Η Γιουνάιτεντ πληρώνει τα πειράματα του Φαν Χάαλ!!

Μετά τη νέα γκέλα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην Πρέμιερ Λιγκ, ο Δημοσθένης Γεωργακόπουλος αναλύει το «μαύρο κουτί» της μέχρι στιγμής πορείας των «Κόκκινων Διαβόλων» στο πρωτάθλημα.

Μόλις ένα βαθμό παραπάνω, από όσους είχε συγκεντρώσει πέρσι την ίδια αγωνιστική με τον Ντέιβιντ Μόγες στον πάγκο της, μετράει αυτή τη στιγμή η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, υπό τις οδηγίες του Λουίς Φαν Χάαλ. Ο Σκωτσέζος τεχνικός χαρακτηρίστηκε «αποδιοπομπαίος τράγος» στο Ολντ Τράφορντ, οι ιθύνοντες του συλλόγου έφεραν στη θέση του τον Ολλανδό και έδωσαν... γη και ύδωρ, προκειμένου να υλοποιήσουν όλες τις μεταγραφικές επιθυμίες του.

ADVERTISEMENT

193 εκατομμύρια ευρώ (το μεγαλύτερο ποσό από κάθε άλλο ευρωπαϊκό σύλλογο φέτος) δαπάνησαν φέτος το καλοκαίρι οι «κόκκινοι διάβολοι», ώστε να επιστρέψουν σε τροχιά τίτλου. Πως διαχειρίστηκε αυτό το ποσό ο Φαν Χάαλ; Έδωσε 75 εκατομμύρια για τον Ντι Μαρία, 37.5 για τον Σο, 36 για τον Ερέρα, 20 για τον Ρόχο, 17.5 για τον Μπλίντ και 7 για το δανεισμό του Φαλκάο από τη Μονακό. Δηλαδή δε δόθηκε... δραχμή για κεντρικό αμυντικό και αμυντικό μέσο.
Όλα τα παραπάνω, όμως, είναι λίγο έως πολύ γνωστά. Τα κενά της Γιουνάιτεντ από το κέντρο και πίσω φαίνονται σχεδόν σε κάθε αγώνα της, με τα «πειράματα» του Φαν Χάαλ να κάνουν ακόμη πιο εμφανές το πρόβλημα. Η επιμονή του να... βαφτίζει τους ακραίους σε κεντρικούς και τούμπαλιν, περισσότερο μπερδεύει τους ίδιους του τους ποδοσφαιριστές, παρά λύνει το πρόβλημα.
Για παράδειγμα, ο ποδοσφαιρικός πλανήτης έμαθε το καλοκαίρι στο Παγκόσμιο Κύπελλο τον Ντάλεϊ Μπλιντ ως αριστερό μπακ-χαφ στο 3-5-2 της Ολλανδίας, με προπονητή τον Λουίς Φαν Χάαλ. Ο ίδιος άνθρωπος τον πήρε μαζί του στο Όλντ Τράφορντ και ο ίδιος είναι αυτός που το «βάφτισε» αμυντικό χαφ. Το ταλέντο του Ολλανδού του επιτρέπει να ανταποκρίνεται και σε αυτή τη θέση (είχε αγωνιστεί και στο παρελθόν), όμως... καθαρόαιμος κόφτης δεν ήταν και δε θα γίνει ποτέ.
Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση του Άντερ Ερέρα, ο οποίος είναι επιτελικός μέσος, όμως συνήθως αγωνίζεται στο δεξί άκρο της μεσαίας γραμμής. Στην ίδια κατηγορία και Ρούνεϊ, που συχνά-πυκνά μετατρέπεται σε δεκάρι. Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Γιατί κάποιες θέσεις είναι... ορφανές, ενώ σε κάποιες άλλες παρατηρείται «συνωστισμός». Δηλαδή καμία ισορροπία.
Παραδείγματος χάρη, η Γιουνάιτεντ (έπειτα από υπόδειξη του προπονητή) ξόδεψε συνολικά 75 εκατομμύρια ευρώ για να αποκτήσει τρεις (!) αριστερούς μπακ. Ντάλεϊ Μπλιντ, Μάρκος Ρόχο και Λουκ Σο. Μόνο ο Άγγλος αγωνίζεται στη φυσική του θέση, αφού για να... χωρέσουν όλοι, αλλά κυρίως για να καλύψουν τρύπες, ο Μπλιντ έχει μετατραπεί σε αμυντικό χαφ και ο Ρόχο σε στόπερ.
Αντίστοιχη περίπτωση και στην επίθεση με τους Φαλκάο, Ρούνεϊ και Φαν Πέρσι να δικαιούνται όλοι θέση στην ενδεκάδα, όμως είτε δεν παίζουν όλοι, είτε ο Ρούνεϊ γυρίζει στο κέντρο, με αποτέλεσμα να βγαίνει εκτός ο Χουάν Μάτα.
Οι πειραματισμοί ή οι εμμονές του Φαν Χάαλ δεν περιορίστηκαν μόνο στη μεταγραφική περίοδο του καλοκαιριού, αλλά συνεχίζονται και εν μέσω της περιόδου. Ξεκίνησε με ένα 3-5-2, συνέχισε με 4-4-2 και κόντρα στη Γουέστ Μπρομ παρέταξε τη Γιουνάιτεντ με 4-5-1.
Σίγουρα ο Ολλανδός ξέρει πολύ καλύτερα τι οφείλει να κάνει, ώστε οι «κόκκινοι διάβολοι» να επιστρέψουν στις επιτυχίες. Ο Φαν Χάαλ δηλώνει πως η ομάδα του μπορεί να διεκδικήσει το φετινό τίτλο. Και ο ίδιος όμως ξέρει καλά πως για τη Γιουνάιτεντ η 3η θέση πίσω από Τσέλσι και Σίτι θα ισοδυναμεί με... πρωτάθλημα. Αυτό είναι το φετινό ταβάνι της.

*Πηγή: gazzetta.gr*