Ήταν πάντα ένα παιδί του ονειρευόταν. Το τελευταίο
του όνειρο ήταν να αποσυρθεί με το κεφάλι ψηλά. Και ίσως να είναι το
μόνο που δεν θα καταφέρει να ζήσει.
Χριστούγεννα του 1982, σε ένα χωριό που τους χειμερινούς μήνες έμοιαζε να χάνει τη ζωή του.
Ένα μικρό παιδί, τεσσάρων χρονών τότε, θα ανοίξει το δώρο που τον περίμενε κάτω από το δέντρο.
Μια μπάλα ποδοσφαίρου και μια εμφάνιση θα κάνουν τα μάτια του να λάμψουν και τη φαντασία του να γεννήσει εικόνες και όνειρα.
«Δεν ήταν κάποιας ομάδας, αλλά δεν είχε σημασία. Ήταν η δική μου», θα πει χρόνια αργότερα για το ερέθισμα που τον έκανε να βλέπει το ποδόσφαιρο ως επαγγελματικό προσανατολισμό.
Το gazzetta.gr παρουσιάζει την ιστορία του Τζενάρο Γκατούζο.
Ένα μικρό παιδί, τεσσάρων χρονών τότε, θα ανοίξει το δώρο που τον περίμενε κάτω από το δέντρο.
Μια μπάλα ποδοσφαίρου και μια εμφάνιση θα κάνουν τα μάτια του να λάμψουν και τη φαντασία του να γεννήσει εικόνες και όνειρα.
«Δεν ήταν κάποιας ομάδας, αλλά δεν είχε σημασία. Ήταν η δική μου», θα πει χρόνια αργότερα για το ερέθισμα που τον έκανε να βλέπει το ποδόσφαιρο ως επαγγελματικό προσανατολισμό.
Το gazzetta.gr παρουσιάζει την ιστορία του Τζενάρο Γκατούζο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου