Τα
τελευταία 20 χρόνια οπότε και καθιερώθηκαν επί της ουσίας τα πλέι οφ
συνοδεύονται από σενάρια επιβίωσης και συνωμοσιολογίας που κάθε κάθε
χρόνο ξεπερνούν τη φαντασία. Με την ταυτόχρονη άνοδο του Άρη και της
Ορεστιάδας τη δεκαετία του ΄90 και αργότερα του Ηρακλή έσπασε το
μονοπώλιο του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού και το φινάλε της
κανονικής περιόδου είχε πάντα ξεχωριστή σημασία.
Τα πιθανά σενάρια επιβίωσης εμπλουτίζουν κάθε φορά την προκήρυξη με
δεκάδες δικλείδες ασφαλείας, προϋποθέσεις και όρους σε τέτοιο βαθμό που
λίγο πριν την έναρξη των πλέι άουτ να χρειάζονται ερμηνείες, μπόλικη
καχυποψία και παραιτήσεις για να γαρνίρουν ένα πρωτάθλημα που έτσι κι
αλλιώς είναι από μόνο του απρόβλεπτο και πολύ ανταγωνιστικό ακόμα και με
ομάδες που τις τελευταίες εβδομάδες επιβιώνουν με λύσεις ανάγκης.
Xθες είχαμε δύο δεδομένα. Τους ημιτελικούς ΠΑΟΚ – Παναθηναϊκός και
Ολυμπιακός – Φοίνικας αλλά και τα πανηγύρια των παικτών του Άρη που
τερμάτισε στην 9η θέση.
Θέλετε γιατί σώθηκε η ομάδα τους χωρίς την διαδικασία των πλέι άουτ;
Θέλετε γιατί οι παίκτες του Άρη έχουν ξεπεράσει εδώ και καιρό τα όρια
τους και λυτρώνονται με την ολοκλήρωση των υποχρεώσεων τους; Θέλετε
γιατί θα βλέπουν ως θεατές το πρωτάθλημα; Όπως και να έχει είναι απόλυτα
δικαιωμένοι για την προσπάθεια τους και σίγουρα ο σύλλογος χρωστάει
πολλά σε αυτή τη παρέα των αθλητών που άλλοι τους αποκαλούν
ευσυνείδητους και άλλοι κορόιδα. Η ιστορία θα δώσει την απάντηση.
Κι επειδή φινάλε χωρίς σενάρια δεν γίνεται, οι νίκες του Φοίνικα, του
Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ τίναξαν τη... μπάνκα στον αέρα. Για να πάρουμε
τα πράγματα με τη σειρά και να δούμε τους χαμένους και τους
κερδισμένους της κανονικής περιόδου.
Ο ΠΑΟΚ μπορεί να έκανε ένα... λεκέ στο φινάλε της κανονικής περιόδου
ύστερα από την ήττα υπέστη από τον Παναθηναϊκό αλλά για τον δικέφαλο
στην παρούσα φάση αυτό που μετράει δεν είναι ένα... λερωμένο μπλουζάκι
αλλά η κατάκτηση της πρώτης θέσης στην κανονική περίοδο για πρώτη φορά
στην ιστορία του συλλόγου και η αξιοποίηση του πλεονεκτήματος της έδρας
ως εργαλείο για να κατακτηθεί ο τίτλος.
Πρώτη θέση στην κανονική περίοδο έχουν πάρει μόνο ο Ολυμπιακός, ο
Παναθηναϊκός, ο Άρης, ο Ηρακλής και τώρα ο ΠΑΟΚ. Η Ορεστιάδα σε τριπλή
ισοβαθμία τη σεζόν 1997-98 τερμάτισε δεύτερη.
Το εντυπωσιακό είναι πως ο δικέφαλος κλείνει την κανονική περίοδο με
μόνο δύο ήττες κι αυτές εντός έδρας με 3-2 σετ δημιουργώντας μία
ξεχωριστή επίδοση. Πολλοί πιστεύουν πως ο ΠΑΟΚ «χαρίστηκε» στον
Παναθηναϊκό αλλά κάτι τέτοιο δεν είναι παρά μία καχύποπτη προσέγγιση
μεταξύ δύο ομάδων που έκαναν την υπέρβαση τους όχι την 22η αγωνιστική,
αλλά μετά από 22 αγωνιστικές.
Ο ΠΑΟΚ εξασφάλισε την πρώτη θέση για πρώτη φορά στην ιστορία του και
μάλιστα με πολύ κόπο κλείνοντας με επιτυχία την κανονική περίοδο. Εδώ
και 10 ημέρες ο ΠΑΟΚ κάνει μίνι προετοιμασία αποκλειστικά για τα πλέι
οφ. Τρεις ημέρες πριν τον πρώτο ημιτελικό βρίσκεται να αντιμετωπίζει τον
πεισμωμένο, φορμαρισμένο και απελευθερωμένο Παναθηναϊκό που μετά τη
νίκη επί του Ολυμπιακού στο Ρέντη έδειξε αποφασισμένος και έτοιμος για
να μπει στην 4αδα. Δεν είναι εύκολες καταστάσεις και η τελευταία αναπνοή
παίζει ρόλο τέτοιες ώρες.
Είναι εντυπωσιακό ότι ο δικέφαλος έπιασε τους 57 βαθμούς, 7
περισσότερους από τον Ολυμπιακό της σεζόν 2013-14 που πήρε την πρώτη
θέση στην κανονική περίοδο και 28 βαθμούς περισσότερους από την περσινή
πορεία του ΠΑΟΚ την κανονική περίοδο.
Αλλά και η πορεία του Ολυμπιακού στην κανονική περίοδο μπορεί να
κριθεί... επιτυχημένη παρότι η εικόνα που δόθηκε πριν λίγο καιρό ήταν
πολύ κακή. Εφέτος ο Ολυμπιακός μάζεψε 53 βαθμούς στην κανονική περίοδο
όταν πέρυσι είχε μόλις 52. Βέβαια εφέτος λογάριαζε χωρίς τον ΠΑΟΚ που
ξεπετάχτηκε από τον Γενάρη με την απόκτηση των Χιμένες, Ρανγκέλ, ενώ
δεξιά και με «stop» πετάγεται και ο Παναθηναϊκός. Ο Ολυμπιακός άλλαξε...
πανιά στο παρά... 5΄αλλά στη φουρτούνα των πλέι οφ θα δείξει τις
αντοχές του.
Σταθερή αξία ο Φοίνικας Σύρου. Για τρίτη φορά στην ιστορία του και
δεύτερη συνεχόμενη μπήκε στην 4αδα. Και τις δύο προηγούμενες φορές
αντιμετώπισε τον Ολυμπιακό στους ημιτελικούς. Το ίδιο θα γίνει και
εφέτος. Η διαφορά με τις προηγούμενες χρονιές που η ομάδα μπήκε πάλι στα
ημιτελικά είναι πως λίγο πολύ όλοι περίμεναν να μπει στα ημιτελικά, ενώ
εφέτος ξεκίνησε από χαμηλά και με εντυπωσιακό Β΄ γύρο μπήκε στα
ημιτελικά δικαιώνοντας τη διοίκηση του αλλά και τον Ράτκο Παβλίσεβιτς. Η
επιτυχία είναι μεγαλύτερη για τον Φοίνικα εάν αναλογιστεί κανείς ότι η
ομάδα έπαθε μεγάλο σοκ στο φάιναλ-4 του κυπέλλου με τον τραυματισμό του
Μιχαήλοβιτς. Ξεπέρασε ανώδυνα την απουσία του Σέρβου, έδειξε αντοχές,
αλλά και έδωσε μαθήματα αγωνιστικής συμπεριφοράς. Με οδηγούς τους
έμπειρους Ντόκιτς, Λάππα, Σμαραγδή αλλά και την παρέα των νέων παικτών
πήραν δύο «χρυσές» νίκες στην έδρα του Άρη και του Εθνικού και έφεραν τα
πάνω κάτω.
Όπως αποδείχτηκε, οι ομάδες που έκαναν νίκες εκτός έδρας στο έκαναν
και τη διαφορά στο εφετινό πρωτάθλημα και μία από αυτές ήταν και ο
Παναθηναϊκός. Οι πράσινοι πάλεψαν πολύ και απόψε στη Πυλαία,
εκμεταλεύτηκαν την χαλαρότητα του ΠΑΟΚ και πήραν νίκη με 3-2 σετ.
Πρόκειται για την πρώτη νίκη μετά από 5 χρόνια στην έδρα του ΠΑΟΚ. Για
τον Παναθηναϊκό, η είσοδος στην 4αδα έχει ουσιαστική και σημειολογική
σημασία. Ουσιαστική διότι ο Παναθηναϊκός μετά από τέσσερα χρόνια είναι
μέσα στις ομάδες που διεκδικούν τον τίτλο και σημειολογική διότι
φαίνεται να κλείνει μία εφιαλτική παρένθεση με αγώνες «χωρίς αύριο» και
αρνητικά αποτελέσματα που τον πήγαν και τον έφεραν πολλές φορές μέχρι
την Α2. Παρόλα αυτά κατάφερε να αντέξει τα ρίχτερ των πλέι άουτ και να
χτίζει ένα νέο μέλλον με τον φιλόδοξο για φανατικά «πράσινο» Δημήτρη
Ανδρεόπουλο. Ο Παναθηναϊκός εφέτος έφτασε στους 43 βαθμούς στην κανονική
περίοδο, 20 περισσότερους από την περσινή σεζόν.
Η Κηφισιά μπορεί να μένει με την πίκρα του αποκλεισμού από την πρώτη
4αδα, ειδικά μετά την αψεγάδιαστη εμφάνιση που έκανε στη Τούμπα και το
3-0 επί της ΜΕΝΤ αλλά ουσιαστικά έχασε μόνη της την πρόκριση. Σε 11
εκτός έδρας αγώνες πήρε μόλις 3 νίκες. Έκανε μία μεγάλη κοιλιά στους
εκτός έδρας αγώνες από την 4η έως την 22η αγωνιστική. Εκεί χάθηκε η
πρόκριση για την Κηφισιά και κυρίως στις εκτός έδρας ήττες με 3-2 σετ
από Άρη και Λαμία. Δεν είναι επίσης τυχαίο, πως η Κηφισιά πήρε εφέτος 41
βαθμούς, ενώ πέρυσι συγκέντρωσε 50 σπάζοντας όλα τα ρεκόρ κυρίως γιατί
κέρδιζε με άνεση εκτός έδρας. Παρόλα εάν η Κηφισιά πάρει την 5η θέση θα
είναι η δεύτερη καλύτερη όλων των εποχών στην Volleyleague μετά την 3η
της περσινής σεζόν.
Ο Εθνικός Αλεξανδρούπολης με μία πρώτη ματιά φαίνεται πως απέτυχε.
Από φιναλίστ του περυσινού πρωταθλήματος έπεσε στην 6η θέση της
κανονικής περιόδου με λιγότερους 8 βαθμούς σε σχέση με το περσινό
πρωτάθλημα. Στη πραγματικότητα, όμως, ο Εθνικός είναι πολλαπλά
κερδισμένος και η εφετινή του πορεία απόλυτα επιτυχημένη με δεδομένες
τις δυσκολίες που είχε να αντιμετωπίσει, τον έντονο ανταγωνισμό, σε
συνδυασμό με την αποδυνάμωση του ρόστερ για οικονομικούς λόγους.
Στα μέσα της σεζόν έφυγαν οι Τσουκ, Κίσιτς αλλά η ομάδα κέρδισε τον
Κασαμπαλή, στηρίχτηκε στα αδέλφια Δαλακούρα, ο Δαρίδης έχει τεράστια
βελτίωση, έκανε βαθιά και ριζική ανανέωση σε σχέση με την περσινή σεζόν
και άλλωστε πάλεψε την 4αδα μέχρι το τελευταίο σετ της κανονικής
περιόδου. Επί πλέον έφτασε μέχρι τον τελικό του Λιγκ Καπ και στα
προημιτελικά του Τσάλεντζ Καπ για πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου.
Στην 7η θέση βρίσκουμε τον Παμβοχαϊκό. Τις προηγούμενες χρονιές στη
μέση της σεζόν η ομάδα του Βραχατίου με μερικές διορθωτικές κινήσεις
έβρισκε το δρόμο της και στο φινάλε κέρδιζε τις εντυπώσεις. Εφέτος από
τον σχεδιασμό μέχρι και την εκτέλεση λόγω κακών επιλογών αλλά και
ατυχιών – όπως ο τραυματισμός του Ασπιώτη – τα πάντα πήγαν ανάποδα. Κι
όμως, ο Παμβοχαϊκός εφέτος συγκέντρωσε 49 βαθμούς, 6 βαθμούς
περισσότερους από την περσινή σεζόν που γλίτωσε την τελευταία στιγμή τα
πλέι άουτ αλλά στο τέλος τερμάτισε στην 5η θέση.
Η Ορεστιάδα μετά από επτά χρόνια επέστρεψε στην Volleyleague και
κατάφερε να εξασφαλίσει με άνεση την είσοδο της στην 8αδα που ήταν ο
μεγάλος στόχος της διοίκησης. Παράλληλα αποπληρώνονται χρέη από το
παρελθόν. Από εδώ και πέρα ότι καλύτερο κάνει η ακριτική ομάδα θα είναι
όφελος. Η αποψινή εμφάνιση στη Γλυφάδα με την ΑΕΚ σχολιάστηκε πάντως από
πολλούς και όπως αποδείχτηκε η Ορεστιάδα δεν ήθελε να είναι η ομάδα που
θα έδινε τη χαριστική βολή στην «Ένωση» αλλά και στη Λαμία όπου μέχρι
πέρυσι βρίσκονταν ο Κώστας Δεληκώστας.
Ο Άρης δε μπορεί να είναι ευχαριστημένος από την 9η θέση αλλά
τηρουμένων των αναλογιών και με δεδομένα τα προβλήματα η αποφυγή των
πλέι άουτ ισοδυναμεί με τίτλο τιμής. Μπορεί οι παίκτες να έχουν δίκαια
παράπονα αλλά η παραμονή του Άρη ίσως δώσει και λύση στα προβλήματα
τους. Και ο Άρης πήρε έναν βαθμό περισσότερο σε σχέση με την περσινή
σεζόν όπου βρέθηκε εντός των πλέι άουτ και σώθηκε μαζί με τον
Παναθηναϊκό.
Η ΜΕΝΤ εάν δεν είχε πάρει τους 13 βαθμούς στον Α΄ γύρο θα είχε
αποχαιρετήσει την κατηγορία. Σε όλο τον Β΄ γύρο πήρε μόλις 3 βαθμούς και
αυτούς μακριά από την έδρα της χάνοντας τη δύναμη της. Η αποχώρηση του
Σπύρου Γκολίτση και μέχρι να αναλάβει ο Σπύρος Φίνος και να μαζευτεί
πάλι η ομάδα, ήταν ένα καθοριστικό διάστημα που κόστισε στην ομάδα.
Ακόμα και στα πλέι άουτ η ΜΕΝΤ πρέπει να νικήσει στην έδρα της για να
μείνει στην κατηγορία.
Η Λαμία μπήκε σε μεγάλες περιπέτειες μετά τον πολύ κακό Α΄ γύρο όπου η
ομάδα ατύχησε με τους ξένους της και δεν έκανε νίκη. Στον Β΄ γύρο πήρε
15 βαθμούς και έκανε 5 νίκες μετριάζοντας τις απώλειες. Αν ληφθεί υπ΄
όψη πως η Λαμία πέρυσι είχε 29 βαθμούς φαίνεται η μεγάλη διαφορά. Αν
σωθεί η χρονιά θα είναι άθλος και στα χνάρια της περυσινής πορείας του
Παναθηναϊκού.
Η μεγάλη απογοήτευση της σεζόν είναι η ΑΕΚ. Θλιβερά γεγονότα,
εγκατάλειψη, διοικητικό και οικονομικό αδιέξοδο έχουν φέρει την ομάδα
στα πρόθυρα διάλυσης και υποβιβασμού. Σε σχέση με την περσινή σεζόν η
διαφορά στη συγκομιδή είναι 27 ολόκληροι βαθμοί. Η ομάδα στέκεται επειδή
ορισμένοι αθλητές το παλεύουν ακόμα και κρατούν ψηλά τη φανέλα με τον
δικέφαλο. Η νίκη επί της Ορεστιάδας δεν σημαίνει σωτηρία, αλλά δείγμα
επιβίωσης, παράταση ζωής και ελπίδας σε ένα απρόβλεπτο πρωτάθλημα που
όλα είναι πιθανά.