«Θα το πάρει το παιχνίδι…»

Τον πρώτο λόγο για νίκη δίνει στον Παναθηναϊκό απόψε απέναντι στη Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ ο Μάνος Μανουσέλης, όπως δήλωσε στον NovaΣΠΟΡ FM 94,6.

Προβάδισμα στον Παναθηναϊκό για νίκη επί της Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ δίνει ο Μάνος Μανουσέλης στην αποψινή αναμέτρηση των δύο ομάδων, όπως δήλωσε στον NovaΣΠΟΡ FM 94,6.

Ο προπονητής της Εθνικής Παίδων εκτιμά πως τόσο οι «πράσινοι» όσο και ο Σέρβος τεχνικός δεν θα επηρεαστούν πέρα πιθανώς από κάποια λεπτά στην αρχή του αγώνα από τη συγκινησιακή φόρτιση λόγω της μεγάλης επιστροφής του «Ζοτς» στο ΟΑΚΑ.

Αναλυτικά ο Μάνος Μανουσέλης μίλησε στον Αντώνη Καρπετόπουλο για:

-το πώς θα επηρεάσει η επιστροφή του Ομπράντοβιτς τον ίδιο και τον Παναθηναϊκό: «Το περιβάλλον δεν θα είναι εχθρικό για τον Ομπράντοβιτς. Θα είναι μία συγκινητική στιγμή και μιλάμε για έναν άνθρωπο που ήταν στον πάγκο του Παναθηναϊκού για 13 χρόνια και τον οδήγησε σε πολλούς τίτλους. Όταν θα αρχίσει το ματς θα υπάρξουν 3-4 λεπτά που θα υπάρξουν στιγμές αμηχανίας, όμως οι παίκτες θα είναι ανεπηρέαστοι. Στα πρώτα 2-3 λεπτά μπορεί να επηρεαστεί και ο ίδιος ο Ομπράντοβιτς, αλλά συνέχεια θα είναι όπως σε κάθε άλλο παιχνίδι».

-το ποιος θα νικήσει: «Πιστεύω πως ο Παναθηναϊκός με τη δύναμη της έδρας του θα το πάρει το παιχνίδι. Σε καμία περίπτωση δεν πιστεύω πως θα εξελιχθεί σε ένα ματς Ομπράντοβιτς-Αλβέρτη, γιατί σε αυτή την περίπτωση δεν συμφέρει τον Παναθηναϊκό. Είναι ένα παιχνίδι που το χρειάζεται και στο ΟΑΚΑ σπάνια χάνει τέτοια ματς».

-τα προβλήματα της Φενέρ: «Θεωρώ πως αν ο Ομπράντοβιτς έφτιαχνε μια ομάδα που ξέρουμε ότι του αρέσει δεν θα είχε πλέι μέικερ τον ΜακΚάλεμπ, δεν θα είχε στο ‘2’ τον Μπογκντάνοβιτς, δεν θα είχε τον Κλέιζα στο ‘4’ κλπ. Δεν μπορεί να παίξει με τρία γκαρντ, γιατί δεν έχει καν τρία γκαρντ συνολικά. Το θέμα είναι αν έχει παίκτες που κοουτσάρονται. Ο Ομπράντοβιτς δεν έχει κανένα πρόβλημα με τις πρωτοβουλίες, αλλά θέλει οι παίκτες να παίζουν για την ομάδα κι όχι για την πάρτη τους και απαιτεί να κάνουν αυτά που έχουν πει στην προπόνηση. Ο ΜακΚάλεμπ-για να μη τα μηδενίζουμε όλα-κάνει καλύτερη δουλειά σε σχέση με τα προηγούμενα ματς. Δεν υπάρχει περίπτωση να μένει ένας παίκτης στο παρκέ χωρίς να κάνει αυτό που πρέπει. Πρόσφατα είδαμε πως έστειλε τον Μπιέλιτσα στα αποδυτήρια στη διάρκεια του αγώνα. Χρειάζεται χρόνο η Φενέρ».

Non stop… Spurs!!

Στα έντεκα ματς διεύρυναν το αήττητο σερί τους οι Σπερς νικώντας τους Λέικερς στο Staples Center με 125-109. Άνετα οι Σανς το Ορλάντο.

Αήττητοι από τις 21 Φεβρουαρίου είναι οι Σπερς. Η ομάδα του Τέξας διεύρυνε το νικηφόρο σερί της στα έντεκα παιχνίδια, καθώς επικράτησε 125-109 των Λέικερς στο Λος Άντζελες. Επτά παίκτες της ομάδας του Γκρεγκ Πόποβιτς είχαν διψήφιο αριθμό πόντων με τον Τόνι Πάρκερ να έχει 25 και τον Καουάι Λέοναρντ 22. Τα «σπιρούνια» παραμένουν η ομάδα με το καλύτερο ρεκόρ στο ΝΒΑ (51-26), ενώ οι γηπεδούχοι μετρούν 20 ήττες στα 26 τελευταία παιχνίδια τους.

Οι Σανς επικράτησαν εύκολα του Ορλάντο με 109-93 και απέχουν ενάμιση ματς από Μάβερικς και Γκρίζλις στη μάχη για τα δύο τελευταία εισιτήρια της Δύσης για τα play offs. Ο Ζόραν Ντράγκιτς με 18 πόντους ήταν και πάλι ο κορυφαίος των «ηλίων», ενώ οι φιλοξενούμενοι πέραν της απουσίας του τραυματία Τζαμίρ Νέλσον έχασαν στο φινάλε της πρώτης περιόδου τον Νίκολα Βούτσεβιτς με δύο τεχνικές ποινές.


Αναλυτικά:

Λος Άντζελες Λέικερς-Σαν Αντόνιο Σπερς 109-125 Χένρι 24, Γκασόλ 22 (10 ριμπ.), Κέλι 14, Μπέιζμορ 13, Μικς 11, Μάρσαλ 10, Σάκρε 7 (11 ριμπ.)-Πάρκερ 25, Λέοναρντ 22 (10 ριμπ.), Γκριν 16, Τζινόμπιλι 13, Ντάνκαν 12 (16 ριμπ.), Σπλίτερ 10, Μπελινέλι 10.

Φίνιξ Σανς-Ορλάντο Μάτζικ 109-93 Ντράγκιτς 18, Γκριν 14, Μαρκίφ Μόρις 12, Φράι 12, Πλάμλι 10-Χάρις 23, Αφλάλο 20, Ολαντίπο 14, Νίκολσον 9.

Οι βαθμολογίες του ΝΒΑ Πηγή: sport-fm.gr

Ο Ρούμπιο νίκησε τον Νοβίτσκι!

Με τους Ρούμπιο και Λοβ να κάνουν πράματα και θάματα, οι Τίμπεργουλβς νίκησαν 123-122 στην παράταση τους Μάβερικς στο Ντάλας, έπειτα από εκπληκτικό παιχνίδι. Συνέχεια στις νίκες για Νικς και Τζαζ.

Άλλη μία εξαιρετική εμφάνιση στην καριέρα του στο ΝΒΑ προσέθεσε ο Ρίκι Ρούμπιο, που μαζί με τον Κέβιν Λοβ, ήταν οι κορυφαίοι στην εκτός έδρας νίκη των Τίμπεργουλβς με σκορ 123-122 επί των Μάβερικς στην παράταση (113-113 κ.α.). Ο Ισπανός γκαρντ, σημείωσε 22 πόντους, μοίρασε 15 ασίστ και μάζεψε 10 ριμπάουντ, κάνοντας το τρίτο triple double figure της καριέρας του στην άλλη άκρη του Ατλαντικού και δεύτερο φετινό. Ο Λοβ είχε 35 και πέτυχε και το νικητήριο καλάθι 17΄΄ πριν το φινάλε, αφήνοντας χωρίς αντίκρισμα την εκπληκτική εμφάνιση του Νοβίτσκι με 27 πόντους. Ο Γερμανός, «γύρισε» σχεδόν μόνος του στο τέλος το παιχνίδι, το οποίο βρήκε στο πρώτο μέρος τους Μάβερικς να χάνουν μέχρι και με 20 πόντους!

Την έβδομη συνεχόμενη νίκη τους πέτυχαν οι Νικς, 92-86 επί των πρωτοπόρων της βαθμολογίας της Ανατολικής περιφέρειας, Ιντιάνα Πέισερς, στη Νέα Υόρκη. Με τον Φιλ Τζάκσον να βρίσκεται για πρώτη φορά στο γήπεδο μετά την ανάληψη της προεδρίας της ομάδας για τα επόμενα πέντε χρόνια και να αποθεώνεται, οι Άντονι με 34 πόντους και Στούντεμάιρ με 21, έδωσαν ένα ηχηρό «χαστούκι» στην Ιντιάνα, που είχε κορυφαίο των Στέφενσον με 21 πόντους και πολύ καλό τον Χίμπερτ με 20.

Με τον Κώστα Κουφό να παίζει 14 λεπτά και να πετυχαίνει 7 πόντους και τον Νικ Καλάθη να μένει στα… ρηχά με μόλις ένα καλάθι, οι Γκρίζλις νίκησαν 96-86 τη Τζαζ στο Μέμφις, χωρίς να συναντήσει ιδιαίτερα προβλήματα καθ΄ όλη τη διάρκεια του αγώνα. Ράντολφ με 21 και Μαρκ Γκασόλ με 20 πόντους ήταν οι πρώτοι σκόρερ των γηπεδούχων, ενώ καλή εμφάνιση έκανε και ο Κόνλεϊ με 18 και 7 ασίστ. Για τους ηττημένους, προσπάθησαν οι Χέιγουρντ και Κάντερ με 16 και 12 πόντους αντίστοιχα.

Εκτός έδρας νίκη πέτυχαν και οι Ράπτορς με σκορ 107-100 επί των Νιού Ορλίνς Πέλικνας με κορυφαίους τους Ντερόουζαν και Λόουρι, ενώ νικηφόρα συνέχισαν και οι Νάγκετς, που επικράτησαν 118-109 των Πίστονς στο Ντένβερ, κάνοντας ανατροπή στο δεύτερο ημίχρονο.

Γκρίζλις (40-27)-Τζαζ (22-47) 96-86
Ράντολφ 21 (11ριμπ.), Γκασόλ 20 (10ριμπάουντ), Κόνλεϊ 18 (7ασίστ), Άλεν 10, Κουφός 7 (7ριμπ.)-Χέιγουορντ 16, Μπιούρκ 16, Μπάρκς 16, Κάντερ 12 (12ριμπ.), Τζέφερσον 9.

Πέλικανς (27-40)-Ράπτορς (38-29) 100-107
Αμίνου 19 (10ριμπ.), Έβανς 18, Γκόρντον 15, Ρόμπερτς 11, Αζινζά 10 (7ριμπ.)-Ντερόουζαν 31, Λόουρι 23, Τζόνσον 17, Βάσκεθ 14.

Νικς (28-40)-Πέισερς (50-18) 92-86
Άντονι 34, Στουντέμάιρ 21, Φέλτον 11 (6ασίστ), Τσάντλερ 7 (14ριμπ.), Σμιθ 7-Στέφενσον 21 (9ριμπ.), Χίμπερτ 20, Τζορτζ 17 (8ριμπ.), Γουέστ 8, Χιλ 6.

Μάβερικς (41-28)-Τίμπεργουλβς (34-32) 122-123 (παρ.) (113-113 κ.α.)
Νοβίτσκι 27, Έλις 22, Μάριον 16, Κάρτερ 14, Χάρις 13-Λοβ 35, Ρούμπιο 22 (15 ασίστ, 10ριμπ.), Μάρτιν 19, Μπαρέα 15, Μπρούερ 13.

Νάγκετς (31-37)-Πίστονς (25-42) 118-109
Μπρουκς 27 (17ασίστ), Φογέ 22, Φάριντ 15, Άρθουρ 13, Μοζγκόφ 11 (9ριμπ.)-Μονρό 22, Στάκεϊ 18, Βιλανουέβα 13, Σινγκλέρ 13, Μπάινουμ 12.
Πηγή: sport-fm.gr

Γιάνκοβιτς: «Τελικός για μας» (video)

Έτοιμοι για να πάρουν μια νίκη που τόσο έχουν ανάγκη είναι οι παίκτες του Παναθηναϊκού στον αποψινό αγώνα με τη Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ, όπως δήλωσε ο Βλαδίμηρος Γιάνκοβιτς.

Τελικό για τον οποίο είναι έτοιμοι να δώσουν τα πάντα οι παίκτες του Παναθηναϊκού χαρακτήρισε τον αποψινό αγώνα με τη Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ ο Βλαδίμηρος Γιάνκοβιτς.

«Για μας είναι τελικός. Έχουμε προετοιμαστεί κατάλληλα και θα εμφανιστούμε απόλυτα έτοιμοι ψυχολογικά και σωματικά», δήλωσε στο κανάλι του «τριφυλλιού» στο YouTube.


Πηγή: sport-fm.gr

Μπατίστ: «Με έμαθε να είμαι νικητής»

Ευγνώμων στον Ζέλικο Ομπράντοβιτς δήλωσε στη SportDay πως αισθάνεται ο Μάικ Μπατίστ, αλλά δεν παύει να θέλει να φύγει νικητής με τον Παναθηναϊκό απόψε κόντρα στη Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ.

Ο Μάικ Μπατίστ ήρθε σαν… φόργουορντ στον Παναθηναϊκό και η εννιαετής συνεργασία του με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς εκτόξευσε την καριέρα του μετατρέποντάς τον σε έναν από τους κορυφαίους ψηλών στην ιστορία της Ευρωλίγκας. Γι’ αυτό και πολλά ακόμη παραπάνω ο Αμερικανός σέντερ αισθάνεται ευγνώμων στον Σέρβο τεχνικό, δίχως ωστόσο να παρεκκλίνει από το καθήκον του στο αποψινό ματς με τη Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ.

«Έχουμε τρομερό σεβασμό απέναντι στον κόουτς. Για ό,τι έχει προσφέρει στο παρελθόν στον Παναθηναϊκό. Για τους τίτλους και για τις υπέροχες στιγμές που έχουμε ζήσει. Ωστόσο τώρα είναι προπονητής στη Φενέρ και στο τέλος της βραδιάς θέλουμε εμείς να βγούμε νικητές. Να χαμογελάσουμε. Έτσι είναι η ζωή. Άλλωστε το ματς είναι Παναθηναϊκός-Φενέρ κι οι δύο ομάδες παλεύουν για μια θέση στους "8", οπότε η μάχη θα είναι μεγάλη. Θα είναι τελικός από κάθε άποψη», δήλωσε στη SportDay.

«Καταλαβαίνω ότι η βραδιά θα είναι ξεχωριστή κι είναι πολύ ωραίο που υπάρχει sold out, όχι μόνο για να μας βοηθήσει ο κόσμος, αλλά και επειδή ο κόουτς Ομπράντοβιτς το αξίζει και με το παραπάνω. Πραγματικά είναι πολλά που θυμάμαι και θα μας πάρει αρκετή ώρα. Τις προπονήσεις που κάναμε, τη μάθηση της αγωνιστικής του φιλοσοφίας, τον σεβασμό που έβγαζε σε κάθε παίκτη ξεχωριστά η παρουσία του, αλλά και το γεγονός ότι είχαμε σεβασμό μεταξύ μας κι αυτό βοηθούσε την ομάδα. Πραγματικά τον ευχαριστώ γιατί με βοήθησε να μάθω τον σωστό τρόπο του παιχνιδιού και το πώς να βγαίνω νικητής και θα του έχω ευγνωμοσύνη γι' αυτό».

Υπάρχει όμως και ο επαγγελματισμός. «Μόλις ξεκινήσει το ματς, τα συναισθήματα θα πρέπει να κάτσουν στην άκρη του πάγκου, ώστε να νικήσουμε αυτό το σημαντικό παιχνίδι. Πιστεύω ότι θα μιλήσει κυρίως η ψυχή», ξεκαθαρίζει.

Αναφερόμενος στις εντυπώσεις του από τον… προπονητή Φραγκίσκο Αλβέρτη, με τον οποίο είχαν μακρά και πετυχημένη συνεργασία σαν συμπαίκτες, ο 36χρονος άσος είπε: «Δίνει έμφαση σε πολλά πράγματα, ώστε να είμαστε καλύτεροι κυρίως επιθετικά, γιατί είχαμε πρόβλημα και κάθε φορά θα είμαστε καλύτεροι όπως και στην άμυνα. Θα πρέπει λοιπόν να σκοράρουμε έχοντας καλύτερες συνεργασίες με πιο εύκολα καλάθια και να παίξουμε πιο γρήγορο μπάσκετ. Αυτός είναι ο στόχος μας. Να τρέξουμε αρκετά το παιχνίδι μας και πιστεύω ότι μέρα με τη μέρα όλα τα παιδιά μαζί θα είμαστε καλύτεροι. Άλλωστε είμαστε επαγγελματίες κι οφείλουμε να βγάλουμε την ομάδα από αυτή την κατάσταση. Την αρχή την κάναμε με αντίπαλο την Εφές και πρέπει να νικήσουμε και το βράδυ γιατί στόχος μας είναι να πάμε στο φάιναλ φορ στο Μιλάνο».

