Και με τελείως διαφορετική αριστερή πλευρά, με τον Τζαβέλλα που στο
τέταρτο λεπτό έδιωξε έναν μεγάλο κίνδυνο σε συνεργασία με τον
Παπασταθόπουλο.
Το γεγονός ότι μέσα στο πρώτο δεκάλεπτο βρεθήκαμε περισσότερες φορές από τους Ρώσους στην περιοχή τους και επίσης τα τρία κόρνερ που είχαμε κερδίσει στο τέταρτο, έδειχναν ότι θα κυνηγούσαμε το γκολ. Αυτό σήμαινε πως το παιχνίδι θα έμενε ανοικτό, με επικίνδυνους τους Ρώσους στις γρήγορες αντεπιθέσεις, τουλάχιστον μέχρι να σκοράρουμε πρώτοι. Αυτό ήταν το στοίχημα του Σάντος.
Να σκοράρει πρώτος, να κλειστεί και να αναγκάσει τους Ρώσους να βγουν μπροστά, αφήνοντας μεγάλους χώρους πίσω. Ρίσκο, γιατί είναι ταχύτεροι, έχουν δυνάμεις να τρέξουν περισσότερη ώρα, αλλά όσο αργούσαμε να σκοράρουμε, θα κουραζόματαν και οι Ρώσοι θα έπαιρναν και την κατοχή. Κάτι τέτοιο, με αυτούς τους αντιπάλους θα έκανε φανερές τις αδυναμίες μας στη μεσαία γραμμή. Πολύ αργή προώθηση του παιχνιδιου προς την επίθεση, οι Τοροσίδης – Τζαβέλλας ήξεραν ότι προώθηση σημαίνει υποχρεωτικά γρήγορη επιστροφή και δεν το τολμούσαν συχνά, απομόνωση του Γκέκα και αυτό ήταν που είχε εκνευρίσει τον Σάντος. Μέχρι που ήρθε το γκολ του Καραγκούνη, που έγινε σαν το έξτρα κανονάκι σε βιντεοπαιχνίδι. Ενα γκολ που έμοιαζε διπλό, κυρίως λόγω της στιγμής που σημειώθηκε αφού στερούσε από τους Ρώσους την ευκαιρία άμεσης αντίδρασης. Από το ημίχρονο και μετά, τα ερωτήματα ήταν δύο.
Αν θα αντέχαμε από φυσική κατάσταση και αν θα στερούσαμε από τους Ρώσους τη δυνατότητα να ανοίγουν διαδρόμους. Η επιλογή του Παβλιουτσένκο στη ρωσική επίθεση για το δεύτερο ημίχρονο, έδειχνε και την πρόθεση των Ρώσων, για το πού σκόπευαν να μεταφέρουν την πίεση. Φυσικά, δεν προξένησε έκπληξη ότι οι Ρώσοι με την κατοχή μπάλας θα πίεζαν ασφυκτικά. Η προσοχή και η συγκέντρωση για σίγουρο παιχνίδι θα μπορούσε να αποδώσει ακόμη περισσότερο αν μπορούσαμε να κρατήσουμε και να κυκλοφορήσουμε την μπάλα, τουλάχιστον τον μισό χρόνο από όσο οι Ρώσοι. Ο Σάντος με τις αλλαγές προσπάθησε να βοηθήσει στην καλύτερη αντιμετώπιση της ρώσικης πίεσης και αν... αν εκείνο το ρημάδι το σουτ του Τζαβέλλα στο φάουλ μας είχε κάνει τη χάρη, το ρολόι θα γινόταν βάρος για τους Ρώσους. Η είσοδος και δεύτερου φορ για τους Ρώσους ήταν μία κίνηση σαν «όλα τα χαρτιά στο τραπέζι».
Από το 75' και μετά, όλοι στο σπίτι σπρώχναμε τους δείχτες του ρολογιού. Τελευταία αλλαγή, η λογική. Νίνης για κράτημα μπάλας. Μικρό έμφραγμα με την κεφαλιά Τζαγκόεφ να περνά μόλις άουτ στο 84' και από εκεί και μετά, κρατάμε την ανάσα μας. Και ευτυχώς βοήθησε και ο Σηφάκης, έτσι ώστε 12 παρά είκοσι να επιστρέψουμε στη ζωή.
ΠΗΓΗ: Sportday
Το γεγονός ότι μέσα στο πρώτο δεκάλεπτο βρεθήκαμε περισσότερες φορές από τους Ρώσους στην περιοχή τους και επίσης τα τρία κόρνερ που είχαμε κερδίσει στο τέταρτο, έδειχναν ότι θα κυνηγούσαμε το γκολ. Αυτό σήμαινε πως το παιχνίδι θα έμενε ανοικτό, με επικίνδυνους τους Ρώσους στις γρήγορες αντεπιθέσεις, τουλάχιστον μέχρι να σκοράρουμε πρώτοι. Αυτό ήταν το στοίχημα του Σάντος.
Να σκοράρει πρώτος, να κλειστεί και να αναγκάσει τους Ρώσους να βγουν μπροστά, αφήνοντας μεγάλους χώρους πίσω. Ρίσκο, γιατί είναι ταχύτεροι, έχουν δυνάμεις να τρέξουν περισσότερη ώρα, αλλά όσο αργούσαμε να σκοράρουμε, θα κουραζόματαν και οι Ρώσοι θα έπαιρναν και την κατοχή. Κάτι τέτοιο, με αυτούς τους αντιπάλους θα έκανε φανερές τις αδυναμίες μας στη μεσαία γραμμή. Πολύ αργή προώθηση του παιχνιδιου προς την επίθεση, οι Τοροσίδης – Τζαβέλλας ήξεραν ότι προώθηση σημαίνει υποχρεωτικά γρήγορη επιστροφή και δεν το τολμούσαν συχνά, απομόνωση του Γκέκα και αυτό ήταν που είχε εκνευρίσει τον Σάντος. Μέχρι που ήρθε το γκολ του Καραγκούνη, που έγινε σαν το έξτρα κανονάκι σε βιντεοπαιχνίδι. Ενα γκολ που έμοιαζε διπλό, κυρίως λόγω της στιγμής που σημειώθηκε αφού στερούσε από τους Ρώσους την ευκαιρία άμεσης αντίδρασης. Από το ημίχρονο και μετά, τα ερωτήματα ήταν δύο.
Αν θα αντέχαμε από φυσική κατάσταση και αν θα στερούσαμε από τους Ρώσους τη δυνατότητα να ανοίγουν διαδρόμους. Η επιλογή του Παβλιουτσένκο στη ρωσική επίθεση για το δεύτερο ημίχρονο, έδειχνε και την πρόθεση των Ρώσων, για το πού σκόπευαν να μεταφέρουν την πίεση. Φυσικά, δεν προξένησε έκπληξη ότι οι Ρώσοι με την κατοχή μπάλας θα πίεζαν ασφυκτικά. Η προσοχή και η συγκέντρωση για σίγουρο παιχνίδι θα μπορούσε να αποδώσει ακόμη περισσότερο αν μπορούσαμε να κρατήσουμε και να κυκλοφορήσουμε την μπάλα, τουλάχιστον τον μισό χρόνο από όσο οι Ρώσοι. Ο Σάντος με τις αλλαγές προσπάθησε να βοηθήσει στην καλύτερη αντιμετώπιση της ρώσικης πίεσης και αν... αν εκείνο το ρημάδι το σουτ του Τζαβέλλα στο φάουλ μας είχε κάνει τη χάρη, το ρολόι θα γινόταν βάρος για τους Ρώσους. Η είσοδος και δεύτερου φορ για τους Ρώσους ήταν μία κίνηση σαν «όλα τα χαρτιά στο τραπέζι».
Από το 75' και μετά, όλοι στο σπίτι σπρώχναμε τους δείχτες του ρολογιού. Τελευταία αλλαγή, η λογική. Νίνης για κράτημα μπάλας. Μικρό έμφραγμα με την κεφαλιά Τζαγκόεφ να περνά μόλις άουτ στο 84' και από εκεί και μετά, κρατάμε την ανάσα μας. Και ευτυχώς βοήθησε και ο Σηφάκης, έτσι ώστε 12 παρά είκοσι να επιστρέψουμε στη ζωή.
ΠΗΓΗ: Sportday
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου