Αυτό που συμβαίνει με τον Ντάνιελ Τσέζαρεκ, είναι
πραγματικά απίστευτο. Από το ξεκίνημα της φετινής περιόδου είναι διαρκώς
τραυματίας, διαρκώς υπό αμφισβήτηση, διαρκώς εκτός ομάδας... Γράφει ο
Παναγιώτης Στεφάνου.
Εκεί που αναρρώνει και ετοιμάζεται να επανέλθει για να υπενθυμίσει σε
όλους το ποιος είναι, τραυματίζεται ξανά και φτου κι απ' την αρχή!
Κρίμα, γιατί δουλεύει πολύ στη προπόνηση, έχει όρεξη για ποδόσφαιρο και
θέλει όσο τίποτα να επανέλθει σε υψηλό επίπεδο. Στο επίπεδο που τον
γνωρίσαμε τα προηγούμενα χρόνια στην Ελλάδα, σε όποια ομάδα κι αν
αγωνίστηκε.
Ο Τσέζαρεκ δεν είναι απλά ένα παράδειγμα καλού αθλητή και καλού παιδιού. Αλλωστε εάν επρόκειτο μόνο για ένα καλό παιδί θα του κερνούσαμε μια... πάστα, όπως λέει κι ένας γνωστός κόουτς. Είναι ένας ολοκληρωμένος επιθετικός, ικανός για μεγάλα πράγματα και πολλά γκολ! Μόνο που ολ΄ αυτά, στον Αρη, δεν μπόρεσε να τα αποδείξει. Ισως να μην ευθύνεται αποκλειστικά ο ίδιος για το γεγονός αυτό, όμως μπροστά σε αυτή την απίστευτη ατυχία που βιώνει, δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία.
Ειλικρινά δεν γνωρίζω αν έχει, πλέον, τα ψυχικά αποθέματα να το παλέψει περισσότερο. Αυτό που επιβάλλεται πάντως, είναι να μη καταθέσει τα όπλα και να μη το βάλει κάτω. Το χρωστά πρώτα και πάνω απ' όλα στον ίδιο του τον εαυτό, τον οποίο αναμφίβολα δεν μπόρεσε να ξεδιπλώσει μέχρι σήμερα στον Αρη, σε αυτόν τον ενάμισι χρόνο που βρίσκεται στην ομάδα.
Και δυστυχώς απ' όλη αυτή την ατυχία χαμένος βγαίνει και ο Αρης. Διότι μ' αυτά και μ' αυτά, χάνει ένα αυθεντικό ποδοσφαιρικό όπλο. Έναν παίκτη που μπορεί να κάνει τη διαφορά εντός των γραμμών και να ξεσηκώσει την κερκίδα.
Ο Τσέζαρεκ ήταν υπ' ατμόν το περασμένο καλοκαίρι. Ηθελε να αποδείξει ότι αξίζει. Μείωσε τις αποδοχές του κι έμεινε. Δείγμα της περηφάνιας του. Τις τελευταίες ημέρες το όνομά του κοσμούσε τα ρεπορτάζ της Δόξας και του Πανσερραϊκού, ως πιθανός μεταγραφικός στόχος. Εσκυψε το κεφάλι και ετοιμάστηκε για την Κρήτη. Ο στόχος, προφανής. Και τώρα νέα γκαντεμιά. Ε, νισάφι... Ανθρωπος είναι κι αυτός, μπορεί να λυγίσει. Δεν πρέπει όμως. Το οφείλει πέρα από τον εαυτό του και σε αυτούς που τον πιστεύουν….
Ισως κόντρα στον ΠΑΟΚ να είναι η δική του ώρα!
Πηγή: novasports.gr
Ο Τσέζαρεκ δεν είναι απλά ένα παράδειγμα καλού αθλητή και καλού παιδιού. Αλλωστε εάν επρόκειτο μόνο για ένα καλό παιδί θα του κερνούσαμε μια... πάστα, όπως λέει κι ένας γνωστός κόουτς. Είναι ένας ολοκληρωμένος επιθετικός, ικανός για μεγάλα πράγματα και πολλά γκολ! Μόνο που ολ΄ αυτά, στον Αρη, δεν μπόρεσε να τα αποδείξει. Ισως να μην ευθύνεται αποκλειστικά ο ίδιος για το γεγονός αυτό, όμως μπροστά σε αυτή την απίστευτη ατυχία που βιώνει, δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία.
Ειλικρινά δεν γνωρίζω αν έχει, πλέον, τα ψυχικά αποθέματα να το παλέψει περισσότερο. Αυτό που επιβάλλεται πάντως, είναι να μη καταθέσει τα όπλα και να μη το βάλει κάτω. Το χρωστά πρώτα και πάνω απ' όλα στον ίδιο του τον εαυτό, τον οποίο αναμφίβολα δεν μπόρεσε να ξεδιπλώσει μέχρι σήμερα στον Αρη, σε αυτόν τον ενάμισι χρόνο που βρίσκεται στην ομάδα.
Και δυστυχώς απ' όλη αυτή την ατυχία χαμένος βγαίνει και ο Αρης. Διότι μ' αυτά και μ' αυτά, χάνει ένα αυθεντικό ποδοσφαιρικό όπλο. Έναν παίκτη που μπορεί να κάνει τη διαφορά εντός των γραμμών και να ξεσηκώσει την κερκίδα.
Ο Τσέζαρεκ ήταν υπ' ατμόν το περασμένο καλοκαίρι. Ηθελε να αποδείξει ότι αξίζει. Μείωσε τις αποδοχές του κι έμεινε. Δείγμα της περηφάνιας του. Τις τελευταίες ημέρες το όνομά του κοσμούσε τα ρεπορτάζ της Δόξας και του Πανσερραϊκού, ως πιθανός μεταγραφικός στόχος. Εσκυψε το κεφάλι και ετοιμάστηκε για την Κρήτη. Ο στόχος, προφανής. Και τώρα νέα γκαντεμιά. Ε, νισάφι... Ανθρωπος είναι κι αυτός, μπορεί να λυγίσει. Δεν πρέπει όμως. Το οφείλει πέρα από τον εαυτό του και σε αυτούς που τον πιστεύουν….
Ισως κόντρα στον ΠΑΟΚ να είναι η δική του ώρα!
Πηγή: novasports.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου