Ο Ball Boy Λευτέρης Ντανοβασίλης γράφει για το «διαζύγιο» της Ζενίτ με
τον Σπαλέτι και την προσπάθεια οικονομικού «εξορθολογισμού» των ρωσικών
ομάδων.
Στο ξεκίνημα της περσινής σεζόν στους πάγκους των κορυφαίων ομάδων
της ρωσικής Πρέμιερ Λιγκ κάθονταν στην πλειοψηφία ξένοι προπονητές
εγνωσμένης αξίας. Σπαλέτι (Ζενίτ), Χίντινκ (Ανζί), Έμερι (Σπαρτάκ),
Μπίλιτς (Λοκομοτίβ) και Πετρέσκου (Ντιναμό) ανέλαβαν το έργο να
εξελίξουν τα πρότζεκτ των πλούσιων Ρώσων και να αλλάξουν τη δυναμική
τους (Σλούτσκι στην ΤΣΣΚΑ και Μπερντίγιεβ στην Ρούμπιν οι υπόλοιποι).
Μετά από περίπου 1,5 χρόνο ο μοναδικός που έχει μείνει στη θέση του
είναι ο Νταν Πετρέσκου… Η Ζενίτ ανακοίνωσε πριν από λίγες ημέρες την
απόλυση του Λουτσιάνο Σπαλέτι. Μία σχέση «αγάπης» έφτασε άδοξα στο τέλος
της.
Τέσσερα χρόνια, 2 πρωταθλήματα και 1 Κύπελλο αργότερα ο Ιταλός
αποτελεί παρελθόν. Με μόλις μία νίκη στα τελευταία 11 ματς σε όλες τις
διοργανώσεις, η διοίκηση αποφάσισε να λάβει δραστικά μέτρα. Πιο σωστά,
μάλλον, να πάρει μία απόφαση με καθυστέρηση λίγων μηνών. «Πριν φύγουμε
για διακοπές, θα συναντηθώ με την διοίκηση και θα κάνουμε μία σοβαρή
ανάλυση για τα πάντα. Ακόμη και για τη θέση μου στην ομάδα», είχε πει
μετά την συντριβή 4-1 από την Αούστρια τον περασμένο Δεκέμβριο. Σύμφωνα
με την Р-Спорт, μάλιστα, και ο ίδιος είχε πάρει από τότε την απόφασή του
να αποχωρήσει.
Τελικά, αυτή η συνάντηση δεν έγινε ποτέ, καθώς ο Αλεξέι Μίλερ, ο
πρόεδρος της Gazprom, δεν βρήκε τον χρόνο. Ο Σπαλέτι έκανε κανονικά την
χειμερινή προετοιμασία και μετά το φιλικό με την Μέταλιστ στις αρχές του
Φλεβάρη τόνισε ότι δεν πρόκειται να παραιτηθεί. Σε κάθε του συνέντευξη,
έλεγε ότι δουλεύει συνεχώς για να αλλάξει την κατάσταση και ότι μόνο με
σκληρή δουλειά θα φτιάξουν τα πράγματα.
Στο πρώτο επίσημο ματς για το 2014 η Ζενίτ ηττήθηκε με 4-2 από την
Ντόρτμουντ στην Αγία Πετρούπολη. Το χειρότερο, όμως, είναι ότι το έκανε
με κατεβασμένα τα χέρια. «Η Ζενίτ βαδίζει στο σωστό μονοπάτι», είπε ο
Ιταλός μετά το ματς και όλοι έμειναν με το στόμα ανοιχτό. Ήταν εμφανές
ότι έχει χάσει τον έλεγχο. Οι παίκτες του, πλέον, δεν έπαιζαν για αυτόν.
Στην ουσία δεν έπαιζαν για κανέναν… Ο Σπαλέτι υποσχέθηκε ότι στο
επόμενο ματς με την Τομ Τομσκ στο «Πετρόβσκι» όλοι θα τους δουν να
παίζουν με πάθος.
Το αντίθετο… Το τελικό 0-0 θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ήττα για
τους γηπεδούχους. «Συνεχίζετε να μιλάτε για ομάδα, όμως η Ζενίτ μοιάζει
απλά με ένα σύνολο μονάδων. Τι μπορεί να αλλάξει;», ήταν η ερώτηση που
έκλεψε τις εντυπώσεις στη συνέντευξη τύπου. Η απάντηση, φυσικά, δεν ήταν
άμεση… Μία από τα ίδια για δουλειά και προσπάθεια.
Στις πρώτες του συνεντεύξεις ο Σπαλέτι ήταν ανοιχτός και έτοιμος να
απαντήσει σε δύσκολα ερωτήματα. Όπως είχε συνηθίσει στην Ιταλία. Όμως
στη Ρωσία τα πράγματα είναι διαφορετικά. Έτσι, προφανώς με… παρότρυνση
της διοίκησης, στη συνέχεια οι δηλώσεις του ήταν «συνηθισμένες». Όταν η
κριτική έφτασε σε σημείο, που να τον επηρεάζει, άλλαξε.
