Το 1981 ήταν μία περίεργη χρονιά τόσο για την Ελλάδα όσο και για τον υπόλοιπο κόσμο. Ελάχιστοι μπορούσαν τότε να κατανοήσουν τις αλλαγές (καλές ή κακές, όπως το δει κανείς) που θα έφερνε στον τόπο μας η πρώτη εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ και την σεξουαλική καταπίεση που θα ακολουθούσε την πιστοποίηση του πρώτου κρούσματος του ιού HIV. Εκείνη λοιπόν τη σεζόν θα ερχόταν και η στιγμή μία ποδοσφαιρικής σύγκρουσης μεγατόνων που είχε καθυστερήσει πάρα πολύ και παραδόξως δεν θα είχε τη συνέχεια που θα μπορούσε να φανταστεί ο πλανήτης της μπάλας. Το φοβερό ήταν ότι έπειτα από εκείνο το παρθενικό ραντεβού τους, το επόμενο Λίβερπουλ-Ρεάλ Μαδρίτης θα καθυστερούσε 28 χρόνια.
Είναι αλήθεια πολύ παράξενο το ότι αυτοί οι σύλλογοι που θα κοντραριστούν την Τετάρτη στο «Ανφιλντ», οι δυο εκ των τεσσάρων που έχουν από πέντε και πάνω Πρωταθλητριών/ Champions League (η Μίλαν έχει επτά και η Μπάγερν πέντε), έχουν αναμετρηθεί συνολικά μόνο σε τρία ματς και ακόμα πιο απίθανο ότι οι Κόκκινοι έχουν βγει νικητές σε όλα!
Στις 27 Μαΐου του 1981 λοιπόν, όταν κοντραρίστηκαν στο «Παρκ Ντε Πρενς» του Παρισιού, στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, τα δεδομένα ήταν εκ διαμέτρου αντίθετα απ' ότι είναι σήμερα. Τότε η Λίβερπουλ ήταν το μεγάλο φαβορί. Εχοντας κατακτήσει διαδοχικά τα τρόπαια του 1977, 1978 και με ένα ακόμα να ακολουθεί το 1984, υπήρξε για περίπου μία 10ετία ένα από τα μεγάλα αφεντικά της Ευρώπης (σ.σ.: προσθέστε στα προηγούμενα και τα UEFA του 1973, 1976, αλλά και τον χαμένο τελικό Πρωταθλητριών του 1985).
Αντιθέτως, η Ρεάλ αναζητούσε την χαμένη αίγλη της, καθώς είχαν ήδη μεσολαβήσει 15 χρόνια από την τελευταία μεγάλη κούπα του 1966, ενώ θα ακολουθούσαν ακόμα 17 χρόνια έως το γκολ του Πρέντραγκ Μιγιάτοβιτς και την επιστροφή στην ευρωπαϊκή κορυφή το 1998. Βέβαια οι Κόκκινοι είχαν φτάσει στον τελικό, περνώντας οριακά από τη εξαιρετική Μπάγερν (σ.σ.: την επόμενη χρονιά έφτασε στον τελικό) χάρη στο εκτός έδρας γκολ (0-0 και 1-1 στο Μόναχο), με τους Μαδριλένους να περνούν επίσης δύσκολα στον ημιτελικό την Ιντερ (νίκη 2-0 στο «Μπερναμπέου» και ήττα 1-0 στο Μιλάνο).
Εκείνος ο τελικός ήταν ένα μονότερμα της Λίβερπουλ. Για να γίνει πιο κατανοητή η αγωνιστική κατάσταση των δύο αντιπάλων, εκείνη η Ρεάλ ήταν περισσότερο κλεισμένη στο δικό της μισό, έχοντας και δύο man to man μαρκαρίσματα στους Γκρέιαμ Σούνες, Κένι Νταλγκλίς. Παρά το αμυντικό κλείδωμα του Βούγιαντιν Μπόσκοβ, η ομάδα του Μπομπ Πέισλι βρήκε το δρόμο προς τα δίχτυα στο 83', με τον αριστερό μπακ, Αλαν Κένεντι να εκμεταλλεύεται την αδράνεια στην άμυνα από ένα πλάγιο άουτ με το... τσαφ του Ράφαελ Γκαρθία Κορτές και να νικάει με διαγώνιο πλασέ τον Αγουστίν Ροδρίγκεθ. Με εκείνη τη νίκη ο Πέισλι είχε γίνει ο πρώτος τεχνικός που έφτανε τις τρεις μεγάλες κατακτήσεις!
ΟΙ ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΤΕΛΙΚΟΥ
ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ: Ρέι Κλέμενς, Ρέι Κένεντι, Φιλ Τόμπσον, Φιλ Νιλ, Αλαν Κένεντι, Αλαν Χάνσεν, Κένι Νταλγκλίς (85' Τζίμι Κέις), Σάμι Λι, Τέρι ΜακΝτέρμοτ, Ντέιβιντ Τζόνσον, Γκρέιαμ Σούνες.
ΡΕΑΛ: Αγουστίν Ροδρίγκεθ, Ούλι Στίλικε,Αντρές Σαμπίδο, Χοσέ Αντόνιο Καμάτσο, Ράφαελ Γκαρθία Κορτές (87' Φρανθίσκο Πινέδα), Βιθέντε Ντελ Μπόσκε, Αντόνιο Γκαρθία Νεβάχας, Ανχελ ντε λος Σάντος, Χουανίτο, Σαντιγιάνα, Λόρι Κάνιγχαμ.
Αφού όπως είπαμε νωρίτερα πέρασαν 28 χρόνια, οι δυο τους κλήθηκαν και πάλι να αναμετρηθούν στη φάση των «16» του Champions League. Και πάλι η Λίβερπουλ αν και ζούσε τα... μαύρα της στο Νησί, στην Ευρώπη περνούσε καλύτερες μέρες, καθώς είχε πάρει τον τίτλο του 2005 και είχε και τον χαμένο τελικό του 2007. Η Ρεάλ πάλι ζοριζόταν με την περίοδο των έξι διαδοχικών αποκλεισμών στους 16» (αυτός θα ήταν ο πέμπτος). Ο Μπεναγιούν είχε οδηγήσει τους Αγγλους στο 0-1 στη Μαδρίτη και στον επαναληπτικό είχε ακολουθήσει ένας απίστευτος διασυρμός των Μερένγκες με 4-0.
Λίβερπουλ Ρεάλ 4-0
Ρεάλ – Λίβερπουλ 0-1
Πλέον η κατάσταση είναι εκ διαμέτρου αντίθετη από όλες τις προηγούμενες φορές τους. Η Βασίλισσα είναι η κάτοχος και βρίσκεται σε καταπληκτικό επιθετικό οίστρο. Την ίδια στιγμή η Λίβερπουλ που επέστρεψε στα... σαλόνια έπειτα από τέσσερα χρόνια απουσίας, παλεύει να βρει τον νέο αγωνιστικό εαυτό της. Προφανώς τα πάντα συνηγορούν ότι καταφθάνει η στιγμή της πρώτης νίκης των Ισπανών κόντρα στον μοναδικό ευρωπαϊκό αντίπαλο, με τον οποίο έχουν μόνο ήττες. Ή μήπως όχι... ;
* Ακόμα και ο Κριστιάνο Ρονάλντο δεν έχει σκοράρει σε καμία από τις πέντε επισκέψεις του ως παίκτης της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο «Ανφιλντ»!
*Πηγή: gazzetta.gr*
