στον πλανήτη.
Αν πάμε ακόμα πιο πίσω θα δούμε ότι σχεδόν κάθε διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων συνδέεται με την πολιτική. Οι Αγώνες του 1916, του 1940 και του 1944 δεν διεξήχθησαν καθόλου, ενώ το 1948 η Γερμανία και η Ιαπωνία αποκλείστηκαν λόγω «εγκλημάτων πολέμου».
Οι πολιτικοί ανταγωνισμοί οδήγησαν στην αποδοχή των ευρωπαϊκών κομμουνιστικών κρατών στους Αγώνες μόνο μετά τον B' Παγκόσμιο Πόλεμο, το 1952, της Κίνας το 1984, της Ανατολικής Γερμανίας το 1972, αλλά και στα μποϊκοτάζ του Βερολίνου το 1936, του Μόντρεαλ το 1976, της Μόσχας το 1980, του Λος Αντζελες το 1984 και της Σεούλ το 1988.
Όλες αυτές οι αποφάσεις δεν βασίστηκαν στην ηθική ή την ευγενή αθλητική άμιλλα, αλλά στον πολιτικό ανταγωνισμό.
Στον αγώνα Γερμανίας-Ελλάδας, που θα γίνει την Παρασκευή στο Γκντανσκ, παίκτες και προπονητές των δύο ομάδων ισχυρίζονται και σωστά ότι πρόκειται μόνο για ποδόσφαιρο και όχι για πολιτική.
Αν και η δήλωση-απάντηση του Σάντος είχε μόνο πολιτικό περιεχόμενο.
Από την πλευρά τους, πάντως, οι εμπλεκόμενοι ορθώς πράττουν. Μόλις όμως, ολοκληρωθεί ο αγώνας και ανάλογα με το αποτέλεσμά του, ο καθένας θα αντιληφθεί με ποιο τρόπο θα χρησιμοποιηθεί στην πραγματικότητα το συγκεκριμένο ματς.
Αγωνιστικά Έλληνες και Γερμανοί θέλουν να αποδείξουν πράγματα στο γήπεδο. Θέλουν δεν θέλουν όμως, αυτές οι «ποδοσφαιρικές αποδείξεις» θα χρησιμοποιηθούν και από άλλους ποικιλοτρόπως.
Πηγή: novasports.gr
Δε χωρούν καθυστερήσεις!!
Ο Κώστας Βασιλόπουλος εξηγεί γιατί στον ΠΑΟΚ καθυστερούν εσκεμμένα τις
μεταγραφικές κινήσεις που έχουν προγραμματίσει εν όψει της νέας σεζόν.
πηγή: gazzetta.gr
Εσκεμμένα καθυστερούν στον ΠΑΟΚ να προβούν στις μεταγραφικές κινήσεις
που έχουν προγραμματίσει για τη νέα περίοδο και θα εξηγήσω λίγο παρακάτω
τους λόγους. Βρύζας, Δώνης και Γεωργιάδης έχουν συμφωνήσει για τις
θέσεις στις οποίες οι ομάδες χρειάζεται ενίσχυση. Δεν ήταν δύσκολο για
το νέο προπονητή του Δικεφάλου να κάνει τις εισηγήσεις του με δεδομένο
ότι γνωρίζει πολύ καλά το υλικό και έχει άποψη για τις αδυναμίες της
ομάδας όπως έχει άποψη και για τα προτερήματα της.
Ο Δώνης δεν είχε καμία δυσκολία να καταθέσει στον πρόεδρο και τον τεχνικό διευθυντή τις προτάσεις του, και είναι γνωστό ότι ιεραρχώντας τις επιθυμίες του έδωσε προτεραιότητα στην απόκτηση ενός αμυντικού κι ενός επιτελικού χαφ.
Ο Δώνης έκανε αυτό που θα έκανε κάθε λογικός προπονητής. Ζήτησε να έχει τους παίκτες (στις δυο θέσεις που προαναφέρουμε) από την πρώτη μέρα της προετοιμασίας για να καταφέρει να εφαρμόσει τα πλάνα που έχει στο μυαλό του για τον αγωνιστικό προσανατολισμό της ομάδας.
Ενώ όλα είναι αποφασισμένα –καθώς υπάρχει πλήρης ταύτιση απόψεων μεταξύ διοίκησης και τεχνικής ηγεσίας- δεν έχει γίνει καμία κίνηση γιατί πολύ απλά όλοι στον ΠΑΟΚ περιμένουν την τελική απόφαση του Ιβαν Σαββίδη. Μπορείτε να καταλάβετε το γιατί.
Το ενδεχόμενο να αποκτήσει ο ομογενής επιχειρηματίας το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών της ΠΑΕ θα αλλάξει τα δεδομένα στον μεταγραφικό προγραμματισμό του Δικεφάλου. Η είσοδος του στην ΠΑΕ θα δώσει το δικαίωμα στους υπευθύνους της ομάδας να ανεβάσουν τον πήχη στο μπάτζετ και ενδεχομένως να επιλέξουν παίκτες με μεγαλύτερη αξία σε σχέση με αυτούς που ήδη έχουν επιλέξει για να καλυφθούν τα κενά στην αμυντική και μεσαία γραμμή.
Η επιλογή της αναμονής είναι απόλυτα λογική αλλά… Ο χρόνος κυλά αντίστροφα. Την επόμενη Τρίτη ξεκινά η προετοιμασία της ομάδας και ο Γιώργος Δώνης θα έχει ελάχιστους παίκτες στη διάθεση του. Θυμίζω ότι οι 3 διεθνείς (δεν υπολογίζω τον Χαλκιά που είναι σχεδόν σίγουρο ότι δεν θα συνεχίσει την καριέρα του στην Τούμπα) θα ενσωματωθούν στην προετοιμασία πολύ αργότερα.
Ο Δώνης είναι υποχρεωμένος να ετοιμάσει την ομάδα με σοβαρές απουσίες και πολλές ελλείψεις. Το γεγονός θα προκαλέσει εμπόδια στην προσπάθεια του να παρουσιάσει ένα ομοιογενές σχήμα στις πρώτες επίσημες υποχρεώσεις της ομάδας που θεωρητικά τουλάχιστον είναι προγραμματισμένες για τις 2 και 9 Αυγούστου στον γ΄ προκριματικό γύρο του Γιουρόπα Λιγκ.
Υπ΄ αυτές τις συνθήκες δεν υπάρχει η πολυτέλεια της απώλειας χρόνου. Η απόκτηση παικτών δεν μπορεί να παρουσιάσει κι άλλη καθυστέρηση. Βρύζας και Γεωργιάδης είναι αναγκασμένοι από τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί να προχωρήσουν άμεσα σε κινήσεις ενίσχυσης της ομάδας ανεξάρτητα από τις αποφάσεις που θα λάβει ο Ιβαν Σαββίδης.
Ο ομογενής επιχειρηματίας είναι δηλώσει στον πρόεδρο της ΠΑΕ ότι μέχρι τις 15 Ιουνίου θα ερχόταν στην Ελλάδα προκειμένου να ολοκληρωθεί η διαδικασία συμμετοχής του στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου. Ενδεχομένως η πολιτική αστάθεια στη χώρα μας και οι επαγγελματικές του υποχρεώσεις δεν του επιτρέπουν να κάνει το αποφασιστικό βήμα.
Κάθε σοβαρός επιχειρηματίας ζυγίζει τις καταστάσεις πριν πάρει μια απόφαση κι αυτό ακριβώς κάνει ο Σαββίδης που είναι ενήμερος για το πόσο πιέζεται ο Βρύζας από το χρόνο σε σχέση με τις μεταγραφές αλλά δεν μπορεί να αποφασίσει υπό το βάρος αυτής της πίεσης και πολύ καλά κάνει.
Θεωρώ λοιπόν ότι ανεξάρτητα από την τελική έκβαση της υπόθεσης Σαββίδη πρέπει να δοθούν από την διοίκηση στον Δώνη τα εφόδια για να ξεκινήσει την καριέρα του στην ομάδα με έναν αξιόλογο αριθμό παικτών για να αποκτήσει υπόσταση η προετοιμασία από την πρώτη μέρα.
Στην πορεία, αν ο Σαββίδης αποφασίσει να γίνει μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ μπορούν να προστεθούν παίκτες στο ρόστερ που θα ενισχύσουν ακόμα περισσότερο την ομάδα προσφέροντας λύσεις στη διάθεση της τεχνικής ηγεσίας.
Ο Δώνης δεν είχε καμία δυσκολία να καταθέσει στον πρόεδρο και τον τεχνικό διευθυντή τις προτάσεις του, και είναι γνωστό ότι ιεραρχώντας τις επιθυμίες του έδωσε προτεραιότητα στην απόκτηση ενός αμυντικού κι ενός επιτελικού χαφ.
Ο Δώνης έκανε αυτό που θα έκανε κάθε λογικός προπονητής. Ζήτησε να έχει τους παίκτες (στις δυο θέσεις που προαναφέρουμε) από την πρώτη μέρα της προετοιμασίας για να καταφέρει να εφαρμόσει τα πλάνα που έχει στο μυαλό του για τον αγωνιστικό προσανατολισμό της ομάδας.
Ενώ όλα είναι αποφασισμένα –καθώς υπάρχει πλήρης ταύτιση απόψεων μεταξύ διοίκησης και τεχνικής ηγεσίας- δεν έχει γίνει καμία κίνηση γιατί πολύ απλά όλοι στον ΠΑΟΚ περιμένουν την τελική απόφαση του Ιβαν Σαββίδη. Μπορείτε να καταλάβετε το γιατί.
Το ενδεχόμενο να αποκτήσει ο ομογενής επιχειρηματίας το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών της ΠΑΕ θα αλλάξει τα δεδομένα στον μεταγραφικό προγραμματισμό του Δικεφάλου. Η είσοδος του στην ΠΑΕ θα δώσει το δικαίωμα στους υπευθύνους της ομάδας να ανεβάσουν τον πήχη στο μπάτζετ και ενδεχομένως να επιλέξουν παίκτες με μεγαλύτερη αξία σε σχέση με αυτούς που ήδη έχουν επιλέξει για να καλυφθούν τα κενά στην αμυντική και μεσαία γραμμή.
Η επιλογή της αναμονής είναι απόλυτα λογική αλλά… Ο χρόνος κυλά αντίστροφα. Την επόμενη Τρίτη ξεκινά η προετοιμασία της ομάδας και ο Γιώργος Δώνης θα έχει ελάχιστους παίκτες στη διάθεση του. Θυμίζω ότι οι 3 διεθνείς (δεν υπολογίζω τον Χαλκιά που είναι σχεδόν σίγουρο ότι δεν θα συνεχίσει την καριέρα του στην Τούμπα) θα ενσωματωθούν στην προετοιμασία πολύ αργότερα.
Ο Δώνης είναι υποχρεωμένος να ετοιμάσει την ομάδα με σοβαρές απουσίες και πολλές ελλείψεις. Το γεγονός θα προκαλέσει εμπόδια στην προσπάθεια του να παρουσιάσει ένα ομοιογενές σχήμα στις πρώτες επίσημες υποχρεώσεις της ομάδας που θεωρητικά τουλάχιστον είναι προγραμματισμένες για τις 2 και 9 Αυγούστου στον γ΄ προκριματικό γύρο του Γιουρόπα Λιγκ.
Υπ΄ αυτές τις συνθήκες δεν υπάρχει η πολυτέλεια της απώλειας χρόνου. Η απόκτηση παικτών δεν μπορεί να παρουσιάσει κι άλλη καθυστέρηση. Βρύζας και Γεωργιάδης είναι αναγκασμένοι από τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί να προχωρήσουν άμεσα σε κινήσεις ενίσχυσης της ομάδας ανεξάρτητα από τις αποφάσεις που θα λάβει ο Ιβαν Σαββίδης.
Ο ομογενής επιχειρηματίας είναι δηλώσει στον πρόεδρο της ΠΑΕ ότι μέχρι τις 15 Ιουνίου θα ερχόταν στην Ελλάδα προκειμένου να ολοκληρωθεί η διαδικασία συμμετοχής του στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου. Ενδεχομένως η πολιτική αστάθεια στη χώρα μας και οι επαγγελματικές του υποχρεώσεις δεν του επιτρέπουν να κάνει το αποφασιστικό βήμα.
Κάθε σοβαρός επιχειρηματίας ζυγίζει τις καταστάσεις πριν πάρει μια απόφαση κι αυτό ακριβώς κάνει ο Σαββίδης που είναι ενήμερος για το πόσο πιέζεται ο Βρύζας από το χρόνο σε σχέση με τις μεταγραφές αλλά δεν μπορεί να αποφασίσει υπό το βάρος αυτής της πίεσης και πολύ καλά κάνει.
Θεωρώ λοιπόν ότι ανεξάρτητα από την τελική έκβαση της υπόθεσης Σαββίδη πρέπει να δοθούν από την διοίκηση στον Δώνη τα εφόδια για να ξεκινήσει την καριέρα του στην ομάδα με έναν αξιόλογο αριθμό παικτών για να αποκτήσει υπόσταση η προετοιμασία από την πρώτη μέρα.
Στην πορεία, αν ο Σαββίδης αποφασίσει να γίνει μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ μπορούν να προστεθούν παίκτες στο ρόστερ που θα ενισχύσουν ακόμα περισσότερο την ομάδα προσφέροντας λύσεις στη διάθεση της τεχνικής ηγεσίας.
πηγή: gazzetta.gr
''Πόρτα'' του Ομπράντοβιτς και στην Εφές;
Η …μισή Ευρώπη θέλει τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, αλλά αυτός φαίνεται πως το `χει αποφασίσει να μείνει εκτός δράσης για έναν χρόνο.
Μετά τα ''όχι'' σε ΤΣΣΚΑ και Φενέρ, ''ψήνεται''… πόρτα και στην Εφές
Πίλσεν, καθώς πληροφορίες που μετέφεραν Τούρκοι δημοσιογράφοι, αναφέρουν
πως ο Ζοτς δεν ενδιαφέρεται να δουλέψει στη γείτονα χώρα τη δεδομένη
στιγμή.
Μάλιστα ο Ομπράντοβιτς φέρεται να είπε στη διοίκηση της Εφές Πίλσεν πως δεν θέλει να αναλάβει μια ομάδα που έχει πολλούς παίκτες με συμβόλαια σε ισχύ και εξήγησε πως το πιθανότερο είναι πως θα μείνει εκτός δράσης για έναν χρόνο.
Ο Ζοτς, σύμφωνα πάντα με τους Τούρκους, δεν θεωρεί ελκυστικό το πλάνο της Τουρκίας, καθώς δεν πιστεύει πως ομάδες όπως η Φενέρ, η Εφές και η Γαλατασασαράι συγκαταλέγονται στα μεγάλα κλαμπ του ευρωπαϊκού μπάσκετ, άσχετα αν έχουν τις προδιαγραφές και τα χρήματα για να πρωταγωνιστήσουν τα επόμενα χρόνια…
Μάλιστα ο Σέρβος φέρεται να ξεκαθάρισε στους Τούρκους πως θα άλλαζε γνώμη για την επόμενη σεζόν, μόνο αν είχε πρόταση από μεγάλα κλαμπ, όπως η Μπαρτσελόνα ή η Ρεάλ, ομάδες που έχουν προδιαγραφές κι έχουν το background που θέλει ο Ομπράντοβιτς…
Η Εφές φέρεται να έχει ως εναλλακτική λύση τον Οκτάι Μαχμούτι που φέτος δούλεψε στη Γαλατασαράι, αλλά σύμφωνα πάντα με τους Τούρκους ο συμπατριώτης τους τεχνικός ξεκαθάρισε στη διοίκηση της Εφές πως κάτι καλό περιμένει από την Ελλάδα.
Πηγή: sentragoal.gr
Μάλιστα ο Ομπράντοβιτς φέρεται να είπε στη διοίκηση της Εφές Πίλσεν πως δεν θέλει να αναλάβει μια ομάδα που έχει πολλούς παίκτες με συμβόλαια σε ισχύ και εξήγησε πως το πιθανότερο είναι πως θα μείνει εκτός δράσης για έναν χρόνο.
Ο Ζοτς, σύμφωνα πάντα με τους Τούρκους, δεν θεωρεί ελκυστικό το πλάνο της Τουρκίας, καθώς δεν πιστεύει πως ομάδες όπως η Φενέρ, η Εφές και η Γαλατασασαράι συγκαταλέγονται στα μεγάλα κλαμπ του ευρωπαϊκού μπάσκετ, άσχετα αν έχουν τις προδιαγραφές και τα χρήματα για να πρωταγωνιστήσουν τα επόμενα χρόνια…
Μάλιστα ο Σέρβος φέρεται να ξεκαθάρισε στους Τούρκους πως θα άλλαζε γνώμη για την επόμενη σεζόν, μόνο αν είχε πρόταση από μεγάλα κλαμπ, όπως η Μπαρτσελόνα ή η Ρεάλ, ομάδες που έχουν προδιαγραφές κι έχουν το background που θέλει ο Ομπράντοβιτς…
Η Εφές φέρεται να έχει ως εναλλακτική λύση τον Οκτάι Μαχμούτι που φέτος δούλεψε στη Γαλατασαράι, αλλά σύμφωνα πάντα με τους Τούρκους ο συμπατριώτης τους τεχνικός ξεκαθάρισε στη διοίκηση της Εφές πως κάτι καλό περιμένει από την Ελλάδα.
Πηγή: sentragoal.gr
Σε 40 μέρες 260.000 λιγότεροι, σε οκτώ χρόνια 1,4 εκατ.!!
Αρκετοί σ' αυτές τις εκλογές, πέραν των όποιων νέων συσχετισμών των
πολιτικών δυνάμεων που προέκυψαν, στάθηκαν και στο υψηλό ποσοστό της
αποχής, το οποίο -θεωρητικά- καταγράφηκε στο 37,53%. Γράφει ο Βαγγέλης
Μπραουδάκης.
Και λέω «θεωρητικά» διότι είναι πασιφανές ότι υπάρχει αναντιστοιχία
-για ποικίλους λόγους- εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους
(9.951.970) και πραγματικών ψηφοφόρων (πάνε δεν πάνε στην κάλπη) που
σίγουρα είναι αρκετά λιγότεροι.
Αυτό που δεν διάβασα, ωστόσο, αυτό που δεν είδα να στέκεται κανείς σοβαρά για να εξετάσει τα «πώς» και τα «γιατί» του (και απορρέει από το ζήτημα της αποχής) είναι η άρνηση 260.000 συμπολιτών μας να ξαναψηφίσουν προχθές, ενώ είχαν ασκήσει το εκλογικό τους δικαίωμα μόλις προ έξι εβδομάδων! Ο αριθμός τους, σε σχέση με το ιδιαίτερο βραχύβιο χρονικό διάστημα μεταξύ των δύο εκλογών (και την κρισιμότητά τους -θυμίζω ότι η διαφορά μεταξύ των δύο πρώτων κομμάτων ανήλθε σε 170.000 ψήφους), είναι απίστευτα υψηλός! Πρόκειται για το 4% των εκλογών της 6ης Μαΐου
Μια επιδερμική εξήγηση θα μπορούσε να είναι η οικονομική δυσπραγία -αν πρόκειται για ετεροδημότες- προκειμένου να μεταβούν εκ νέου στους τόπους τους. Δεν μοιάζει, όμως, τέτοια αφού εντός Αττικής (στις πέντε περιφέρειες) και εντός Θεσσαλονίκης (στις δύο περιφέρειες) η αύξηση της αποχής μεταξύ των δύο εκλογών είναι τεράστια!
Στην πρωτεύουσα (Α' Αθηνών, Β' Αθηνών, Α' Πειραιά, Β' Πειραιά και υπόλοιπο Αττικής) 70.000 ψηφοφόροι του Μαΐου απείχαν τον Ιούνιο! Και επειδή σίγουρα θα υπήρξαν κάμποσοι που έκαναν την ανάποδη διαδρομή (δεν πήγαν τον Μάιο και πήγαν προχθές στις κάλπες), προκύπτει ότι ένα ολόκληρο ΟΑΚΑ -με τη χωρητικότητα όταν πρωτοφτιάχτηκε- δεν ξαναέκανε τον κόπο! Και σίγουρα δεν ήταν όλοι τους κυριακάτικα στις παραλίες
Επιπρόσθετα, για να το εξετάσουμε πιο σφαιρικά, μέσα σε μόλις οκτώ χρόνια (από εκείνες τις εκλογές του Μάρτη του 2004, προ των Ολυμπιακών Αγώνων) «χάθηκαν» 1.356.512 ψηφοφόροι! Αντιστοιχούν στο 15% του εκλογικού σώματος! Εως το 2004 οι Ελληνες πήγαιναν στην κάλπη με αυξητικές τάσεις (6.978.656 ψήφισαν το '96, 7.026.527 ψήφισαν το 2000, 7.573.368 ψήφισαν το 2004) για να χαθούν αιφνιδίως τόσο μαζικά και να φτάσουμε στο 6.216.856 της περασμένης Κυριακής
ΥΓ.: Το παράκαναν -νομίζω- οι εκπρόσωποι των τριών κομμάτων που προσπαθούν να συγκροτήσουν κυβέρνηση. Το παράκαναν σε ό,τι αφορά τους συσχετισμούς αναφορικά με την εθνική ποδοσφαίρου και το Euro. Η «εθνική διαπραγματευτική ομάδα» είμαι βέβαιος ότι θα είχε άλλον τίτλο αν οι διεθνείς δεν τα κατάφερναν τόσο καλά αυτές τις ημέρες στην Πολωνία.