Η αλήθεια είναι ότι έφτασε πολλές φορές κοντά στο «αντίο». «Κάποιους
σαν εσάς στην Ιταλία τους χαρακτήριζα… σνάιπερ. Και αυτοί πυροβολούσαν
στην πλάτη», είχε πει στους δημοσιογράφους τον Μάιο του 2011, όταν έγινε
γνωστό ότι θα συναντηθεί με τον Μίλερ και όλοι υπέθεσαν ότι το τέλος
είναι κοντά. «Συναντιόμαστε συχνά. Θα συζητήσουμε για το τι συμβαίνει
στην ομάδα», σχολίασε ο Ιταλός. Οι φήμες τον ήθελαν – ξανά - να έχει
χάσει τον έλεγχο των αποδυτηρίων. Συμπτωματικά, το σκηνικό είχε γίνει
μετά την ήττα 2-1 από την Τομ Τομσκ και το πολύ μέτριο ξεκίνημα.
Τον Μάρτιο του 2013 μία από τα ίδια. Η ευρωπαϊκή επιτυχία δεν
ερχόταν, όμως ο Αλεξέι Μίλερ αποφάσισε με μία… παράξενη ανακοίνωση να
δείξει τη στήριξή του στον Σπαλέτι. Το έκανε με ένα… ποίημα του
Εουτζένιο Μοντάλε. Το να στέλνει ο διευθυντής της Gazprom… ραβασάκια
μέσω του επίσημου site της ομάδας είναι σπάνιο φαινόμενο και…
χαριτωμένο. Ήταν η απόδειξη ότι η σχέση τους ήταν παραπάνω από
επαγγελματική και ήθελε να το δείξει.
Τώρα, όμως, σύμφωνα με τους Ρώσους η απόφαση ήταν αποκλειστικά του
Μίλερ. Από τη μία η Ζενίτ είχε εξελιχθεί σε μία κυνική ομάδα, που
σαφέστατα έπαιζε ποδόσφαιρο πολύ κατώτερο των δυνατοτήτων της και από
την άλλη ο Ιταλός είχε όντως χάσει τον έλεγχο. Αν ρωτούσατε οποιονδήποτε
στη Ρωσία ποιο ήταν το μυστικό της ομάδας της Αγίας Πετρούπολης τα
προηγούμενα χρόνια, θα σας έλεγε «ο ρωσικός κορμός». Αυτός, που επί των
ημερών του Σπαλέτι σχεδόν διαλύθηκε.
Ο – πρώην – τεχνικός της Ζενίτ είχε ό,τι ήθελε. Έτσι, ο Μίλερ
αποφάσισε να τον στηρίξει και να αποκτήσει τους Χουλκ και Βίτσελ. Αυτές
οι μεταγραφές αποδείχθηκαν η αρχή του τέλους… Η γνωστή ιστορία με τον
Ντενίσοβ (ζήτησε αναπροσαρμογή συμβολαίου και τέθηκε εκτός ομάδας, πριν
φύγει για την Ανζί και τελικά για την Ντιναμό) ήταν το πρώτο πλήγμα.
Στην Ρωσία οι «κλίκες» είναι κάτι το φυσιολογικό, για μία χώρα που ακόμα
δεν έχει μάθει να είναι «ανοιχτή» και χρειάζονται προσεκτική
αντιμετώπιση. Ρωτήστε και τον Σίλκιν, ο οποίος απολύθηκε από την Ντιναμό
την στιγμή που η ομάδα του έπαιζε μακράν το καλύτερο ποδόσφαιρο στη
Ρωσία, γιατί αποφάσισε να μην υποκύψει στις πιέσεις των παικτών του
(Βορόνιν, Σέμακ, Σαμέντοβ). Έκανε την «εκκαθάριση», όμως δεν άντεξε για
πολύ.
Η παλιά φρουρά της Ζενίτ δεν κατάφερε να τα βρει με τον Σπαλέτι παρά
το καλό ξεκίνημα. Τον Ντενίσοβ ακολούθησε ο Σιρόκοβ, που πριν λίγες
εβδομάδες έφυγε για την Κρασνοντάρ, και ο Μπιστρόβ, που πλέον είναι
παίκτης της Ανζί. Οι σχέσεις με τους Ανιουκόβ, Μαλαφέεβ και Κερζακόβ με
τον καιρό «έφθειραν». Εδώ και πολύ καιρό στην Αγία Πετρούπολη τον είχαν
χαρακτηρίσει «αόρατο». Σπάνια τον έβλεπαν στους δρόμους της πόλης, ενώ
τον Νοέμβριο του 2012 είχαμε ένα πολύ παράξενο περιστατικό.
«Έχω πολύ καλή σχέση με τους παίκτες μου. Για παράδειγμα τις προάλλες
βρέθηκα στο πάρτι γενεθλίων του Κερζακόβ και έκατσα με τους Μπιστρόβ,
Ντενίσοβ και Σιρόκοβ», είχε πει ο Σπαλέτι. Όπως αποδείχθηκε, όμως,
κανένας δεν τον είχε δει… Τον Μάρτιο του 2012 στην ήττα 2-1 από την
Σπαρτάκ ο Ιταλός είχε αποβληθεί. «Ούτε που το κατάλαβα», δήλωσε ο
Σιρόκοβ!
Αργά, αλλά σταθερά έχασε και την στήριξη των ξένων. Το πρώτο κρούσμα
ήταν τον Δεκέμβριο του 2012 στο Μιλάνο με τον Χουλκ (εμφανώς
δυσαρεστημένος με την αλλαγή του έφυγε κατευθείαν για τα αποδυτήρια).
«Αν έπρεπε να διαλέξω ανάμεσα στα δικά σας θετικά σχόλια και στο μήνυμα
του Μίλερ, διαλέγω το δεύτερο», είπε ο Σπαλέτι, που αποκάλυψε ότι ο
ισχυρός άνδρας της Ζενίτ του είχε εκφράσει άμεσα στην στήριξή του. Μετά
από περίπου 6 μήνες στο παιχνίδι με την Ροστόβ το σκηνικό επαναλήφθηκε,
αυτή τη φορά με πρωταγωνιστή τον Ντάνι.
Θεωρίες συνομωσίας
Στα φιλικά του Φεβρουαρίου ο Σιρόκοβ, ο καλύτερος παίκτης του
πρωταθλήματος πέρυσι, ουσιαστικά έβαλε τέλος στην καριέρα του στην
Ζενίτ, αρνούμενος να δώσει το χέρι του στον Σπαλέτι. Το συμβόλαιό του
έφτανε στο τέλος του το προσεχές καλοκαίρι και ήταν σαφώς εκνευρισμένος
από το αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις. Όμως, αυτό ήταν κάτι για το οποίο
ο προπονητής του ήταν ο τελευταίος που έφταιγε.
Από το περασμένο καλοκαίρι έχει γίνει εμφανές ότι οι ρωσικές ομάδες
βρίσκονται υπό την πίεση του FFP και πλέον ακολουθούν διαφορετικό
μονοπάτι. Μία «αναδιοργάνωση» σε όλα τα επίπεδα. Φάνηκε με την Ανζί,
φαίνεται με την Σπαρτάκ, ενώ από το καλοκαίρι η Ρούμπιν είναι
υποχρεωμένη να αλλάξει νομικό καθεστώς, καθώς αυτή τη στιγμή θεωρείται
«κρατική επιχείρηση» υπό την εποπτεία της Ομοσπονδίας του Ταταρστάν!
Ακόμη και η Ζενίτ δε θα μπορούσε να μείνει εκτός «χορού». Πριν από λίγες
εβδομάδες το Чемпионат είχε αποκαλύψει ότι ήδη δεν έχουν καταβληθεί οι
μισθοί των τελευταίων δύο μηνών, κάτι που η διοίκηση απλά αρνήθηκε να
σχολιάσει.
Το πλάνο για τη «νέα» Ζενίτ, προφανώς και θα περιλάμβανε
«εκκαθάριση», την οποία στο τέλος πιστώνεται ο Σπαλέτι. Ο Ιταλός
κατηγορήθηκε για πολλά. Για τις αποτυχημένες και πανάκριβες μεταγραφές,
για το γεγονός ότι δεν έφτιαξε μία ομάδα για το μέλλον, για το ότι επί
των ημερών του δεν βγήκε κανένας παίκτης από τις ακαδημίες. Η αλήθεια,
όμως, είναι ότι στη Ρωσία αυτή είναι η πραγματικότητα στις μεταγραφές,
ενώ ο Σπαλέτι βρισκόταν πολύ συχνά σε αγώνες της ομάδας Νέων.
Τον Φεβρουάριο του 2012 είχε ανανεώσει το συμβόλαιό του… μετά βαΐων
και κλάδων μέχρι το καλοκαίρι του 2015, όμως μετά από ένα παιχνίδι με
την Τομ «τελείωσε». Συμπτωματικά μετά από ματς με την ίδια ομάδα είχε
απολυθεί και ο Άντβοκατ. Εδώ και κάποιους μήνες η διοίκηση έχει
αποφασίσει ότι το μότο του συλλόγου είναι «άρτος και θέαμα» και τα
πανάκριβα συμβόλαια σαφώς και δεν είναι σε αυτό το πλαίσιο. Η απόλυση
του Σπαλέτι δεν σηματοδοτεί νέα εποχή μόνο για την Ζενίτ, αλλά είναι το
τελευταίο και σημαντικότερο «επεισόδιο» της αλλαγής στο ρωσικό
ποδόσφαιρο.
Υ.Γ.: Σύμφωνα με το Sports.ru η Ζενίτ προσέγγισε τον Χίντινκ,
προκειμένου να αναλάβει μέχρι το τέλος της σεζόν, όμως η απάντηση του
Ολλανδού ήταν αρνητική. Οι όποιες αποφάσεις, συνεπώς, μεταφέρονται για
το καλοκαίρι.
Πηγή: gazzetta.gr
