Το ποδόσφαιρο της καρδιάς!!

H Εθνική ξεκίνησε το παιχνίδι με πολύ πιο επιθετικό τρόπο από ό,τι στα δύο προηγούμενα. Γράφει ο Χρίστος Χαραλαμπόπουλος.

Και με τελείως διαφορετική αριστερή πλευρά, με τον Τζαβέλλα που στο τέταρτο λεπτό έδιωξε έναν μεγάλο κίνδυνο σε συνεργασία με τον Παπασταθόπουλο.

Το γεγονός ότι μέσα στο πρώτο δεκάλεπτο βρεθήκαμε περισσότερες φορές από τους Ρώσους στην περιοχή τους και επίσης τα τρία κόρνερ που είχαμε κερδίσει στο τέταρτο, έδειχναν ότι θα κυνηγούσαμε το γκολ. Αυτό σήμαινε πως το παιχνίδι θα έμενε ανοικτό, με επικίνδυνους τους Ρώσους στις γρήγορες αντεπιθέσεις, τουλάχιστον μέχρι να σκοράρουμε πρώτοι. Αυτό ήταν το στοίχημα του Σάντος.

Να σκοράρει πρώτος, να κλειστεί και να αναγκάσει τους Ρώσους να βγουν μπροστά, αφήνοντας μεγάλους χώρους πίσω. Ρίσκο, γιατί είναι ταχύτεροι, έχουν δυνάμεις να τρέξουν περισσότερη ώρα, αλλά όσο αργούσαμε να σκοράρουμε, θα κουραζόματαν και οι Ρώσοι θα έπαιρναν και την κατοχή. Κάτι τέτοιο, με αυτούς τους αντιπάλους θα έκανε φανερές τις αδυναμίες μας στη μεσαία γραμμή. Πολύ αργή προώθηση του παιχνιδιου προς την επίθεση, οι Τοροσίδης – Τζαβέλλας ήξεραν ότι προώθηση σημαίνει υποχρεωτικά γρήγορη επιστροφή και δεν το τολμούσαν συχνά, απομόνωση του Γκέκα και αυτό ήταν που είχε εκνευρίσει τον Σάντος. Μέχρι που ήρθε το γκολ του Καραγκούνη, που έγινε σαν το έξτρα κανονάκι σε βιντεοπαιχνίδι. Ενα γκολ που έμοιαζε διπλό, κυρίως λόγω της στιγμής που σημειώθηκε αφού στερούσε από τους Ρώσους την ευκαιρία άμεσης αντίδρασης. Από το ημίχρονο και μετά, τα ερωτήματα ήταν δύο.

Αν θα αντέχαμε από φυσική κατάσταση και αν θα στερούσαμε από τους Ρώσους τη δυνατότητα να ανοίγουν διαδρόμους. Η επιλογή του Παβλιουτσένκο στη ρωσική επίθεση για το δεύτερο ημίχρονο, έδειχνε και την πρόθεση των Ρώσων, για το πού σκόπευαν να μεταφέρουν την πίεση. Φυσικά, δεν προξένησε έκπληξη ότι οι Ρώσοι με την κατοχή μπάλας θα πίεζαν ασφυκτικά. Η προσοχή και η συγκέντρωση για σίγουρο παιχνίδι θα μπορούσε να αποδώσει ακόμη περισσότερο αν μπορούσαμε να κρατήσουμε και να κυκλοφορήσουμε την μπάλα, τουλάχιστον τον μισό χρόνο από όσο οι Ρώσοι. Ο Σάντος με τις αλλαγές προσπάθησε να βοηθήσει στην καλύτερη αντιμετώπιση της ρώσικης πίεσης και αν... αν εκείνο το ρημάδι το σουτ του Τζαβέλλα στο φάουλ μας είχε κάνει τη χάρη, το ρολόι θα γινόταν βάρος για τους Ρώσους. Η είσοδος και δεύτερου φορ για τους Ρώσους ήταν μία κίνηση σαν «όλα τα χαρτιά στο τραπέζι».

Από το 75' και μετά, όλοι στο σπίτι σπρώχναμε τους δείχτες του ρολογιού. Τελευταία αλλαγή, η λογική. Νίνης για κράτημα μπάλας. Μικρό έμφραγμα με την κεφαλιά Τζαγκόεφ να περνά μόλις άουτ στο 84' και από εκεί και μετά, κρατάμε την ανάσα μας. Και ευτυχώς βοήθησε και ο Σηφάκης, έτσι ώστε 12 παρά είκοσι να επιστρέψουμε στη ζωή.
ΠΗΓΗ: Sportday

Και Πεδουλάκης στη λίστα!!