Πόσο «περίεργη» είναι η συνεργασία με έναν πρώην συμπαίκτη που πλέον έχει το ρόλο του προπονητή για τους «παλιούς», όπως ο ίδιος, ο Φώτσης και ο Διαμαντίδης; «Είναι λίγο περίεργο, αλλά για εμάς τους τρεις ήταν, είναι και θα είναι πάντα ένας μεγάλος αδελφός που πάντα ακούγαμε τη γνώμη του στα αποδυτήρια ή στο παρκέ. Πάντα μας στήριζε όταν ήμασταν συμπαίκτες κι αυτό κάνει. Είναι με λίγα λόγια ο κόουτς του Παναθηναϊκού και τον σεβόμαστε απεριόριστα όπως κάναμε και στο παρελθόν. Πρέπει όλοι μαζί να ακούμε και να κάνουμε αυτά που μας ζητάει για το καλό όλων μας. Είναι ευκαιρία κι οφείλουμε να κάνουμε σωστά τη δουλειά μας και για τους εαυτούς μας, για τον Παναθηναϊκό και για τον κόουτς Αλβέρτη», απαντά ο Μπατίστ.

Για το ρόλο του, που φαίνεται πως… μεγαλώνει είπε: «Αυτό που έλεγα, ακόμα κι όταν ήμουν νεότερος, είναι ότι όσα λεπτά συμμετοχής μού δοθούν έχω ως στόχο να είμαι παραγωγικός, να προσφέρω και να βοηθάω όσο μπορώ την ομάδα για να πετύχει τους στόχους της. Αυτό θα γίνει μέσα από την καθημερινή σκληρή δουλειά».

Οι παλιές αγάπες… μένουν εκτός παρκέ!!

Οι φίλοι του Παναθηναϊκού ετοιμάζονται να αποθεώσουν τον Ομπράντοβιτς στην επιστροφή του στο κατάμεστο ΟΑΚΑ, ως αντίπαλος με τη Φενέρ. Αυτά στις εξέδρες όμως, γιατί στο παρκέ θα έχει μάχη!

Ένας φίλος ήρθε απόψε απ’ τα παλιά φορτωμένος με χιλιάδες –μόνο καλές- αναμνήσεις. Ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς επιστρέφει απόψε (21:45) στο ΟΑΚΑ για να τεθεί αντίπαλος με τον Παναθηναϊκό, για πρώτη φορά μετά την αποχώρησή του από τους «πράσινους», το καλοκαίρι του 2012.

Το «τριφύλλι» υποδέχεται τη Φενέρμπαχτσε του «Ζοτς» για την 11η αγωνιστική του E’ ομίλου του Top 16 της Euroleague και παρότι πρόκειται για παιχνίδι «do or die» και για τις δύο ομάδες, την παράσταση κλέβει όπως είναι αναμενόμενο η επιστροφή του πολυνίκη Σέρβου κόουτς σε… γνώριμα λημέρια.

Το κλίμα αναμένεται συγκινητικό και δεν αποτελεί έκπληξη. Οι φίλοι του Παναθηναϊκού φρόντισαν να δείξουν την ευγνωμοσύνη τους στον άνθρωπο που χάρισε στην ομάδα αμέτρητες χαρές εξαντλώντας από νωρίς τα μαγικά χαρτάκια για τον αγώνα με τη Φενέρ, ενώ η διοίκηση έχει προγραμματίσει στο ημίχρονο της αναμέτρησης να τιμήσει τον «Ζοτς».

Όλα αυτά όμως λίγο πριν το ματς, στην ανάπαυλα και ίσως στο τέλος του γιατί κατά τα άλλα αμφότεροι οι αντίπαλοι καίγονται για τη νίκη.

Η μοίρα τα έφερε έτσι ώστε Φενέρμπαχτσε και Παναθηναϊκός να ισοβαθμούν με πέντε νίκες και ισάριθμες ήττες τέσσερις αγωνιστικές πριν ολοκληρωθεί η φάση των «16». Αυτό καθιστά τη νίκη απαραίτητη και στα δύο στρατόπεδα και αναγκαστικά αφήνει τους… συναισθηματισμούς στην απ’ έξω.

Ο… μαθητής Αλβέρτης καλείται να ξεπεράσει τον… δάσκαλο Ομπράντοβιτς δέκα μόλις ημέρες αφότου ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του «τριφυλλιού». Εκτός από αυτό τον δυνατό… γρίφο όμως ο «Φράγκι» έχει να αντιμετωπίσει και άλλους «πονοκεφάλους» καθώς δεν θα έχει –και σε αυτό το παιχνίδι- στη διάθεση του τον τραυματία Τζέιμς Γκιστ, ενώ αμφίβολη είναι η συμμετοχή του Ραμέλ Κάρι.

Από την άλλη ο «Ζοτς» δεν υπολογίζει στους –εδώ και καιρό τραυματίες- Βίντμαρ και Καραμάν και στον άτυχο Σιπάχι που ούτως ή άλλως χάνει τη σεζόν. Από την άλλη την ομάδα θα… ενισχύσει με την παρουσία του ο πρόεδρος του συλλόγου Αζίζ Γιλντιρίμ ο οποίος συνόδευσε την αποστολή στην Αθήνα και θα παρακολουθήσει την αναμέτρηση από τις εξέδρες.

Διαιτητές της αναμέτρησης θα είναι οι Χοσέ Ραμόν Γκαρθία Ορτίθ (Ισπανία), Καρμέλο Πατέρνικο (Ιταλία) και Όλεγκς Λάτισεβς (Λετονία).


Οι αριθμοί δείχνουν…

… Φενερμπαχτσέ με διαφορά. Η ομάδα του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς υπερέχει σε μέσο όρο πόντων, ριμπάουντ (σύνολο, επιθετικά και αμυντικά), ποσοστά σε δίποντα, τρίποντα και βολές αλλά και index. Από την πλευρά τους οι «πράσινοι» είναι καλύτεροι στον τομέα των ασίστ, στα κλεψίματα και τα κοψίματα, εμφανίζονται όμως πιο επιρρεπείς στα λάθη.

Οι αριθμοί Παναθηναϊκού-Φενερμπαχτσέ

Πόντοι: 72,9-81,5
Σύνολο ριμπάουντ: 32,8-34,3
Επιθετικά ριμπάουντ: 10,1-10,5
Αμυντικά ριμπάουντ: 22,8-23,8
Ασίστ: 16,8-15,1
Κλεψίματα: 16,8-15,1
Κοψίματα: 2,7-2,2
Λάθη: 13,3-11,9
Ποσοστά σε δίποντα: 51,4%-56,7%
Ποσοστά σε τρίποντα: 33,5%-35,3%
Ποσοστό σε βολές: 75,3%-75,5%
Ιndex: 80,9-90,5


Η προϊστορία δείχνει…

… Παναθηναϊκό, καθώς μετρά 10 νίκες στις 15 αναμετρήσεις των δύο ομάδων. Μάλιστα οι «πράσινοι» μετρούν επτά νίκες σε ισάριθμες αναμετρήσεις ως γηπεδούχοι (και μάλιστα τέσσερις σερί με διψήφια διαφορά) με πιο πρόσφατη το περσινό 69-55, στην επιστροφή του Μάικ Μπατίστ στο ΟΑΚΑ ως αντιπάλου. Στο παιχνίδι του πρώτου γύρου η «Φενέρ» είχε επικρατήσει 77-72.

Suproleague 2000-01 Α' Φάση Φενερμπαχτσέ/Ούλκερ-Παναθηναϊκός 87-79
Suproleague 2000-01 Α' Φάση Παναθηναϊκός-Φενερμπαχτσέ/Ούλκερ 84-77
Euroleague 2002-03 Top16 Παναθηναϊκός-Φενερμπαχτσέ/Ούλκερ 78-74
Euroleague 2002-03 Top16 Φενερμπαχτσέ/Ούλκερ-Παναθηναϊκός 92-73
Euroleague 2004-05 Καν.Περίοδος Φενερμπαχτσέ/Ούλκερ-Παναθηναϊκός 66-64
Euroleague 2004-05 Καν. Περίοδος Παναθηναϊκός-Φενερμπαχτσέ/Ούλκερ 79-72
Euroleague 2005-06 Καν. Περίοδος Φενερμπαχτσέ/Ούλκερ-Παναθηναϊκός 66-82
Euroleague 2005-06 Καν. Περίοδος Παναθηναϊκός-Φενερμπαχτσέ/Ούλκερ 85-69
Euroleague 2007-08 Καν. Περίοδος Φενερμπαχτσέ/Ούλκερ-Παναθηναϊκός 64-83
Euroleague 2007-08 Καν. Περίοδος Παναθηναϊκός-Φενερμπαχτσέ/Ούλκερ 88-68
Euroleague 2011-12 Top16 Φενερμπαχτσέ/Ούλκερ-Παναθηναϊκός 56-77
Euroleague 2011-12 Top16 Παναθηναϊκός-Φενερμπαχτσέ/Ούλκερ 72-62
Euroleague 2012-13 Καν. Περίοδος Φενερμπαχτσέ/Ούλκερ-Παναθηναϊκός 73-64
Euroleague 2012-13 Καν. Περίοδος Παναθηναϊκός-Φενερμπαχτσέ/Ούλκερρ 69-55
Euroleague 2013-14 Top16 Φενερμπαχτσέ/Ούλκερ-Παναθηναϊκός 77-72


Το πρόγραμμα της 11ης αγωνιστικής του Top 16

Ε’ όμιλος

Παναθηναϊκός-Φενερμπαχτσέ/Ούλκερ 20/03, 21:45
Ολυμπιακός-Λαμποράλ Κούτσα 21/03, 21:30
Ουνικάχα Μάλαγα-Μπαρτσελόνα, 21/03, 21:45
Αρμάνι Μιλάνο-Εφές Αναντολού 21/03, 22:00

Η κατάταξη σε 10 αγωνιστικές

Μπαρτσελόνα 10-0
Αρμάνι Μιλάνο 7-3
Παναθηναϊκός 5-5
Ουνικάχα Μάλαγα 5-5
Φενέρμπαχτσέ/Ούλκερ 5-5
Ολυμπιακός 4-6
Εφές Αναντολού 2-8
Λαμποράλ Κούτσα 2-5

ΣΤ’ όμιλος

Ζαλγκίρις Κάουνας-Λοκομοτίβ Κουμπάν 20/03, 19:45
Παρτίζαν-Μακάμπι Τελ Αβίβ 20/03, 21:45
Ρεάλ Μαδρίτης-ΤΣΣΚΑ Μόσχας 20/03, 21:45
Γαλατασαράι-Μπάγερν Μονάχου 21/03, 20:00

Η κατάταξη σε 10 αγωνιστικές

ΤΣΣΚΑ Μόσχας 9-1
Ρεάλ Μαδρίτης 8-2
Μακάμπι Τελ Αβίβ 7-3
Μπάγερν Μονάχου 5-5
Λοκομοτίβ Κουμπάν 4-6
Γαλατασαράι 4-6
Παρτίζαν 2-8
Ζαλγκίρις Κάουνας 1-9Πηγή: sport-fm.gr

Νέο σοκ για Χιτ!

Παίζοντας χωρίς τον Λεμπρόν Τζέιμς που είχε ενοχλήσεις στη μέση, η Χιτ ηττήθηκε 101-96 από τους Σέλτικς στη Βοστώνη. Δύσκολη νίκη για τους Μπουλς στη Φιλαδέλφεια και για τους Νετς επί των Μπόμπκατς.

Νέο έδαφος για την κατάκτηση της πρώτης θέσης της Ανατολικής περιφέρειας και για το πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφ του ΝΒΑ έχασε το Μαϊάμι, που ηττήθηκε 101-96 από τους αδύναμους Σέλτικς στην Βοστώνη. Η απουσία του τραυματία Λεμπρόν Τζέιμς στοίχισε στην Χιτ, που είχε πρώτο σκόρερ αλλά άστοχο τον Γουέιντ με 17 πόντους και αρκετά καλό τον Άντερσεν που είχε 16. Για τους νικητές, εξαιρετικός ήταν ο Μπράντλεϊ με 23 πόντους (έκανε ρεκόρ καριέρας με έξι εύστοχα τρίποντα), ενώ ο Ρόντο έδωσε άλλο ένα ρεσιτάλ δημιουργίας, με 15 (!) ασίστ.

Παρά τη μέτρια εμφάνιση, οι Σικάγο Μπουλς πέρασαν με 102-94 από το «Wells Fargo Center» την έδρα των Φιλαδέλφεια 76ερς, που υπέστησαν την 22η συνεχόμενη ήττα τους. Οι γηπεδούχοι που πάλεψαν αρκετά μέχρι το τέλος, κατέχουν πλέον το 6ο χειρότερο ρεκόρ συνεχόμενων ηττών και αν ηττηθούν και στα επόμενα τέσσερα παιχνίδια, θα ισοφαρίσουν το χείριστο 0-26 στην ιστορία των Καβαλίερς από τη περίοδο 2010-11. Οι «ταύροι» είχαν κορυφαίο τον Όγκουστιν με 20 πόντους, ο Γκίμπσον είχε 19, ενώ ο Μπάτλερ πρόσθεσε 16. Για την ομάδα του Μπρετ Μπράουν ξεχώρισε ο Γιανγκ με 24 πόντους και 4 κλεψίματα.

Με τον Ντερόν Γουίλιαμς να πετυχαίνει 25 πόντους και να μοιράζει 8 ασίστ, οι Μπρούκλιν Νετς έκαναν έναν ακόμα σημαντικό βήμα για την εξασφάλιση μίας θέσης στα πλέι οφ, νικώντας στη λεπτομέρεια 104-99 τους Μπόμπκατς εντός έδρας. Οι γηπεδούχοι που είχαν σε καλή κατάσταση και τους Τζόνσον, Λίβιγκστον με 20 και 17 πόντους αντίστοιχα, ήταν μπροστά στο σκορ καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα, προηγήθηκαν μέχρι και με 12 πόντους στα μέσα της δεύτερης περιόδου, όμως οι Μπόμπκατς με τους Τζέφερσον και Νιλ να κάνουν θετική εμφάνιση, έμειναν σε επαφή στο σκορ, χωρίς όμως να μπορέσουν να πάρουν σε κανένα σημείο προβάδισμα νίκης.

Σίξερς (15-53)-Μπουλς (38-30) 94-102
Γιάνγκ 24, Ρότεν 17, Κάρτερ-Ουίλιαμς 16, Μιούλενς 12-Όγκουστιν 20, Γκίμπσον 19 (13ριμπ.), Μπάτλερ 16, Ντάνλεβι 15, Νοά 14 (10ριμπ., 6ασίστ).

Νετς (35-31)-Μπόμπκατς (33-36) 104-99
Γουίλιαμς 25 (8ασίστ), Τζόνσον 20, Λίβιγκστον 17, Μπλάτσι 13, Θόρντον 11-Τζέφερσον 18 (12ριμπ.), Νιλ 17, Χέντερσον 13, Ντάγκλας-Ρόμπερτς 13, ΜακΡόμπερτς 8 (6ασίστ).

Σέλτικς (23-46)-Χιτ (46-20) 101-96
Μπράντλεϊ 23, Μπας 18, Σάλινγκερ 14, Γκριν 13, Ρόντο 9 (15ασίστ, 10ριμπ.)- Γουέιντ 17, Άντερσεν 16, Χάσλεμ 14, Άλεν 14, Τσάλμερς 7 (10ασίστ). Πηγή: sport-fm.gr

Η διαφορά ήταν ο Γκιγκς!!

Ο Βασίλης Σαμπράκος γράφει για την σοφή επιλογή του Μόγες να βάλει στο τερέν έναν τόσο μεγάλο παίκτη που δεν θα ανεχόταν να πει “αντίο” στο Champions League με αποκλεισμό από ελληνική ομάδα.

Στην διάρκεια του ζωντανού σχολιασμού στο twitter οι Αγγλοι αναλυτές διαπίστωναν ότι αυτό που έβλεπαν στο “Ολντ Τράφορντ” ήταν το καλύτερο στήσιμο και το καλύτερο κοουτσάρισμα που έχουν δει από τον Ντέιβιντ Μόγες στον καιρό του στη Γιουνάιτεντ. Πιθανόν να έχουν δίκιο. Ηταν κυρίως μια επιλογή που του έδωσε το “φιλί της ζωής” που πήρε, τουλάχιστον στις εντυπώσεις, με αυτή την πρόκριση: ο Ράιαν Γκιγκς.
Το σχολίαζα στο ραδιόφωνο από την παραμονή του παιχνιδιού, όταν το πρωτοάκουσα ότι ο Μόγες σκέφτεται τον Γκιγκς για το βασικό σχήμα. Εμοιαζε και στην θεωρία ιδανική αυτή η επιλογή. Το “εγώ” ενός τόσο μεγάλου ποδοσφαιριστή, που μετρά περισσότερες συμμετοχές στο Champions League από όσες είχαν αθροιστικά όλοι οι υπόλοιποι. Το “εγώ” που δεν θα ανεχόταν να γραφτεί ο επίλογος της ευρωπαϊκής διαδρομής του με έναν αποκλεισμό από μια ελληνική ομάδα. Το “εγώ” που ενέπνευσε τον Ρούνεϊ, τον Φαν Πέρσι και τον Ντε Χέα, για να φτιάξουν μια τετράδα που αποδείχθηκε αρκετή για να αποφασίσει τον νικητή σε ένα παιχνίδι της ισορροπίας, της 50-50 κατοχής της μπάλας, του περίπου ίσου αριθμού εύστοχων πασών (239-248), του περίπου ίσου αριθμού ευκαιριών (12-14). Το εγώ του Γκιγκς, που “ζωγράφισε” και του Φαν Πέρσι που εκτέλεσε, απέναντι στην έλλειψη πίστης που φανέρωσαν τα τόσο κακά τελειώματα του Πέρεζ, που μεγάλωναν την νοσταλγία για τον Μήτρογλου.
Η φλόγα του Γκιγκς, του Ρούνεϊ και του Φαν Πέρσι, απέναντι στην έλλειψη ηρεμίας και συγκέντρωσης που τόσο τρανά έδειξαν τα παιδαριώδη λάθη, σαν αυτό του Χολέμπας στο πέναλτι, ή αυτό του Ρομπέρτο και του τείχους στην φάση του τρίτου γκολ.
Ο Ολυμπιακός πέταξε την ευκαιρία που ο ίδιος δημιούργησε στη βραδιά του Καραϊσκάκη με το 2-0 και την εικόνα του. Την πέταξε επειδή δεν πίστεψε ότι θα τα καταφέρει στο “Ολντ Τράφορντ”, ή επειδή πνίγηκε από την επιθυμία για την ολοκλήρωση του θαύματος, της υπέρβασης. Μέχρι το τελευταίο σφύριγμα του χρειαζόταν μόνο ένα γκολ. Και η εύθραυστη ψυχολογικά Γιουνάιτεντ του έδειξε ότι είναι τρωτή, αλλά και ότι τον φοβάται, ειδικά στο τελευταίο ημίωρο του παιχνιδιού. Ομως ο Ολυμπιακός δεν το πίστεψε πολύ. Κι όσες φορές έφτασε μπροστά από την αντίπαλη εστία και κατάφερε να βρει καλές εκτελέσεις, έπεσε πάνω σε έναν τερματοφύλακα που είχε αποφασίσει να κάνει τα πάντα για να βοηθήσει την ομάδα του να περάσει.
Ο Γκάρι Λίνεκερ τουίταρε ότι ο Μόγες είναι ιδιοφυΐα. Το λογοπαίγνιο οφείλεται στο πανό που σήκωσαν την περασμένη Κυριακή οι οπαδοί της Λίβερπουλ, που χαρακτήριζαν περιπαικτικά ιδιοφυΐα τον προπονητή της Γιουνάιτεντ. Δεν ξέρω αν ο Λίνεκερ σοβαρολογούσε ή όχι, αλλά η επιλογή του Μόγες να ρίξει στο τερέν τον – συνεργάτη του – Γκιγκς ήταν παραπάνω από καθοριστική. Ηταν ιδιοφυής. Ηταν αποφασιστική. Αλλαξε τη μοίρα της Γιουνάιτεντ στο Champions League, και άλλαξε και τη δική του, η οποία μέχρι και σήμερα έμοιαζε προδιαγεγραμμένη. Σε αυτό το επίπεδο του ποδοσφαίρου είναι παίκτες με την ποιότητα, την εμπειρία και τις παραστάσεις των Γκιγκς, Ρούνεϊ, Φαν Πέρσι, Ντε Χέα που κρίνουν τον νικητή σε μια ισορροπημένη παρτίδα.
Θα περάσει πολύς πολύς καιρός μέχρι να χωνέψει ο Ολυμπιακός αυτό που συνέβη. Διότι έχασε μια τεράστια ευκαιρία να γράψει ιστορία με μια από τις μεγαλύτερες προκρίσεις ελληνικής ομάδας στην ιστορία των ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Θα περάσει καιρός για να το χωνέψει όχι μόνο επειδή η ευκαιρία ήταν μεγάλη, αλλά κυρίως διότι την έχασε επειδή δεν το πίστεψε και όχι επειδή ήταν κατώτερος της μεγάλης αντιπάλου του.

Πηγή: gazzetta.gr

Κακώς, τα παιδιά, 3-0...!!

Ο Μιχάλης Τσόχος γράφει για τον... αφελή αμυντικά και σπάταλο επιθετικά Ολυμπιακό που μαζί με τις μεγάλες ευκαιρίες για ένα γκολ πέταξε στα σκουπίδια και την ιστορική πρόκριση!

Σε αυτό το ματς, σταθμό στην ευρωπαϊκή ιστορία του, έψαχνε ένα γκολ. Θα μπορούσε να παίξει άσχημα, να μην φτιάξει φάσεις, να μην απειλήσει και να αποκλειστεί. Δεν συνέβη. Τις ευκαιρίες του τις είχε και ήταν αρκετές και ήταν καθαρές. Δεν τις έκανε ποτέ όμως γκολ, δεν το έβαλε ποτέ αυτό το τέρμα και αποκλείστηκε.

Δεν το έβαλε ούτε στο 0-0 με τον Πέρες, ούτε στο 1-0 στη διπλή ευκαιρία με τον Φουστέρ και τον Τσόρι όπου ο Ντε Χέα έδωσε ρεσιτάλ αντανακλαστικών, δεν το έβαλε ούτε μετά το 3-0 κι' ας πίεσε κι' ας είχε τις φάσεις.

 

Κι' αν ο Ολυμπιακός ήταν “σπάταλος” από τη μέση κι εμπρός, από την μέση και πίσω ήταν υπερβολικά αφελής. Χαζό πέναλτι του Χολέμπας για το 1-0, χαζό ακόμη και για αυτούς που θεωρούν ότι ήταν αυστηρό. Το ξέρει ο Ολυμπιακός ότι αν δώσει αφορμή η μεγάλη ομάδα θα πάρει το σφύριγμα.

 

Και την έδωσε την αφορμή ο Χολέμπας στη φάση του πέναλτι. Χαζή αντίδραση ομάδας στη φάση του 2-0 στις καθυστερήσεις του ημιχρόνου, όπου έχει ανέβει ψηλά για να πιέσει, αφήνοντας πολλούς χώρους ακάλυπτους. Στην ίδια φάση κακή αντίδραση και του Μανωλά που δεν παίζει κοντά στον Φαν Πέρσι και ας χρεώνεται τη φάση ο Σαλίνο που απλώς έτρεξε να καλύψει το κενό του Μανωλά. Οσο για το 3-0, δεν επιτρέπεται ο Ρομπέρτο να τρώει προσποίηση σε φάουλ, ούτε να δέχεται γκολ από πλασέ σε εκτέλεση φάουλ που δεν πήγε καν γωνία.

 

Αν πριν το ματς μου έλεγαν ότι ο Ολυμπιακός θα είχε έστω και οριακά κατοχή μπάλας, θα έκανε όσες φάσεις έκανε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, θα είχε περισσότερες τελικές, ακόμη και μεγαλύτερη ακρίβεια στις μεταβιβάσεις του θα εκτιμούσα ότι θα προκριθεί.

 

Αλλωστε και όλα τα στατιστικά στοιχεία του αγώνα αυτό δείχνουν. Οτι ήταν ένα ισορροπημένο ματς που θα έπρεπε να λήξει ισόπαλο. Εληξε όμως 3-0 χάρη στην αμυντική αφέλεια του Ολυμπιακού και το σπάταλο παιχνίδι του επιθετικά. Η ευκαιρία της ιστορίας του χάθηκε μαζί με την μεγάλη πρόκριση και αυτό οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στους παίκτες του Ολυμπιακού...

Πηγή: gazzetta.gr

Έχασε την ευκαιρία, κέρδισε το «στοίχημα» της Ευρώπης!

Ο Διονύσης Δελλής γράφει για το κερδισμένο «στοίχημα» της Ευρώπης από τον Ολυμπιακό και το ζητούμενο που πλέον είναι να σταθεροποιηθεί σε αυτό το επίπεδο.

Τελείωσε το ματς με 14 τελικές, σε εκτός έδρας ματς Τσάμπιονς Λιγκ και μάλιστα σε αναμέτρηση νοκ άουτ. Δύο τελικές περισσότερες από τη Γιουνάιτεντ. Είχε τουλάχιστον δύο-τρεις κλασικές ευκαιρίες να πετύχει αυτό το «χρυσό γκολ» που θα άλλαζε τον κάτοχο του «εισιτηρίου» της πρόκρισης. Είχε και την κατοχή της μπάλας (51-49) μέσα στο Ολντ Τράφορντ.
Και όμως ο Ολυμπιακός τελικά όχι μόνο δεν προστάτευσε το «σπουδαίο» 2-0 του πρώτου ματς, αλλά ουσιαστικά είδε την Μάντσεστερ να ανατρέπει το σκηνικό σχετικά εύκολα και σίγουρα πολύ γρήγορα. Πριν καν καταλάβει κανείς ότι ξεκίνησε το δεύτερο ημίχρονο. Με τον Φαν Πέρσι να σουτάρει τρεις φορές προς την εστία, και να πετυχαίνει τρία γκολ!

Ήταν καλύτεροι οι Μπέμπηδες συνολικά στα 180΄ λεπτά αυτού του ζευγαριού; Όχι. Η εμπειρία τους ουσιαστικά έκανε τη διαφορά. Και αντίστοιχα η απειρία των Ερυθρόλευκων, σε αυτό το επίπεδο αναμετρήσεων. Και προφανώς η διαφορά ποιότητας μιλώντας σε πρόσωπα. Από τη μια υπήρχε μια ομάδα με το καθαρό μυαλό να μην πετάξει ούτε μια… στάλα ιδρώτα, και από την άλλη ένα σύνολο με τεράστια διάθεση, αλλά χωρίς καμία ψυχραιμία στη διαχείριση της κατάστασης. Μόνο ο Τσόρι ήταν -σε αυτό τον...πνευματικό τομέα- εναρμονισμένος στις ανάγκες της βραδιάς.
Ο τρόπος που προέκυψαν τα τρία γκολ, η απομόνωση μόνο αυτών των φάσεων φτάνει για να συμφωνήσει κανείς με το παραπάνω συμπέρασμα. Το πέναλτι που κάνει ο Χολέμπας και νωρίτερα το πώς ο διεθνής μπακ με τον Μαρκάνο έχουν χάσει τον Φαν Πέρσι. Το χρονικό σημείο του 2-0 που… κόβει πόδια. Είχε κατοχή μπάλας ο Ολυμπιακός, και βρέθηκε να δέχεται κόντρα επίθεση με τον Φαν Πέρσι να είναι ουσιαστικά μόνος του στο ύψος του πέναλτι! Το φάουλ που κάνει ο Μανωλάς στον Γουέλμπεκ έξω από την περιοχή τη στιγμή που είναι τρεις Ερυθρόλευκοι στη μια ανάσα από τον Άγγλο, ο οποίος προφανώς δεν ξέρει τι να κάνει τη μπάλα! Απολύτως χαρακτηριστικά «στιγμιότυπα» της βραδιάς.
Αν φυσικά στη φάση του 41΄ η μπάλα κατέληγε στα δίχτυα του Ντε Χέα στην διπλή ευκαιρία των Φουστέρ, Τσόρι προφανώς η εξέλιξη θα ήταν διαφορετική. Τα «αν» όμως στο ποδόσφαιρο δεν έχουν θέση. Τα γεγονότα είναι που μετράνε. Και το κυρίαρχο γεγονός σε αυτή την ιστορία είναι ότι ο Ολυμπιακός μπορεί να έχασε μια αληθινά μεγάλη ευκαιρία, κέρδισε όμως με το σπαθί του συνολικά το φετινό «ευρωπαϊκό στοίχημα». Ήθελε να κάνει το παραπάνω βήμα και να φτάσει στα νοκ άουτ, φτιάχνοντας μια ομάδα από την αρχή το περασμένο καλοκαίρι. Το πέτυχε. Ήθελε κάτι καλύτερο από τις προηγούμενες συμμετοχές του σε αυτό. Ήρθε μια μεγάλη νίκη επί της Μάντσεστερ, η πρώτη ελληνικής ομάδας απέναντι σε αυτόν τον μύθο.  Ήρθαν έσοδα άνω των 30 εκατ ευρώ. Ήρθε η ανάδειξη μια σειράς νέων πρωταγωνιστών.  
Πάλεψε, διεκδίκησε την πρόκριση. Δεν τα κατάφερε. Δεν σταματά όμως κιόλας. Το ζητούμενο είναι να ξαναφτάσει και του χρόνου ως εδώ. Να σταθεροποιηθεί σε αυτό το επίπεδο. Αυτό είναι που θα του αλλάξει συνολικά την εικόνα στην Ευρώπη. Όχι μόνο μια πρόκριση. Η διάρκεια είναι το σημαντικό. Οι Πειραιώτες είναι πιθανό το καλοκαίρι να βρεθούν στο δεύτερο γκρουπ δυναμικότητας του Τσάμπιονς Λιγκ χάρη (και) στην φετινή τους πορεία. Μπορεί να έχουν ξανά μια όχι απαγορευτική κλήρωση. Μπορούν να επιχειρήσουν ξανά μια παρουσία στους «16». Αυτό είναι το «άλφα και το ωμέγα» στη δική τους περίπτωση. Θέλει υπομονή. Και βέβαια θέλει σωστή «ανάγνωση» των δεδομένων.

Πηγή: gazzetta.gr

Η πρόκριση χάθηκε στο 45+...!!

