Από την άλλη η ομάδα φαινόταν να μπλοκάρεται επιθετικά και με εξαίρεση την μεγάλη ευκαιρία του Πέτριτς και άλλη μία ευκαιρία του Σίλντεφελντ στο 49' δεν απείλησε ιδιαίτερα . Η αποβολή του Ρουσκουγέδα -δίκαιη αφού δεν πάει στην μπάλα αλλά στον Πέτριτς και τον ανατρέπει- με δεύτερη κίτρινη κάρτα στο 60, η μετατόπιση του Ζέκα στο δεξί άκρο της άμυνας και η είσοδος του Αντζαγκούν βοήθησαν πολύ στη τελική νίκη.
Ο Ζέκα έκανε κτήμα του την δεξιά πλευρά και αμυντικά ήταν απροσπέλαστος, ενώ και επιθετικά βοήθησε με αποκορύφωμα την πάσα για γκολ στον Νίνη, που δεν το έβαλε στο 90.
Ο Αντζαγκούν δούλεψε πολύ και ανασταλτικά, αλλά και επιθετικά με την πάσα για γκολ στον Καρέλη, που έχασε μοναδική ευκαιρία.
Για αυτούς ίσως να μην έκανα αναφορά, αν δεν υπήρχε ο Πέτριτς. Έβαλε άλλο ένα κρίσιμο γκολ(το τέταρτο που έδωσε τρίποντο), κέρδισε την κόκκινη κάρτα, που άλλαξε τις ισορροπίες και απέδειξε, ότι ειδικά στην Λεωφόρο μπορεί να κάνει την διαφορά, όταν είναι μπλοκαρισμένος ο Μπέργκ, όπως ήταν σε αυτό το ματς.
Τις χαμένες ευκαιρίες στο τέλος του αγώνα ο Παναθηναϊκός δεν τις πλήρωσε, αλλά σε κάποιο άλλο ματς αν συνεχίζει να σπαταλά ευκαιρίες θα την πατήσει.
Η Λεωφόρος είναι μακράν της δεύτερης η κορυφαία έδρα του πρωταθλήματος με επτά συνεχόμενες νίκες χωρίς η ομάδα να έχει δεχθεί γκολ και με 11 νίκες σε 12 ματς. Νίκες, που έχουν τον Παναθηναϊκό πλέον σε απόσταση 6 πόντων από τον Ολυμπιακό, μόνο δεύτερο. Η συνέχεια θα δείξει αν η ομάδα μπορέσει μέχρι τέλος να κυνηγήσει τον Ολυμπιακό, η θα απομακρυνθεί…
ΥΓ: Είχα πει, ότι ο Παναθηναϊκός θα φτύσει αίμα, για να κερδίσει τον Παναιτωλικό και έτσι και έγινε. Το τρίποντο δίνει μεγάλη ψυχολογική ώθηση στην ομάδα, για τη συνέχεια.
ΥΓ2: Τι χαπάκι έδωσαν άραγε στον Τσόρι από τον πάγκο του Ολυμπιακού όταν έβγαινε για λίγο από τον αγωνιστικό χώρο μετά το αντικείμενο, που δέχθηκε από την εξέδρα στο ντέρμπι ΠΑΟΚ-Ολυμπιακού (απαράδεκτη ενέργεια αν τον χτύπαγε στο κεφάλι μπορεί να είχε σοβαρό τραυματισμό) και τον εκνευρισμό, που είχε; Το έδειξε καθαρά η τηλεόραση.