Η... ονοματολογία για τον πάγκο του Ολυμπιακού συνεχίζεται και μετά τον Παναθηναϊκό, ο Αργύρης Πεδουλάκης έχει προταθεί στους πρωταθλητές Ευρώπης.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Ελληνας κόουτς προτάθηκε στη διοίκηση των πρωταθλητών Ευρώπης, που εξετάζει προσεκτικά όλες τις περιπτώσεις και δεν θα αργήσει η στιγμή της απόφασης για τον διάδοχο του Ντούσαν Ιβκοβιτς.
Ο Πεδουλάκης είχε ακουστεί τις προηγούμενες ημέρες και για τον Παναθηναϊκό, αλλά φαίνεται πως οι Κυπελλούχοι Ελλάδας δεν ασχολήθηκαν ιδιαίτερα με την περίπτωση του. Γι αυτό και ο έμπειρος Ελληνας προπονητής προτάθηκε στον Ολυμπιακό, που μεγάλωσε ακόμα περισσότερο τη λίστα με τους ενδιαφερόμενους να αναλάβουν την ομάδα.
Οι Πειραιώτες δεν απορρίπτουν την λογική της συνεργασίας με Ελληνα προπονητή, γι' αυτό και έχουν ακουστεί πολλά ονόματα. Ομως όλα θα τελειώσουν όταν πάρουν την τελική απόφαση οι αδελφοί Αγγελόπουλοι.
Πηγή: Gazzetta.gr

"Κλεισμένος ο Ρουίς"

Σύμφωνα με τους Αργεντίνους, ο Ολυμπιακός βρίσκεται πολύ κοντά στην απόκτηση του Ρουίς καθώς απομένουν οι λεπτομέρειες.

Μια ανάσα από την απόκτηση του Άλαν Ρουϊς φαίνεται πώς απέχει ο Ολυμπιακός. Σύμφωνα με αναφορές των ΜΜΕ της Αργεντινής, οι «ερυθρόλευκοι» φέρονται να έχουν συμφωνήσει με τον 19χρονο επιτελικό μέσο της Χιμνάσια Λα Πλάτα και ότι το μόνο που απομένει, ώστε να ολοκληρωθεί η μεταγραφή είναι  να διευθετηθούν ορισμένες λεπτομέρειες.
Συγκεκριμένα, η ιστοσελίδα «diariohoy.net», αναφέρει χαρακτηριστικά ότι οι ιθύνοντες του πειραϊκού συλλόγου έχουν καταθέσει πρόταση ύψους 900.000 ευρώ για το 60% των δικαιωμάτων του νεαρού μεσοεπιθετικού, ποσό το οποίο είναι αρκετό για να τον δεσμεύσει για τα επόμενα πέντε χρόνια.
Επίσης, στο κείμενο τονίζεται χαρακτηριστικά ότι απαραίτητη προϋπόθεση να ολοκληρωθεί η συμφωνία είναι να ρυθμιστούν ορισμένες λεπτομέρειες, ώστε ο Ρουϊς να κρατήσει ένα ποσοστό της τάξεως του 15% δικό του, καθώς δεν είναι διατεθειμένος να το αφήσει.

πηγή: sportdog.gr   

Επέβαλλε τον νόμο της στον Όμιλο 3Χ3!!

Μετά την κλήρωση των Ομίλων του Euro 2012, ο δεύτερος είχε τον μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας για πρόκριση στην επόμενη φάση. Ακόμα και έτσι η Γερμανία πέτυχε το 3Χ3 και προκρίθηκε πανηγυρικά στους «8» της Ευρώπης.

Είναι η μοναδική ομάδα στην διοργάνωση που το καταφέρνει και όσοι την έχριζαν φαβορί πριν τους αγώνες δικαιώνονται πανηγυρικά. Η ποιότητα των παικτών της , ο τρόπος παιχνιδιού, οι αυτοματισμοί που εφαρμόζουν, το συνεχές τρέξιμο, το passing game, είναι εφιάλτης για κάθε ομάδα που την βρίσκει απέναντί της.
Και στο EURO2012 κάνε κατάθεση €50 και παίξε με €100, με τον κωδικό EL100
Το παιχνίδι της είναι σαν ένα ποτάμι που παρασύρει τα πάντα και δεν αφήνει σοβαρά περιθώρια αντίδρασης. Η ψυχραιμία των παικτών, η ομαδική λειτουργία τους, η εμπειρία του καθενός ξεχωριστά, οι παραστάσεις τους από τα κορυφαία πρωταθλήματα που αγωνίζονται και τις διοργανώσεις, οι προσωπικότητες, που αναδεικνύονται μέσα από μία σχετικά νεανική ενδεκάδα, είναι τα πλεονεκτήματα τους πάνω στα οποία βασίζεται ο προπονητής για να παρουσιάσει μία πολύ δυνατή ομάδα.

• Διάταξη 4-2-3-1
• Μεγάλο πλάτος στο γήπεδο σε κάθε αρχή της επίθεσης και μικρό βάθος μεταξύ άμυνας και επίθεσης. Ο λόγος που γίνεται αυτό είναι για να εκμεταλλευτούν την ταχύτητα των παικτών να βγούνε μπροστά με γρήγορη κάθετη πάσα αλλά και να πιέσουν άμεσα για να κερδίσουν την κατοχή σε περίπτωση που ο αντίπαλος θελήσει να επιτεθεί.
• Συνεχής κίνηση των παικτών με πρώτους τους αμυντικούς μέσους.
• Passing game για να κρατάνε τον ρυθμό του παιχνιδιού και να έχουν την μπάλα στα πόδια τους.
• 

  Οι κινήσεις των παικτών της Γερμανίας απέναντι σε οργανωμένη άμυνα. Ο Γκόμεζ (9) τραβιέται έξω από την περιοχή, δίνει πάσα στον Οζίλ (8), ο Ποντόλσκι κάνει κάθετη κίνηση μέσα στην περιοχή και δέχεται την μπάλα. Εκεί έχει δύο επιλογές: 1) να τελειώσει μόνος του την φάση 2) να πασάρει στον Μίλνερ (13) που μπαίνει από τα πλάγια στην περιοχή. (Με κόκκινο η πορεία της μπάλας)
  Πολλές γρήγορες κοντινές πάσες για να εξαντλήσουν τον αντίπαλο με τρέξιμο έντασης.
• Πλάγιοι αμυντικοί που ανεβαίνουν σε κάθε επίθεση.
• Οι δύο πλάγιοι του κέντρου , με βάση την κίνηση του Οζίλ , συγκλίνουν στον άξονα και παίζουν ως εσωτερικοί μέσοι. Με την κίνησή τους πιέζουν το κεντρικό αμυντικό δίδυμο, μαζεύουν πολλούς παίκτες στο ημικύκλιο της περιοχής και έτσι δημιουργούν χώρους στα πλάγια της άμυνας.
• Ο Οζίλ παίζει ως play maker της ομάδας και κινείται σε όλο το πλάτος της επίθεσης. Παίρνει μπάλα στον χώρο ανάμεσα στο κέντρο και την περιοχή, από τους δύο αμυντικούς χαφ και έχει τέσσερις επιλογές επίθεσης ( σέντερ φορ- κάθετη πάσα- πλάγια πάσα- ατομική προσπάθεια).
• Είναι ο κρίκος που συνδέει την ομάδα και ταυτόχρονα απειλή για τον τερματοφύλακα γιατί πάντα προσπαθεί να παίζει με μέτωπο στην εστία. Τελείωσε το παιχνίδι έχοντας καλύψει 10.465 μέτρα, με μία ασίστ, 77 πάσες με 88% επιτυχία.
• Η λειτουργία της Γερμανίας στον κέντρο οφείλεται στην δουλειά των δύο αμυντικών χαφ. Ο Σβαϊστάιγκερ με τον Κεντίρα είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της ομάδας. Καλύπτουν την άμυνα, προωθούν το παιχνίδι, πατάνε σε όλο το γήπεδο, πιέζουν για να δυσκολέψουν την κυκλοφορία της μπάλας, πασάρουν σωστά, κερδίζουν όλες σχεδόν τις προσωπικές μονομαχίες. Είναι ένα δίδυμο που επιβάλλει τον τρόπο λειτουργίας στην ομάδα. Ειδικά ο πρώτος τελείωσε το παιχνίδι με 12.194 μέτρα , 104 πάσες με 91% επιτυχία, 2 σουτ.
• 

  Που κινήθηκε ο Σβαϊστάιγκερ
  Στην άμυνα εφαρμόζεται ζώνη έξω από την περιοχή με μαρκάρισμα στην μπάλα.
• Ο ρυθμός του παιχνιδιού αυξομειωνόταν ανάλογα με τις απαιτήσεις των Γερμανών στην διάρκεια του παιχνιδιού. Πάγωμα του ρυθμού όταν δεν ήθελαν να πιέσουν την άμυνα με καλή κυκλοφορία μπάλας, γρήγορο ρυθμό όταν ανέβαινε όλη η ομάδα από το κέντρο και μπροστά με μία πάσα ή συνεργασία «1-2».
• Ο σέντερ φορ ξεκινάει μόνος στην επίθεση και είναι στόχος για τις πάσες των συμπαικτών του.
• Με τις κινήσεις των πλάγιων και των αμυντικών χαφ ο σέντερ φόρ κάνει κίνηση έξω από την περιοχή για να παρασύρει την άμυνα και να ανοίξει χώρους. Είναι ένα τρικ που το χρησιμοποιούν πολύ και προσπαθούν να σπάσουν την άμυνα με μία κάθετη πάσα.

Η γερμανική ομάδα παίζει ένα σύγχρονο και ελκυστικό ποδόσφαιρο, έχει μεγάλη επιθετικότητα στο παιχνίδι της και έχει ορθολογικές λύσεις σε κάθε πρόβλημα μέσα στο παιχνίδι.

Oι Δανοί δέχονται το πρώτο τέρμα από το λάθος του παίκτη που έπρεπε να κλείσει μέσα στην περιοχή και όχι να στέκεται μπροστά στην γραμμή του πλαγίου άουτ. Έδωσε την δυνατότητα στον Μίλερ να παίξει με πλάτη τον αμυντικό και να περάσει την μπάλα στην μικρή στην περιοχή

Η μέτρια Δανία
Για την Δανία η ήττα ήταν και επιστροφή σπίτι. Μπήκε να παίξει το πιο σημαντικό παιχνίδι της αλλά έλειπαν πολλά που θα την καθιστούσαν ανταγωνιστική.
Λίγο πάθος, περιορισμένη ποιότητα παικτών, έλλειψη επιθετικής λειτουργίας γενικά μία μέτρια ομάδα. Κόντρα σ’ ένα τόσο δύσκολο αντίπαλο θα έπρεπε να επιστρατεύσει τα αποθέματα αντοχής και πίστης για να τα καταφέρει. Το γεγονός ότι έτρεξαν λιγότερο , έστω κάποια μέτρα 105.459 με 106.860 σε όλο το παιχνίδι , δείχνει ποια ήταν η διάθεση και οι δυνατότητες για να κυνηγήσει το αποτέλεσμα.