Ο Χρήστος Σταθόπουλος γράφει για τη μεγάλη χαμένη ευρωπαϊκή ευκαιρία του Ολυμπιακού στο Μάντσεστερ. Ο Ολυμπιακός άξιζε να περάσει. Ναι, άξιζε να προκριθεί στην επόμενη φάση του Τσάμπιονς Λιγκ. Όχι επειδή αδικήθηκε, ούτε γιατί έχασε τα άχαστα.
Οι «ερυθρόλευκοι» δεν αδικήθηκαν στο Ολντ Τράφορντ, όπως ήθελε να μας πείσει με ενοχλητική επιμονή η Δημόσια Τηλεόραση. Και για να μην το κουράζουμε, το πέναλτι στο οποίο υπέπεσε ο Χολέβας, ήταν απλά... πέναλτι. Ο αμυντικός των ερυθρολεύκων πέφτει επάνω στον αντίπαλο, τον πετάει κάτω με τα χέρια μέσα στην περιοχή και η άσπρη βούλα είναι τόσο φυσική συνέχεια, όσο και ο τελικός προορισμός της μπάλας από τη στιγμή που ο φαν Πέρσι θα εκτελέσει.
Το παιχνίδι στράβωσε από την αρχή για τους πρωταθλητές. Από την πρώτη κίτρινη κάρτα που αντίκρισε ο Μανωλάς, πριν ακόμα συμπληρωθεί το πεντάλεπτο. «Καπάκι» ήρθε η δεύτερη κίτρινη και στη συνέχεια το άγαρμπο μαρκάρισμα του Χολέβα, που σηματοδότησε την αρχή του τέλους. Η ομάδα του Μίτσελ, παρόλα αυτά, δεν τα παράτησε. Έδωσε τη μάχη της σε όλο το γήπεδο με πρωτεργάτη τον Τσόρι Ντομίνγκεζ που απέδειξε ότι είναι για μεγάλα παιχνίδια και πως μπορεί να κουβαλήσει την ομάδα για 1-2 χρόνια ακόμα.
Οι Πειραιώτες δεν κρύφτηκαν σε κανένα σημείο του αγώνα. Οι περισσότεροι. Διότι το κεντρικό αμυντικό δίδυμο ήταν για κλάματα. Δεν θα πω επιθετικά, διότι δεν είναι αυτή η δουλειά τους. Αμυντικά ο Μανωλάς με τον Μαρκάνο δεν βρέθηκαν ποτέ και γι' αυτό πριν οι ομάδες κατευθυνθούν στα αποδυτήρια, έχασαν τον φαν Πέρσι, αυτός έβαλε την πρώτη σφραγίδα στην πρόκριση και άφησε τον Ολυμπιακό με την ελπίδα.
Την ελπίδα που πέθανε τελευταία, αλλά... πέθανε. Δεν αναστήθηκε ποτέ από το 45+, σημείο που θεωρώ ότι τελείωσε το ματς και το όνειρο μαζί. Το λέω αυτό διότι βλέποντας τη ροή του αγώνα και ερμηνεύοντας τη βραδιά με τον τρόπο που κυλούσε, δεν «μύριζε» πουθενά πρόκριση. Όσο και να προσπαθούσε ο Τσόρι να φτιάξει παιχνίδι, όσο και να χωνόταν για το γκολ ο Πέρες και όσο και να έκοβε ο Ντινγκά, οι φάσεις δεν έβγαιναν για τους Πειραιώτες, μέχρι που ο Μανωλάς έκανε άλλο ένα τσαφ και έδωσε την ευκαιρία στον ιπτάμενο Ολλανδό του Μόγιες να υπογράψει φαρδιά πλατιά μια μεγάλη νίκη.
«Το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει» θα απαντήσουν μερικοί και θα επιχειρηματολογήσουν με το ότι ο Ολυμπιακός «κατάφερε» να χάσει την πρόκριση από αυτή την... ταπεινή Γιουνάιτεντ και μάλιστα προερχόμενος από το 2-0 του Γεώργιος Καραϊσκάκης. Δεν έχουν πολύ άδικο. Ας σκεφτούν, όμως, ότι ο Μίτσελ δεν είχε μαζί του παίκτες όπως ο Σαβιόλα και ο Ολαϊτάν που θα μπορούσαν να του δώσουν ανάσες, βοήθειες και λύσεις και με αυτά τα δεδομένα ας αναλογιστούν πώς οι ερυθρόλευκοι κοίταξαν στα μάτια τη Μάντσεστερ.
Όλα αυτά μόνο αδυναμία δεν δείχνουν. Άστοχος ίσως να μην είναι αυτός που θα σκεφτεί «αν όχι τώρα, πότε;». Είπαμε, το τελικό αποτέλεσμα μένει. Όμως, «εδώ» είναι μια ομάδα, ένα σύνολο που με απουσίες, κούραση και ατυχία φτάνει μια ανάσα από τη βρύση. Και γι' αυτό όπως είπα στην αρχή του κειμένου άξιζε να περάσει στους 8 κορυφαίους. Επειδή είναι καλύτερο από τους «κόκκινους διάβολους».
Πηγή: gazzetta.gr

Ο σπουδαιότερος των σπουδαίων!!

Με αφορμή το... βράδυ της μεγάλης επιστροφής, ο Θανάσης Ασπρούλιας γράφει στο blog του για τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς όπως τον γνώρισε ο ίδιος!

Δεν θυμάμαι καν ποτέ τον γνώρισα και του μίλησα για πρώτη φορά. Θυμάμαι όμως, ότι σε κάθε περίπτωση που οι δρόμοι μας διαταυρώνονταν, η συζήτησή μας έμοιαζε με ένα μοναδικό μάθημα. Από εκείνη την ημέρα, έξω από την αίθουσα Τύπου του ΟΑΚΑ, στις αρχές τις προηγούμενης δεκαετίας, όταν άρπαξε το στυλό και σχεδίασε εν ριπη οθφαλμού στο χαρτί ένα γήπεδο, προκειμένου να μου εξηγήσει με X and O's τι εννοούσε, μέχρι, τότε, στο αεροδρόμιο, όπου μου έκανε επίθεση για κάτι ανυπόγραφο που είχε δημοσιευτεί στην εφημερίδα που δούλευα τότε και τον αφορούσε.
Οι σχέσεις μου με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς δεν ήταν ποτέ φιλικές. Ηταν σχέσεις που ορίζονταν από τον ρόλο του καθενός, κυμαίνονταν στο πλαίσιο της επαγγλελματικής συναναστροφής με τα ευδιάκριτα όρια που σχηματίζονταν.
Στην πραγματικότητα, οχι μόνο δεν ήμασταν φίλοι, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις θα μπορούσα να αυτοχαρακτηριστώ pain in the ass για αυτόν και την ομάδα του, καθότι ο ρόλος μου στην ΕΡΤ, που με έφερνε δίπλα στον πάγκο, να μεταφέρω τις οδηγίες του στις ζωντανές μεταδόσεις, ποτέ δεν του άρεσε. Θυμάμαι ακόμα και τώρα και πότε εκνευρίζομαι πότε γελάω, τα  στρατηγικά σχέδια που στήνονταν ώστε να μην έχω πρόσβαση στις κουβέντες και τα σχέδιά του.
Ο καημένος ο Σάββας Αρώνης και ο Μανος Παπαδόπουλος, ήταν επιφορτισμένοι να κλείνουν ακόμα και την τελευταία χαραμάδα της οπτικής πρόσβασης που θα μπορούσα να έχω προς τον πάγκο του.
Μόνο που κι αυτοί τότε, δεν είχαν καταλάβει κάτι. Δε θεωρούσα τον εαυτό μου καλό ρεπόρτερ, ούτε τον θεωρώ. Διοτι έχω ένα ελάττωμα. Μεγάλωσα, ανατράφηκα κι έχω αποκτήσει όλη την αθλητική (που εν τέλει έγινε και κοινωνική) κουλτούρα, μέσα στα αποδυτήρια.
Οχι σε μεγάλες ομάδες, αλλά σε ΟΜΑΔΕΣ με την απόλυτη ερμηνεία της λέξης. Και δεν επιχείρησα ποτέ να γίνω κολαούζος κάποιου αδικημένου παίκτη που το στόμα του ήταν περιβόλι, ή ενός πολυλογά παράγοντα για να μου εκμηστυρευτεί τι συμβαίνει στα αποδυτήρια. Αν το έκανα, η συνείδησή μου θα επέβαλλε την ίδια στιγμή να φτύσω τον "ρουφιάνο" και να τον διαγράψω από συνομιλητή μου, διότι τα αποδυτήρια είναι τόπος ιερός, που ουδείς έχει δικαίωμα να διασπά.
Κι αν το κάνει σημαίνει ότι θα έχει ίδιον όφελος. Αρα είναι ρουφιάνος. Κι έχω μεγάλη απέχθεια στους ρουφιάνους, πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για την ιερή λειτουργία μίας ομάδας. Δε θα έβαζα ποτέ τις φιλίες μου σε τέτοιο κίνδυνο. Οι πρώην συμπαίκτες μου (και είχαν την τύχη να παίξω με πολλά παιδιά που έκαναν μεγάλες καριέρες) μπορούν να το επιβεβαιώσουν. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχουν γίνει και κάποια λάθη.
Εν ολίγοις, γνώριζα καλά κατά τη διάρκεια ενός τάιμ άουτ τι μεταφέρεται και πως μεταφέρεται. Καλώς ή κακώς αγαπητοί φίλοι, δεν είναι όλα προς έκθεση ή προς δημοσίευση.
Πιστεύω ότι κάποια στιγμή ο Ζέλικο το αντιλήφθηκε αυτό. Το 2010 ήταν, σε μία ιστορία που δε θέλω να δημοσιεύσω. Σε μία ιστορία που ήταν έτοιμη να βγει στον αέρα (χωρίς να έχει και πολύ σπουδαίο ενδιαφέρον, αλλά η πρακτική της ήταν αυτή που είχε σημασία) αλλά δε δημοσιεύτηκε ποτέ.
Θυμάμαι ακόμα και σήμερα, μαζί με καλούς συναδέλφους να περιμένουμε πως και πως τις συνεντεύξεις Τύπου του Ζοτς πριν από τα ευρωπαϊκά παιχνίδια, οι οποίες ήταν σχεδόν μυσταγωγικές και μπασκετικά τελετουργικές. Ενα αληθινό σεμινάριο για όλους εμάς που ανακαλύπταμε την τακτική στο μπάσκετ.
Αυτές οι συνεντεύξεις Τύπου διαρκούσαν. Πολύ!!! Ο Ζοτς με τον Δημήτρη Ιτούδη, ήταν εκεί και στέκονταν απέναντί μας έτοιμοι να απαντήσουν σε κάθε ερώτηση και όσο περνούσε ο καιρός αυτές οι ερωτήσεις γίνονταν ολοένα και πιο μπασκετικές. Και βέβαια όταν τελείωνε, ήταν πρόθυμος να σταθεί όρθιος για ακόμα μισή ώρα, να συζητήσει, να κάνει πλάκα, να εξηγήσει να .ειρωνευτεί. Το έκανε κι αυτό.
Ακόμα και ο τρόπος που απαντούσε, που ειρωνευόταν, όλους εμάς, που βρισκόμασταν από κάτω, μας έκανε καλύτερους δημοσιογράφους. Στον Ομπράντοβιτς δε μπορούσες να κάνεις μία απλή ερώτηση. Αν όντως ήθελες να αποσπάσεις μία καλή απάντηση, χρήσιμη για το κείμενο που θα έγραφες για την εφημερίδα ή το site που εργαζόσουν, έπρεπε να είναι έτσι διατυπωμένη που δε θα του άφηνε περιθώριο, ούτε να ξεφύγει, ούτε να απαντήσει μονολεκτικά, ούτε να πετάξει .χαρταετό. Του άρεσαν οι καλές ερωτήσεις, έστω κι αν κάποιες από αυτές τον έφερναν σε δύσκολη θέση. Είμαι πεπεισμένος ότι ακόμα κι αυτός δοκίμαζε την σπάνια ευφυία του όταν κάποιος δημοσιογράφος στοχευμένα και με επιχειρήματα τον έφερνε σε δύσκολη θέση.
Ο Ομπράντοβιτς δεν είναι Θεός. Και δε θα μπορούσε να είναι. Κι από λάθη; Εχει κάνει πολλά! Ποιος δεν έχει κάνει; Είπε και υποστήριξε πράγματα που δεν υλοποίησε. Ποιος δεν το έχει κάνει όμως; Ο αναμάρτητος να πετάξει πρώτος την πέτρα. Σημασία έχει η συχνότητα. Αν κάποιος θέλει να κατηγορήσει τον Ομπράντοβιτς για το γεγονός ότι δεν πήρε την ομάδα του να φύγει από ένα γήπεδο τη στιγμή που οι οπαδοί πέταξαν .όλμους και πυραύλους στα κεφάλια των αντιπάλων, μπορεί να το κάνει. Κι εγώ τον κατηγορώ για αυτό. Είναι αρκετό για να κριθεί συνολικά ένας άνθρωπος από κάτι τέτοιο;
Ο Ομπράντοβιτς δεν είναι μεγάλος εξαιτίας των όσων έχει καταφέρει μέσα στο γήπεδο, αλλά για όλα αυτά που πρεσβεύει κι εξυπηρετεί έξω από αυτό. Επειδή είναι άνθρωπος και όχι μία σάρκα προστατευμένη από έναν  μουσαμά. Μέσα στο γήπεδο, ο Ομπράντοβιτς, περισσότερο από κάθε σπουδαίο σταρ που αγωνίστηκε στον Παναθηναϊκό, ήταν ο άνθρωπος που μας έκανε όλους να πιστεύουμε ότι .impossible is nothing.
Με τον Ζοτς στον πάγκο ήξερες ότι δεν υπάρχει κάτι που μπορεί να θεωρηθεί ακατόρθωτο. Ακόμα και στο Φάιναλ Φορ του 2012, με τον Παναθηναϊκό του Λόγκαν και του Σμιθ, ο Ζοτς, μία μέρα πριν τον ημιτελικό με την σπουδαία, την υπερδύναμη ΤΣΣΚΑ, χαμογελούσε. Τη στιγμή που η ομάδα του ήταν το απόλυτο αουτσάιντερ, ο ίδιος γνώριζε ότι θα νικήσει. "Ρε συ, δε γίνεται.. Κάτι θα ξέρει αυτός για να γελάει" λέγαμε μεταξύ μας. Και ήξερε!
Πολύ περισσότερο όταν έλεγε ότι ο Κιριλένκο είναι η μεγαλύτερη δύναμη και η μεγαλύτερη πληγή για την ΤΣΣΚΑ. Οι πόντοι που σημείωσε ο Παναθηναϊκός σε εκείνο το ματς εξαιτίας της συνήθειας του ΑΚ47 να δίνει βοήθειες παντού κι απρογραμμάτιστα ήταν αμέτρητοι. Ο Παναθηναϊκός έχασε σε εκείνο το ματς, αλλά .ουσιαστικά είχε νικήσει. Αφενός γιατί έφερε το ματς εκεί που ήθελε και γιατί στο τέλος άλλοι παράγοντες του στέρησαν τη νίκη.
Θυμάμαι, όταν ακριβώς 9 χρόνια πριν, στο λόμπι ενός ξενοδοχείου στη Μπολόνια, ένα μπούγιο από δημοσιογράφους κάθισε μέχρι τις 6 το πρωί να συζητά τι μπορεί να κάνει ο Παναθηναϊκός για να νικήσει αρχικά τη Μακάμπι (σούπερ φαβορί για όλη την Ευρώπη τότε) κι εν συνεχεία τη Μπολόνια για να κατακτήσει το 5ο. Αυτός μας είχε μάθει να συζητάμε.
Νωρίτερα αναφέρθηκα στην προσωπικότητά του εκτός γηπέδου. Κι εκεί είναι που στα μάτια του καθενός από εμάς ο Ζοτς γίνεται σπουδαίος. Είναι ο κορυφαίος τω κορυφαίων, χωρίς να έχει κλειστεί μέσα σε μία γυάλα, χωρίς να βάζει στεγανά συμπεριφορών και χωρίς να ακολουθεί το τυπικό παράδειγμα της Ιωαννίδειου σχολής που είχε σαρώσει τότε τα μυαλά των Ελλήνων προπονητών, οι οποίοι είχαν μάθει να επιβάλλονται με τη φωνή, την πειθαρχεία, τον φόβο και την απειλή. Ο Ξανθός ηταν μάγκας γιατί πρωτοπόρησε. Οσοι τον ακολούθησαν ήταν. δάγκες, διότι το χειρότερο που έχεις να κάνεις είναι να προσπαθήσεις να αντιγράψεις ένα άθλιο μοντέλο με λάθος τρόπο.
Ο Ζοτς λοιπόν είναι άνθρωπος. Κανονικός. Πίνει. Βγαίνει έξω. Καπνίζει. Διασκεδάζει και θέλει να περνάει καλά διότι η ζωή είναι μία και δεν μπορεί να είναι μόνο μπάσκετ. Κάτι που εμείς επί πολλά χρόνια δεν είχαμε καν στο μυαλό μας. Είχαμε μαθει αλλιώς. Είναι άνθρωπος που είπε στον Διαμαντίδη σε μία νυχτερινή έξοδο. "Drink vre malaka", ήταν αυτός που μαζί με τον Σάρας κι άλλους παίκτες έκαναν ένα βράδυ το Ροκ, στο Κολωνάκι, καλοκαιρινό.
Ηταν κι αυτός που είπε σε κάποιους φίλους του, βλέποντας τους παίκτες του να φεύγουν ξημερώματα από το ίδιο μαγαζί χωρίς να έχουν πλήρη διαύγεια ότι. "Κοίτα τι μπουρδέλο είμαστε. Για αυτό θα πάρουμε το Ευρωπαϊκό". Και το πήραν. Δεν ήταν χύμα. Ποτέ! Ο,τι κι αν έλεγε, ό,τι κι αν έκανε, είχε ένα στόχο. Δεν άφηνε ποτέ και τίποτα στην τύχη. Και οι παίκτες του ήξεραν πως αν ξεπεράσουν τα όρια .μαύρο φίδι που τους έφαγε.
Εχω φτάσει ήδη στις 1277 λέξεις κι αισθάνομαι ότι μπορώ να γράψω χιλιάδες ακόμα. Σε ένα   blog είναι αδύνατον να αποδώσει την προσωπικότητα του Ομπράντοβιτς. Ούτε καν σε ένα βιβλίο σαν κι αυτό που γράψαμε με τον Αρη Λαούδη και τον Βασίλη Σκουντή για το GOAL. Εκατό σελίδες ήταν και αναγκαστήκαμε να αφήσουμε δεκάδες πράγματα εκτός. Ο απόλυτος σεβασμός που του εξέφρασε πάντως ο σπουδαίος κι αξιοσέβαστος Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος το τελευταίο βράδυ πριν αποχωρήσει από την Αθήνα είναι ενδεικτικός.
Κλείνω εδώ. Και μοιράζομαι για πρώτη φορά μία ανησυχία που έχω εδώ και μήνες. Από τότε που ο Ζοτς έφυγε από την Αθήνα. δεν ξέρω αν ο Ζοτς θέλω να γυρίσει στην Αθήνα και τον Παναθηναϊκό. Θεωρητικά θα ήταν σπουδαίο γεγονός και όλοι όσοι αγαπούμε το μπάσκετ θα θέλαμε να συμβεί.
Φοβάμαι όμως ότι ακομα κι αν πρόκειται για τον κορυφαίο όλων των εποχών, το ξαναζεσταμένο φαγητό δεν είναι ποτέ το ίδιο νόστιμο. ΚΙ ανησυχώ με τη σκέψη ότι επιστρέφοντας στην Αθήνα ο Ομπράντοβιτς υπάρχει έστω και μία πιθανότητα να κινδυνεύσουν (επί αγωνιστικών θεμάτων) οι αναμνήσεις που έχουμε από αυτόν και τις ομάδες. Εκτός κι αν ο ίδιος έχει στόχο να μας αποδείξει και το ξαναζεσταμένο φαγητό μπορεί να είναι εξίσου νόστιμο, ίσως και νοστιμότερο. Ε, αν καταφέρει κι αυτό, τότε..