Πηγή: Goal
Αυτό που δεν διάβασα, ωστόσο, αυτό που δεν είδα να στέκεται κανείς σοβαρά για να εξετάσει τα «πώς» και τα «γιατί» του (και απορρέει από το ζήτημα της αποχής) είναι η άρνηση 260.000 συμπολιτών μας να ξαναψηφίσουν προχθές, ενώ είχαν ασκήσει το εκλογικό τους δικαίωμα μόλις προ έξι εβδομάδων! Ο αριθμός τους, σε σχέση με το ιδιαίτερο βραχύβιο χρονικό διάστημα μεταξύ των δύο εκλογών (και την κρισιμότητά τους -θυμίζω ότι η διαφορά μεταξύ των δύο πρώτων κομμάτων ανήλθε σε 170.000 ψήφους), είναι απίστευτα υψηλός! Πρόκειται για το 4% των εκλογών της 6ης Μαΐου
Μια επιδερμική εξήγηση θα μπορούσε να είναι η οικονομική δυσπραγία -αν πρόκειται για ετεροδημότες- προκειμένου να μεταβούν εκ νέου στους τόπους τους. Δεν μοιάζει, όμως, τέτοια αφού εντός Αττικής (στις πέντε περιφέρειες) και εντός Θεσσαλονίκης (στις δύο περιφέρειες) η αύξηση της αποχής μεταξύ των δύο εκλογών είναι τεράστια!
Στην πρωτεύουσα (Α' Αθηνών, Β' Αθηνών, Α' Πειραιά, Β' Πειραιά και υπόλοιπο Αττικής) 70.000 ψηφοφόροι του Μαΐου απείχαν τον Ιούνιο! Και επειδή σίγουρα θα υπήρξαν κάμποσοι που έκαναν την ανάποδη διαδρομή (δεν πήγαν τον Μάιο και πήγαν προχθές στις κάλπες), προκύπτει ότι ένα ολόκληρο ΟΑΚΑ -με τη χωρητικότητα όταν πρωτοφτιάχτηκε- δεν ξαναέκανε τον κόπο! Και σίγουρα δεν ήταν όλοι τους κυριακάτικα στις παραλίες
Επιπρόσθετα, για να το εξετάσουμε πιο σφαιρικά, μέσα σε μόλις οκτώ χρόνια (από εκείνες τις εκλογές του Μάρτη του 2004, προ των Ολυμπιακών Αγώνων) «χάθηκαν» 1.356.512 ψηφοφόροι! Αντιστοιχούν στο 15% του εκλογικού σώματος! Εως το 2004 οι Ελληνες πήγαιναν στην κάλπη με αυξητικές τάσεις (6.978.656 ψήφισαν το '96, 7.026.527 ψήφισαν το 2000, 7.573.368 ψήφισαν το 2004) για να χαθούν αιφνιδίως τόσο μαζικά και να φτάσουμε στο 6.216.856 της περασμένης Κυριακής
ΥΓ.: Το παράκαναν -νομίζω- οι εκπρόσωποι των τριών κομμάτων που προσπαθούν να συγκροτήσουν κυβέρνηση. Το παράκαναν σε ό,τι αφορά τους συσχετισμούς αναφορικά με την εθνική ποδοσφαίρου και το Euro. Η «εθνική διαπραγματευτική ομάδα» είμαι βέβαιος ότι θα είχε άλλον τίτλο αν οι διεθνείς δεν τα κατάφερναν τόσο καλά αυτές τις ημέρες στην Πολωνία.
Πηγή: Goal
Με φουστανέλα, τσαρούχια και φέσι!!
Επιστρέφοντας από την Πολωνία, επέστρεψα και στην ένδοξη ελληνική
ποδοσφαιρική πραγματικότητα. Στο ''έτσι κερδάνε αυτοί που σας
χρωστάνε''. Γράφει ο Κώστας Καίσαρης.
Στους Ρώσους πάντως που τους κερδίσαμε και τους πετάξαμε εκτός
διοργάνωσης δεν χρωστάμε. Δεν έχει σημασία όμως. Σημασία έχει ο
κομπλεξισμός του Ελληνα.
Δεν του αρκεί ότι κερδίζει. Δεν του φτάνει η νίκη. Θέλει να ειρωνευτεί τον αντίπαλο. Θέλει να τον ταπεινώσει. Από το Γιούρο του 2004 ανατρέχει αυτό το καραγκιοζιλίκι. Αντί να πανηγυρίζουμε, βρίζουμε τους αντιπάλους.
Ετσι λοιπόν και τώρα ταπεινώσαμε τον Πούτιν, ενώ τρίζουν τα κόκαλα της Μεγάλης Αικατερίνης και του Ιωσήφ Βησσαρίων Στάλιν. Μέχρι και οι ποδοσφαιριστές έχουνε μπει σ' αυτήν τη διαδικασία. Κάπου πήρε το μάτι μου δηλώσεις του Σηφάκη.
Οτι «το ματς με την Ελλάδα θα είναι το τελευταίο της Μέρκελ». Θα μπορούσες να πεις σχετικά με τη γενικότερη συμπεριφορά των Ελλήνων ότι έκανε η μύγα κώλο. Αφού το Αζερμπαϊτζάν είναι καλύτερο κατά κράτος στην άρση βαρών από την Αμερική, έχουν το δικαίωμα να αποκαλούν του Ομπάμα ρόμπα ξεκούμπωτη.
Αφού το πάμε λοιπόν σ' αυτήν τη λογική, να δώσει αμέσως ο Πιλάβιος άδεια μετ' αποδοχών στον Τσαπίδη. Και να αναλάβει παρτ τάιμ μέχρι το τέλος του Γιούρο εκπρόσωπος Τύπου της ΕΠΟ και της εθνικής ομάδας ο Γιώργος Τράγκας. Να εμφανίζεται, μάλιστα, στις πρες κόνφερανς δίπλα στον Σάντος και στους ποδοσφαιριστές με την αγαπημένη του ενδυμασία: φουστανέλα, τσαρούχια και φέσι.
Αφού θέλουμε να μπινελικιάζουμε τη Μέρκελ, να απευθυνθούμε στον πλέον ειδικό. Αφού την πάμε εκεί τη δουλειά, να την πάμε μέχρι τέρμα. Κι επειδή, όπως προανέφερα, μόλις επέστρεψα από τη Βαρσοβία, έριξα ένα βλέφαρο και στην εγχώρια ποδοσφαιρική πραγματικότητα. Οτι στην ΑΕΚ, που περιμένανε σαράντα χιλιάδες διαρκείας, έχουνε μόλις ενάμισι χιλιάρικο.
Που δεν φτάνουνε ούτε για ζήτω ούτε για να πληρωθούνε οι υπάλληλοι. Στον Αρη Λαμπριάκος - Κατσιαούνης και οργανωμένοι, που απαρτίζουν την επιτροπή οικονομικής ενίσχυσης, ψάχνουνε εναγωνίως να βρούνε δύο κατοστάρικα χιλιάδες γιούρο.
Για να τα μοιράσουνε στους 14 ποδοσφαιριστές που δεν έχουνε κάνει προσφυγή και να ξεκινήσει κουτσά στραβά η σεζόν. Στην Κέρκυρα οι ποδοσφαιριστές που έχουνε μείνει είναι ακριβώς έντεκα. Δεν υπάρχουνε λεφτά ούτε για τις επιτρεπόμενες μεταγραφές Ελλήνων κάτω των 22 ετών. Μακάρι, λοιπόν, η ένδοξη Ελλάς να χρώσταγε μόνο στους ξένους, το «κανόνι» δηλαδή να αφορούσε μόνο τους δανειστές.
Αυτούς που πηδάμε στο ποδόσφαιρο και είμαστε μέσα στους «8» της Ευρώπης. Κάτι Βέλγια, κάτι Αυστρίες και κάτι Ελβετίες τους έχουνε για κολατσιό. Από την τηλεόραση βλέπουνε το τουρνουά και τον Καραγκούνη να σκοράρει. Μακάρι, λοιπόν, να χρωστάγαμε μόνο στους κουτόφραγκους. Το «κανόνι», όμως, είναι και εγχώριο. Είναι γενικό. Οι μισοί Ελληνες χρωστάνε στους άλλους μισούς κι όλοι μαζί στο κράτος. Και το κράτος με τη σειρά του δεν πληρώνει κανέναν. Κι αν έχουμε το θράσος να λέμε ότι θα εκδικηθούμε τη Μέρκελ μέσω του ποδοσφαίρου, τα εσωτερικά χρέη και την εσωτερική χρεοκοπία μέσω ποιου αντιπάλου θα τα κερδίσουμε; Αυτά.
Τι θα κάνουν χωρίς αστυνομική προστασία;
ΤΟ σοκ πράγματι ήταν ισχυρό. Ηχηρά, λαμπερά, θα μπορούσες να πεις, ονόματα της κεντρικής πολιτικής σκηνής μένουν εκτός Βουλής: Θανάσης Πλεύρης, Μανώλης Μαυρομμάτης και Τάνια Ιακωβίδου. Τρεις βουλευτές εξέλεξε η Νέα Δημοκρατία στη Βοιωτία και οι αγνώμονες Αρβανίτες άφησαν εκτός Βουλής την Αρια Αγάτσα. Τρομακτική ήταν η σφαγή στο ΠΑΣΟΚ. Στελέχη που έχουν διατελέσει για χρόνια υπουργοί από τη Δευτέρα έχουν αλλάξει επάγγελμα: οικιακά δηλώνουν πλέον η Αννα Διαμαντοπούλου και η Μιλένα Αποστολάκη. Αγνωστο είναι το επαγγελματικό μέλλον της Αννας Νταλάρα.
Αν θα επιστρέψει δηλαδή στο μανατζεριλίκι του συζύγου της ή αν θα αφιερώνει τον ελεύθερο χρόνο της να τα λέει με την Ελένη Κόκκαλη και τις άλλες φίλες της από τις λαϊκές συνοικίες όπου μεγάλωσε ο άντρας της. Ισχυρό ήταν επίσης το σοκ για Παπουτσή, Πρωτόπαπα, Ευθυμίου, Χυτήρη και Γερουλάνο. Και τεράστιο το πρόβλημα. Δεν είναι μόνο ότι περνάνε στην ανεργία και θα πρέπει να τρώνε από τα έτοιμα. Δεν θα έχουν πλέον και αστυνομική προστασία. Αντε βγες από το σπίτι σου να πιεις έναν καφέ ή να πας σ' ένα ταπεινό ταβερνάκι με την παρέα σου για σούσι. Και με τα γιαούρτια τι γίνεται; Χωρίς αστυνομική προστασία πλέον ή θα πρέπει να πληρώνουν τους φρουρούς από την τσέπη τους ή να παραμένουν σε κατ' οίκον αυτοπεριορισμό.
Πρώτος και καλύτερος
ΠΛΗΡΗΣ επιβεβαίωση του Κώστα Χαρδαβέλλα ότι υπάρχουν φαντάσματα, που εμφανίζονται μάλιστα τις μεταμεσονύκτιες ώρες. Οπως ο Νίκος Αναγνωστόπουλος, ο αποκαλούμενος και «φίλος του νεκρού», που παρουσιάστηκε παρά τον Αντώνη Σαμαρά στο Ζάππειο. «Πολιτικό φάντασμα» τρόπος του λέγειν. Πρώτος βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας σε σταυρούς το 1974. Με το σλόγκαν «έλειψε ποτέ από κοντά σας;». Ο πρώτος που είχε ανακαλύψει τη δύναμη της δημοσιότητας. Ετρεχε και σε κηδείες αγνώστων καιι όταν έλεγε συλλυπητήρια συστηνόταν ως «φίλος του νεκρού», εξ ου και το παρωνύμιο.
Μπορούσε ποτέ να σηκωθεί από την κάσα ο νεκρός για να τον διαψεύσει; Εξαφανισμένος, λοιπόν, εδώ και μια δεκαετία τουλάχιστον ο Αναγνωστόπουλος έσκασε μύτη με το ίδιο κρεμ κοστούμι στο Ζάππειο. Αξιος αντικαταστάτης του ο Γιάννης Τραγάκης. Οπου βλέπει κάμερα, πρώτος και καλύτερος. Δεν αφήνει γήπεδο, Επιτάφιο, Ανάσταση και Θεοφάνια. Το Σάββατο το βράδυ το τηλέφωνο του Πιλάβιου δεν σταμάτησε να δέχεται μηνύματα. Για συγχαρητήρια για τη νίκη. Στις τρεισήμισι τα ξημερώματα, που λόγω Βορρά στη Βαρσοβία αρχίζει να ξημερώνει, έφτασε το καλύτερο: «Αύριο όλοι ψηφίζουμε Νέα Δημοκρατία. Γιάννης Τραγάκης».
ΕΡΩΤΗΣΗ: Γιατί η οικογενειοκρατία να αφορά μόνο την Ντόρα Μπακογιάννη κι όχι και τη Ζωή Κωνσταντοπούλου του ΣΥΡΙΖΑ;
Αν αντί για την Κανέλλη ο Κασιδιάρης έριχνε τα χαστούκια σε κανέναν Παπακωνσταντίνου, 20% θα έπαιρνε η Χρυσή Αυγή
Πηγή: Goal
Δεν του αρκεί ότι κερδίζει. Δεν του φτάνει η νίκη. Θέλει να ειρωνευτεί τον αντίπαλο. Θέλει να τον ταπεινώσει. Από το Γιούρο του 2004 ανατρέχει αυτό το καραγκιοζιλίκι. Αντί να πανηγυρίζουμε, βρίζουμε τους αντιπάλους.
Ετσι λοιπόν και τώρα ταπεινώσαμε τον Πούτιν, ενώ τρίζουν τα κόκαλα της Μεγάλης Αικατερίνης και του Ιωσήφ Βησσαρίων Στάλιν. Μέχρι και οι ποδοσφαιριστές έχουνε μπει σ' αυτήν τη διαδικασία. Κάπου πήρε το μάτι μου δηλώσεις του Σηφάκη.
Οτι «το ματς με την Ελλάδα θα είναι το τελευταίο της Μέρκελ». Θα μπορούσες να πεις σχετικά με τη γενικότερη συμπεριφορά των Ελλήνων ότι έκανε η μύγα κώλο. Αφού το Αζερμπαϊτζάν είναι καλύτερο κατά κράτος στην άρση βαρών από την Αμερική, έχουν το δικαίωμα να αποκαλούν του Ομπάμα ρόμπα ξεκούμπωτη.
Αφού το πάμε λοιπόν σ' αυτήν τη λογική, να δώσει αμέσως ο Πιλάβιος άδεια μετ' αποδοχών στον Τσαπίδη. Και να αναλάβει παρτ τάιμ μέχρι το τέλος του Γιούρο εκπρόσωπος Τύπου της ΕΠΟ και της εθνικής ομάδας ο Γιώργος Τράγκας. Να εμφανίζεται, μάλιστα, στις πρες κόνφερανς δίπλα στον Σάντος και στους ποδοσφαιριστές με την αγαπημένη του ενδυμασία: φουστανέλα, τσαρούχια και φέσι.
Αφού θέλουμε να μπινελικιάζουμε τη Μέρκελ, να απευθυνθούμε στον πλέον ειδικό. Αφού την πάμε εκεί τη δουλειά, να την πάμε μέχρι τέρμα. Κι επειδή, όπως προανέφερα, μόλις επέστρεψα από τη Βαρσοβία, έριξα ένα βλέφαρο και στην εγχώρια ποδοσφαιρική πραγματικότητα. Οτι στην ΑΕΚ, που περιμένανε σαράντα χιλιάδες διαρκείας, έχουνε μόλις ενάμισι χιλιάρικο.
Που δεν φτάνουνε ούτε για ζήτω ούτε για να πληρωθούνε οι υπάλληλοι. Στον Αρη Λαμπριάκος - Κατσιαούνης και οργανωμένοι, που απαρτίζουν την επιτροπή οικονομικής ενίσχυσης, ψάχνουνε εναγωνίως να βρούνε δύο κατοστάρικα χιλιάδες γιούρο.
Για να τα μοιράσουνε στους 14 ποδοσφαιριστές που δεν έχουνε κάνει προσφυγή και να ξεκινήσει κουτσά στραβά η σεζόν. Στην Κέρκυρα οι ποδοσφαιριστές που έχουνε μείνει είναι ακριβώς έντεκα. Δεν υπάρχουνε λεφτά ούτε για τις επιτρεπόμενες μεταγραφές Ελλήνων κάτω των 22 ετών. Μακάρι, λοιπόν, η ένδοξη Ελλάς να χρώσταγε μόνο στους ξένους, το «κανόνι» δηλαδή να αφορούσε μόνο τους δανειστές.
Αυτούς που πηδάμε στο ποδόσφαιρο και είμαστε μέσα στους «8» της Ευρώπης. Κάτι Βέλγια, κάτι Αυστρίες και κάτι Ελβετίες τους έχουνε για κολατσιό. Από την τηλεόραση βλέπουνε το τουρνουά και τον Καραγκούνη να σκοράρει. Μακάρι, λοιπόν, να χρωστάγαμε μόνο στους κουτόφραγκους. Το «κανόνι», όμως, είναι και εγχώριο. Είναι γενικό. Οι μισοί Ελληνες χρωστάνε στους άλλους μισούς κι όλοι μαζί στο κράτος. Και το κράτος με τη σειρά του δεν πληρώνει κανέναν. Κι αν έχουμε το θράσος να λέμε ότι θα εκδικηθούμε τη Μέρκελ μέσω του ποδοσφαίρου, τα εσωτερικά χρέη και την εσωτερική χρεοκοπία μέσω ποιου αντιπάλου θα τα κερδίσουμε; Αυτά.
Τι θα κάνουν χωρίς αστυνομική προστασία;
ΤΟ σοκ πράγματι ήταν ισχυρό. Ηχηρά, λαμπερά, θα μπορούσες να πεις, ονόματα της κεντρικής πολιτικής σκηνής μένουν εκτός Βουλής: Θανάσης Πλεύρης, Μανώλης Μαυρομμάτης και Τάνια Ιακωβίδου. Τρεις βουλευτές εξέλεξε η Νέα Δημοκρατία στη Βοιωτία και οι αγνώμονες Αρβανίτες άφησαν εκτός Βουλής την Αρια Αγάτσα. Τρομακτική ήταν η σφαγή στο ΠΑΣΟΚ. Στελέχη που έχουν διατελέσει για χρόνια υπουργοί από τη Δευτέρα έχουν αλλάξει επάγγελμα: οικιακά δηλώνουν πλέον η Αννα Διαμαντοπούλου και η Μιλένα Αποστολάκη. Αγνωστο είναι το επαγγελματικό μέλλον της Αννας Νταλάρα.
Αν θα επιστρέψει δηλαδή στο μανατζεριλίκι του συζύγου της ή αν θα αφιερώνει τον ελεύθερο χρόνο της να τα λέει με την Ελένη Κόκκαλη και τις άλλες φίλες της από τις λαϊκές συνοικίες όπου μεγάλωσε ο άντρας της. Ισχυρό ήταν επίσης το σοκ για Παπουτσή, Πρωτόπαπα, Ευθυμίου, Χυτήρη και Γερουλάνο. Και τεράστιο το πρόβλημα. Δεν είναι μόνο ότι περνάνε στην ανεργία και θα πρέπει να τρώνε από τα έτοιμα. Δεν θα έχουν πλέον και αστυνομική προστασία. Αντε βγες από το σπίτι σου να πιεις έναν καφέ ή να πας σ' ένα ταπεινό ταβερνάκι με την παρέα σου για σούσι. Και με τα γιαούρτια τι γίνεται; Χωρίς αστυνομική προστασία πλέον ή θα πρέπει να πληρώνουν τους φρουρούς από την τσέπη τους ή να παραμένουν σε κατ' οίκον αυτοπεριορισμό.