• Διάταξη 4-2-3-1.
• Αμυντικογενής προσέγγιση του παιχνιδιού.
• Κοντινές αποστάσεις γραμμών.
• Μικρό πλάτος στο γήπεδο.
• Υπερφόρτωση του άξονα για να δυσκολέψουν την κυκλοφορία της μπάλας.
• Άμυνα ζώνης στον χώρο που μετατρέπονταν σε man to man όταν παίκτης έμπαινε στην περιοχή.
• Επίθεση ένα σέντερ φορ ο οποίος έπαιζε ως target man
• Πολλές μακρινές μπαλιές προς την επίθεση με λίγη κυκλοφορία μπάλας.

Οι Δανοί δε μπορούσαν να ήταν σε καμία περίπτωση ομάδα που θα στερούσε την πρόκριση στους Γερμανούς. Ήταν μέτριοι ως κακοί , ειδικά στο επιθετικό κομμάτι, μονότονοι στην ανάπτυξη και τα λίγα πετυχημένα ανεβάσματα των πλάγιων αμυντικών στην καλύτερη περίπτωση γινόταν κερδισμένα κόρνερ.

Τα στατιστικά του αγώνα

Υ.Γ Αυτό ήταν το τελευταίο παιχνίδι της Γερμανίας πριν την αναμέτρηση με την Εθνική ομάδα. Όσα είδαμε για το παιχνίδι τους είναι μια καλοκουρδισμένη και ρυθμισμένη ποδοσφαιρική μηχανή. Οι πιθανότητες επιτυχίας απέναντί τους είναι γενικά λίγες. Αυτοί έχουν το κακό να μην υποτιμούν κανέναν που θέλουν να τον κερδίσουν. Όπως και να ‘χει κανένας δεν είναι ανίκητος και σίγουρα τις δυσλειτουργίες που μπορούν οι παίκτες μας να δημιουργήσουν ή να εκμεταλλευτούν θα τις βρει ο προπονητής και θα τις επιδιώξει. Το έχει κάνει αυτή η ομάδα μπορεί να το ξανακάνει.
Ο Οζίλ αν θέλει μπορεί να πάρει τηλέφωνο τον Ζιντάν να τον ρωτήσει.



πηγή: overlap.gr

Το ...ποδοσφαιρικό ελληνικό "αντάρτικο"!!

Όλα τα πράγματα στη ζωή έχουν μια εξήγηση. Για το απίστευτο αποτέλεσμα της Εθνικής κόντρα στην Ρωσία, η απάντηση είναι απλή.  Γράφει ο Αντώνης Κατσαρός.