Πηγή: gazzetta.gr

Οι αριθμοί στο Όλντ Τράφορντ!!

Πόσο έτρεξαν Ολυμπιακός και Μάντσεστερ; Πόσα χιλιόμετρα έκανε ο Γκιγκς; Τι έδειξαν συνολικά οι αριθμοί στο Όλντ Τράφορντ; Γράφει ο Β. Γαλούπης.   Όπως κάνουμε κάθε φορά μετά τα παιχνίδια τσάμπιονς λιγκ, ας ρίξουμε μια ματιά και στους αριθμούς για το Μάντσεστερ – Ολυμπιακός 3-0, έτσι ώστε ο καθένας να μπορεί να σχηματίσει μια όσο γίνεται πιο ολοκληρωμένη εικόνα, έχοντας ήδη παρακολουθήσει και το ματς.
Κατ’ αρχήν, στα τρεξίματα οι δυο ομάδες δεν είχαν διαφορές. Ο Ολυμπιακός, σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά της ΟΥΕΦΑ, έκανε 110 χλμ. και η Μάντσεστερ 110,9. Ωστόσο και οι δυο ομάδες έτρεξαν λιγότερο απ’ ό,τι στο πρώτο μεταξύ τους παιχνίδι.
Επίσης, δεν υπήρξαν διακυμάνσεις ανάμεσα στα δυο ημίχρονα. Ο Ολυμπιακός έκανε 55,1 χλμ. στο α’ μέρος και 54,9 στο β’. Ήταν σταθερός. Το ίδιο και η Γιουνάιτεντ που έβγαλε αντίστοιχα 55,6 χλμ. και 55,3. 
Στις τελικές προσπάθειες ο Ολυμπιακός είχε 14 (5 στο α’ και 9 στο β’), με τους γηπεδούχους στις 12 (8 και 4).
Η κατοχή συνολικά ήταν 49-51 υπέρ του Ολυμπιακού, που ανέβασε τα ποσοστά του στο β’ όταν και πίεσε να βάλει ένα γκολ.
Η αγγλική ομάδα είχε 275 επιτυχημένες πάσες και η ελληνική 298.
Πόσο έτρεξε ο κάθε παίκτης
Ρομπέρτο 4,7
Σαλίνο 7,9*
Μανωλάς 9,5
Μαρκάνο 10,6
Χολέμπας 10,2
Μανιάτης 10,5
Ντινγκά 11
Τσόρι 10,4
Φουστέρ 10*
Πέρες 6,9*
Κάμπελ 10,1
ΑΛΛΑΓΕΣ
Μασάντο 2,3
Βαλντές 4,1
Βέργος 1,4
Ο Γκιγκς
Από την Γιουνάιτεντ μπορούμε να σταθούμε λίγο περισσότερο στον Γκιγκς που ουσιαστικά έκανε και τη διαφορά με τις μπαλιές που έβγαλε στο ματς. Αν και ήδη είναι 40 ετών, παρά ταύτα έτρεξε περισσότερο στο β’ μέρος απ’ ό,τι στο α’. Στο α’ ημίχρονο έκανε 5 χλμ. και στο β’ 5,5 (σύνολο 10,5).
Ο «βιονικός» Γκιγκς ήταν ο 4ος σ’ αυτόν τον τομέα από την πλευρά της Μάντσεστερ, πίσω από τον κορυφαίο του γηπέδου στα τρεξίματα Ρούνεϊ (11,9), τον Κάρικ (11,4) και τον Φαν Πέρσι (11,1).
Στο πρώτο ματς
Για να υπάρξουν συγκριτικά στοιχεία, στο πρώτο ματς των δυο ομάδων στο Καραϊσκάκη, ο Ολυμπιακός έκανε την καλύτερη φετινή του «επίδοση» στο τσάμπιονς λιγκ όσον αφορά τα τρεξίματα με 115,5 χλμ. (111,1 η Γιουνάιτεντ). Στο β’ μέρος, μάλιστα, έτρεξε 3,3 χλμ. περισσότερα απ’ ό,τι στο α’!
Στο α’ ημίχρονο ο Ολυμπιακός είχε κάνει 56,17 χλμ. και η Μάντσεστερ 54,29. Στην επανάληψη ο γηπεδούχος είχε βγάλει 59,4 χλμ. και η φιλοξενούμενη 56,8. Αυτοί που τρέξανε περισσότερο για τον Ολυμπιακό ήταν οι Μανιάτης και Εντινγκά με 11,9 και 11,8 χλμ. αντίστοιχα.
Ο Ολυμπιακός είχε 12 τελικές (8 προς την εστία), ενώ η αγγλική ομάδα μόλις 5 (2). Η κατοχή μπάλας ήταν σχετικά ισορροπημένη (46-54 υπέρ της Μάντσεστερ).
Πηγή: gazzetta.gr

Πλήρωσαν τα λάθη τους αλλά μπορούν στην Λεωφόρο!!

Ο Τάσος Νικολογιάννης γράφει για την ήττα του Παναθηναϊκού στο Ηράκλειο και το λάθος στήσιμο του Αναστασίου, ελπίζοντας ότι παίκτες και προπονητής διδάχτηκαν από τα λάθη τους.

Τελικά ο Παναθηναϊκός δεν εμφανίστηκε, όπως έπρεπε στο Ηράκλειο και έχασε μία μεγάλη ευκαιρία να πάρει αποτέλεσμα, που θα έκανε διαδικαστική την ρεβάνς στην Λεωφόρο. Και ο Αναστασίου έκανε λάθη και για μένα έστησε λάθος την ομάδα και οι παίκτες δεν είχαν την ενέργεια και τη συγκέντρωση που έπρεπε, με αποτέλεσμα να φθάσουν να κάνουν την πρώτη τελική προσπάθεια στο 57'. Η εικόνα του Παναθηναϊκού ήταν απογοητευτική και για μένα δικαιολογίες δεν υπάρχουν. Παίκτες και προπονητής όφειλαν σε αυτό το παιχνίδι να παρουσιαστούν πανέτοιμοι, διότι το κύπελλο είναι βασικός στόχος.

Αντίθετα με αυτά που ακούγαμε από δηλώσεις παικτών, προπονητή εγώ είδα την ομάδα να μπαίνει στο γήπεδο όχι για να κερδίσει, αλλά για να μην χάσει. Με τον Δώνη δίπλα στον Μέντες (δεν του βγήκε του Αναστασίου καθόλου αυτή η έμπνευση) και με τους Αμπέντ, Ζέκα στα άκρα, επιθετικά ήταν τελείως ακίνδυνος ο Παναθηναϊκός.
Ο  Μπέργκ έμοιαζε απομονωμένος , αφού και ο Αντζαγκούν χάθηκε. Με αυτό το σχήμα και με τον Παναθηναϊκό να παίζει με το μυαλό κυρίως στην άμυνα χάθηκε μία ώρα. Στο 58' μπήκε ο Καρέλης και αμέσως ο Παναθηναϊκός απέκτησε ζωντάνια στην επίθεση και έμοιαζε κάπως με τον Παναθηναϊκό, που περιμέναμε όταν μπήκαν και ο Πράνιτς και ο Κλωναρίδης. Στο μεταξύ σε μία στημένη φάση ο Παπάζογλου έπιασε στον ύπνο την άμυνα και έβαλε το γκολ. Στη συνέχεια ο Καρέληςκαι ο Σίλντεφελντ είχαν δύο πολύ καλές ευκαιρίες για γκολ, δεν μπήκε και τώρα με το 0-1 στην πλάτη ο Παναθηναϊκός στη ρεβάνς της Λεωφόρου θα πρέπει να είναι πολύ προσεχτικός στην άμυνα και αποτελεσματικός στην επίθεση, για να πάρει την πρόκριση στον τελικό κυπέλλου.
Πιστεύω στην πρόκριση, αρκεί να δούμε άλλον Παναθηναϊκό από αυτόν που είδαμε στα Γιάννενα και στο Ηράκλειο. Ο Παναθηναϊκός των ντέρμπι με ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό θα περάσει. Απλά χάθηκε μία ευκαιρία στο Ηράκλειο να μην έχει άγχος και πίεση η ομάδα στη ρεβάνς. Ο Αναστασίου, αλλά και οι παίκτες ελπίζω να διδάχθηκαν από τα λάθη τους και στη ρεβάνς σε ένα μήνα να κάνουν το αυτονόητο και να πάρουν την πρόκριση.
ΥΓ: Τελικά απ’ότι φάνηκε ο Μόγες άκουσε τις προτροπές των Αγγλων δημοσιογράφων, μελέτησε καλά το 0-3 του Παναθηναϊκού επί του Ολυμπιακού, χτύπησε με βαθιές μπαλιές στον χώρο και από τα άκρα και η Γιουνάιτεντ πήρε την πρόκριση με το ίδιο σκορ, δηλαδή το 3-0.

Πηγή: gazzetta.gr

Ήτανε μια φορά (στη Δάφνη)!!

Ο Παναθηναϊκός υποδέχεται μετά βαίων και κλάδων τον Ομπράντοβιτς, ο πρωτάρης Αλβέρτης βρίσκεται ενώπιος ενωπίω με τον πιο παρασημοφορημένο προπονητή της Ευρωλίγκας και ο Βασίλης Σκουντής ανατρέχει σε εκείνο το απόβραδο που κόντεψαν να... σκοτωθούν! Δεν ξέρω εάν ο Ομπράντοβιτς υπήρξε η πιο σοβαρή αιτία για να δαγκώσει ο Αλβέρτης -και μάλιστα «out of the blue»- το μήλο της προπονητικής αμαρτίας, σίγουρα πάντως ο Ζέλικο φταίει που ο Φράνκι έγινε καλός χορευτής και ακόμη καλύτερος τραγουδιστής!
Αυτή είναι μια ιστορία που δεν την ήξερα, αλλά μου την αποκάλυψε προχθές το βράδυ στο «Pick n' Roll» του OTE TVο Γιώργος Καλαϊτζής, που πέρασε μαζί με τους λεγάμενους τα καλύτερα χρόνια της ζωής του. Σε κάποιο από τα επινίκια γλέντια του Παναθηναϊκού οι συμπαίκτες του προσπαθούσαν, λέει, να σηκώσουν με το ζόρι τον Αλβέρτη για να ρίξει μια γύρα στην πίστα, αλλά αυτός ανθίστατο σθεναρώς. Στην άκρη του τραπεζιού ο Ομπράντοβιτς πήρε χαμπάρι τη φάση και αμέσως σηκώθηκε και πλησίασε τον Φραγκίσκο: «Κοίτα, Φράνκι πρέπει να τους κάνεις το χατίρι διότι είσαι ο αρχηγός τους και δεν μπορείς να τους απογοητεύεις. Στο κάτω κάτω δεν σου ζητάνε κάτι εξωφρενικό. Εκτός κι αν ντρέπεσαι...»
Αυτό ήταν! Του πάτησε τον κάλο και προτού ο Ζοτς αποσώσει την κουβέντα του, ο Αλβέρτης με έναν πήδο βρισκόταν κιόλας δίπλα στην ορχήστρα κι έκανε την παραγγελιά του για το βαρύ ζεϊμπέκικο, που έκτοτε έγινε το σήμα κατατεθέν σε τέτοιες βραδιές, που δεν ήταν και λίγες. Ηταν τόσο αναμενόμενο πια, όσο το pick n' roll στο γήπεδο!
Στις 6 Απριλίου του 2003 στον τελικό του Φάιναλ Φορ του Κυπέλλου, που φιλοξενήθηκε στη Νεάπολη της Λάρισας  ο Παναθηναϊκός νίκησε τον Αρη με 81-76 και κατέκτησε ένα τρόπαιο που ήταν στοιχειωμένο από το 1996: με τον καημό του έφυγε για τη Βαρκελώνη ο Μποντιρόγκα, με τον καημό του ζούσε και ο Ομπράντοβιτς!
Ο Αλβέρτης υπήρξε ο ακρογωνιαίος λίθος εκείνης της ιστορικής νίκης και τα επινίκια γιορτάστηκαν στο κέντρο«Prise», όπου εκτυλίχθηκε μια μυθική σκηνή με πρωταγωνιστή τον απόντα λόγω τραυματισμού Γιούριτσα Ζούζα να έχει το ένα χέρι στον γύψο και με το άλλο να πετάει γαρύφαλλα, ενώ δίπλα του ο Κουτλουάι και ο πατέρας του, ο περίφημος «μπαμπά Ιμπο» λικνίζονταν στους ήχους των τσιφτετελιών...

Η ατμόσφαιρα είχε φτιαχτεί και όλοι περίμεναν τη (γνωστή και μη εξαιρετέα, πλέον)  χορευτική «περφορμάντσια» του Αλβέρτη, αλλά ελόγου του, που μάλιστα εκείνη τη σεζόν είχε λανσάρει τη χαίτη στα μαλλιά και γι' αυτό τον φώναζαν «Ταρζάν» και «Ζούγκλα» τους άφησε με το στόμα ανοιχτό. Ο «real captain» όπως τον αποκαλούσε  ο Ζούζα και ο «real teacher», σύμφωνα με τον χαρακτηρισμό του Μακ Ντόναλντ ζήτησε το μικρόφωνο, έκανε παραγγελιά στην ορχήστρα και  ερμήνευσε με αριστοτεχνικό τρόπο το τραγουδισμένο από τον Νίκο Ξυλούρη «Ήτανε μια φορά» (σε στίχους Κώστα Φέρρη και μουσική Σταύρου Ξαρχάκου) μάλιστα στο τέλος  φώναξε δυνατά «Ειρήνη στο Ιράκ»!
Εδώ ήρθαμε που λένε και στο σινεμά, διότι πριν από αυτήν, ήτανε μια άλλη φορά: μια φορά όχι πανηγυρική, αλλά επεισοδιακή και (μιας και το 'φερε η κουβέντα στο μεταγενέστερο σύνθημα της Λάρισας) καθόλου ειρηνική!
Ο Ομπράντοβιτς παρουσιάσθηκε επισήμως από τον Παύλο Γιαννακόπουλο στις 7 Ιουνίου του 1999 στο ξενοδοχείο «Hilton» και βρήκε μια πρωταθλήτρια (με break στο ΣΕΦ επί του Ολυμπιακού) ομάδα με έναν απόντα -κι όπως αποδείχθηκε- ματιασμένο αρχηγό! Δυο μέρες νωρίτερα ο χρισθείς από τον προπονητή Κώστα Πετρόπουλο και από τον τεχνικό σύμβουλο Γιάννη Ιωαννίδη, ηγέτης της Εθνικής ομάδας είχε βάλει 15 πόντους στη νίκη με 65-60 επί της οικοδέσποινας Ισπανίας στο Τουρνουά της Χουέλβα. Το επόμενο βράδυ έριξε 21 στους Σλοβένους (68-70), ενώ στις 15 Ιουνίου σκόραρε 12 στην ήττα της Εθνικής στο τσακ από τη Γιουγκοσλαβία στο ΣΕΦ, όπου γνωρίστηκε κιόλας επισήμως και αντάλλαξε την πρώτη χαιρετούρα με τον νέο προπονητή του στον Παναθηναϊκό!
Την περασμένη χρονιά ο Ζοτς είχε οδηγήσει τους «πλάβι» στον θρόνο του Μουντομπάσκετ της Αθήνας, νικώντας, μεταξύ άλλων δύο φορές την Ελλάδα, με τον «Φράνκι» να σημειώνει 23 πόντους  στον πρώτο αγώνα (56-70) και οκτώ και στον ημιτελικό (73-78) οκτώ.
Μ' αυτά και μ' αυτά ο Αλβέρτης επέπρωτο να είναι ο κύριος εκφραστής της επίθεσης, ο ηγέτης και ο σταρ της ομάδας στο Ευρωμπάσκετ του '99, στη Ντιζόν, αλλά κάποιος τον μάτιασε! Την παραμονή του τζάμπολ του Ευρωμπάσκετ, τραυματίσθηκε σοβαρά, βγήκε νοκ άουτ και δεν έπαιξε σε κανένα από τα μόλις τρία ματς που έδωσε η Εθνική στη βραχύτερη διοργάνωση της ιστορίας της: τρεις αγώνες, τρεις ήττες (από Γερμανία, Τσεχία, Λιθουανία), μια αληθινή συμφορά που μας πήγε χρόνια πίσω...
Ο Ομπράντοβιτς ως προπονητής της Γιουγκοσλαβίας, που ωστόσο (μετά τους θριάμβους του '95, του '97 και του '98) περιορίστηκε στο χάλκινο μετάλλιο, έμεινε πολύ περισσότερο στη Γαλλία, μάλίστα στη διάρκεια της δεύτερης φάσης του Ευρωμπάσκετ στο Πο, έλαβε τα συχαρίκια και την... ευλογία του προκατόχου του στον πάγκο του Παναθηναϊκού, Λευτέρη Σούμποτιτς, ο οποίος βρισκόταν εκεί ως προπονητής της Εθνικής Σλοβενίας!

Η σεζόν για τους πράσινους πoυ μετά τα 14 πέτρινα χρόνια (στο πρωτάθλημα Ελλάδος) είχαν πετύχει το repeat άρχισε επισήμως στις 12 Σεπτεμβρίου με τον εκτός έδρας αγώνα Κυπέλλου με τη Δάφνη. Εκείνο το απόγευμα ο Ζοτς πήρε το βάπτισμα του πυρός, οδηγώντας τον Παναθηναϊκό στη νίκη με 68-58, υπό το θυμωμένο βλέμμα και τις φωνές του Θανάση Γιαννακόπουλου, ο οποίος καθόταν πάνω από τον πάγκο και έβριζε από την αρχή τον Οντετ Κάτας, ο οποίος, επτά μήνες αργότερα έμελλε να οδηγήσει τον Παναθηναϊκό στον ευρωπαϊκό θρόνο με τη (βγαλμένη από αρχαία ελληνική τραγωδία ή μάλλον από την... Παλαιά Διαθήκη) συγκλονιστική εμφάνιση του στο δεύτερο ημίχρονο  του τελικού με τη Μακαμπί Τελ Αβίβ στην Πυλαία!
Εντεκα μέρες αργότερα, στις 23 Σεπτεμβρίου ο Ομπράντοβιτς καθοδήγησε για πρώτη φορά τον Παναθηναϊκό στο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης, εγκαινιάζοντας μια σεζόν που απέβη θριαμβευτική, με τη νίκη στο Κάουνας επί της Ζαλγκίρις με 82-66 (Ρέμπρατσα 17, Ρότζερς 17, Μποντιρόγκα 16), ενώ το μεθεπόμενο βράδυ ντεμπουτάρησε στην Α1. Και πάλι χωρίς τον  τραυματία Αλβέρτη οι «πράσινοι» επιβλήθηκαν της  Νήαρ Ηστ στο ΟΑΚΑ με 79-54 και μετά από τις τρεις νικηφόρες πρεμιέρες το νερό άρχισε σιγά σιγά να μπαίνει στο αυλάκι.
Μέχρι τις 6 Δεκεμβρίου οπότε ηττήθηκε από την Αλμπα Βερολίνου στο ΟΑΚΑ με 72-70 (και έξι μέρες αργότερα πάλι στην έδρα του, από τον Ολυμπιακό), ο Παναθηναϊκός έτρεξε ένα σερί 19 αλλεπάλληλων νικών στις τρεις διοργανώσεις, αλλά η κρίση θα εμφανιζόταν μετά από ενάμιση μήνα σε ένα ανυποψίαστο Σαββατιάτικο απόβραδο στη Δάφνη, όπου ταρακουνήθηκε συθέμελα η ομάδα και δοκιμάστηκαν οι αντοχές και οι αντιστάσεις της...
Για τους δικούς του λόγους ο Ζέλικο, που ούτως ή άλως αρεσκόταν από παλιά στα καψόνια προς τους παίκτες και στις ασκήσεις τεχνητού πανικού, έβαλε στο περιθώριο τον Αλβέρτη, τον οποίο είχε χρησιμοποιήσει μόλις για τρία λεπτά στον αμέσως προηγούμενο αγώνα κόντρα στον Πανιώνιο.
Το ηφαίστειο εξερράγη στις 29 Ιανουαρίου, καθώς ο αρχηγός του Παναθηναϊκού δεν έπαιξε ούτε δευτερόλεπτο στο εκτός έδρας ματς με τη Δάφνη (71-81) και τα πήρε στο κρανίο! Μετά τη λήξη του αγώνα, ο Αλβέρτης χολωμένος από τον παραγκωνισμό του δεν πήγε στο κέντρο του γηπέδου  για το «ζντο» και ο Ομπράντοβιτς του το φύλαξε μανιάτικο!
Με αφορμή την απουσία του αρχηγού της ομάδας από αυτή την καθιερωμένη κίνηση, ο Ομπράντοβτς μπήκε εκνευρισμένος στα αποδυτήρια και καυτηρίασε το γεγονός, χωρίς ωστόσο να κατονομάσει τον Αλβέρτη.
Λίγα λεπτά αργότερα στα αποδυτήρια οι τόνοι ανέβηκαν σε επικίνδυνο βαθμό...
«Κάποιος δεν πήγε στο «ζντό» της ομάδας» σχολίασε ο Ομπράντοβιτς...
«Για μένα το λες αυτό;» ρώτησε ο Αλβέρτης...
«Ναι, για σένα» επιβεβαίωσε ο προπονητής.
«Δεν μπορείς να με τρελάνεις εσύ. Δεν γίνεται να μου... γαμάς το μυαλό» είπε ο Αλβέρτης.
«Σε καθαιρώ τώρα από αρχηγό» φώναξε ο Ομπράντοβιτς.
«Είμαι δέκα χρόνια στην ομάδα και δεν έχω δημιουργήσει ποτέ μου πρόβλημα, ενώ εσύ είσαι λίγους μήνες. Δεν μπορείς να μου λες τέτοια πράγματα»  ανταπάντησε ο Αλβέρτης.
Οι τόνοι ανέβηκαν σε σημείο συναγερμού και κάποιοι που φοβήθηκαν ότι ο προπονητής και ο αρχηγός της ομάδας θα πιαστούν στα χέρια έσπευσαν να μπουν στη μέση για να προλάβουν το κακό!
Στη συνέντευξη Τύπου ο Ομπράντοβιτς, όταν κλήθηκε να σχολιάσει την καραντίνα στην οποία είχε θέσει τον διεθνή φόργουορντ είπε «δεν υπάρχει κάτι ιδιαίτερο σε αυτή την υπόθεση», ωστόσο ο εκνευρισμός του ήταν έκδηλος, όπως φάνηκε στον τρόπο με τον οποίο ενημέρωσε για τα διατρέξαντα τον μάνατζερ της ομάδας Μάνο Παπαδόπουλο. Την ίδια στιγμή ο Παύλος Γιαννακόπουλος δήλωνε (με διπλωματικό τρόπο) άγνοια επί του θέματος, ωστόσο ήδη είχε αρχίσει τις διαμεσολαβητικές προσπάθειες ανάμεσα στις δυο πλευρές για να γεφυρώσει το χάσμα...
Την επόμενη μέρα ο Αλβέρτης του οποίου το συμβόλαιο έληγε το καλοκαίρι, απουσίασε από την προπόνηση, έχοντας ζητήσει από πριν άδεια για να ρυθμίσει μια προσωπική υπόθεση του στον Εβρο, ενώ ο ίδιος ο Ομπράντοβιτς διέταξε...ΕΔΕ για να διευκρινισθεί πώς διέρρευσε το θέμα του επεισοδίου στα ΜΜΕ, μάλιστα τότε στοχοποιήθηκε συγκεκριμένος (ξένος) παίκτης!

Ενόψει του επικείμενου αγώνα του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος με τον Ερυθρό Αστέρα ο Ζοτς  απαίτησε από τον Αλβέρτη μια συγνώμη ενώπιον όλης της ομάδας..
Δυο μέρες μετά τον καυγά, την Τρίτη 1η Φεβρουαρίου στις 10.30 το πρωϊ ο Αλβέρτης παρκάρησε το γκριSubaru Forester στη ράμπα του ΟΑΚΑ, είπε το καθιερωμένο «τι έγινε παίδες;» προς τους μαζεμένους δημοσιογράφους και προχώρησε με βήμα ταχύ προς τα αποδυτήρια.
Τι είχε συμβεί; Ο Αλβέρτης συναντήθηκε κατ' ιδίαν με τον Ομπράντοβιτς και όπως αποκάλυψε «ζήτησα συγνώμη απ' όλη την ομάδα, αλλά όλοι αντιλαμβάνονται ότι μερικές φορές όταν κάτι πηγαίνει στραβά και η πίεση είναι μεγάλη, δεν μπορείς να ελέγξεις τις αντιδράσεις σου». Μάλιστα ο αρχηγός της ομάδας διευκρίνισε ότι «η συγνώμη που ζήτησα δεν ήταν ο όρος που μου έθεσαν, αλλά αισθάνθηκα πως αποτελούσε μια δική μου υποχρέωση».
Οταν πλέον λύθηκε η παρεξήγηση, ο Ομπράντοβιτς αγκάλιασε τον αρχηγό του και του είπε στα ελληνικά «σε πάω»! Απλώς ο Αλβέρτης δεν θυμήθηκε την αντίστοιχη αντιφώνηση του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλου για να του αποκριθεί «κι εγώ σε πάω»!
Την επόμενη μέρα ο Ομπράντοβιτς είπε τα εξής: «Πρώτα απ΄όλα τέτοια επεισόδια συμβαίνουν σε όλες τις οικογένειες και πιστεύω ότι συσπειρώνουν μια ομάδα, άλλωστε αυτό φάνηκε στην επόμενη προπόνηση. Έχω μιλήσει πολλές φορές για την αξία του Αλβέρτη και δεν υπάρχει λόγος να επαναλάβω την άποψη μου,. Από εκεί και πέρα, εγώ δεν είμαι ντετέκτιβ για να ερευνήσω ποιος αποκάλυψε στις εφημερίδες το επεισόδιο, αλά δεν μου άρεσε αυτό που έγινε. Το να με ρωτήσετε τι γίνεται στα αποδυτήρια είναι σαν να σας ρωτάω εγώ τι κάνετε με τις γυναίκες σας στην κρεβατοκάμαρα σας. Σας διαβεβαιώνω πάντως ότι εάν είχα την απόδειξη ή απλώς την υπόνοια ότι κάποιος παίκτης θέλει να βλάψει την ομάδα θα τον έδιωχνα την ίδια στιγμή, άλλωστε έχω το ελεύθερο από τους αδελφούς Γιαννακόπουλου. Εάν κάποιος διαλαλεί προς τα έξω τι συμβαίνει στα αποδυτήρια, με το ίδιο τρόπο θα μπορούσε κιόλας να μαρτυρήσει τα μυστικά μας στους αντιπάλους και να... πουλήσει ένα ματς »!
Αυτό δεν χρειάστηκε να το κάνει κάποιος δικός του παίκτης, αλλά οι ξένοι! Μετά την εκτόνωση της κρίσης, ο Παναθηναϊκός νίκησε τον Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου, αλλά στο καπάκι ηττήθηκε στο ΟΑΚΑ από το Μαρούσι (70-71) και στη Γαλλία από τη Σολέ! Παρ' όλα αυτά η ευρωπαϊκή παρτίδα όχι μονάχα σώθηκε, αλλά κερδήθηκε κιόλας στο Φάιναλ Φορ στο νεότευκτο γήπεδο της Πυλαίας, που αποτέλεσε το φετίχ του Παναθηναϊκού καθότι μέσα σε έναν μήνα έπαιξε εκεί τρεις τελικούς! Νίκησε τη Μακαμπί στον τελικό της Ευρωλίγκας και τον ΠΑΟΚ στον δεύτερο τελικό των πλέι οφς και ηττήθηκε από την ΑΕΚ στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος...

Από τότε πέρασαν κιόλας 14 χρόνια και οι δυο άνθρωποι που κόντεψαν να ...σκοτωθούν στα αποδυτήρια της Δάφνης, επέζησαν εκείνης της σύγκρουσης, έμειναν άφθαρτοι, ρούφηξαν μαζί το νέκταρ  23 τίτλων και απόψε θα αγκαλιαστούν, θα φιληθούν και ύστερα κάθε κατεργάρης θα πάει, στην κυριολεξία, στον πάγκο του!
Πηγή: gazzetta.gr

Χωριό η Μάντσεστερ, 3-0 τον καλύτερο Ολυμπιακό!!

Μόνον όσοι δεν παρακολούθησαν το παιχνίδι θα νομίσουν ότι με το τελικό 3-0 η Μάντσεστερ πάτησε τον Ολυμπιακό και πήρε καθαρή και πανηγυρική πρόκριση. Γράφει ο Αποδυτηριάκιας Αυτά γίνονται μόνο στο ποδόσφαιρο. Το μαύρο, άσπρο.
Η αγγλική ομάδα την προηγουμένη είχε κοιμηθεί με παπά, με παπάδες, ένας δεν έφθανε, για να σκοράρει δύο γκολ από στημένες φάσεις, και το πιο διαβολικό σε “επιλεγμένα” χρονικά σημεία. Το 2-0 μια αναπνοή πριν σφυρίξει ημίχρονο το κοράκι και το 3-0 στο ξεκίνημα της επανάληψης.
Ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος απ' ό, τι στο Καραϊσκάκη. Αυτό είδα. Εγώ βλέπω μπάλλα και ποτέ δεν στέκομαι στο αποτέλεσμα. Τι λέμε;
Χωριό η Μάντσεστερ. Σαν ελληνική ομάδα πριν 50 χρόνια όταν έπαιζε στην Ευρώπη. Την τελευταία μισή ώρα πίσω να κρατήσουμε την πρόκριση. Ντροπή για το όνομά της και την Ιστορία της.
Να μην κλαίει ο Ολυμπιακός. Μόνο να μαθαίνει. Θα επανέλθω.


ΤΟΥ ΕΚΑΝΑΝ τη μούρη πέος, γράφει ο apodytiriakias.gr

Το γήπεδο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι σε απομακρυσμένο προάστιο της πόλης. Η πρόσβαση περνά από μια μεγάλη λεωφόρο, που έχει το όνομα του Ματ Μπάσμπυ. Του ανθρώπου που επιβίωσε από την τραγωδία του Μονάχου, το 1958, που σημάδεψε την Ιστορία της ομάδος. Δέκα χρόνια αργότερα ο παππούς με τα Busby babes, τους μπέμπυδες, κατέκτησε το κύπελλο Πρωταθλητριών.  Δικαίως ο Σκωτσέζος για το κλαμπ, έχει γίνει Σερ, Λεωφόρος. Ένας θρύλος.
Κι όμως, ακόμα και αυτός είχε τις δυσκολίες στη διαχείριση των παικτών. Παραθέτω ένα απόσπασμα από το κείμενο του Ντάνιελ Ταίηλορ στον Guardian: «Ο Ιμον Ντάνφυ, βιογράφος του Μπάσμπυ και του Ρόυ Κιν, στο βιβλίο του ‘Ενα περίεργο είδος δόξας’ περιγράφει ένα περιστατικό από την εποχή που βίωσε ο ίδιος στην Γιουνάιτεντ ως νεαρός ποδοσφαιριστής. ‘Στο λεωφορείο της ομάδας κυκλοφορούσε ένα χαρτί με την καρικατούρα του Μπάσμπυ. Η μύτη του είχε φτιαχτεί σαν πέος και τα μάγουλά του σαν όρχεις».
Και συνεχίζει...
«Ο Μόγιες δεν έχει προλάβει να κερδίσει τους παίκτες. Όχι επειδή δεν τον ήθελαν από την αρχή. Αντιθέτως, κάποιοι ανακουφίστηκαν όταν τον αντίκρυσαν αντί του Ζοζέ Μουρίνιο. Είχαν δει τι έκανε ο Πορτογάλος στον Κασίγιας και ήξεραν ότι πάντα φέρνει μαζί του, τους δικούς του παίκτες. Οι ποδοσφαιριστές είναι εγωιστές. Κυττάνε πάντα πρώτα την πάρτη τους».
Όσο για τον Μίτσελ, κι αυτός θα μπορούσε να είχε χάσει το παιχνίδι. Το κέρδισε για την ώρα, όμως. Δεν είναι πιο καλός προπονητής από τον Μόγιες. «Είχαν δίκηο για αυτά που μου έγραφαν τον Σεπτέμβρη, ευτυχώς οι παίκτες καθάρισαν για μένα». Κάπως έτσι το έθεσε ο Ισπανός με μια γερή δόση ειρωνείας, στη χθεσινή συνέντευξη τύπου.
Ενα πράγμα σώζει τους προπονητές. Κι αυτό δεν είναι αποκλειστικά οι παίκτες. Είναι τα αποτελέσματα, όπως προκύπτουν από πολλές συνθήκες. Η διαφορά που παίζει μεταξύ των προπονητών, εκτός από την ικανότητα, είναι στο βαθμό δυσκολίας της δουλειάς που έχουν αναλάβει, στην οργάνωση που έχει το κλαμπ και στο χρόνο που δίνει η διοίκηση στους ίδιους. Για να εξηγούμαστε. Οι παίκτες γράφουν τα αποτελέσματα και οι πετυχημένοι προπονητές την ιστορία των συλλόγων.

