Η διαφορά στις πωλήσεις του Ολυμπιακού!!

Ο Κώστας Νικολακόπουλος εξηγεί μέσα από το blog του στο gazzetta κάποια πράγματα για τους παίκτες που έφυγαν από τον Ολυμπιακό.

Ο Ολυμπιακός είναι ο πρώτος σύλλογος και οτιδήποτε κάνει πάντοτε είναι αυτό το οποίο και συζητείται περισσότερο. Βλέπετε να γίνεται κανένας ντόρος για πράγματα που συμβαίνουν στον Παναθηναϊκό, στην ΑΕΚ και στον ΠΑΟΚ; Αραιά και που. Ενώ ό,τι γίνεται στον Ολυμπιακό αποτελεί θέμα.
Και θέμα αποτελούν σίγουρα κι οι πωλήσεις που έκανε ο Ολυμπιακός μέσα στο καλοκαίρι. Λογικά, γιατί ήταν πολλές κι ορισμένες μεγάλες. Κι αφορούσαν και σημαντικούς παίκτες. Μόνο που αν θέλουμε να τις αντιμετωπίσουμε με βάση την πραγματικότητα, θα δούμε κάποια πολύ απλά πράγματα.
Ο Ολυμπιακός πώλησε τον Μανωλά, γιατί όντως το είχε στο πρόγραμμα να τον δώσει μετά από δύο χρόνια του στην ομάδα και βλέποντας από την αγορά ότι είχε φτάσει σε ένα πικ την τιμή του μετά και το Μουντιάλ. Κι όντως για στόπερ, που σημειωτέον τον είχε πάρει ελεύθερο, χωρίς να πληρώσει Ευρώ, τα 15 εκ. είναι μία πολύ καλή τιμή. Ο δε Μανωλάς ήταν ενθουσιασμένος όταν προέκυψε τελικά μεταγραφή για τη Ρόμα.
Ο Ολυμπιακός πώλησε τους Μασάντο, Χολέμπας, Σαβιόλα γιατί ο Πορτογάλος δεν ήταν στα πλάνα του Μίτσελ, τον Γερμανό δεν τον ήθελε ο προπονητής για τους λόγους του και τον Σαβιόλα, πιο ακριβοπληρωμένο παίκτη της ομάδας, δεν τον υπολόγιζε για βασικό.
Ο Ολυμπιακός άφησε ελεύθερο τον Αβραάμ, παρότι δεν ήθελε ποτέ μία τέτοια εξέλιξη, γιατί ο ίδιος ζήτησε, με τον πιο εμφαντικό τρόπο, μεταγραφή, λέγοντας ότι δεν μπορούσε να συνυπάρξει με τον προπονητή.
Ο Ολυμπιακός δεν κράτησε τον Κάμπελ, γιατί η Άρσεναλ δεν έδωσε σε καμία ομάδα της Ευρώπης τον Κάμπελ.
Κι ο Ολυμπιακός πώλησε τον Σάμαρη, ενώ δεν είχε στο «πρόγραμμα» κάτι τέτοιο, γιατί έκρινε πως η ξαφνική προσφορά των 10 εκ. Ευρώ από την Μπενφίκα για τον 25χρονο μέσο ήταν πολύ καλή για να την αρνηθεί.
Έτσι απλά είναι τα πράγματα. Υπήρχε η περίπτωση του Μανωλά, που πήγαινε όντως για πώληση με ποσό ρεκόρ, αφού υπήρχαν κρούσεις από τα μεγάλα πρωταθλήματα με πολλά εκατομμύρια, υπήρχε η περίπτωση των παικτών που δεν ήταν στις βασικές επιλογές του Μίτσελ κι υπήρχε κι η ξεχωριστή περίπτωση του Σάμαρη, πραγματικά διαφορετική από τις άλλες.
Τρεις διαφορετικές κατηγορίες, που συνολικά είχαν να κάνουν με τον οικονομικό παράγοντα, με την επιθυμία των παικτών και με τις επιθυμίες του προπονητή. Ρεαλιστικά, αυτό είναι. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.
Το αν ωφεληθεί από το πάρε δώσε η ομάδα πολύ απλά θα φανεί στο γήπεδο. Και θα το ξέρουμε αρχικά  το Δεκέμβρη κι ακόμη καλύτερα στο φινάλε της σεζόν.

*Πηγή: gazzetta.gr*