Ο Δημοσθένης Καρμοίρης αποδίδει στο Ρώσο “σφαγέα” του Ολυμπιακού,
προφανείς πράξεις (δύο) αλλοίωσης αποτελέσματος, όμως και ευθύνες
εγκληματικών λαθών στα στόπερ και την άμυνα των πρωταθλητών. “Βάρκα
γιαλό” ο Μποτία, ανεπίτρεπτα κενά ο Αμπιντάλ, πρωτοφανής αστοχία με...
πρωτοφανή αριθμό φάσεων για Champions League!
Όσοι μιλάνε για “παράγκα” στην Ελλάδα και στα σίγουρα επιχαίρουν που ο
Ολυμπιακός πρόσθεσε ακόμα ένα αποτυχημένο αποτέλεσμα επί σκανδιναβικού
εδάφους, απολαμβάνοντας μέσω Μάλμε τα χαμόγελα που δεν τους φόρεσε στα
πρόσωπα η Ατλέτικο προ δύο εβδομάδων όπως τότε περίμεναν, καλά θα κάνουν
να κοιτάζουν και παραέξω τι συμβαίνει, φτύνοντας τη λιωμένη καραμέλα με
τους Τριτσώνηδες, τους Αρετόπουλους, τους Σπάθες, την ΕΠΟ και τους
Σαρρήδες.
Ένα λαμόγιο της UEFA με σφυρίχτρα και ταμπέλα διεθνή ρέφερι από το 2010
– να πεις, δηλαδή, πώς είναι κανένας “χθεσινός”! - είναι υπεύθυνος
αλλοίωσης αποτελέσματος αγώνα Champions League, βγάζοντας... στραβούς,
παλαβούς, άσχετους ή και... ηλιθίους τους Ερυθρόλευκους που ζήτησαν
πέναλτι στην εξ' ορισμού παράβαση του 56ου λεπτού, στερώντας το δικαίωμα
των πρωταθλητών Ελλάδας να ισοφαρίσουν και να διεκδικήσουν την ανατροπή
δεδομένων του αγώνα της Σουηδίας.
Νωρίτερα, στο 0-0, μία φάση προτού η Μάλμε ανοίξει το σκορ από την
τραγική συνεννόηση Μποτία με Ρομπέρτο (με καίρια πάντως την ευθύνη του
κεντρικού αμυντικού ο οποίος από τα άγουρα χρόνια του στην ποδοσφαιρική
ακαδημία έχει διδαχθεί ότι σ' αυτές τις περιπτώσεις διώχνεις την μπάλα
να πάει... στο διάτανο και δεν περιμένεις τον τερματοφύλακα σου, βγαίνει
δε βγαίνει, γιατί δεν θα τη γλιτώσεις τη ζημιά), ο Ρώσος ρέφερι ακύρωσε
με την υπόδειξη του βοηθού του, γκολ του Κώστα Μήτρογλου ως οφσάιντ.
Κανείς δεν κατάλαβε τη διαιτητική απόφαση. Ο σκόρερ του Ολυμπιακού
είναι στην ίδια ευθεία με τον αμυνόμενο που τον μαρκάρει, επαφή να πεις,
δεν υπήρξε, οπότε περίπτωση κάποιου επιθετικού φάουλ δεν τίθεται, κατά
συνέπεια το ερώτημα “τί σφύριξε ο μπαγάσας;”, μάλλον δεν πρόκειται να
απαντηθεί ποτέ.
Άμα φτάσουμε στο... μαντείο των Δελφών, άμα ζητήσουμε τη συνδρομή
κάποιας... μάγισσας ή χαρτορίχτρας, ίσως και να ανακαλύψουμε τι σφύριξαν
τα “θηρία” αυτά από τις ρωσικές στέπες!
Υπέδειξε λοιπόν ο βοηθός – κι αφού το ομολογώ ότι μου φάνηκαν
χρήσιμα... 100 ριπλέι από τη ΝΕΡΙΤ και την εκπομπή που παρακολουθούσα,
γράφοντας αυτές τις γραμμές – συμμετοχή του Εντινγκά στη φάση,
σηκώνοντας το σημαιάκι όταν ακόμα η μπάλα ήταν στον αέρα και πριν
καταλήξει η μπάλα στον σκόρερ Μήτρογλου.
Θυμηθείτε το τι έγινε στο ματς...