Πηγή: sportdog.gr

Κατέβηκε στο γήπεδο με το μυαλό στη... ρεβάνς!!

Ο Κώστας Γκόντζος αναρωτιέται για το τι... σκέφτονταν τελικά οι παίκτες του Παναθηναϊκού στο ματς με τον ΟΦΗ και γιατί δημιουργεί προβληματισμό η εμφάνιση των "πρασίνων"... Τελικά μάλλον έπεσαν έξω όσοι - και εμείς ανάμεσά τους- είπαμε ότι στο Γιάννινα ο Παναθηναϊκός είχε το μυαλό στο παιχνίδι κυπέλλου με τον ΟΦΗ και έτσι εξηγήσαμε την μέτρια εμφάνισή του.
Καθώς μάλλον κάτι ανάλογο έκανε και σήμερα στο Ηράκλειο.
Κάτι ανάλογο από πλευράς απόδοσης και έντασης δηλαδή. Εκτός κι αν πάλι είχε το μυαλό του... αλλού. Και συγκεκριμένα στην ρεβάνς με τον ΟΦΗ στην Λεωφόρο.
Καθώς αυτό έδειξε από το ξεκίνημα του αγώνα. Πως είτε γιατί δεν βρέθηκε σε καλή μέρα, είτε ήταν έτσι τα πλάνα γενικά και για τα δυο παιχνίδια, ο Παναθηναϊκός προτίμησε να αφήσει το καθάρισμα της πρόκρισης για την Λεωφόρο και στο Ηράκλειο να προσπαθήσει απλά να μείνει ζωντανός με όσο το δυνατόν περισσότερες πιθανότητες στην ιστορία.
Το ότι έκανε την πρώτη του αξιόλογη επίσκεψη στο 57' μιλάει από μόνο του. Ο Παναθηναϊκός κατέβηκε προσεκτικά στο παιχνίδι με σαφέστατη πρόθεση να "κρατήσει" κατά κύριο λόγο το παιχνίδι και από κει και πέρα αν τάφερνε η ροή του αγώνα και καθάριζε με ένα δυο γκολ και από σήμερα την πρόκριση έχει καλώς.
Αυτό είναι μια λογική, μόνο που δεν συμβαδίζει με τον αέρα και την αίσθηση ανωτερότητας που απέκτησε με το σπαθί του ο Παναθηναϊκός το τελευταίο μήνα με εξαίρεση το παιχνίδι στα Γιάννινα.
Αποκομμένος ο Μπεργκ, χωρίς δυνάμεις στο κέντρο και χωρίς διάθεση για ανάληψη ευθυνών στον δημιουργικό τομέα, μάλλον αφέθηκε στην εικόνα που βγάζει μέχρι τώρα ο ΟΦΗ στην σεζόν που δεν είναι δα και η πιο απειλητική και όχι στην δική του ανωτερότητα σαν ομάδα.
Μαζί με αυτά ήρθε και η κακή μέρα της άμυνας που ειδικά στην φάση του γκολ απλά παρακολουθούσε τον δημιουργό και τον εκτελεστή των Κρητικών και έτσι γράφτηκε η ιστορία αυτού του πρώτου ημιτελικού κυπέλλου ανάμεσα σε Παναθηναϊκό και ΟΦΗ.
Εν κατακλείδι, προφανώς και η υπόθεση πρόκριση παραμένει στα χέρια του Αναστασίου και των παικτών του. Δεν είναι απαγορευτικό και ούτε φαντάζει βουνό η ήττα με 1-0 από τον ΟΦΗ όταν υπάρχει η ρεβάνς στην Λεωφόρο.
Δεν παύει όμως να αποτελεί αγκάθι και να δημιουργεί ανησυχίες, όχι τόσο η ήττα και το σκορ, αλλά η εικόνα του Παναθηναϊκού.
Βέβαια υπάρχει πολύς καιρός ακόμα και μέχρι τότε πολλά θα έχουν γίνει και από πλευράς αγωνιστικής κατάστασης, φόρμας, απουσιών και φυσικά νοοτροπίας.
Ο Παναθηναϊκός εξακολουθεί σαν ομάδα να έχει τον πρώτο λόγο, με δεδομένο επίσης ότι λογικά το παιχνίδι στην Λεωφόρο θα έχει πιο ποδοσφαιρική εικόνα και όχι την εικόνα... μάχης και... καταστροφής που είχε σήμερα και που την αποτελείωσε με τα πολλά σφυρίγματά του ο διαιτητής.
Πηγή: sportdog.gr

Θρύλε, μπορούσες…!

«Ντου από Παντού» για το 3-0 στο Όλντ Τράφορντ και τον αποκλεισμό του Ολυμπιακού από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Το γκολ, το τελευταίο χαρτί και ο τρόμος... Κι όμως, αν το δούμε λίγο πιο ψύχραιμα όλο το έργο που παρακολουθήσαμε πριν λίγο στο Όλντ Τράφορντ, ο Ολυμπιακός μπορούσε. Βεβαίως και μπορούσε να προκριθεί…
Ένα γκολ…
Ενώ, δηλαδή, σ’ αυτό το παιχνίδι τού πήγαν όλα στραβά, παρά ταύτα είχε τουλάχιστον τρείς, τέσσερις φάσεις να κάνει ένα γκολ για να πάρει αυτός το εισιτήριο.
Το τελευταίο της χαρτί
Ο Ολυμπιακός, λοιπόν, μπήκε μέσα για να παλέψει. Απέναντι σε μια Μάντσεστερ που γυάλιζε το μάτι της κι έπαιζε το τελευταίο της χαρτί στην χρονιά. Μέχρι και ο Γκιγκς επιστρατεύθηκε άρον - άρον.
Όχι εύκολη
Το Όλντ Τράφορντ, άλλωστε, δεν είναι εύκολη έδρα για καμία ομάδα του κόσμου. Σε ό,τι κατάσταση κι αν βρίσκεται η Γιουνάιτεντ.
Με Φαν Πέρσι
Είχε διάθεση ο Ολυμπιακός για να παίξει μπαλίτσα και να μην κλειστεί πίσω; Είχε. Έβγαινε συχνά μπροστά και στο α’ και στο β’ μέρος. Εντάξει, γίνανε κι ατομικά λάθη, ενώ η Μάντσεστερ είχε έναν Φαν Πέρσι σε τρομερή μέρα.
Η προσπάθεια
Από εκεί και πέρα, όμως, κανείς δεν πρέπει να ισοπεδώνει την προσπάθεια που έκανε η ελληνική ομάδα. Όχι μόνο με την Μάντσεστερ, αλλά γενικά φέτος στην Ευρώπη. Στον όμιλο άφησε έξω την Μπενφίκα, ενώ αποκλείστηκε στις λεπτομέρειες από την Γιουνάιτεντ.
Την τρόμαξε
Για τον Ολυμπιακό, λοιπόν, η ζωή συνεχίζεται. Πλούτισε σε εμπειρίες, κέρδισε ακόμα περισσότερο σεβασμό, τρόμαξε την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ασχολήθηκε όλη η Ευρώπη μαζί του.
Για μεγαλύτερα πράγματα
Ναι μεν μένει η πίκρα για τους ερυθρόλευκους, όμως αυτός ο Ολυμπιακός έδειξε ότι έχει δυνατότητες για μεγαλύτερα πράγματα.
Πηγή: sportdog.gr

Του ‘κλεψαν το όνειρο!!

Ο Δημοσθένης Καρμοίρης γράφει για την έλλειψη ρέντας, τον Ολλανδό διαιτητή, τις στημένες φάσεις και το χορό των χαμένων ευκαιριών, που έκοψαν άδικα, άχαρα και απότομα τον ομφάλιο λώρο της ευρωπαϊκής πορείας του Ολυμπιακού Το πνεύμα του γεννημένου στο Ιστ Εντ του Λονδίνου, Άλφρεντ Χίτσκοκ, επέλεξε να πάρει το δρόμο κατά πάνω, να ανηφορίσει κάμποσα χιλιόμετρα βόρεια, με κατεύθυνση το Μάντσεστερ και να πλανηθεί για 90’+5’ λεπτά πάνω από το «Ολντ Τράφορντ», σκηνοθετώντας το λυπηρότερο, αυτό με το πιο άδοξο φινάλε, θρίλερ, στην ευρωπαϊκή ιστορία του Ολυμπιακού.
Τα σφιγμένα πρόσωπα των γηπεδούχων θεατών στις κερκίδες, που παρακολουθούσαν με κομμένη την ανάσα και ανεβασμένους τους καρδιακούς παλμούς σε όρια συναγερμού ώσπου να σφυρίξει για τελευταία
φορά o («σύμμαχος» της Γιουνάιτεντ στην πρόκριση) Ολλανδός διαιτητής…
Τα έξαλλα πανηγύρια του λυτρωμένου Μόγιες που κράτησε το κεφάλι στους ώμους του, σώζοντας τη θεσούλα του στον πάγκο, του «ήρωα» Ντε Χέα και των υπόλοιπων «διαβόλων» για τη… διαβολική συγκυρία να προκριθούν…
Καθώς και τα δάκρυα του Μανιάτη και του Τσόρι για τον άδικο αποκλεισμό των πρωταθλητών Ελλάδος από τα προημιτελικά του Champions League, υπογράφουν με ανάγλυφο τρόπο, με τις πιο χαρακτηριστικές σκηνές αυτή την ελάχιστη διαφορά που χωρίζει το θρίαμβο από την τραγωδία.
Αυτή η ποδοσφαιρική παράσταση φιλοξενήθηκε στο «Θέατρο των Ονείρων», για να λήξει άδικα η καταπληκτική φετινή ευρωπαϊκή περιπέτεια των «ερυθρολεύκων».
Το καταληκτικό σκέλος σφραγίζει την τρέχουσα περίοδο, αφού το μήνυμα του Βαγγέλη Μαρινάκη στην ομάδα και το λαό της, χαράζει τις σταθερές γραμμές της επόμενης και μελλοντικής πορείας του Ολυμπιακού στην κορυφαία διοργάνωση: «Όλοι μαζί συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε! Συγχαρητήρια σε όλους!».
Ενάντια σε έναν μυθικό σύλλογο, με μια φανέλα και μια ιστορία που ζυγίζουν ακόμα πιο βαριά κι από… τους τόνους χρυσάφι του προϋπολογισμού του, ο Ολυμπιακός ήταν αυτός που επέβαλε «κατηφόρα» στο «Ολντ Τράφορντ», υποχρεώνοντας την Μάντσεστερ να υποχωρήσει άτακτα στο τελευταίο ημίωρο, να κλειστεί στο καβούκι της, να διώχνει όπως-όπως και να στηρίζεται στα σίγουρα χέρια του τερματοφύλακα της, για να κρατήσει το αποτέλεσμα, την ανατροπή του 2-0 του Καραϊσκάκη και «κάθιδρη» να κλέψει το εισιτήριο για την 8άδα από τον Ολυμπιακό.
Πολυσύνθετη κλοπή
Ναι, ασφαλώς, για «κλοπή» μιλάμε. Από το πέναλτι που με παρατραβηγμένο τρόπο στο («ατσούμπαλο», απρόσεκτο είναι αλήθεια) μαρκάρισμα του Χολέβα στον Φαν Πέρσι, υπέδειξε ο Ολλανδός Κάιπερς, αλλά και για το φάουλ από το οποίο προήλθε το τρίτο γκολ-φάουλ, το οποίο καταλόγισε – προφανώς με ανθελληνική διάθεση – ο ρέφερι, όταν ο Μανωλάς μάρκαρε, απλά ακουμπώντας τον αντίπαλό του λίγο έξω από την μεγάλη περιοχή.
Τη μια ο Κάιπερς – που χαρίστηκε τρεις φορές στον Βαλέντσια στην κάρτα (!) και έπαιξε πολύ παραπάνω από έδρα και τον «μεγάλο» της βραδιάς - στήνει την μπάλα στην άσπρη βούλα, την άλλη σε σημείο-βούτυρο στο ψωμί του Φαν Πέρσι, δύο στημένες φάσεις (και πού έτσι;) εν ολίγοις, έρχεται και ένα ακόμα τέρμα σε μια τόσο άτυχη στιγμή στην τελευταία φάση του πρώτου ημιχρόνου, για να… δέσει το γλυκό για τους Εγγλέζους και να στεγνώσει από πετιμέζι για την ελληνική ομάδα.
Το άκρο άωτο της γκίνιας για τον Ολυμπιακό, ήταν επίσης ότι και στις τρεις περιπτώσεις που ο Ρομπέρτο μάζεψε την μπάλα από τα δίχτυα του, ισοδυναμούσαν με… τιμωρία της μπάλας.
Με την απόλυτη έκφραση του άγραφου νόμου του ποδοσφαίρου. Αφού λίγο πριν, οι «ερυθρόλευκοι» είχαν ακουμπήσει εκείνοι τους πανηγυρισμούς του σκοραρίσματος! Απίστευτη ειρωνεία! Από αυτές που ούτε ο Χίτσκοκ δεν θα είχε συμπεριλάβει, ως εξέλιξη, στο σενάριο μιας από της πιο επιτυχημένες ταινίες του: «Ο άνθρωπος που ήξερε πολλά»!
Προτού ανοίξει το σκορ η Μάντσεστερ, με τη συμπλήρωση του πρώτου 15άλεπτου, ο Πέρες δεν υλοποιεί την θαυμάσια μεταβίβαση του Κάμπελ στο ύψος του πέναλτι.
Ένα πεντάλεπτο προτού γίνει το 2-0, ο Ντε Χέα αναδεικνύεται σε από μηχανής Θεό, αποσοβώντας με τα πόδια, δύο διαδοχικές προσπάθειες (Φουστέρ κεφαλιά, Τσόρι πλασέ) στην ίδια φάση (παράλληλη σέντρα Πέρες).
Ενώ πάλι, πριν οι πρωταθλητές Αγγλίας φθάσουν στην ανατροπή του πρώτου αποτελέσματος, 4 μόλις λεπτά πριν, ο Ολυμπιακός είναι πάλι αυτός που χάνει (από τον Πέρες η κοντινή κεφαλιά άουτ) την πρώτη ευκαιρία στην επιστροφή από την ανάπαυλα στη δράση.
Το χτίσιμο συνεχίζεται
Από το 60’ και μετά παίζεται επιθετικός μονόλογος από τον Ολυμπιακό, που χάνει ευκαιρίες, που κάνει παραπάνω τελικές από τη Γιουνάιτεντ, που έχει κόψει το καρπούζι της υπεροχής-κατοχής μπάλας στη μέση, που μόχθησε, ίδρωσε, αγωνίστηκε σκληρά, ανάγκασε τη θρυλική γηπεδούχο να βλέπει ένα δεύτερο «πακέτο» από εφιάλτες, σε συνέχεια του Καραϊσκάκη, αλλά δεν διέθετε καν τα απαραίτητα ψήγματα τύχης.
Κάπως έτσι γράφτηκε ο φετινός ευρωπαϊκός επίλογος του Ολυμπιακού απέναντι σε μια τεράστια ομάδα που δεν αποχωρίστηκε ποτέ τον τίτλο του φαβορί – ακόμα και στον αντίποδα του 2-0 του 1ου ματς όπως έγραφα και πριν τη ρεβάνς – ο οποίος θα αποτελέσει το εφαλτήριο για τη συνέχεια.
Την ευρωπαϊκή καταξίωση η ομάδα του Μίτσελ την έχει κερδίσει με το σπαθί της. Θα επιδιώξει από του χρόνου την ιστορική της υπέρβαση.
Αυτή, της οποίας το «χτίσιμο» άφησε στη μέση. Για τους λόγους που αναλύθηκαν πιο πάνω και ήταν απλά και μόνο στις λεπτομέρειες.Πηγή: sportdog.gr

Μίτσελ: «Είμαι υπερήφανος»

Στο ότι ο Ολυμπιακός δεν εκμεταλλεύτηκε τις ευκαιρίες που δημιούργησε στάθηκε ο Μίτσελ στη συνέντευξη Τύπου του αγώνα με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. «Είμαι υπερήφανος για τους παίκτες μου», πρόσθεσε.

