Στο Σάσαρι-Μιλάνο, χθες, ο Ντάνιελ Χάκετ της Αρμάνι έγινε έξω φρενών με
τους διαιτητές και χύμηξε να τους δείρει. Μπροστά σε κοινό 10.000
ανθρώπων, που άφριζαν από άγρια χαρά για τη νίκη που ερχόταν.
Ο κόσμος εξοργίστηκε, αλλά αρκέστηκε σε ξεφωνητά και σκόρπιες ύβρεις. Κανένας οπαδός δεν μπήκε στο γήπεδο και κανένας δεν περίμενε τον παίκτη έξω από τα αποδυτήρια για τα περαιτέρω.
Και δεν είναι δα τίποτε παναγίες οι Σάρδοι. Τη μπριζόλα τους την κόβουν με φαλτσέτα.
Πριν συμπληρωθεί 15ωρο από τη λήξη του αγώνα, ανακοινώθηκε από τον αθλητικό δικαστή η ποινή του Χάκετ: αποκλεισμός 2 αγωνιστικών. Θεούλη μου, δεν τον αντέχω τόσον πολιτισμό...
Η Αρμάνι θα προσπαθήσει να ανατρέψει το βαρύ κι ασήκωτο 1-3 χωρίς τον ατίθασο αστέρα της. Η Σαρδηνία έχει ήδη σημαιοστολιστεί για να γιορτάσει τη σχεδόν βέβαιη πρόκριση.
Στο Καρσίγιακα-Φενέρμπαχτσε, στην Τουρκία, λίγες ώρες νωρίτερα, η Φενέρ έπαιξε στο τελευταίο τετράλεπτο την άμυνα της απελπισίας, με τραβήγματα, σπρωξίματα, μακροβούτια και κεφαλοκλειδώματα.
Υπό την ανοχή των διαιτητών και με αιγίδα την αφέλεια των Αμερικανών γκαρντ της Πινάρ, οι φιλοξενούμενοι ισοφάρισαν ντεζαβαντάζ 16 πόντων σε 3,5 λεπτά, με μπροστάρη φυσικά τον Νίκο Ζήση. Και πανηγύρισαν προκλητικά.
Τα ίδια έκαναν και στην παράταση, ώσπου ένα αδυσώπητο φόλοου της τελευταίας στιγμής (στα 4'') έδωσε στην Πινάρ τη νίκη. Η Φενέρ έχασε δύο αμυντικά ριμπάουντ και μαζί το ματς.
Οι οπαδοί που κρεμόταν σαν σταφύλια από τις κερκίδες παρακολούθησαν το δράμα χωρίς το παραμικρό παρατράγουδο. Και στο τέλος πανηγύρισαν κόσμια τη δίκαιη νίκη. Χρειάζεται να γράψω κάτι για το ταμπεραμέντο του Σμυρνιού και της Σμυρνιάς;
Η ομάδα της Σμύρνης προηγείται με 2-1 και χρειάζεται άλλον έναν ρούμπο για να αποκλείσει τη χρυσοποίκιλτη ταξιαρχία του Ομπράντοβιτς. Ο "Ζοτς" τα έβαλε με τη ...διαιτησία. To αποκούμπι του δήθεν αδικημένου.
Οταν τελείωσαν αυτά, ο ευλογημένος ΟΤΕ σερβίρισε τρίτο γευστικό προδόρπιο, σε απ'ευθείας σύνδεση με τη Μαδρίτη: Ρεάλ-Βαλένθια, 'νταξ', τίποτε σπέσιαλ, αλλά ίσα ίσα για να μείνουμε ξύπνιοι ώσπου να πάει τέσσερις.
Και έπειτα μας πήγε στις ακτές του Ειρηνικού, για το απίστευτα χορταστικό πρώτο παιχνίδι των τελικών του ΝΒΑ. Ο ΛεΜπρόν κατάπιε τους "Splash Brothers" αμάσητους, αλλά το κοκκαλάκι τού κάθισε στον λαιμό πάνω που θα το έφτυνε. Κρίμα κι άδικο.
Οι Ουόριορς πήραν το ματς στην παράταση και το κοινό στο Οκλαντ χειροκρότησε με την ψυχή στα δόντια όχι μόνο τον ασύγκριτο ΛεΜπρόν, αλλά και τον Κάιρι Ίρβινγκ, που πήρε την ταυτότητα του Στεφ Κάρι προν αποχωρήσει τραυματίσει.
"Θέλει γ***σι για να συνεχίσει", τραγουδούσαν εν χορώ με ελληνική προφορά οι μελαχρινοί Καλιφορνέζοι, όσο ο τραυματίας "Κύριε" βάδιζε σκασμένος προς τα αποδυτήρια.