Ο Αφρικανός ήταν ναι μεν ακάλυπτος στο ψηλοκρεμαστό φάουλ που επιχειρεί
ο Κασάμι μέσα στη σουηδική περιοχή, ωστόσο ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΡΟΛΟ στη
φάση. Είναι πίσω από τον Μποτία που νικά στον αέρα τον αντίπαλο του και
με κεφαλιά κατευθύνει την μπάλα στην άλλη πλευρά της περιοχής όπου το
αριστερό πόδι του Μήτρογλου την καρφώνει στα δίχτυα των γηπεδούχων.
Ασυγχώρητος σε άμυνα και επίθεση
Ο Ολυμπιακός έφαγε δύο αστεία γκολ. Όχι φθηνά... πάμφθηνα! Προϊόντα της
κάκιστης βραδιάς των δύο στόπερ Μποτία και Αμπιντάλ – ειδικά του
Ισπανού ο οποίος ήταν... βάρκα γιαλό – και της γενικότερης έλλειψης
συνοχής της αμυντικής διάταξής τους.
Είναι επίσης ασυγχώρητος που έκανε μια δεκάδα ευκαιρίες μπροστά στην
εστία του Όλσεν, από το ξεκίνημα του αγώνα, μετά το πρώτο γκολ του
Ρόζενμπεργκ αλλά ακόμα και ύστερα από το δεύτερο, στον αντίποδα της
οριστικής σε εκείνο το χρονικό σημείο καταδίκης του, ανάγοντας σε ήρωα
τον τερματοφύλακα της Μάλμε.
Οι επιθετικοί της ελληνικής ομάδας – και ο Γιάννης Μανιάτης που ήταν...
όλα, μάλλον και τα πάντα, ένας επιπλέον κυνηγός στο συγκεκριμένο ματς -
είναι ζήτημα αν θα ξαναβρούν, θέλετε αν θα μπορέσουν να επαναλάβουν
τέτοια υπερβολική δημιουργικότητα απειλητικών φάσεων σε ευρωπαϊκό
επίπεδο.
Είναι σπάνιο και κρίμα, αδικαιολόγητο, να προκαλείς τόσους κινδύνους
στον αντίπαλο, τον άπειρο κιόλας αντίπαλο και να μην του κάνεις έστω και
ένα γκολ.
Το οποίο πιθανά και να σου φανεί χρήσιμο για το μέλλον και για
περιπτώσεις ισοβαθμιών, καθώς ήδη με την εικόνα που έχει τώρα ο όμιλος,
με την παρέα των τεσσάρων ομάδων στην ευθεία γραμμή της συγκομιδής τριών
βαθμών, εύλογα γίνονται μελλοντικοί υπολογισμοί για “ρώσικη ρουλέτα”.
Να επανέλθω όμως στο άθλιο πρόσωπο της... ρώσικης αρκούδας, γιατί αυτός
ο ανεκδιήγητος “χειρουργός”, ο Σεργκέι Καράσεφ, άλλαξε τις συνισταμένες
του παιχνιδιού και υποχρέωσε τον Ολυμπιακό (μαζί με την άμυνα και την
προφανή αδυναμία του στο σκοράρισμα) να γνωρίσει την πρώτη ήττα στους
φετινούς ομίλους.
Και, βαθμολογικά, να εξανεμίσει – αν όχι εντελώς σε πολύ μεγάλο βαθμό -
τη σημασία του νικηφόρου ερυθρόλευκου θριάμβου επί της Ατλέτικο
Μαδρίτης.
Τώρα όλοι ξεκινούν πάλι από την αφετηρία και με την Μάλμε ακόμα προσθετικά στο “κόλπο”!
O Καράσεφ όφειλε φυσικά μαζί με την υπόδειξη της άσπρης βούλας να
δείξει κόκκινη στον Τίνερχολμ που “γκρέμισε” τον Μανιάτη, καθώς ο
αρχηγός του Ολυμπιακού ήταν σε προφανή θέση για γκολ.
Έτσι με, όχι σίγουρο, αλλά εξαιρετικά πιθανό το 1-1 οι γηπεδούχοι θα συνέχιζαν με 10 παίκτες για γεμάτη μισή ώρα παιχνιδιού...
- Πλην του αρχηγού Μανιάτη με τα αμέτρητα χιλιόμετρα στο ματς και τις βοήθειες παντού,
ο Ρομπέρτο στάθηκε στο ύψος του όποτε χρειάστηκε, ο Ιμπραίμ Αφελάι σε
έναν εντελώς ελεύθερο ρόλο έκανε το καλύτερο παιχνίδι του στον
Ολυμπιακό, ο Εντινγκά όσο έπαιξε μόχθησε και κανείς άλλος δεν ξεπέρασε
την μετριότητα.
Για τον Μποτία τα είπαμε.
*Πηγή: sportdog.gr*