Πρώτος και καλύτερος
ΠΛΗΡΗΣ επιβεβαίωση του Κώστα Χαρδαβέλλα ότι υπάρχουν φαντάσματα, που εμφανίζονται μάλιστα τις μεταμεσονύκτιες ώρες. Οπως ο Νίκος Αναγνωστόπουλος, ο αποκαλούμενος και «φίλος του νεκρού», που παρουσιάστηκε παρά τον Αντώνη Σαμαρά στο Ζάππειο. «Πολιτικό φάντασμα» τρόπος του λέγειν. Πρώτος βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας σε σταυρούς το 1974. Με το σλόγκαν «έλειψε ποτέ από κοντά σας;». Ο πρώτος που είχε ανακαλύψει τη δύναμη της δημοσιότητας. Ετρεχε και σε κηδείες αγνώστων καιι όταν έλεγε συλλυπητήρια συστηνόταν ως «φίλος του νεκρού», εξ ου και το παρωνύμιο.
Μπορούσε ποτέ να σηκωθεί από την κάσα ο νεκρός για να τον διαψεύσει; Εξαφανισμένος, λοιπόν, εδώ και μια δεκαετία τουλάχιστον ο Αναγνωστόπουλος έσκασε μύτη με το ίδιο κρεμ κοστούμι στο Ζάππειο. Αξιος αντικαταστάτης του ο Γιάννης Τραγάκης. Οπου βλέπει κάμερα, πρώτος και καλύτερος. Δεν αφήνει γήπεδο, Επιτάφιο, Ανάσταση και Θεοφάνια. Το Σάββατο το βράδυ το τηλέφωνο του Πιλάβιου δεν σταμάτησε να δέχεται μηνύματα. Για συγχαρητήρια για τη νίκη. Στις τρεισήμισι τα ξημερώματα, που λόγω Βορρά στη Βαρσοβία αρχίζει να ξημερώνει, έφτασε το καλύτερο: «Αύριο όλοι ψηφίζουμε Νέα Δημοκρατία. Γιάννης Τραγάκης».
ΕΡΩΤΗΣΗ: Γιατί η οικογενειοκρατία να αφορά μόνο την Ντόρα Μπακογιάννη κι όχι και τη Ζωή Κωνσταντοπούλου του ΣΥΡΙΖΑ;
Αν αντί για την Κανέλλη ο Κασιδιάρης έριχνε τα χαστούκια σε κανέναν Παπακωνσταντίνου, 20% θα έπαιρνε η Χρυσή Αυγή
Πηγή: Goal
H εθνική το χρέος της, το έκανε!!
Το ματς με τη Γερμανία κουβαλάει το βάρος ενός εθνικού συμβολισμού. Αυτό
δεν θα πρέπει να τους επηρεάσει. Γράφει ο Γιάννης Θειακός.
19 μέρες στην Πολωνία με την Εθνική ομάδα. Πραγματικά νιώθω τυχερός – και όχι μόνο από επαγγελματική σκοπιά - που έζησα από κοντά μια τέτοια πρόκριση και, κυρίως, περήφανος για αυτή την ομάδα που φαίνεται ότι είναι γεννημένη για τα δύσκολα.
Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια σε κρίσιμα ματς, σε παιχνίδια που μοιάζουν με τελικό παίρνει τα αποτελέσματα που θέλει!
Παραμονές της αναμέτρησης με τους Ρώσους ρώτησα τον Φάνη Γκέκα, στη συνέντευξη Τύπου αν αυτή η ομάδα μπορεί να τα καταφέρει όπως έχει κάνει τα τελευταία χρόνια όσες φορές βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο. Η απάντηση του άμεση και κοφτή «ναι, μπορούμε να τα καταφέρουμε…».
Απαντήσεις αντίστοιχες έχουν δοθεί σε πολλές παραμονές μεγάλων αγώνων από πολλούς παίκτες, όμως στο βλέμμα του Φάνη αλλά και όλων των υπολοίπων παιδιών -που το έλεγαν όλη την εβδομάδα ότι μπορούν- φαινόταν η αποφασιστικότητα για τη νίκη.
Αποφασιστικότητα που βγήκε λίγες ώρες αργότερα στο χορτάρι, εκεί που δεν μετράνε οι λέξεις και οι δηλώσεις, αλλά η καρδιά, η ψυχή και το ταλέντο…
Η πρόκριση ήρθε και συνάμα έφερε μια νέα πρόκληση όπως συμβαίνει πάντα στον αθλητισμό. Η μοίρα τα έφερε να παίξουμε με τη Γερμανία σε αυτή την χρονική συγκυρία.
Συνάντησα χιλιάδες Έλληνες έξω από το γήπεδο της Βαρσοβίας, λίγα λεπτά μετά την επική νίκη μας επί των Ρώσων οι οποίοι αντί να τραγουδούν για την επιτυχία, στο μυαλό τους είχαν τη Γερμανία, αν και ακόμη δεν γνωρίζαμε ότι θα συναντηθούν οι δρόμοι μας!
Τα αυτοσχέδια συνθήματα «Μέρκελ ετοιμάσου έρχεται η σειρά σου…» και το «έτσι σας γλεντάνε αυτοί που σας χρωστάνε…» ακόμη ηχούν στα αυτιά μου.
Οι Έλληνες ψάχνουμε μια καλή αφορμή για εθνική ανάταση. Και αυτή η ομάδα μας την έδωσε. Μας έκανε να χαμογελάσουμε, να πανηγυρίσουμε, να χαρούμε, να ξεχάσουμε όσο γίνεται την καθημερινότητα. Να νιώσουμε υπερήφανοι για την εκπροσώπηση της πατρίδας μας.
Το παιχνίδι της Παρασκευής με τη Γερμανία κουβαλάει το βάρος ενός εθνικού συμβολισμού. Αυτό δεν θα πρέπει να τους επηρεάσει.
Όλοι θέλουμε τη νίκη, όλοι θέλουμε την πρόκριση στους «4». Εγώ περισσότερο απ’ όλα, πάντως, θέλω την Παρασκευή αυτό το παιχνίδι να το χαρούν οι διεθνείς μας, κάτι που μέχρι τώρα εκτιμώ ότι δεν έχει συμβεί στην διοργάνωση αφού το άγχος τους και στα τρία ματς ήταν τεράστιο!
Τον στόχο τους τον πέτυχαν και με το παραπάνω, ήρθε η ώρα να παίξουν και για τους εαυτούς τους να το χαρούν. Γιατί αν το χαρούν αυτοί είμαι σχεδόν σίγουρος ότι στο τέλος (να δείτε που) θα το χαρούμε όλοι μαζί!
Πηγή: aixmi.gr
19 μέρες στην Πολωνία με την Εθνική ομάδα. Πραγματικά νιώθω τυχερός – και όχι μόνο από επαγγελματική σκοπιά - που έζησα από κοντά μια τέτοια πρόκριση και, κυρίως, περήφανος για αυτή την ομάδα που φαίνεται ότι είναι γεννημένη για τα δύσκολα.
Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια σε κρίσιμα ματς, σε παιχνίδια που μοιάζουν με τελικό παίρνει τα αποτελέσματα που θέλει!
Παραμονές της αναμέτρησης με τους Ρώσους ρώτησα τον Φάνη Γκέκα, στη συνέντευξη Τύπου αν αυτή η ομάδα μπορεί να τα καταφέρει όπως έχει κάνει τα τελευταία χρόνια όσες φορές βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο. Η απάντηση του άμεση και κοφτή «ναι, μπορούμε να τα καταφέρουμε…».
Απαντήσεις αντίστοιχες έχουν δοθεί σε πολλές παραμονές μεγάλων αγώνων από πολλούς παίκτες, όμως στο βλέμμα του Φάνη αλλά και όλων των υπολοίπων παιδιών -που το έλεγαν όλη την εβδομάδα ότι μπορούν- φαινόταν η αποφασιστικότητα για τη νίκη.
Αποφασιστικότητα που βγήκε λίγες ώρες αργότερα στο χορτάρι, εκεί που δεν μετράνε οι λέξεις και οι δηλώσεις, αλλά η καρδιά, η ψυχή και το ταλέντο…
Η πρόκριση ήρθε και συνάμα έφερε μια νέα πρόκληση όπως συμβαίνει πάντα στον αθλητισμό. Η μοίρα τα έφερε να παίξουμε με τη Γερμανία σε αυτή την χρονική συγκυρία.
Συνάντησα χιλιάδες Έλληνες έξω από το γήπεδο της Βαρσοβίας, λίγα λεπτά μετά την επική νίκη μας επί των Ρώσων οι οποίοι αντί να τραγουδούν για την επιτυχία, στο μυαλό τους είχαν τη Γερμανία, αν και ακόμη δεν γνωρίζαμε ότι θα συναντηθούν οι δρόμοι μας!
Τα αυτοσχέδια συνθήματα «Μέρκελ ετοιμάσου έρχεται η σειρά σου…» και το «έτσι σας γλεντάνε αυτοί που σας χρωστάνε…» ακόμη ηχούν στα αυτιά μου.
Οι Έλληνες ψάχνουμε μια καλή αφορμή για εθνική ανάταση. Και αυτή η ομάδα μας την έδωσε. Μας έκανε να χαμογελάσουμε, να πανηγυρίσουμε, να χαρούμε, να ξεχάσουμε όσο γίνεται την καθημερινότητα. Να νιώσουμε υπερήφανοι για την εκπροσώπηση της πατρίδας μας.
Το παιχνίδι της Παρασκευής με τη Γερμανία κουβαλάει το βάρος ενός εθνικού συμβολισμού. Αυτό δεν θα πρέπει να τους επηρεάσει.
Όλοι θέλουμε τη νίκη, όλοι θέλουμε την πρόκριση στους «4». Εγώ περισσότερο απ’ όλα, πάντως, θέλω την Παρασκευή αυτό το παιχνίδι να το χαρούν οι διεθνείς μας, κάτι που μέχρι τώρα εκτιμώ ότι δεν έχει συμβεί στην διοργάνωση αφού το άγχος τους και στα τρία ματς ήταν τεράστιο!
Τον στόχο τους τον πέτυχαν και με το παραπάνω, ήρθε η ώρα να παίξουν και για τους εαυτούς τους να το χαρούν. Γιατί αν το χαρούν αυτοί είμαι σχεδόν σίγουρος ότι στο τέλος (να δείτε που) θα το χαρούμε όλοι μαζί!
Πηγή: aixmi.gr
Πάμελα και με μικρό στήθος γίνεται; Δε γίνεται! (ΦΩΤΟ)
Απολαύστε την Πάμελα Πόμπο που είναι γνωστή και ως η "Άντερσον της Αργεντινής". Πλούσια τα προσόντα, βλέπετε...