Δεν επιλέχθηκε από τον προπονητή παιχνίδι πρωτοβουλίας όπως συνέβη στους δύο προηγούμενους αγώνες κόντρα σε Πολωνία και Τσεχία, με το σκεπτικό σε εκείνες τις περιπτώσεις ότι οι αντίπαλοί μας δεν ήταν καλύτεροι από εμάς. Αποσύρθηκε επίσης η εμμονή στο 4-3-3, με το δίδυμο των Κατσουράνη – Μανιάτη στην αμυντική δουλειά των χαφ να παρέχει περισσότερα μέτρα ελευθερίας στον γεννημένο all around παίκτη Γιώργο Καραγκούνη, επιβεβαιώνοντας πως οι ομάδες που κοουτσάρει ο Σάντος αποδίδουν πάντοτε καλύτερα στο 4-2-3-1.
Ο Σιφάκης, που σταμάτησε τα περισσότερα σουτ που έχουν γίνει προς την ευθεία της Εθνικής από μεγάλη απόσταση, ο Σαμαράς, στο καλύτερό του παιχνίδι με τη φανέλα της «γαλανόλευκης», ο Τζαβέλλας, που ισχυροποίησε όσο ποτέ (περισσότερο κι από το 2004!) την αριστερή πτέρυγα της Εθνικής, οι Χολέμπας και Μάκος που «έσφιξαν» τις τρεις γραμμές και βραχυκύκλωσαν τους Ρώσους, ο Κυριάκος Παπαδόπουλος, με «πατήματα» που δείχνουν φτασμένο, μεγάλο, ευρωπαίο παίχτη και εν πάση περιπτώσει όλοι όσοι «πέθαναν» στο γήπεδο σε αυτό το ματς, σφράγισαν την ταυτότητα μιας ομάδας η οποία βασίζεται –πριν απ’όλα– στην καρδιά, στον τσαμπουκά και στην αυτοπεποίθηση που γεννά η πίστη τους.
Κόντρα στη Γερμανία, του συνετού «υπηρέτη» της λογικής Γιοακίμ Λεβ, η υπερανάλυση των συστημάτων προφανώς και είναι χρήσιμη και ασφαλώς πρέπει να γίνει από το τεχνικό επιτελείο της Εθνικής, όμως οι Γερμανοί δε μας φοβούνται για το σύστημά μας. Στο βαθμό που θεωρούν ότι υπάρχει ενδεχόμενο να τους κάνουμε «ζημιά», η επιφυλακτικότητά τους δεν μπορεί να βασίζεται σε τίποτε αλλο εκτός από την ώθηση που απέκτησε πλέον η Εθνική ομάδα. Γιατί την τελευταία φορά που έμπαινε στο γήπεδο με τέτοια ορμή, κατέκτησε το τουρνουά.
Η Ελλάδα που επιτέλους υιοθέτησε τις λογικές του Σάντος με καλή άμυνα και μεγάλη αυτοσυγκέντρωση και ποδοσφαιριστές στο ρόστερ με περίσσια ποιότητα για τα ελληνικά δεδομένα, στο βράδι που της πάνε όλα καλά, κερδίζει οποιονδήποτε.
Η στατιστική που «λέει» πως μόνο δύο ομάδες στην ιστορία τους θεσμού (Γαλλία 1984, Ισπανία 2008) από τις οκτώ που έκαναν τρεις νίκες στους ομίλους, κατάφεραν στο τέλος να σηκώσουν το τρόπαιο, μπορεί να ανησυχεί τους Γερμανούς, όμως σε αυτά τα τουρνουά των λίγων ημερών, με τους πολύ συγκεκριμένους και γνωστούς αντιπάλους, όλα γίνονται, και τα καλά και τα κακά. Συγκρίνοντας τα ονόματα των δυο εντεκάδων στο ιστορικό (για μας) παιχνίδι της ερχόμενης Παρασκευής, θα αδικήσουμε τους Έλληνες.
Όσο και αν θα μας άρεσε να πούμε ότι ο αντίστοιχος Καραγκούνης της Γερμανίας, ο Εζιλ είναι χειρότερος από τον «τυπάρα», οι παραστάσεις του Γερμανού σε συλλογικό επίπεδο είναι δραματικά υπέρ του. Ας μην μπούμε λοιπόν στην κουβέντα για κανέναν από τους Νοϊερ, Λαμ, Γκόμες, Μίλερ, Ποντόλσκι και Σβαϊνσταϊγκερ, αλλά να μείνουμε στο έδαφος σκεπτόμενοι πως έχουμε δημιουργήσει το καλύτερο «αντάρτικο» του ποδοσφαίρου στην Ευρώπη. Οκτώ χρόνια τώρα. Σε αυτή την Ευρώπη, την ποδοσφαιρική, έχει νόημα και φέρνει αποτελέσματα. Στην υπόλοιπη, των αγορών, είναι ασήμαντο. Στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο η τελευταία νίκη της Ελλάδας, κόντρα στη Ρωσία οριοθέτησε την αγωνιστική αξία της «μετοχής» μας. Γι αυτό και έχουμε δικαίωμα να περιμένουμε τα πάντα την Παρασκευή.
Πηγή: pamesports.gr

Θα το μουρλάνουν το παιδάκι...!!

Μισό πρωτάθλημα πρόλαβε κι έπαιξε ο Σταφυλίδης στον ΠΑΟΚ κι άρχισαν ήδη τα όργανα για το κασέ του σε περίπτωση μεταγραφής στο εξωτερικό. Καθίστε, ρε παιδιά, πρώτα να καθιερωθεί το παλικαράκι...

Με 16 ματς στο πρωτάθλημα κι άλλα 3 στο Europa League, πώς μπορεί να δικαιολογηθεί ότι ο ΠΑΟΚ φέρεται να αξιώνει ...3 εκ. ευρώ για να πουλήσει τον 19χρονο αριστερό μπακ; Είναι δυνατόν να έχει πει ο Βρύζας τέτοιο πράγμα; Από πολλές απόψεις κιόλας.
Πρώτα απ΄ όλα, ο Βρύζας είναι άνθρωπος του ποδοσφαίρου και αποκλείεται να κόψει το δρόμο σε έναν εξελίξιμο ποδοσφαιριστή όπως είναι ο Σταφυλίδης, εφόσον έρθει κάποια ενδιαφέρουσα πρόταση από το εξωτερικό.
Από εκεί και πέρα, σε τέτοιες εποχές δεν είναι δυνατόν να ζητάς 3 εκ. ευρώ για έναν αριστερό μπακ, ό,τι προοπτικές κι αν δείχνει πως έχει. Κι ας έχει υπογράψει πρόσφατα συμβόλαιο μέχρι το 2016...
Το λογικό, βέβαια, είναι πως ο ΠΑΟΚ θα προσπαθήσει να κερδίσει τον παίκτη Σταφυλίδη, με προοπτική να προσφέρει πρώτα στον ίδιο τον Δικέφαλο και μετά, όταν έρθει η ώρα και μια πραγματικά καλή πρόταση, να του ανοίξει το δρόμο και να βάλει κάποια καλά χρήματα στα ταμεία του.
Από εκεί και πέρα, τα περί προτάσεων από τη Γερμανία ή τη Γαλλία (κυκλοφόρησε φήμη περί διερευνητικής κρούσης από την Εβιάν) και τα περί απαιτήσεων που ξεπερνούν τα 3 εκ. ευρώ από πλευράς ΠΑΟΚ, μόνο κακό μπορεί να κάνουν στον ταλαντούχο πιτσιρικά. Έτσι όπως πάνε, θα το τρελάνουν το παλικάρι, ακόμα δεν έπαιξε καλά καλά...

πηγή: sportdog.gr  

Ο αντί-Ομπράντοβιτς και ο ''Σόφο''!

Την τελευταία φορά είχαμε ασχοληθεί με τον Ολυμπιακό. Με το πώς μπορεί να είναι την επόμενη σεζόν. Γράφει ο Τόλης Κοτζιάς.

Βεβαίως από τότε έχουν διαφοροποιηθεί τα δεδομένα με την φυγή του Ντούσαν Ίβκοβιτς και μπορεί να διαφοροποιηθούν κι άλλο, αν υπογράψει στους Νικς ο Γιώργος Πρίντεζης, κάτι, που συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες.
Εν πάσει περιπτώσει, τώρα ζητούμενο μας είναι ο Παναθηναϊκός, ο οποίος αυτός και αν μπαίνει σε νέα εποχή. Πώς όχι άλλωστε από την στιγμή, που έφυγε, θα λέγαμε το... έτερον ήμισυ του, ο κολοσσός Ζέλικο Ομπράντοβιτς, μετά από 13 χρόνια κοινής ένδοξης πορείας. Είναι κενό, που δεν καλύπτεται όχι μόνο λόγω της αξίας του προπονητή, αλλά και εξαιτίας του μεγάλου διαστήματος, που ήταν μαζί οι δύο πλευρές: με το γνωστό πετυχημένο αποτέλεσμα των 5 ευρωπαϊκών, των 11 πρωταθλημάτων και των 7 Κυπέλλων.
Καλώς, όμως, η ζωή συνεχίζεται και ο Παναθηναϊκός είναι υποχρεωμένος να κοιτάζει την επόμενη μέρα με την απαραίτητη σημείωση ότι Παναθηναϊκός υπήρχε και παραυπήρχε και πριν από τον Ζοτς. Εννοείται πως με τον Σέρβο προπονητή οι «πράσινοι» έζησαν μεγαλεία, που κανείς δεν ξέρει αν θα ξαναζήσουν. Στο άμεσο μέλλον τουλάχιστον.
Το πρώτο θέμα για τους «πράσινους» είναι δίχως άλλο αυτό του προπονητή, εκεί, όπου οι δυσκολίες είναι αντικειμενικές, αφού στην αγορά δεν υπάρχουν μεγάλα ονόματα, ικανά να απαλύνουν κάπως τον πόνο των Παναθηναϊκών για την αποχώρηση του Ομπράντοβιτς. Δεν λέμε ότι δεν υπάρχουν καλοί προπονητές. Χρειάζεται βλέπετε και το μεγάλο όνομα, γιατί το θέμα είναι και επικοινωνιακό. Μεγάλο όνομα είναι ο Ετόρε Μεσίνα, αλλά πάει στην ΤΣΣΚΑ. Μεγάλο όνομα είναι ο Ντούσαν Ίβκοβιτς, αναφέρθηκε, όμως, πως θα συνεχίσει μόνο στην εθνική Σερβίας και άλλωστε δεν θα πήγαινε ποτέ ή σχεδόν ποτέ στον Παναθηναϊκό, ειδικά αμέσως μετά τον θρίαμβο, που κατέγραψε με τον Ολυμπιακό. Κάπου εδώ σταματάνε τα μεγάλα ονόματα. Καλό όνομα είναι και ο Πιανιτζιάνι, αλλά το σημαντικότερο στην περίπτωση του Ιταλού, αυτό, που μετράει, που έχει ουσία, είναι ότι έχει δείξει εξαιρετικά προπονητικά στοιχεία στην Σιένα. Άλλο, βέβαια, η Σιένα, όπου είναι από τα...εφηβικά του χρόνια, και άλλο ο Παναθηναϊκός. Γενικώς βέβαια κάθε προπονητής θα μπαίνει σε σύγκριση με τον Ομπράντοβιτς και αυτό θα είναι άδικο από κάθε πλευρά.
Ποιον θα πάρει ο Παναθηναϊκός πραγματικά περιμένουμε να το μάθουμε με ανυπομονησία, αλλά από κει και πέρα υπάρχει ένα ακόμη σημαντικό ζήτημα: αυτό, που έχει να κάνει με τους Καϊμακόγλου, Περπέρογλου και Βουγιούκα. Είναι τρεις διεθνείς Έλληνες στη καλύτερή τους ηλικία, τρεις παίκτες, των οποίων τα συμβόλαια έχουν λήξει. Έλληνες ποιοτικοί διαθέσιμοι παίκτες ελάχιστοι υπάρχουν και με αυτό το δεδομένο γίνεται κατανοητό πώς ο Παναθηναϊκός πρέπει να κρατήσει τους τρεις προαναφερθέντες: για να συνεχίσει να έχει τρία δυνατά όπλα στις τάξεις του και παράλληλα να διατηρήσει μεγάλο μέρος της συνοχής, που επί χρόνια ολόκληρα τον είχε στην κορυφή.
Αμ τον Μάικ Μπατίστ που τον βάζετε; Στα 35 του είναι, δεν παύει, όμως, να πατάει πολύ γερά στα πόδια του και άλλωστε στη νέα περίοδο του Παναθηναϊκού χρειάζονται η εμπειρία και η κλάση του Αμερικάνου. Ο Μπατίστ περιμένει να δει τι θα γίνει με το νέο προπονητή, αλλά βεβαίως υπάρχει και το οικονομικό στην μέση. Τα χρήματα, που έπαιρνε, είναι άγνωστο ή μάλλον είναι αμφίβολο να μπορεί να τα πάρει φέτος από τους «πράσινους». Για τον Γιασικεβίτσιους και τον Τσαρτσαρή δεν βάζουμε πολύ μεγάλο προβληματισμό για διάφορους λόγους. Ένας από αυτούς έχει να κάνει με την πεποίθησή μας πως αν θέλει να τους κρατήσει ο Παναθηναϊκός, μπορεί να το κάνει.
Εκείνον, που θα ήθελαν σίγουρα οι Κυπελλούχοι Ελλάδας να κρατήσουν, αλλά δεν μοιάζει καθόλου μα καθόλου εύκολο, είναι ο Νικ Καλάθης. Έμπειρος πλέον είναι μετά από τρία χρόνια στο ΟΑΚΑ, Έλληνας είναι, πολύ ποιοτικός επίσης, παράλληλα, όμως, έχει και μεγάλο κασέ. Έχει και το μυαλό του στο ΝΒΑ.
Ο κορμός, λοιπόν, που είχε ο Παναθηναϊκός επί χρόνια ολόκληρα δεν είναι σίγουρο ότι θα διατηρηθεί αν και προσωπική μας εκτίμηση είναι ότι εκτός των άλλων 100% θα παραμείνουν δύο από τους Καϊμακόγλου, Περπέρογλου, Βουγιούκα. Ίσως οι δύο πρώτοι.
Στον αντίποδα, εννοείται πως θα γίνουν μεταγραφές με τον Μάικ Μπράμο να φαίνεται πως θα είναι η πρώτη. Είναι ένας παίκτης, που προσόντα έχει, και σε σύντομο διάστημα είναι σε θέση να...πλησιάσει αγωνιστικά τον Περπέρογλου. Ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης είναι ένα ακόμη «όνομα», που ακούγεται έντονα. Κάποιοι μάλιστα υποστηρίζουν ότι έχει κλείσει κιόλας. Οι φήμες ανακατεύουν στις επιδιώξεις του Παναθηναϊκού και τους Βασιλόπουλο, Σλούκα, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι, που λένε ότι θα γίνει κίνηση για τον και πάλι πρωταθλητή Ιταλίας, Νίκο Ζήση.
Κατά το ρεπορτάζ των Ιταλών συναδέλφων, ο Γιάννης Μπουρούσης δεν θα συνεχίσει στο Μιλάνο. Λέτε;Όπως και να έχει, πρόκειται για το πιο δύσκολο καλοκαίρι του Παναθηναϊκού εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Συνάμα, όμως, το χαμόγελο διατηρείται ακόμη στα χείλη των φίλων της ομάδας, από την στιγμή, που στο τιμόνι αυτής παρέμεινε η οικογένεια Γιαννακόπουλου. Σε ένα άθλημα, που δεν έχει κέρδος, δεν έχει έσοδα, είναι ΜΕΓΑΛΗ ΥΠΟΘΕΣΗ, να παραμένουν ισχυρά οικονομικά άνθρωποι. Και για τους Γιαννακόπουλους και την τεράστια προσφορά τους στον Παναθηναϊκό, μάλλον τα λόγια περιττεύουν. Τα όσα έχουν δώσει στο «τριφύλλι», θέλουν πάρα πολύ χρόνο για να καταμετρηθούν. Αυτό είναι το αντίβαρο για τους Παναθηναϊκούς και την στεναχώρια τους για την αποχώρηση του Ομπράντοβιτς. Αντίβαρο πολύ μεγάλο, που είναι δύσκολο να προσπερασθεί.
Πηγή: superbasket.gr

