Τον αδίκησαν, αλλά αδίκησε και την προσπάθειά του!!

Ο Βασίλης Σαμπράκος γράφει για την αδικία του αποτελέσματος στο Μάλμε, αλλά και τα αδικαιολόγητα αμυντικά λάθη που καταδίκασαν τον Ολυμπιακό.

Το ματς της Σουηδίας σηκώνει δύο συζητήσεις. Η μία είναι αυτή που αφορά το “χθες”, δηλαδή το τελικό αποτέλεσμα. Και σε αυτή την κουβέντα θα πρέπει να βάλει κανείς οπωσδήποτε την διαιτησία. Και για την αμφισβητούμενη φάση που προηγήθηκε του 1-0, αλλά και – κυρίως – για το πέναλτι που αρνήθηκε ο διαιτητής στην ανατροπή του Γιάννη Μανιάτη. Προφανώς και θα ήταν άλλη η κουβέντα, και πιθανότατα άλλο το αποτέλεσμα αν ο διαιτητής είχε αποφασίσει σωστά.

ADVERTISEMENT

Η δεύτερη συζήτηση αφορά τον “χθεσινό” Ολυμπιακό και την προοπτική του στο Champions League. Και αυτή η κουβέντα είναι σχετική με το πρόσωπο που έδειξε απέναντι σε μια εκ των πιο μετρίων ομάδων που κυκλοφορούν στη διοργάνωση. Ο Ολυμπιακός έπαιξε και πάλι σωστά. Παρουσίασε ένα πολύ σωστό 40'λεπτο, και ειδικά σε αυτό το διάστημα έψαχνε ορθόδοξα να δημιουργήσει τη στιγμή του και να προηγηθεί. Προδόθηκε όμως από μια αντίδραση του Μποτία, που είναι εντελώς αταίριαστη με το επίπεδο του Champions League. Ο Ισπανός έδειξε καθυστέρηση στην αντίληψη, άλλαξε απόφαση, δεν έστειλε τη μπάλα κόρνερ κι είπε να “βάλει πλάτη” για να αφήσει τον μπάλα στον Ρομπέρτο, με συνέπεια τελικώς να πάθει “κοκομπλόκο” και να δωρίσει το γκολ στην Μάλμε.
Η αντίδραση του Ολυμπιακού δεν ήταν ιδανική, αλλά ήταν υπαρκτή. Προσπάθησε να παίξει σωστά, πήρε σωστές βοήθειες από τον πάγκο του, αλλά αφενός ατύχησε να μην έχει σε καλή βραδιά τα ατού που διαθέτει μεσοεπιθετικά και αφετέρου είχε σε κάκιστο βράδυ τους δύο εκ των τεσσάρων αμυντικών του: τον Ελαμπντελαουί και τον Μποτία. Σε μια από τις κακές τους στιγμές πελαγοδρόμησε και ο Αμπιντάλ, και ήρθε το 2-0 που αποφάσισε τον νικητή του παιχνιδιού.
Οσο είχε προκριθεί ο Ολυμπιακός μετά τη νίκη του στην πρεμιέρα άλλο τόσο αποκλείστηκε με αυτή την ήττα. Προφανώς και έχασε την ευκαιρία του στο Μάλμε, αλλά δεν έχασε την πρόκριση. Ο Ολυμπιακός του πρώτου ματς προφανώς και έχει λόγους να πιστεύει σε νέες υπερβάσεις και να αισιοδοξεί για το ευρωπαϊκό του μέλλον. Το ίδιο και ο Ολυμπιακός του Μάλμε, αν κανείς αναφέρεται στο σύστημα, το σχέδιο, την τοποθέτηση στο τερέν και τη στρατηγική του. Με την υπογράμμιση ότι μια τόσο προβληματική άμυνα δεν μπορεί να στηρίξει σχέδιο πρόκρισης.

*Πηγή: gazzetta.gr*