Ο Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς θυμάται πως... απέφυγε την
τελευταία στιγμή την ΑΕΚ και πήγε στον Ολυμπιακό, μιλάει για την σχέση
του με τα ερυθρόλευκα, τα γκολ στην Τούμπα και τα ντέρμπι με τον
Παναθηναϊκό.
Ο πρώην άσος του Ολυμπιακoύ, σε μία μεγάλη συνέντευξή του στη Nova,
μιλάει για όλες τις σημαντικές στιγμές της ποδοσφαιρικής του καριέρας.
Για το πώς πήγε στον Πανηλειακό από την Σερβία, για τη μεταγραφή του
στον Πειραιά και την «εμπλοκή» της ΑΕΚ την τελευταία ημέρα, αλλά και για
τα καλύτερα του γκολ στο ελληνικό πρωτάθλημα και στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Επίσης, θυμάται το αυτοκίνητο που του είχαν... τάξει από την
Γιουβέντους, τα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, το πρωτάθλημα του 1997 και
εξηγεί τι έγινε και δεν έπαιξε τελικά στην Εθνική Ελλάδας.
Αναλυτικά:
Για τη σχέση του με το ποδόσφαιρο στα παιδικά του χρόνια: «Στα παιδικά χρόνια, όπως όλοι γνωρίζουμε, ξεκινάει σαν μία αγάπη, σαν ένα χόμπι. Έτσι κι εγώ στο σπίτι μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου μεγάλωσα με μία μπάλα, η οποία στη συνέχεια έγινε και επάγγελμα. Ξεκίνησα σε μία ομάδα μεσαία τη Ραντνίτσκι και από κει και πέρα κάναμε το χόμπι επάγγελμα».
Αναλυτικά:
Για τη σχέση του με το ποδόσφαιρο στα παιδικά του χρόνια: «Στα παιδικά χρόνια, όπως όλοι γνωρίζουμε, ξεκινάει σαν μία αγάπη, σαν ένα χόμπι. Έτσι κι εγώ στο σπίτι μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου μεγάλωσα με μία μπάλα, η οποία στη συνέχεια έγινε και επάγγελμα. Ξεκίνησα σε μία ομάδα μεσαία τη Ραντνίτσκι και από κει και πέρα κάναμε το χόμπι επάγγελμα».
Για το πώς συμφώνησε με τον Πανηλειακό: «Με
ανακάλυψε ο Άγγελος Τραυλός μαζί με τον Κώστα Στράντζαλη, ο οποίος ήταν
σύμβουλος του κ. Σταυρόπουλου, προέδρου τότε του Πανηλειακού. Γνώριζαν
ότι είχα τη διάθεση να φύγω από τον Ερυθρό Αστέρα, τα προβλήματα ήταν
λίγο-πολύ γνωστά, η χώρα βρισκόταν σε πολύ δύσκολη θέση, άρχισε ο
πόλεμος κι από κει και πέρα δεν ήμουν και πολύ ευχαριστημένος στον
Ερυθρό Αστέρα. Δεν πήρα τις ευκαιρίες, που θα έπρεπε να πάρω και ήρθαμε
σε συμφωνία ν’ ανοίξω μία καινούργια σελίδα και να έρθω στην Ελλάδα».
Για τον πόλεμο στην πατρίδα του και το ξεκίνημα στην Ελλάδα: «Απώλειες
ευτυχώς δεν είχαμε, απλά είχαμε κάποιους γνωστούς, φίλους, που χάθηκαν
στον πόλεμο. Εκεί που βρισκόταν το σπίτι μου δεν περνούσαμε τόσο μεγάλο
κίνδυνο, αλλά υπήρχαν πολλά προβλήματα, δεν ήξερες τι σε περιμένει
αύριο, γενικώς ήταν μία πολύ δύσκολη κατάσταση. Το ’92, τον Δεκέμβριο,
ξεκινάω μία καινούργια καριέρα ξεχνάω όλα τα προηγούμενα και θα ‘λεγα
ότι αρχίζω από το μηδέν. Και έρχομαι στον Πανηλειακό και ξεκινάει όλη η
καριέρα μου στην Ελλάδα. Το πρώτο εξάμηνο δεν πετύχαμε την άνοδο για ένα
παιχνίδι. Ήταν δύο-τρεις αγωνιστικές πριν το τέλος του πρωταθλήματος,
παίζαμε με την Καλαμάτα κι όποιος κέρδιζε ανέβαινε στη Β΄Εθνική. Μας
κέρδισε η Καλαμάτα σε εκείνο το παιχνίδι και εξασφάλισε την άνοδο. Εμείς
ανεβήκαμε τον επόμενο χρόνο με 10-15 πόντους διαφορά στη Β΄ Εθνική και
μετά στην Α΄ με ίδια διαφορά περίπου».
Για το πρώτο του γκολ στην Α΄Εθνική τον Νοέμβριο του 1995: «Πως
δεν το θυμάμαι; Στην Ξάνθη ήταν. Το θυμάμαι πάρα πολύ καλά. Ειδικά στον
Πανηλειακό εκείνη η χρονιά στην Α΄Εθνική δεν ήταν και η καλύτερη.
Εκείνη τη χρονιά θυμάμαι ο προπονητής μού άλλαζε πολλές φορές θέση,
μέχρι και αριστερό μπακ με έβαζε, αμυντικό χαφ και διάφορα… Μέχρι να
μάθω και την κατηγορία υπήρχαν δυσκολίες μέσα στη χρονιά, αλλά
καταφέραμε και παραμείναμε στην κατηγορία. Είχαμε μία πάρα πολύ καλή
ομάδα και από κει και πέρα το ’96 ξεκινάμε μία νέα σελίδα στον
Ολυμπιακό».