Πηγή: sportygossip.com
Μήπως η ιστορία επαναλαμβάνεται;
Οι συμπτώσεις, που μας έστειλε φίλος αναγνώστης στο sportdog.gr, ανάμεσα στο Euro 2004 και το Euro 2012, είναι πολλές. Πάρα πολλές...
2004
1 Πρόκριση στα τελικά ως 1η του ομίλου
2 Προπονητής της Εθνικής Ελλάδας αλλοδαπός (Ότο Ρεχάγκελ)
3 Πρεμιέρα με τη διοργανώτρια,πετυχημένη
4 Αποτελέσματα ομίλου:1 Νίκη 1 Ισοπαλία 1 Ήττα
5 Πρόκριση στους 8 ως δεύτερη
6 Αγγλία και Γαλλία στον ίδιο όμιλο με ταυτόχρονη πρόκριση και των δυο στους 8
7 Προημιτελικός με μεγαθήριο (Γαλλία) ημέρα Παρασκευή
8 Στο προηγούμενο Euro 2000 η Γαλλία έπαιξε τελικό (και το κατέκτησε)
9 Τροπαιούχος Champions League 2003-2004 Porto FC.Αουτσάιντερ με γαλάζιο λευκό χρώμα εμφάνισης
10 Η Porto FC επικράτησε εναντίον Γαλλικής ομάδας (AS Monaco)
11 Χώρα διεξαγωγής του τελικού του Champions League Γερμανία (Arena AufSchalke, Gelsenkirchen)
2012
1 Πρόκριση στα τελικά ως 1η του ομίλου
2 Προπονητής της Εθνικής Ελλάδας αλλοδαπός (Φερνάντο Σάντος)
3 Πρεμιέρα με τη διοργανώτρια, πετυχημένη
4 Αποτελέσματα ομίλου:1 Νίκη 1 Ισοπαλία 1 Ήττα
5 Πρόκριση στους 8 ως δεύτερη
6 Αγγλία και Γαλλία στον ίδιο όμιλο με ταυτόχρονη πρόκριση και των δυο στους 8
7 Προημιτελικός με μεγαθήριο (Γερμανία) ημέρα Παρασκευή
8 Στο προηγούμενο Euro 2008 η Γερμανία έπαιξε τελικό (αλλά έχασε)
9 Τροπαιούχος Champions League 2011-2012 Chelsea FC.Αουτσάιντερ με γαλάζιο λευκό χρώμα εμφάνισης
10 Η Chelsea FC επικράτησε εναντίον Γερμανικής ομάδας (Bayern Munich)
11 Χώρα διεξαγωγής του τελικού του Champions League Γερμανία (Allianz Arena, Munich)
2004
1 Πρόκριση στα τελικά ως 1η του ομίλου
2 Προπονητής της Εθνικής Ελλάδας αλλοδαπός (Ότο Ρεχάγκελ)
3 Πρεμιέρα με τη διοργανώτρια,πετυχημένη
4 Αποτελέσματα ομίλου:1 Νίκη 1 Ισοπαλία 1 Ήττα
5 Πρόκριση στους 8 ως δεύτερη
6 Αγγλία και Γαλλία στον ίδιο όμιλο με ταυτόχρονη πρόκριση και των δυο στους 8
7 Προημιτελικός με μεγαθήριο (Γαλλία) ημέρα Παρασκευή
8 Στο προηγούμενο Euro 2000 η Γαλλία έπαιξε τελικό (και το κατέκτησε)
9 Τροπαιούχος Champions League 2003-2004 Porto FC.Αουτσάιντερ με γαλάζιο λευκό χρώμα εμφάνισης
10 Η Porto FC επικράτησε εναντίον Γαλλικής ομάδας (AS Monaco)
11 Χώρα διεξαγωγής του τελικού του Champions League Γερμανία (Arena AufSchalke, Gelsenkirchen)
2012
1 Πρόκριση στα τελικά ως 1η του ομίλου
2 Προπονητής της Εθνικής Ελλάδας αλλοδαπός (Φερνάντο Σάντος)
3 Πρεμιέρα με τη διοργανώτρια, πετυχημένη
4 Αποτελέσματα ομίλου:1 Νίκη 1 Ισοπαλία 1 Ήττα
5 Πρόκριση στους 8 ως δεύτερη
6 Αγγλία και Γαλλία στον ίδιο όμιλο με ταυτόχρονη πρόκριση και των δυο στους 8
7 Προημιτελικός με μεγαθήριο (Γερμανία) ημέρα Παρασκευή
8 Στο προηγούμενο Euro 2008 η Γερμανία έπαιξε τελικό (αλλά έχασε)
9 Τροπαιούχος Champions League 2011-2012 Chelsea FC.Αουτσάιντερ με γαλάζιο λευκό χρώμα εμφάνισης
10 Η Chelsea FC επικράτησε εναντίον Γερμανικής ομάδας (Bayern Munich)
11 Χώρα διεξαγωγής του τελικού του Champions League Γερμανία (Allianz Arena, Munich)
Νίκη με "πέτσινο" πέναλτι στο 90'!
Οι καθημερινές προκλήσεις του γερμανικού Τύπου που κλιμακώθηκαν σήμερα
με ειρωνίες σε βάρος του Φερνάντο Σάντος και του Γιώργου Σαμαρά,
δυναμώνουν την ελληνική ομάδα. Γράφει ο Γιάννης Δάρας.
Καλύτερο ντοπάρισμα δεν μπορούσε να κάνει ο Τύπος των αντιπάλων μας.
Μια ένεση τονωτική, πιο δυνατή και από το μεγαλύτερο πριμ του κόσμου. Αν θίξεις το φιλότιμο του Ελληνα θα πρέπει να είσαι πολύ τυχερός για να αποφύγεις τα χειρότερα.
Δεν γνωρίζουμε αν μέσα στο γήπεδο οι διεθνείς καταφέρουν να νικήσουν και να αποκλείσουν την ομάδα του Λεβ. Σίγουρα όμως θα δώσουν κάθε ικμάδα των δυνάμεων τους μετά από αυτό το απαράδεκτο μπαράζ προκλήσεων από ορισμένα ΜΜΕ στη Γερμανία.
Το δάκτυλο της Αφροδίτης στο εξώφυλλο του περιοδικού πέρισι δεν τους στοίχισε ακριβά αφού υπήρξε δικαστής που θεώρησε πως δεν είναι προσβλητικό. Ας ελπίσουμε ότι η ελληνική ομάδα θα τους ρίξει στο καναβάτσο ακόμη και με "πέτσινο" πέναλτι στα τελευταία λεπτά! Ενα γκολ φθάνει και παραφθάνει για να πληγώσει τον απύθμενο εγωισμό τους.
Αυτή βέβαια η ανθελληνική τακτική ορισμένων γκρουπ ΜΜΕ δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να παρασύρει συμπατριώτες μας όσον αφορά τη σχέση και τη συμπεριφορά προς τον απλό γερμανό πολίτη. Αυτόν που και εφέτος προτιμά την πατρίδα μας για διακοπές. Αυτόν που αγνοεί όσα ακούει και εμπιστεύεται τον Ελληνα, την πατρίδα του και τις ομορφιές της.
Είναι κρίμα να έρχονται γερμανικές οικογένειες στα Επτάνησα και να διστάζουν να πουν ότι είναι Γερμανοί ή να μη νιώθουν άβολα. Η ελληνική φιλοξενία θα πρέπει να τους κάνει ακόμη πιο φανατικούς υποστηρικτές της χώρας μας. Να δυναμώσει ακόμη περισσότερο τη φωνή τους μέσα στη γερμανική κοινωνία.
Πηγή: pamesports.gr
Μια ένεση τονωτική, πιο δυνατή και από το μεγαλύτερο πριμ του κόσμου. Αν θίξεις το φιλότιμο του Ελληνα θα πρέπει να είσαι πολύ τυχερός για να αποφύγεις τα χειρότερα.
Δεν γνωρίζουμε αν μέσα στο γήπεδο οι διεθνείς καταφέρουν να νικήσουν και να αποκλείσουν την ομάδα του Λεβ. Σίγουρα όμως θα δώσουν κάθε ικμάδα των δυνάμεων τους μετά από αυτό το απαράδεκτο μπαράζ προκλήσεων από ορισμένα ΜΜΕ στη Γερμανία.
Το δάκτυλο της Αφροδίτης στο εξώφυλλο του περιοδικού πέρισι δεν τους στοίχισε ακριβά αφού υπήρξε δικαστής που θεώρησε πως δεν είναι προσβλητικό. Ας ελπίσουμε ότι η ελληνική ομάδα θα τους ρίξει στο καναβάτσο ακόμη και με "πέτσινο" πέναλτι στα τελευταία λεπτά! Ενα γκολ φθάνει και παραφθάνει για να πληγώσει τον απύθμενο εγωισμό τους.
Αυτή βέβαια η ανθελληνική τακτική ορισμένων γκρουπ ΜΜΕ δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να παρασύρει συμπατριώτες μας όσον αφορά τη σχέση και τη συμπεριφορά προς τον απλό γερμανό πολίτη. Αυτόν που και εφέτος προτιμά την πατρίδα μας για διακοπές. Αυτόν που αγνοεί όσα ακούει και εμπιστεύεται τον Ελληνα, την πατρίδα του και τις ομορφιές της.
Είναι κρίμα να έρχονται γερμανικές οικογένειες στα Επτάνησα και να διστάζουν να πουν ότι είναι Γερμανοί ή να μη νιώθουν άβολα. Η ελληνική φιλοξενία θα πρέπει να τους κάνει ακόμη πιο φανατικούς υποστηρικτές της χώρας μας. Να δυναμώσει ακόμη περισσότερο τη φωνή τους μέσα στη γερμανική κοινωνία.
Πηγή: pamesports.gr
«Δεν είσαι Γάλλος Φρανκ Ριμπερί…»
Οι Γάλλοι κατέπληξαν στο ματς κόντρα στους γηπεδούχους Ουκρανούς κι εγώ
θυμήθηκα μια ωραία ιστορία που σημαδεύει την επιστροφή των τρικολόρ σε
ζηλευτά επίπεδα και που κατά τη γνώμη μου αποτελεί και το μυστικό της
αναγέννησής τους. Γράφει ο Αντώνης Καρπετόπουλος.
Η σημερινή Γαλλία είναι αποτέλεσμα της μεθοδικότητας του πολύ καλού
Λοράν Μπλαν, μόνο που για να βρίσκεται ο Μπλαν σήμερα στη θέση του
χρειάστηκε προηγουμένως να διώξει από πάνω του μια από τις σκληρότερες
κατηγορίες στη Δυτική Ευρώπη: την κατηγορία ότι είναι ρατσιστής.