Το όνειρο και η πραγματικότητα!!

Τα σημάδια αρχίζουν να δείχνουν 2004. Με τέσσερις βαθμούς περάσαμε και τότε στους "8", με τους ίδιους και τώρα. Γράφει ο Νίκος Κατσαρός.

Το παιχνίδι της Ρωσίας μάς είχε χαρίσει την πρόκριση τότε, το ίδιο και τώρα. Μόνο που το 2004 είχαμε χάσει από τους Ρώσους, ενώ τώρα τους κερδίσαμε.
Ακόμη και το αγαπημένο μας σκορ, το 1-0, είναι αυτό που έκρινε και το προχθεσινό κρίσιμο ματς. Δικαιολογημένα, λοιπόν, αρχίσαμε να αναρωτιόμαστε... «λες;». Εκανα, λοιπόν, την ερώτηση στον Σάντος και πήρα την απάντηση που θα έδινε ένας σοβαρός, μετρημένος αλλά και προσγειωμένος στην ποδοσφαιρική πραγματικότητα προπονητής.
«Σε ένα παιχνίδι που είναι νοκ άουτ όλα μπορεί να συμβούν, ανεξάρτητα από το ποιος είναι ο αντίπαλος» μου είπε, ενώ και ο Κατσουράνης είχε περίπου την ίδια άποψη: «Η νίκη επί της Ρωσίας και ο τρόπος με τον οποίο ήρθε είναι αλήθεια ότι μας άνοιξαν την όρεξη. Ενίσχυσαν την αυτοπεποίθησή μας και μας έκαναν να πιστεύουμε ότι μπορεί να υπάρξει και συνέχεια».
Οταν έληξε ο τελικός στη Λισσαβώνα το 2004, λέγαμε ότι αυτά γίνονται μία φορά στα εκατό χρόνια. Το γκολ του Καραγκούνη μας έκανε να αρχίσουμε τα τρελά όνειρα. Κάτι είναι και αυτό σ' αυτές τις δύσκολες εποχές. Αλλά και η πραγματικότητα της πρόκρισης στους «οκτώ» της Ευρώπης δεν είναι μικρό πράγμα.
Είναι αρκετή για να νιώθουμε υπερήφανοι για αυτούς τους παίκτες και τον προπονητή τους, που μας έδωσαν ακόμη μία τόσο μεγάλη χαρά.
Πηγή: Goal

Ο Σάντος πήρε ποσοστό 100% για τη δήλωση!!

Χθες είχαμε εκλογές. Προχθές αποκλείσαμε τους Ρώσους και πήγαμε στα προημιτελικά του Euro. Γράφει ο Βαγγέλης Μπραουδάκης.

Λίγο μετά τα μεσάνυχτα αυτού του ανεπανάληπτου αγώνα ο Φερνάντο Σάντος, που σε ανύποπτη στιγμή είχε δηλώσει «αισθάνομαι πάρα πολύ Ελληνας», στη συνέντευξη Τύπου έκανε μια δήλωση που ο καθένας μας θα την ανέμενε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όχι από τον «ξένο» ομοσπονδιακό προπονητή! Μια δήλωση ανήμερα των «ελληνικών» του γενεθλίων, τα οποία δεν νομίζω ότι τα θυμόταν όταν μίλησε
Ηταν 17 Ιουνίου του 2001 όταν ο Πορτογάλος προπονητής πατούσε το πόδι του σε ελληνικό έδαφος για να αναλάβει τις τύχες της ΑΕΚ υπό τη διοίκηση τότε του Μάκη Ψωμιάδη. Και 11 χρόνια μετά απάντησε στην «προβοκατόρικη» ερώτηση του ξένου δημοσιογράφου με τρόπο που προκάλεσε εθνικό ρίγος. Μια δήλωση που εκείνη τη στιγμή, με τα παγκόσμια φώτα στραμμένα πάνω του, έλαβε διαστάσεις γεωμετρικά πολλαπλάσιες.
Σ' αυτά τα 11 χρόνια που ο Σάντος έζησε μαζί μας διαφώνησα δεκάδες φορές και για δεκάδες λόγους με συναδέλφους, ακροατές, τηλεθεατές, αναγνώστες γύρω από την προπονητική του ικανότητα λόγω της συγκεκριμένης φιλοσοφίας που ενστερνίζεται και επιχειρεί να περάσει, διαμορφώνοντας χαρακτήρα, στις ομάδες του
Εμένα μου έκανε, ακόμα κι όταν οι λανθασμένες κινήσεις του σαφώς επιδέχονταν κριτικής, σ' εκείνους όχι! Για πρώτη φορά χθες, όμως, δεν διαφωνούσε κανένας με κανέναν! Η δήλωσή του μας ένωσε όλους, μας εξέφρασε απόλυτα
Ο Φερνάντο από το Εστορίλ θα μείνει μαζί μας (τουλάχιστον) για ακόμα 1,5 χρόνο. Σίγουρα μέχρι να ολοκληρωθεί ο προκριματικός όμιλος για το Μουντιάλ της Βραζιλίας, όπου κανένας δεν μπορεί να γνωρίζει εκ των προτέρων αν θα προκριθούμε. Νομοτελειακά, βέβαια, θα κάνει ορισμένες λάθος επιλογές, λανθασμένες εκτιμήσεις σε αγώνες, θα του ασκηθεί κριτική, θα υπάρχει γκρίνια, ό,τι δηλαδή γίνεται πάντα όταν κάποιος δουλεύει
Τα παραπάνω, ωστόσο, δεν θα μπορέσουν να αλλάξουν τη χθεσινή εντύπωση. Για αυτά τα λίγα λεπτά -και μετά εις το διηνεκές- ο Σάντος λειτούργησε αυθόρμητα ως «πρωθυπουργός». Και τοποθετήθηκε (για μη ποδοσφαιρικούς λόγους) σε ιδιαίτερο βάθρο στις καρδιές των Ελλήνων.
Πηγή: Goal

Είναι πλάσμα θεϊκό! (ΦΩΤΟ)

Απολαύστε την ''καυτή'' Όλγα Φαρμάκη να δροσίζεται στην ντουζιέρα...