Όχι, μισό λεπτό, αυτό ήταν παρείσακτη σκηνή από ταινία προσεχώς. Την ταινία που ξεκινάει την ερχόμενη Κυριακή στο Φάληρο.
*Πηγή: gazzetta.gr*
Ο κόσμος εξοργίστηκε, αλλά αρκέστηκε σε ξεφωνητά και σκόρπιες ύβρεις. Κανένας οπαδός δεν μπήκε στο γήπεδο και κανένας δεν περίμενε τον παίκτη έξω από τα αποδυτήρια για τα περαιτέρω.
Και δεν είναι δα τίποτε παναγίες οι Σάρδοι. Τη μπριζόλα τους την κόβουν με φαλτσέτα.
Πριν συμπληρωθεί 15ωρο από τη λήξη του αγώνα, ανακοινώθηκε από τον αθλητικό δικαστή η ποινή του Χάκετ: αποκλεισμός 2 αγωνιστικών. Θεούλη μου, δεν τον αντέχω τόσον πολιτισμό...
Η Αρμάνι θα προσπαθήσει να ανατρέψει το βαρύ κι ασήκωτο 1-3 χωρίς τον ατίθασο αστέρα της. Η Σαρδηνία έχει ήδη σημαιοστολιστεί για να γιορτάσει τη σχεδόν βέβαιη πρόκριση.
Στο Καρσίγιακα-Φενέρμπαχτσε, στην Τουρκία, λίγες ώρες νωρίτερα, η Φενέρ έπαιξε στο τελευταίο τετράλεπτο την άμυνα της απελπισίας, με τραβήγματα, σπρωξίματα, μακροβούτια και κεφαλοκλειδώματα.
Υπό την ανοχή των διαιτητών και με αιγίδα την αφέλεια των Αμερικανών γκαρντ της Πινάρ, οι φιλοξενούμενοι ισοφάρισαν ντεζαβαντάζ 16 πόντων σε 3,5 λεπτά, με μπροστάρη φυσικά τον Νίκο Ζήση. Και πανηγύρισαν προκλητικά.
Τα ίδια έκαναν και στην παράταση, ώσπου ένα αδυσώπητο φόλοου της τελευταίας στιγμής (στα 4'') έδωσε στην Πινάρ τη νίκη. Η Φενέρ έχασε δύο αμυντικά ριμπάουντ και μαζί το ματς.
Οι οπαδοί που κρεμόταν σαν σταφύλια από τις κερκίδες παρακολούθησαν το δράμα χωρίς το παραμικρό παρατράγουδο. Και στο τέλος πανηγύρισαν κόσμια τη δίκαιη νίκη. Χρειάζεται να γράψω κάτι για το ταμπεραμέντο του Σμυρνιού και της Σμυρνιάς;
Η ομάδα της Σμύρνης προηγείται με 2-1 και χρειάζεται άλλον έναν ρούμπο για να αποκλείσει τη χρυσοποίκιλτη ταξιαρχία του Ομπράντοβιτς. Ο "Ζοτς" τα έβαλε με τη ...διαιτησία. To αποκούμπι του δήθεν αδικημένου.
Οταν τελείωσαν αυτά, ο ευλογημένος ΟΤΕ σερβίρισε τρίτο γευστικό προδόρπιο, σε απ'ευθείας σύνδεση με τη Μαδρίτη: Ρεάλ-Βαλένθια, 'νταξ', τίποτε σπέσιαλ, αλλά ίσα ίσα για να μείνουμε ξύπνιοι ώσπου να πάει τέσσερις.
Και έπειτα μας πήγε στις ακτές του Ειρηνικού, για το απίστευτα χορταστικό πρώτο παιχνίδι των τελικών του ΝΒΑ. Ο ΛεΜπρόν κατάπιε τους "Splash Brothers" αμάσητους, αλλά το κοκκαλάκι τού κάθισε στον λαιμό πάνω που θα το έφτυνε. Κρίμα κι άδικο.
Οι Ουόριορς πήραν το ματς στην παράταση και το κοινό στο Οκλαντ χειροκρότησε με την ψυχή στα δόντια όχι μόνο τον ασύγκριτο ΛεΜπρόν, αλλά και τον Κάιρι Ίρβινγκ, που πήρε την ταυτότητα του Στεφ Κάρι προν αποχωρήσει τραυματίσει.
"Θέλει γ***σι για να συνεχίσει", τραγουδούσαν εν χορώ με ελληνική προφορά οι μελαχρινοί Καλιφορνέζοι, όσο ο τραυματίας "Κύριε" βάδιζε σκασμένος προς τα αποδυτήρια.
Όχι, μισό λεπτό, αυτό ήταν παρείσακτη σκηνή από ταινία προσεχώς. Την ταινία που ξεκινάει την ερχόμενη Κυριακή στο Φάληρο.