Ενα χρόνο πριν, 4 Ιουνίου του 2011, η Εθνική Γαλλίας ετοιμαζόταν για κάποια φιλικά ματς. Μια ιστοσελίδα αποκάλυψε μια έκθεσή του που αφορούσε την ανάπτυξη του γαλλικού ποδοσφαίρου σε επίπεδο εθνικών ομάδων. Σύμφωνα με την έκθεση αυτή ο Μπλαν πρότεινε στην ομοσπονδία να υπάρξει στις εθνικές ομάδες ποσόστωση σε ό,τι αφορά τη χρησιμοποίηση μικρών Αφρικανών με διπλή υπηκοότητα. Στην έκθεση αναφερόταν ότι οι νεαροί Αφρικανοί (που έχουν δύο διαβατήρια) θα πρέπει να αποτελούν το 39% των συνολικών κατ' έτος κλήσεων στην Εθνική κάτω των 16, το 21% στην Εθνική κάτω των 17, το 41% στην Εθνική κάτω των 18 και μάξιμουμ το 49% της Εθνικής Νέων και το 46% της Εθνικής Ελπίδων. Ο Μπλαν φαινόταν να υποστηρίζει ότι οι ομοσπονδιακοί καλούν πολλούς νεαρούς Αφρικανούς, που αφού πάρουν αρχικά το χρίσμα του Γάλλου διεθνή στις κατηγορίες Νέων, στη συνέχεια επιλέγουν να παίξουν στην Εθνική ομάδα της χώρας της καταγωγής τους. Φερόταν, σύμφωνα με το δημοσίευμα, να δηλώνει πως «η Γαλλία δεν επιτρέπεται να βγάζει ποδοσφαιριστές που τελικά στελεχώνουν άλλες εθνικές ομάδες και στα παγκόσμια κύπελλα αγωνίζονται εναντίον της, όπως συνέβη με τους παίκτες της Σενεγάλης π.χ. το 2002».
Τουράμ
Η ευαίσθητη σε τέτοια ζητήματα Γαλλία συγκλονίστηκε. Οταν το θέμα έγινε αντικείμενο δημόσιας συζήτησης μεταξύ των ποδοσφαιριστών της ομάδας που το 1998 κατέκτησε το μουντιάλ και το 2000 το Euro, έγιναν όλα χειρότερα. Κυκλοφόρησε ότι την έκθεση του Μπλαν διέρρευσε στον Τύπο ο Λιλιάμ Τουράμ, υποψήφιος τότε να αναλάβει την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Γαλλίας. Ο Τουράμ χαρακτήρισε ρατσιστικές τις ποσοστώσεις και τόνισε ότι οι καλύτεροι μικροί Αφρικανοί με γαλλικό διαβατήριο διαλέγουν πάντα την Εθνική Γαλλίας – προσθέτοντας με νόημα ότι «αυτό συμβαίνει ακόμα κι όταν στην Εθνική Γαλλίας συμπαίκτες τους δεν τους θέλουν»! Η κατηγορία προκάλεσε την παρέμβαση του Πετίτ και του Λιζαραζού, που κατηγόρησαν τον Τουράμ για «προεκλογικό σόου», και στάθηκε αιτία για να παραιτηθεί ο Μπλαν, που ένιωσε θιγόμενος. Ανακάλεσε την παραίτησή του μόνο έπειτα από παρέμβαση του προέδρου Σαρκοζί, που του ζήτησε να αφοσιωθεί στην Εθνική Γαλλίας.
Σχέσεις
Ολη αυτή η ανακατωσούρα ωστόσο έβγαλε στην επιφάνεια ένα πρόβλημα υπαρκτό, δηλαδή τις κακές σχέσεις που υπήρχαν εντός της Εθνικής ομάδας μεταξύ των γεννημένων στη Γαλλία και όσων έχουν γαλλικά διαβατήρια, αλλά προέρχονται από την Αφρική. Ο Πετίτ παρακάλεσε το Ζινεντίν Ζιντάν να πάρει θέση και τον κατηγόρησε ότι υποκινεί με τη σιωπή του τις «περί ρατσισμού» κατηγορίες που αναφέρονται και σε συμπαίκτες του. Ο Ζιντάν προτίμησε τη σιωπή της αυτοεξορίας του στην Ισπανία, αλλά το πράγμα πήρε τέτοιες διαστάσεις ώστε άρχισαν να τοποθετούνται δημόσια οι υπάρχοντες διεθνείς. Ο Ριμπερί είπε ότι στην επιστροφή από το μουντιάλ κατηγορήθηκε πολλές φορές από απλό κόσμο για την αποτυχία στη Νότιο Αφρική και η συνηθισμένη επίθεση που του γινόταν ήταν πως «δεν είναι Γάλλος». Ο Μεξές είπε ότι η κακή απόδοση της ομάδας στα προκριματικά αφήνει πάντα τους κακοήθεις να προχωρούν σε άστοχα σκληρά συμπεράσματα κι ο Μαλουντά τόνισε πως είναι χρέος των ποδοσφαιριστών να γίνουν και φίλοι, ώστε να σταματήσει κάθε συζήτηση! Ο ίδιος ο Μπλαν σε μια επιθετική συνέντευξή του στην «Tele+» στάθηκε στο γεγονός ότι επί των ημερών του στην Εθνική αγωνίστηκαν είκοσι ποδοσφαιριστές με διπλό διαβατήριο και ότι αυτό αρκεί για να αποδείξει ότι δεν ήταν δικό του σχέδιο η ποσόστωση.
Υποχρέωση
Η ιστορία άφησε πίσω σκιές, αλλά έκανε καλό στους «τρικολόρ». Η «ομάδα – σκορποχώρι» του Ντομενέκ, που στη Νότιο Αφρική έκανε όλο τον κόσμο να γελάει με τα καμώματα και τους καυγάδες των ηγετών της, στην Ουκρανία μοιάζει με κολεγιακή ομάδα: δεν υπάρχουν ντίβες, καυγάδες, εγωισμοί, μαγκιές. Ο Μπλαν θέλει να σβήσει τις σκιές που τον συνοδεύουν οδηγώντας τη Γαλλία σε μια επιτυχία. Και οι παίκτες, ακόμα κι αν δεν γουστάρουν - που λέει ο λόγος - να βλέπουν ο ένας τη φάτσα του άλλου, αυτή τη φορά είναι μικροί λόρδοι. Κι αν απόψε κερδίσουν τη Σουηδία, επιβεβαιώνοντας τη φόρμα τους, θα πάνε και μακριά αφού έχουν βρει – έστω και διά της τεθλασμένης – το σημαντικότερο κίνητρο που μπορεί να έχει αθλητής: την υποχρέωση να κλείσει στόματα…
Κουταμάρα
Μετά τους Ρώσους, τους imitation Ολλανδούς, αποκλείστηκαν και οι αυθεντικοί Ολλανδοί και μάλιστα με τρόπο ντροπιαστικό. Ο Κριστιάνο Ρονάλντο τους πέταξε με τις κλοτσιές από το τουρνουά, το οποίο εγκατέλειψαν με τρεις συνεχόμενες ήττες γράφοντας ένα μαύρο ρεκόρ στην ιστορία τους. Τι συμβαίνει με τους Ολλανδούς; Πρώτα από όλα είχαν δυο τρεις κομβικούς για την απόδοση της ομάδας ποδοσφαιριστές σε κακό χάλι: ο Ρόμπεν, ο Φαν Πέρσι, κυρίως ο Σνάιντερ, αλλά ακόμα και ο Στεκέλεμπουργκ δεν ήταν σε φόρμα, ενώ τα χρόνια βάρυναν τον Φαν Μπόμελ που κακώς αγωνίστηκε τόσο πολύ. Πέρα ωστόσο από αυτό, Ολλανδοί και Ρώσοι έδειξαν ένα όριο του κατά τα άλλα γοητευτικού ολλανδικού ποδοσφαίρου: την ταύτιση της καλής απόδοσης με το αποτέλεσμα.
Οι Ολλανδοί και όσοι ολλανδικά σκέφτονται και παίζουν έχουν εν τέλει ένα πρόβλημα, όταν μιλάμε για ποδόσφαιρο: για να κερδίσουν πρέπει να είναι πάντα και παντού καλύτεροι από τον αντίπαλό τους! Στο ποδόσφαιρο ξέρουμε καλά ότι το να είσαι καλύτερος δεν σημαίνει ότι κερδίζεις και πάντα – η ποιότητα και η πρωτοβουλία μπορεί να χάσουν από τη ρέντα, την πονηριά, τη συγκέντρωση και τη δύναμη που είναι και αυτά αρετές. Από την άλλη, αν όταν είσαι χειρότερος από τον αντίπαλο χάνεις πάντα, κάποιο λάθος κάνεις στην προσέγγιση των παιχνιδιών: άλλο πράγμα είναι η νοοτροπία του νικητή και άλλο η αυτοκαταστροφή.