Απογοητευμένος από τον αποκλεισμό και για τις πολλές χαμένες ευκαιρίες του Ολυμπιακού να πετύχει το γκολ της πρόκρισης στο «Ολντ Τράφορντ» εμφανίστηκε ο Μίτσελ, στη συνέντευξη Τύπου του αγώνα με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Αναλυτικά ο Μίτσελ μίλησε για:

-το τι πήγε τελικά στραβά και ήρθε αυτό το αποτέλεσμα;

«Αυτό που είναι άσχημο είναι το αποτέλεσμα που μας απογοήτευσε, γιατί είχαμε πολλές προσδοκίες. Αυτό το αποτέλεσμα είναι υπερβολικό και πολύ σκληρή τιμωρία για τους ποδοσφαιριστές μας που έχουν κάνει μία σπουδαία προσπάθεια. Δεν είχαμε επιτυχία σε καμία από τις δύο περιοχές και σε αυτή τη διοργάνωση το πληρώνεις πολύ ακριβά. Αν κάποιος ακούσει το αποτέλεσμα χωρίς να δει το παιχνίδι, θα σκεφτεί ότι το ματς είχε μία κατεύθυνση. Λάθος όμως. Ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές του αντιπάλου μας ήταν ο Ντε Χέα. Δεν ξέρω αν αυτή είναι μία εξήγηση, που το ματς ήρθε 3-0, αλλά είναι η πραγματικότητα».

-το αν συμφωνεί πως τελικά οι παίκτες του φοβήθηκαν:

«Όχι δεν συμφωνώ. Σίγουρα κάναμε λάθη, αλλά δεν οφείλεται σε φόβο ή προφύλαξη. Οφείλεται στο ότι έγιναν λάθη από έλλειψη στις κινήσεις μας. Στο παιχνίδι εμείς μπήκαμε αποφασισμένοι να παίξουμε δυνατά, να παίξουμε σε όλες τις περιοχές καλά, όμως ενώ είχαμε τα τρεξίματα και τα κατεβάσματα δεν είχαμε την επιτυχία στο τελείωμα. Αυτό στο ποδόσφαιρο αλλάζει την εικόνα. Και επίσης πιστεύω ότι οι ποδοσφαιριστές μας τα έδωσαν όλα στον αγώνα. Όμως στο ποδόσφαιρο αυτό δεν είναι αρκετό. Παίξαμε απέναντι σε έναν αντίπαλο που έχει υψηλό επίπεδο».

-την γεύση που του αφήνει το φετινό Τσάμπιονς Λιγκ;

«Νιώθω άσχημα και απογοητευμένος, γιατί όταν μπήκα στα αποδυτήρια και είδα τους παίκτες που έκαναν σπουδαία προσπάθεια χωρίς να έχουν πάρει το αποτέλεσμα, ήταν πραγματικά επώδυνο το συναίσθημα. Δυστυχώς δεν μπορούμε να μιλάμε για θετικές σκέψεις από τη στιγμή που χάσαμε μετά από μία τεράστια προσπάθεια».

-το τι θα άλλαζε αν γυρνούσε τον χρόνο πίσω:

«Δεν ξέρω. Ίσως θα ήθελα να αλλάξω λίγο την αστοχία που είχαμε στις τελικές προσπάθειες και τα λάθη που κάναμε στην άμυνα. Όμως σε καμία περίπτωση δεν θα αποφύγω την ευθύνη, γιατί πραγματικά είμαι περήφανος για τους παίκτες μου και την προσπάθεια που έκαναν. Σήμερα τα έδωσαν όλα. Χθες σας μίλησα για το πώς είχα σχεδιάσει το παιχνίδι. Σήμερα όμως το κάναμε με σχετική επιτυχία. Δεν είχαμε μόνο κάποιες ευκαιρίες να σκοράρουμε. Παίξαμε επιθετικά, ανοιχτήκαμε, είχαμε βάθος στο παιχνίδι μας, κατοχή της μπάλας. Είχαμε πολλές καλές στιγμές στο παιχνίδι μας, αλλά έλειψε η επιτυχία. Όταν λείπει η επιτυχία στο αποτέλεσμα, σημαίνει ότι κάτι πήγε στραβά».

Θεοδωρίδης: «Συγχαρητήρια, μαγική εικόνα»

Άδικο βάσει αγωνιστικής εικόνας και διαιτητικών αποφάσεων χαρακτήρισε τον αποκλεισμό του Ολυμπιακού από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ο εκ των αντιπροέδρων της ΠΑΕ, Σάββας Θεοδωρίδης.

Για μαγική εικόνα έκανε λόγο ο Σάββας Θεοδωρίδης, μετά τον αποκλεισμό του Ολυμπιακού από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αφήνοντας αιχμές για την διαιτησία του Κάιπερς στο «Όλντ Τράφορντ»: «Νομίζω ότι τα παιδιά έκαναν καταπληκτική εμφάνιση. Το τελικό 3-0 είναι μαγική εικόνα. Δεχθήκαμε δύο γκολ από στημένες που δεν υπήρξαν. Δεν αποβλήθηκε παίκτης της Μάντσεστερ με κίτρινες κάρτες που δεν έδειξε ο διαιτητής και είχαμε κατοχή μπάλας και 14 τελικές προσπάθειες», τόνισε αρχικά ο εκ των αντιπροέδρων της ΠΑΕ και κατέληξε:

«Για πρώτη φορά που παρακολουθώ ποδόσφαιρο, είδα αγγλική ομάδα, να αμύνεται, οι παίκτες να πέφτουν κάτω και να κάνουν καθυστερήσεις. Είμαι περήφανος και δίνω συγχαρητήρια στους ποδοσφαιριστές. Με συνεχάρησαν από την Αθήνα και μου τόνισαν πως ήταν μαγική εικόνα και ελπίζω να είμαστε καλύτεροι στο μέλλον».

Δεν έφεραν γούρι οι… πρώην!!

Το παρών στις εξέδρες του «Ολντ Τράφορντ» για να στηρίξουν την πρώην ομάδα τους στο ματς με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, έδωσαν οι πρώην παίκτες του Ολυμπιακού, Τζεμπούρ, Αμπντούν και Τουρέ.

Την στήριξή τους στον Ολυμπιακό προσέφεραν με τη παρουσία τους στις εξέδρες του «Ολντ Τράφορντ» τρεις πρώην παίκτες του. Συγκεκριμένα, την πρώην ομάδα τους παρακολούθησαν μέσα από το γήπεδο οι Ραφίκ Τζεμπούρ, Τζαμέλ Αμπντούν και Γιάγια Τουρέ, με τους τρεις Αφρικανούς να μεταβαίνουν στη μικτή ζώνη μετά το τέλος του αγώνα και να παρηγορούν τους πρώην συμπαίκτες τους για τον αποκλεισμό.
Πηγή: sport-fm.gr

Πικάρισμα με… Τζέραρντ!!

Οι οπαδοί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ πείραζαν τους αντίστοιχους του Ολυμπιακού για τον αποκλεισμό στο «Όλντ Τράφορντ», με τους Έλληνες στις εξέδρες να απαντούν με το… «Στίβεν Τζέραρντ οε οε οε».

Ο αποκλεισμος από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ λόγω της ήττας 3-0, δεν πτόησε τους φιλάθλους του Ολυμπιακού που βρέθηκαν στο «Ολντ Τράφορντ». Μετά το τέλος του αγώνα και αφού κάποιοι φίλοι της αγγλικής ομάδας φώναζαν συνθήματά κατά τους και έκαναν χειρονομίες, οι Έλληνες απάντησαν με τον δικό τους τρόπο…

Αφού τραγούδησαν τον ύμνο των πρωταθλητών Ελλάδος, στη συνέχεια φώναζαν «Λίβερπουλ, Λίβερπουλ, Λίβερπουλ» και «Στίβεν Τζέραρντ, οέ, οέ, οέ», θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να τους πειράξουν αποθεώνοντας τον αρχηγό των «κόκκινων». Πηγή: sport-fm.gr

Η νέα «νεράιδα» του ΟΦΗ!! (pics)

Η «νεράιδα και το παλικάρι» γυρίστηκε στην Κρήτη. Ακόμα κι οι… Βροντάκηδες με τους Φουρτουνάκηδες, όμως, θα συμφωνούσαν ότι η εξέδρα του ΟΦΗ γίνεται -όσο περνάει ο καιρός- όλο και πιο σέξι!

Το παιχνίδι Κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό κύλησε υπέροχα για τον ΟΦΗ.

Κρίμα που κάποιοι από τους φίλους του δεν το παρακολούθησαν όλο. Που αναγκάστηκαν κατά διαστήματα να στρέφουν το κεφάλι στην εξέδρα -και όχι στο γήπεδο.

Και πάνω που πίστευαν ότι τα έχουν δει όλα με τη (γνωστή πλέον) Εμμανουέλα, διαπίστωσαν ότι υπάρχουν κι άλλες… φυσιογνωμίες που αξίζουν την προσοχή τους περισσότερο απ’ τα γκολ!


Πηγή: sport-fm.gr

Εντυπωσιασμένος ο Μάτα!!

Χαρούμενος για την ανατροπή και την πρόκριση της Γιουνάιτεντ απέναντι στον Ολυμπιακό εμφανίστηκε ο Χουάν Μάτα. «Μεγάλη βραδιά», έγραψε στο twitter.

Περιχαρής για την πρόκριση της Γιουνάιτεντ απέναντι στον Ολυμπιακό εμφανίστηκε ο Χουάν Μάτα. Ο Ισπανός μεσοεπιθετικός, ο οποίος δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής, γράφοντας στον επίσημο λογαριασμό του στο twitter χαρακτήρισε μεγάλη την αποψινή βραδιά για τους «κόκκινους διαβόλους».
blockquote class="twitter-tweet" lang="el">
What a comeback!! Great team effort!! Gran noche!! Enorme esfuerzo de todo el equipo para remontar!! @ManUtd pic.twitter.com/CafD2LbAnI
— Juan Mata Garcia (@juanmata8) March 19, 2014 Πηγή: sport-fm.gr

Ρομπέρτο: «Μας άξιζε κάτι καλύτερο»

Ο Ολυμπιακός άξιζε να έχει καλύτερο τέλος στο Champions League όπως δήλωσε ο Ρομπέρτο μετά τον αποκλεισμό από τη Μαν. Γιουνάιτεντ.

Απογοητευμένος από τον αποκλεισμό του Ολυμπιακού ήταν ο Ρομπέρτο θεωρώντας πως η ομάδα του άξιζε και μπορούσε κάτι καλύτερο απέναντι στη Μαν. Γιουνάιτεντ.

«Η Γιουνάιτεντ ήταν καλύτερη από μας, εμφανίστηκε τελείως διαφορετική σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι. Μετά το 25ο λεπτό και το γκολ με πέναλτι που δεχτήκαμε τα πράγματα εξελίχθηκαν άσχημα για μας μέχρι και το τέλος του ημιχρόνου. Σε γενικές γραμμές το παιχνίδι κρίθηκε σε αυτό το διάστημα. Στο δεύτερο μέρος ανεβήκαμε, είχαμε ευκαιρίες, αλλά δεν τις αξιοποιήσαμε για να πάρουμε την πρόκριση», τόνισε.

Ερωτηθείς αν κρατά τα θετικά στοιχεία από την πορεία του Ολυμπιακού, απάντησε: «Αυτή τη στιγμή δεν είναι ώρα να μιλάμε για θετικά πράγματα γιατί είμαστε πληγωμένοι. Κάναμε μια πολύ καλή πορεία στους ομίλους κι έναν πολύ καλό πρώτο αγώνα στη φάση των ‘16’. Είμαστε περήφανοι για την προσπάθεια της ομάδας και ο Ολυμπιακός απέδειξε πως έχει δυνατότητας για κάτι καλύτερο. Πιστεύω πως μας άξιζε κάτι καλύτερο».

Τέλος, έστειλε ένα μήνυμα στον κόσμο του Ολυμπιακού. «Ευχαριστούμε τον κόσμο μας. Είναι για μας ένα μεγάλο προνόμιο να έχουμε αυτό τον κόσμο στο πλευρό μας, να ακούμε τη φωνή τους και να μας δείχνουν συνεχώς τι νιώθουν για την ομάδα. Τους περιμένουμε ξανά, όπως πάντα, να είναι και στη συνέχεια στο πλευρό μας».

Φουστέρ: «Ο Ολυμπιακός συνεχίζει να μεγαλώνει»

Πικρή γεύση άφησε στον Νταβίντ Φουστέρ η ήττα και ο αποκλεισμός στο «Όλντ Τράφορντ» από τη Μάντσεστερ Γιουναίτεντ.

Απογοητευμένος από τον αποκλεισμό του Ολυμπιακού, παρά τη μεγάλη προσπάθεια απέναντι στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ εμφανίστηκε ο Νταβίντ Φουστέρ. Ο Ισπανός μέσος, με δηλώσεις του στη «Δ.Τ», τόνισε πως η ομάδα συνεχίζει να εδραιώνεται στην Ευρώπη.

Αναλυτικά:

«Το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί είναι ότι δεχτήκαμε τρία γκολ. Ηττηθήκαμε και μείναμε εκτός Champions League.

Πραγματικά ήταν πάρα πολύ δύσκολο να αποκλείσεις τη Γιουνάιτεντ όμως είχαμε τις ευκαιρίες για να τα καταφέρουμε. Το μόνο που μπορούμε ν α κάνουμε τώρα είναι να συγχαρούμε τον αντίπαλό μας».

Για το αν θα μπορούσε να αλλάξει κάτι απ’ το σημερινό ματς: «Θα ήταν ανοησία αν μιλούσαμε τώρα για το αν θα μπορούσαμε να διορθώσουμε κάτι. Η ομάδα έχει κάνει μια μεγάλη προσπάθεια τη φετινή σεζόν στη διοργάνωση. Πρέπει να συγχαρούμε τους παίκτες μας και την ομάδας μας και να πούμε ότι ο Ολυμπιακός συνεχίζει να μεγαλώνει…». 


«Δεν δικαιώνει την προσπάθεια που κάναμε»

Εμφανώς απογοητευμένος από τον αποκλεισμό του Ολυμπιακού έπειτα από την ήττα από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ εμφανίστηκε ο Ντελβέν Ντινγκά.

Στην προσπάθεια που έκαναν οι παίκτες του Ολυμπιακού προκειμένου να φύγουν με την πρόκριση από το «Ολντ Τράφορντ» στάθηκε ο Ντελβέν Ντινγκά. Ο Αφρικανός μέσος, με δηλώσεις του στη «Δ.Τ», τόνισε πως το τελικό αποτέλεσμα (3-0) δεν αντικατοπτρίζει την εικόνα των «ερυθρόλευκων».

Αναλυτικά:

«Κάναμε πραγματικά μια μεγάλη προσπάθεια απόψε. Δοκιμάσαμε την τύχη μας απέναντι σε έναν μεγάλο αντίπαλο και το αποτέλεσμα δεν δικαιώνει την προσπάθειά μας. Θέλαμε το κάτι παραπάνω, το πιστέψαμε, το κυνηγήσαμε αλλά δεν καταφέραμε να πάρουμε την πρόκριση», είπε αρχικά και εν συνεχεία τόνισε:

«Δεν μπορούμε να μιλήσουμε για αμυντική ή επιθετική δυσλειτουργία. Όλη η ομάδα δουλεύει συνολικά και είτε πετυχαίνουμε είτε αποτυγχάνουμε. Δεν μπορέσαμε να σκοράρουμε και πίσω δεχτήκαμε γκολ με αποτέλεσμα μην καταφέρουμε να πάρουμε το σκορ που θέλαμε».