Ο Σταύρος Κόλκας γράφει για το κεντρικό πρόσωπο της προετοιμασίας του ΠΑΟΚ και τον Κλάους Αθανασιάδη
Το βασικό στάδιο της προετοιμασίας ολοκληρώθηκε και πλέον βρισκόμαστε όλοι στη βάση.
Το τι είδα αυτές της δύο εβδομάδες, θα προσπαθήσω να το συμπτύξω σε αυτό το κείμενο.
Το κεντρικό πρόσωπο της προετοιμασίας ήταν ο Λάσλο Μπόλονι. Ο ΠΑΟΚ όταν είναι καλός, είναι ομάδα του προπονητή της. Κακά τα ψέματα.
Σε αυτό το κομμάτι λοιπόν, είμαστε καλά. Πρόκειται για έναν έξοχο άνθρωπο, ρεαλιστή, γνώστη του αντικειμένου, μεθοδικό και γενικά, άνθρωπος που σε κάνει να μην αγχώνεσαι για θέματα που είναι του τομέα ευθύνης του.
Λάθη θα κάνει, αλλά νομίζω πως η βασική σταθερά του ΠΑΟΚ, ο προπονητής του, είναι στα συν σε σχέση με πέρυσι. Στα πολύ συν για την ακρίβεια.
Στα μείον είναι το ρόστερ. Όσοι μένουν στην φυγή του Βιτόλο κάνουν μέγα λάθος. Απλά είναι η έντονη πινελιά που αποχωρεί αυτή που μένει, αλλά επί της ουσίας, το βάθος της ομάδας λόγω των πολλών αποχωρήσεων είναι σχεδόν μηδενικό.
Η προετοιμασία αυτή αποτέλεσε και την κατάρριψη του μύθου των «αδικημένων παιδιών που δεν παίζουν». Ονομαστικά δεν θέλω να αναφερθώ πουθενά για λόγους ευνόητους. Αλλά νομίζω πως όσοι παρακολουθείτε ΠΑΟΚ, γνωρίζετε καλά τι εννοώ.
Οι παίκτες δεύτερης γραμμής που δοκίμασαν την τύχη του, δεν μπορούν να υποστηρίξουν σε σεβαστό βαθμό την προσπάθεια. Ο Μπόλονι ανοιχτά είπε πως τρόμαξε και δεν έχει άδικο. Ίσως και να άργησε να εκδηλωθεί ο τρόμος του. Είχαν προηγηθεί κι άλλα, που ίσως να είχαν το ελαφρυντικό της κούρασης. Αυτή στο τελευταίο παιχνίδι με την Ούπεν υπήρχε σε μικρότερο βαθμό, άρα οι αδυναμίες ήταν απλά… αδυναμίες.
Το βάθος του ρόστερ λοιπόν, είναι ο νούμερο ένα κίνδυνος για την ομάδα. Και εμφανίζεται με το καλημέρα, αφού η ατυχία χτύπησε κυρίως στους μέσους.
Πρόσωπα της προετοιμασίας υπήρχαν. Για εμένα ήταν τρία, με βασικό τον Κλάους.
Τον Κλάους του έχω τρελή αδυναμία, αλλά πάντα έπρεπε να είμαι σκληρός μαζί του. Ήξερα πως και αυτός, όπως και πολλά άλλα παιδιά, μπορεί να έχουν ένα χτυπητό χαρακτηριστικό, αλλά ποτέ αυτό από μόνο του δεν είναι ικανό να χτίσει καριέρα.
Σπάνια ύμνησα τον Κλάους, παρότι πέρυσι μου έδωσε πατήματα. Όμως ήρθε η ώρα να πω πως η βελτίωσή του είναι τεράστια. Έχει δυναμώσει χωρίς να έχει χάσει τη φρεσκάδα του, έμαθε να κινείται στους χώρους, κρατάει μπάλα, είναι καλύτερος ψηλά. Έπαψε να είναι ο μικρός που μόνο παστελώνει αν βρει τη μπάλα μέσα στη περιοχή. Έγινε άντρας.
Η παρουσία του Κλάους με αναγκάζει να θέσω το ερώτημα. Γιατί ο ΠΑΟΚ να πάρει πρωτοκλασάτο φορ και όχι έναν συμπληρωματικό; Γιατί να κλείσει τον δρόμο του Κλάους;
Σίγουρα κάποιοι θα πούνε πως προετοιμάζω το έδαφος για να μη πάρει η ομάδα φορ. Άρα θα πάω σε μία άλλη λογική. Γιατί να πάρει πρωτοκλασάτο φορ και όχι συμπληρωματικό, έτσι ώστε να δώσει τα χρήματα που περισσεύουν για ένα ακόμη οχτάρι που χρειάζεται το σύστημα του Μπόλονι;
Η αλήθεια είναι πως φάνηκαν τα κενά. Σίγουρα είναι αυτό του Βιτόλο, σίγουρα οι Ίβιτς, Φωτάκης, Τσουκαλάς δεν φτάνουν για να γεμίσει η χρονιά στα χαφ. Χρειάζονται άλλοι τουλάχιστον δύο, ο ένας εξ αυτών να είναι 6άρι.
Άρα, νομίζω πως ήρθε η ώρα να εμπιστευτούμε τον Κλάους. Υπάρχει ρίσκο, αλλά αν δεν το πάρουμε για αυτόν, μάλλον τα ψυχικά μας αποθέματα έχουν στερέψει.
Το δεύτερο πρόσωπο, είναι ο Μπερτράν Ρομπέρ. Και τι δεν άκουσα μόλις είχα πει όταν τον πήραμε πως είναι ένας κανονικός ποδοσφαιριστής. Νομίζω πως όλοι το κατανόησαν πλέον και ο Γάλλος έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη όλων μας. Εξαιρετικός με τη μπάλα στα πόδια, σωστός τακτικά, χαμάλης όποτε χρειαστεί και το βασικότερο. Παίζει σε σωστό χρόνο.
Το τρίτο πρόσωπο είναι ο Φωτάκης. Ίσως να είναι το σύστημα που τον κάνει να φαίνεται καλύτερο, όμως είναι γεγονός πως μέχρι στιγμής, είναι και ο μοναδικός που μπορεί να το υποστηρίξει.
Κλείνοντας, νομίζω πως ο Μπόλονι έχει πολλές δυνατότητες, αλλά θα πρέπει να υποστηριχτεί καλύτερα. Το πώς, αποτελεί ένα ερωτηματικό αφού χρήματα δεν περισσεύουν. Τουλάχιστον ας βαθύνει λίγο το ρόστερ και στο τέλος θα δούμε τι μπορεί να καταφέρει ο Ρουμάνος.
Πηγή:
paok24.gr