Ο κόσμος συμπαθεί το ολλανδικό ποδόσφαιρο γιατί όσοι εφαρμόζουν τις αρχές του, όταν κερδίζουν, κερδίζουν πάντοτε δίκαια και ποτέ δεν έχουν «κλέψει» το παραμικρό. Ομως είναι δύσκολο να κερδίζεις πάντα γιατί είσαι καλύτερος και είναι μάλλον κουτό να μην μπορείς, όταν η κούραση δεν σου επιτρέπει να δώσεις το 100%, να μην κάνεις κάτι άλλο. Ολλανδοί και Ρώσοι αποκλείστηκαν λόγω κουταμάρας…
Φταίτε εσείς
Για να λέμε και του στραβού το δίκιο, αν Ελληνας ποδοσφαιριστής είχε κάνει στην επιστροφή τις δηλώσεις που έκανε ο πολυδιαφημισμένος Αρσάβιν γυρνώντας στη Μόσχα, θα τον είχαμε πάρει με τα γιαούρτια! «Δεν είναι δικό μας πρόβλημα ο αποκλεισμός – εμείς κάναμε τρία καλά ματς, οπότε είμαστε ευχαριστημένοι. Αν ο κόσμος εδώ πίστεψε ότι θα προκριθούμε, το πρόβλημα είναι δικό του. Δεν μπορεί να είναι δικό μας πρόβλημα ότι ο κόσμος είχε μεγάλες απαιτήσεις από τη συγκεκριμένη ομάδα. Δεν είπαμε σε κανένα να 'ρθει να μας υποστηρίξει», τόνισε ο Ρώσος. Ωραία λογική…
ΠΗΓΗ: Sportday
Ενα χρόνο πριν, 4 Ιουνίου του 2011, η Εθνική Γαλλίας ετοιμαζόταν για κάποια φιλικά ματς. Μια ιστοσελίδα αποκάλυψε μια έκθεσή του που αφορούσε την ανάπτυξη του γαλλικού ποδοσφαίρου σε επίπεδο εθνικών ομάδων. Σύμφωνα με την έκθεση αυτή ο Μπλαν πρότεινε στην ομοσπονδία να υπάρξει στις εθνικές ομάδες ποσόστωση σε ό,τι αφορά τη χρησιμοποίηση μικρών Αφρικανών με διπλή υπηκοότητα. Στην έκθεση αναφερόταν ότι οι νεαροί Αφρικανοί (που έχουν δύο διαβατήρια) θα πρέπει να αποτελούν το 39% των συνολικών κατ' έτος κλήσεων στην Εθνική κάτω των 16, το 21% στην Εθνική κάτω των 17, το 41% στην Εθνική κάτω των 18 και μάξιμουμ το 49% της Εθνικής Νέων και το 46% της Εθνικής Ελπίδων. Ο Μπλαν φαινόταν να υποστηρίζει ότι οι ομοσπονδιακοί καλούν πολλούς νεαρούς Αφρικανούς, που αφού πάρουν αρχικά το χρίσμα του Γάλλου διεθνή στις κατηγορίες Νέων, στη συνέχεια επιλέγουν να παίξουν στην Εθνική ομάδα της χώρας της καταγωγής τους. Φερόταν, σύμφωνα με το δημοσίευμα, να δηλώνει πως «η Γαλλία δεν επιτρέπεται να βγάζει ποδοσφαιριστές που τελικά στελεχώνουν άλλες εθνικές ομάδες και στα παγκόσμια κύπελλα αγωνίζονται εναντίον της, όπως συνέβη με τους παίκτες της Σενεγάλης π.χ. το 2002».
Τουράμ
Η ευαίσθητη σε τέτοια ζητήματα Γαλλία συγκλονίστηκε. Οταν το θέμα έγινε αντικείμενο δημόσιας συζήτησης μεταξύ των ποδοσφαιριστών της ομάδας που το 1998 κατέκτησε το μουντιάλ και το 2000 το Euro, έγιναν όλα χειρότερα. Κυκλοφόρησε ότι την έκθεση του Μπλαν διέρρευσε στον Τύπο ο Λιλιάμ Τουράμ, υποψήφιος τότε να αναλάβει την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Γαλλίας. Ο Τουράμ χαρακτήρισε ρατσιστικές τις ποσοστώσεις και τόνισε ότι οι καλύτεροι μικροί Αφρικανοί με γαλλικό διαβατήριο διαλέγουν πάντα την Εθνική Γαλλίας – προσθέτοντας με νόημα ότι «αυτό συμβαίνει ακόμα κι όταν στην Εθνική Γαλλίας συμπαίκτες τους δεν τους θέλουν»! Η κατηγορία προκάλεσε την παρέμβαση του Πετίτ και του Λιζαραζού, που κατηγόρησαν τον Τουράμ για «προεκλογικό σόου», και στάθηκε αιτία για να παραιτηθεί ο Μπλαν, που ένιωσε θιγόμενος. Ανακάλεσε την παραίτησή του μόνο έπειτα από παρέμβαση του προέδρου Σαρκοζί, που του ζήτησε να αφοσιωθεί στην Εθνική Γαλλίας.
Σχέσεις
Ολη αυτή η ανακατωσούρα ωστόσο έβγαλε στην επιφάνεια ένα πρόβλημα υπαρκτό, δηλαδή τις κακές σχέσεις που υπήρχαν εντός της Εθνικής ομάδας μεταξύ των γεννημένων στη Γαλλία και όσων έχουν γαλλικά διαβατήρια, αλλά προέρχονται από την Αφρική. Ο Πετίτ παρακάλεσε το Ζινεντίν Ζιντάν να πάρει θέση και τον κατηγόρησε ότι υποκινεί με τη σιωπή του τις «περί ρατσισμού» κατηγορίες που αναφέρονται και σε συμπαίκτες του. Ο Ζιντάν προτίμησε τη σιωπή της αυτοεξορίας του στην Ισπανία, αλλά το πράγμα πήρε τέτοιες διαστάσεις ώστε άρχισαν να τοποθετούνται δημόσια οι υπάρχοντες διεθνείς. Ο Ριμπερί είπε ότι στην επιστροφή από το μουντιάλ κατηγορήθηκε πολλές φορές από απλό κόσμο για την αποτυχία στη Νότιο Αφρική και η συνηθισμένη επίθεση που του γινόταν ήταν πως «δεν είναι Γάλλος». Ο Μεξές είπε ότι η κακή απόδοση της ομάδας στα προκριματικά αφήνει πάντα τους κακοήθεις να προχωρούν σε άστοχα σκληρά συμπεράσματα κι ο Μαλουντά τόνισε πως είναι χρέος των ποδοσφαιριστών να γίνουν και φίλοι, ώστε να σταματήσει κάθε συζήτηση! Ο ίδιος ο Μπλαν σε μια επιθετική συνέντευξή του στην «Tele+» στάθηκε στο γεγονός ότι επί των ημερών του στην Εθνική αγωνίστηκαν είκοσι ποδοσφαιριστές με διπλό διαβατήριο και ότι αυτό αρκεί για να αποδείξει ότι δεν ήταν δικό του σχέδιο η ποσόστωση.
Υποχρέωση
Η ιστορία άφησε πίσω σκιές, αλλά έκανε καλό στους «τρικολόρ». Η «ομάδα – σκορποχώρι» του Ντομενέκ, που στη Νότιο Αφρική έκανε όλο τον κόσμο να γελάει με τα καμώματα και τους καυγάδες των ηγετών της, στην Ουκρανία μοιάζει με κολεγιακή ομάδα: δεν υπάρχουν ντίβες, καυγάδες, εγωισμοί, μαγκιές. Ο Μπλαν θέλει να σβήσει τις σκιές που τον συνοδεύουν οδηγώντας τη Γαλλία σε μια επιτυχία. Και οι παίκτες, ακόμα κι αν δεν γουστάρουν - που λέει ο λόγος - να βλέπουν ο ένας τη φάτσα του άλλου, αυτή τη φορά είναι μικροί λόρδοι. Κι αν απόψε κερδίσουν τη Σουηδία, επιβεβαιώνοντας τη φόρμα τους, θα πάνε και μακριά αφού έχουν βρει – έστω και διά της τεθλασμένης – το σημαντικότερο κίνητρο που μπορεί να έχει αθλητής: την υποχρέωση να κλείσει στόματα…
Κουταμάρα
Μετά τους Ρώσους, τους imitation Ολλανδούς, αποκλείστηκαν και οι αυθεντικοί Ολλανδοί και μάλιστα με τρόπο ντροπιαστικό. Ο Κριστιάνο Ρονάλντο τους πέταξε με τις κλοτσιές από το τουρνουά, το οποίο εγκατέλειψαν με τρεις συνεχόμενες ήττες γράφοντας ένα μαύρο ρεκόρ στην ιστορία τους. Τι συμβαίνει με τους Ολλανδούς; Πρώτα από όλα είχαν δυο τρεις κομβικούς για την απόδοση της ομάδας ποδοσφαιριστές σε κακό χάλι: ο Ρόμπεν, ο Φαν Πέρσι, κυρίως ο Σνάιντερ, αλλά ακόμα και ο Στεκέλεμπουργκ δεν ήταν σε φόρμα, ενώ τα χρόνια βάρυναν τον Φαν Μπόμελ που κακώς αγωνίστηκε τόσο πολύ. Πέρα ωστόσο από αυτό, Ολλανδοί και Ρώσοι έδειξαν ένα όριο του κατά τα άλλα γοητευτικού ολλανδικού ποδοσφαίρου: την ταύτιση της καλής απόδοσης με το αποτέλεσμα.
Οι Ολλανδοί και όσοι ολλανδικά σκέφτονται και παίζουν έχουν εν τέλει ένα πρόβλημα, όταν μιλάμε για ποδόσφαιρο: για να κερδίσουν πρέπει να είναι πάντα και παντού καλύτεροι από τον αντίπαλό τους! Στο ποδόσφαιρο ξέρουμε καλά ότι το να είσαι καλύτερος δεν σημαίνει ότι κερδίζεις και πάντα – η ποιότητα και η πρωτοβουλία μπορεί να χάσουν από τη ρέντα, την πονηριά, τη συγκέντρωση και τη δύναμη που είναι και αυτά αρετές. Από την άλλη, αν όταν είσαι χειρότερος από τον αντίπαλο χάνεις πάντα, κάποιο λάθος κάνεις στην προσέγγιση των παιχνιδιών: άλλο πράγμα είναι η νοοτροπία του νικητή και άλλο η αυτοκαταστροφή.
Ο κόσμος συμπαθεί το ολλανδικό ποδόσφαιρο γιατί όσοι εφαρμόζουν τις αρχές του, όταν κερδίζουν, κερδίζουν πάντοτε δίκαια και ποτέ δεν έχουν «κλέψει» το παραμικρό. Ομως είναι δύσκολο να κερδίζεις πάντα γιατί είσαι καλύτερος και είναι μάλλον κουτό να μην μπορείς, όταν η κούραση δεν σου επιτρέπει να δώσεις το 100%, να μην κάνεις κάτι άλλο. Ολλανδοί και Ρώσοι αποκλείστηκαν λόγω κουταμάρας…
Φταίτε εσείς
Για να λέμε και του στραβού το δίκιο, αν Ελληνας ποδοσφαιριστής είχε κάνει στην επιστροφή τις δηλώσεις που έκανε ο πολυδιαφημισμένος Αρσάβιν γυρνώντας στη Μόσχα, θα τον είχαμε πάρει με τα γιαούρτια! «Δεν είναι δικό μας πρόβλημα ο αποκλεισμός – εμείς κάναμε τρία καλά ματς, οπότε είμαστε ευχαριστημένοι. Αν ο κόσμος εδώ πίστεψε ότι θα προκριθούμε, το πρόβλημα είναι δικό του. Δεν μπορεί να είναι δικό μας πρόβλημα ότι ο κόσμος είχε μεγάλες απαιτήσεις από τη συγκεκριμένη ομάδα. Δεν είπαμε σε κανένα να 'ρθει να μας υποστηρίξει», τόνισε ο Ρώσος. Ωραία λογική…
ΠΗΓΗ: Sportday
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)