Η Μίλαν έκανε τους τιφόζι να χαρούν μετά από πολύ καιρό και ο Γιώργος
Κοντογεώργης γράφει για τα πράγματα που μάθαμε από τον αγώνα με την
Λάτσιο και τη μεταγραφική περίοδο.
Μετά από δύο πολύ άσχημα χρόνια και μία σεζόν που έφερε τους Ροσονέρι
εκτός Ευρώπης, το ξεκίνημα του 2014-15 βρίσκει τους οπαδούς να μπορούν
να ελπίζουν σε κάτι καλύτερο για το μέλλον. Η κατάκτηση του Scudetto
είναι κάτι που κανένας τιφόζο δεν μπορεί ούτε να σκεφτεί, όμως σε
αντίθεση με πέρυσι οι κινήσεις που έγιναν στο «Σαν Σίρο» μοιάζουν να
είναι πιο μελετημένες και επιτυχημένες. Οι 7 φορές πρωταθλητές Ευρώπης
βγήκαν κερδισμένοι σε ποιότητα σε όσες θέσεις προχώρησαν σε
αντικατάσταση παικτών και η 6άδα της Serie A είναι μάλλον ο πιο
ρεαλιστικός στόχος. Αν κάποιος πάντως είναι υπεραισιόδοξος, μπορεί να
ονειρεύεται την 3η θέση, αφού δεδομένου ότι Γιούβε-Ρόμα έχουν καπαρώσει
το «1-2», καμία εκ των Νάπολι-Ιντερ-Φιορεντίνα δεν πείθουν για σύνολα
που θα έχουν σταθερή πορεία μέχρι το φινάλε του Campionato. Μετά την
πρεμιέρα και το 3-1 σε βάρος της Λάτσιο αλλά και το τέλος του πάρε-δώσε,
ακολουθούν τα πράγματα που έχουμε δει μέχρι στιγμής στην Μίλαν.
Ελ Σαραουί: Η επιστροφή του Φαραώ
Μία κλασική πλέον δήλωση του Αντριάνο Γκαλιάνι όταν θέλει να δείξει ότι η
ομάδα θα είναι καλύτερη χωρίς να πάρει παίκτες, είναι ότι κάποιος που
ήδη ήταν στο ρόστερ, αποτελεί μεταγραφή. Είναι απίθανο να έχει ισχύσει
σε άλλες περιπτώσεις, όμως θα συμβεί φέτος με τον Στεφάν Ελ Σαραουί. Ο
Φαραώ το 2012-13 έκανε μυθικό πρώτο γύρο με 15 γκολ, μέχρι που ήρθε ο
Μπαλοτέλι και πέρυσι οι τραυματισμοί τον άφησαν σχεδόν όλη τη χρονιά
εκτός δράσης. Στον αγώνα του «Σαν Σίρο» κόντρα στην Λάτσιο ο 22χρονος
αγωνίστηκε σαν εξτρέμ στο 4-3-3 και έδειξε πόσο μπορεί να βοηθήσει την
Μίλαν. Με ταχύτητα που λίγοι παίκτες στον κόσμο διαθέτουν, στο πρώτο
γκολ πήρε τη μπάλα πίσω από το κέντρο, άφησε πίσω όλη την Λάτσιο και
έδωσε πάρε-βάλε στον Χόντα. Ο Ελ Σαραουί έμοιαζε ξανά απελευθερωμένος,
ήταν κίνδυνος-θάνατος στις κόντρες, ενώ έκανε αυτό που λίγοι επιθετικοί
κάνουν. Γύριζε να μαρκάρει τον αντίπαλο μπακ, Ντούσαν Μπάστα, μέχρι την
περιοχή. Αν και ο Φερνάντο Τόρες θα είναι χωρίς συζήτηση τον φορ
περιοχής για τους Ροσονέρι, τα τελειώματα του Φαραώ είναι εκπληκτικής
ποιότητας και θα χρειαστούν φέτος στην Μίλαν.
Ντιέγο Λόπεθ: Η κορυφαία μεταγραφή στην Serie A
Μία ομάδα ξεκινάει από τον τερματοφύλακα λένε πολλοί experts του
ποδοσφαίρου και προφανώς κάτι ξέρουν. Οπως κάτι ξέρουν και αυτοί που
λένε ότι τα φιλικά γίνονται για να βγαίνουν συμπεράσματα. Ο συνδυασμός
αυτών των δύο βοήθησε την Μίλαν να αλλάξει εικόνα κάτω από τα δοκάρια,
αφού μετά τα τρία γκολ που δέχθηκε από τον Ολυμπιακό και τα πέντε από
την Μάντσεστερ Σίτι, ο Γκαλιάνι βγήκε στην αγορά για να αποκτήσει
κάποιον «κανονικό» πορτιέρε πέρα από τους Αμπιάτι, Αγκάτσι, Γκάμπριελ.
Και ο παράγοντας-μύθος παρότι δεν έχει την οικονομική άνεση άλλων
χρόνων, έδειξε τι μπορεί να κάνει στην πιάτσα. Πήγε στην Μαδρίτη και
πήρε από την Ρεάλ χωρίς να δώσει ούτε ένα ευρώ τον τερματοφύλακα τον
οποίο Ζοσέ Μουρίνιο και Κάρλο Αντσελότι προτίμησαν πάνω από τον Ικερ
Κασίγιας.
Με κάθε ένσταση να είναι δεκτή, ο Ντιέγο Λόπεθ, χωρίς να μετράμε καν
το value-for-money, είναι η κορυφαία μεταγραφή στην Serie A, αφού
κανένας άλλος παίκτης δεν θα κάνει τη διαφορά που έχει ήδη ξεκινήσει να
κάνει ο Ισπανός. Πολύ καλός ο Μοράτα, σούπερ ο Ιτούρμπε, αλλά κανένας
από τους δύο δεν πρόκειται να μεταμορφώσει την ομάδα του όπως ο 32χρονος
πορτιέρε που από το πρώτο κιόλας ματς θύμισε στους Ροσονέρι τι είναι η
σιγουριά κάτω από τα δοκάρια. Με την άμυνα να παραπαίει μετά το 3-1 της
Λάτσιο, ο Λόπεθ έδειξε τα αντανακλαστικά του με την επέμβαση στο βολέ
του Παρόλο και στο 94' απέκρουσε το πέναλτι του Καντρέβα, δείχνοντας
στους αντιπάλους των Μιλανέζων ότι φέτος θα έχουν ένα έξτρα εμπόδιο για
να σκοράρουν. Εκτός των ικανοτήτων στις επεμβάσεις, ο Ισπανός έδειξε ότι
είναι καλύτερος από τον Αμπιάτι και με τη μπάλα στα πόδια, αφού οι
μεταβιβάσεις του είναι σαφώς καλύτερες.
Κλίμα
Μία εικόνα είναι χίλιες λέξεις λένε οι Κινέζοι και αν έβλεπε κάποιος το
ματς της πρεμιέρας της Μίλαν θα καταλάβαινε ότι η ομάδα δείχνει πιο
δεμένη. Ο Ιντζάγκι είναι σαφώς πιο εκδηλωτικός σαν χαρακτήρας από
Αλέγκρι-Ζέεντορφ -είναι γνωστό αυτό από τους πωρωτικούς πανηγυρισμούς
όσο ήταν παίκτης- αλλά η εικόνα του να γίνεται ένα με την ομάδα στα γκολ
δείχνει ότι το κλίμα φαίνεται να είναι πλέον διαφορετικό. Μετά το τέλος
του παιχνιδιού με την Λάτσιο, ο Αμπάτε μίλησε για τις αλλαγές στον
σύλλογο και αναφέρθηκε στον Μπαλοτέλι κάνοντας σαφές ότι σίγουρα δεν θα
λείψει. Δεν μπορεί να είναι σίγουρο το αν ο Super Mario ήταν αυτός που
χαλούσε το κλίμα στα αποδυτήρια, όμως είναι σίγουρο ότι η ομάδα χωρίς
αυτόν θα είναι πιο ήρεμη και με τον Τόρες στην κορυφή θα έχει πάντα
σοβαρότητα και επαγγελματισμό. «Είναι απ' όλες τις απόψεις ο σέντερ φορ
που θέλαμε» είπε ο Superpippo για τον «Ελ Νίνιο».
Πέρα από τη σχέση των παικτών με τον προπονητή πάντως, η ατμόσφαιρα
στο «Σαν Σίρο» αρχίζει να αποπνέει υγεία και εκτός των τεσσάρων γραμμών.
Για πρώτη φορά μετά από περίπου τρία χρόνια στα επίσημα του γηπέδου
βρέθηκαν μαζί Σίλβιο, Γκαλιάνι και Μπάρμπαρα. Οι τρεις τους βγάζουν προς
τα έξω ένα κλίμα ενότητας, στηρίζοντας και πιστεύοντας 100% τον νέο
προπονητή, Πίπο Ιντζάγκι, ο οποίος στην πρεμιέρα τους έδωσε τη
δυνατότητα να κάνουν αστεία μεταξύ τους και να θυμηθούν τις καλές μέρες
στην ομάδα.
Αμυνα: Εδώ έχουμε πρόβλημα
Είναι ένας τομέας στον οποίο είναι απίθανο η Μίλαν να επιστρέψει στο
επίπεδο των προηγούμενων χρόνων. Αν και το σκορ ήταν 3-1, η νίκη κάθε
άλλο παρά... χαλαρά ήρθε, αφού όταν η Λάτσιο έπαιξε φουλ επίθεση
δημιούργησε τρομερά προβλήμα στην άμυνα της Μίλαν, η οποία μάλιστα στο
τελευταίο κομμάτι του παιχνιδιού αποτελούνταν από τρεις στόπερ και δύο
πλάγιους μπακ. Με τις φάσεις που είχαν οι Λατσιάλι, αν στο τέρμα δεν
ήταν ο Ντιέγο Λόπεθ, θα μπορούσαμε να μιλάμε ακόμα και για ένα
ντροπιαστικό βράδυ για τους Ροσονέρι με σκορ 3-3. Αυτό που φάνηκε πάρα
πολύ ήταν ότι χωρίς τον Ραμί η οπισθοφυλακή χάνει σε τεράστιο βαθμό τη
δυναμή της και ο Ιντζάγκι πρέπει να βρει ποιος εκ των Ζαπάτα/Αλεξ θα
είναι ο παρτενέρ του διεθνή Γάλλου, που τελικά αποκτήθηκε με κανονική
μεταγραφή. Σίγουρα πρέπει και το κέντρο να βοηθάει περισσότερο, αλλά
στην άμυνα είναι σαφές από την πρώτη κιόλας μέρα ότι η Μίλαν χρειάζεται
πολλή δουλειά να δημιουργήσει ένα σταθερό τείχος μπροστά από τον Λόπεθ.
Μεταγραφική: Γκαλιάνι από τα παλιά
Οταν πέρυσι τέθηκε θέμα ανάμεσα στην Μπάρμπαρα και τον Γκαλιάνι, ο
τελευταίος θέλοντας να βάλει τα πράγματα στη θέση τους θύμισε ότι όταν
πηγαίνει στην Ρεάλ χωρίς ραντεβού και οι πόρτες ανοίγουν. Αυτό έκανε και
φέτος όταν θέλησε να πάρει τερματοφύλακα και πήγε στην Μαδρίτη και
έφερε τον Ντιέγο Λόπεθ χωρίς να δαπανήσει ούτε ένα ευρώ! «Αν τον
παίρναμε με 10 εκατ. ευρώ θα ήταν καλά, τώρα που τον πήραμε δωρεάν δεν
είναι;». Απάντησε σε κάποιες ηλίθιες κριτικές.
Το δεξί χέρι του Μπερλουσκόνι έκανε φέτος εκπληκτική δουλειά στα
μεταγραφικά καθώς χειρίστηκε μαεστρικά τα έσοδα και έκλεισε εντυπωσιακές
συμφωνίες ειδικά αν αναλογιστεί κανείς το κόστος. Πούλησε τον Μπαλοτέλι
20 εκατ. ευρώ και έφερε στο «Σαν Σίρο» χωρίς να πληρώσει τίποτα Ντιέγο
Λόπεθ, Φερνάντο Τόρες, Ζερεμί Μενέζ και Αλεξ. Η Μίλαν με τις κινήσεις
της κάλυψε τα όποια κενά δημιουργήθηκαν με καλύτερους παίκτες, κέρδισε
την αποδοχή του Τύπου και έχει βγάλει και κέρδος 18 εκατ. ευρώ.
Χαρακτηριστικό είναι ότι η Gazzetta dello Sport έχει βάλει στη
μεταγραφική των Ροσονέρι βαθμό 7+, μικρότερο μόνο από Ρόμα (8) και
Γιουβέντους (7.5).
Ακόμα και την τελευταία ώρα, όταν χάλασε το deal για τον Μπιαμπιανί, ο
Γκαλιάνι μέσα σε λίγα λεπτά έκλεισε τον ταλαντούχο Ιταλό μέσο, Τζάκομο
Μποναβεντούρα, από την Αταλάντα. Συνοψίζοντας, η Μίλαν πήρε από
Μπαλοτέλι (20), Κριστάντε (6), Παλόσκι (3.5), Κονστάντ (2.5), Σάλαμον
(1.6), διάφορα μικρά deal (1.5) συνολικά 35.1 εκατ. ευρώ και απέκτησε
τους Μποναβεντούρα (7), Αντίλ Ραμί (4.2), Πόλι (4), Σαπονάρα (1), Αρμέρο
(0.5), Αλμπερτάτσι (0.5), Φαν Χίνκελ (0.4), Ντιέγο Λόπεθ (0), Τόρες
(0), Μενέζ (0), Αλεξ (0) αντί 17.6 εκατ. ευρώ.
*Πηγή: gazzetta.gr*
