ADVERTISEMENT
Ας αφήσει λοιπόν ο Ολυμπιακός το λάθος του διαιτητή στην άκρη, ας το μετρήσει, ας κάνει τα παράπονά του κι' ας δει την καμπούρα του. Και αυτή στο Μάλμε ήταν τόσο μεγάλη που ανασταλτικά τον έκανε να μοιάζει με Κουασιμόδο. Και σε γενικές γραμμές αυτή η κακή ανασταλτική λειτουργία δεν οφείλεται στην κακή οργάνωση της ομάδας του αλλά κυρίως σε δύο παίκτες. Στον Μποτία και τον Ελαμπντελαουί.
Ο πρώτος ανεξάρτητα από το αν είναι σε κακό φεγγάρι, ανεξάρτητα από το αν δεν έχει προσαρμοστεί ακόμη και θέλει το χρόνο του, ανεξάρτητα από το αν μπορεί να παίξει καλύτερα από όσο έχει παίξει ως σήμερα, πράγμα που δεν αποκλείεται, έχει ορισμένα δεδομένα χαρακτηριστικά που με βάση το παιχνίδι του Ολυμπιακού και του Μίτσελ είναι επί της ουσίας μεγάλα προβλήματα.
Ο Μποτία είναι ψηλός και αργός. Επιπλέον πάει, όταν πάει, με πολύ καθυστέρηση πάνω στον αντίπαλο. Αυτό δεν θα αλλάξει. Ούτε θα μαζέψει, ούτε θα γίνει γρήγορος, ούτε θα αποκτήσει έκρηξη. Οτι ακριβώς δηλαδή είχε ο Μανωλάς που όχι απλώς δεν έκανε λάθη που στοίχιζαν στην ομάδα, αλλά με την ταχύτητά του διόρθωνε αυτά των συμπαικτών του.
Συνεπώς από την στιγμή που ο Μίτσελ τον πήρε για να τον ταιριάξει με τον Αμπιντάλ ως δίδυμο είναι εκ των πραγμάτων μία εντελώς λάθος επιλογή. Ο Αμπιντάλ στα 35 του ήρθε για να βοηθήσει με την εμπειρία του να παίξει σαν λίμπερο και να κυκλοφορήσει την μπάλα και όχι να καλύψει τις αδυναμίες του παρτενέρ του. Και ο Αμπιντάλ όσο περνάει ο καιρός δείχνει να μην είναι καλά, αλλά με αυτόν δεν μπορείς να καταλάβεις αν είναι δικό του το πρόβλημα ή πρόβλημα της αμυντικής συνοχής που έχει πάει περίπατο και για έναν ακόμη λόγο.
Ο Ομάρ είναι και συμπεριφέρεται ως εξτρέμ. Δεν έχει καν στο μυαλό του τα ανασταλτικά του καθήκοντα και όχι επειδή είναι αδιάφορος, αλλά γιατί τακτικά είναι εντελώς άμαθος. Επιπλέον ακόμη και όταν είναι εκεί που πρέπει, έστω και σπανίως δεν ξέρει τι ακριβώς πρέπει να κάνει, ούτε καν πώς να σταματήσει μία σέντρα, πώς να μεγαλώσει το εμβαδόν του κορμιού του προκειμένου να κλείσει τον αντίπαλο εξτρέμ που σεντράρει. Δείτε όλα τα ματς του Ολυμπιακού σε Ευρώπη και Ελλάδα και δείτε πόσες φορές ο Ελαμπντελαουί σταμάτησε σέντρα
αντιπάλου παραχωρώντας κόρνερ η πλάγιο.
Ο Μίτσελ εδώ έχει δικαιολογία. Οχι ότι δεν ήταν δική του επιλογή ο Νορβηγός, υπό την έγκρισή του έγινε κι' αυτή η μεταγραφή, αλλά ότι το είχε εντοπίσει το πρόβλημα που έχει ανασταλτικά αλλά δεν μπορούσε να κάνει κάτι αφού ο Σαλίνο ήταν ανέτοιμος. Και στο Μάλμε και με την Ατλέτικο αν ο Σαλίνο ήταν καλά θα είχε παίξει βασικός.
Αφήνοντας όμως τις αδυναμίες ορισμένων παικτών ο Ολυμπιακός στο Μάλμε δεν πήρε πράγματα και από τον προπονητή του. Η απόφαση του να αλλάξει ξανά το σύστημα δεν δικαιώθηκε έστω κι' αν ο Ολυμπιακός στο πρώτο ημίωρο έπαιξε πολύ καλά. Δεν δικαιώθηκε γιατί ο Τσόρι (αυτός θυσιάστηκε για να αλλάξει το σύστημα) έλειπε πολύ στο καλό διάστημα του Ολυμπιακού για να περάσει εκείνες τις πάσες που θα επέτρεπαν στην ομάδα, αυτή την καλή ανάπτυξή της και την κυριαρχία της να την μετατρέψει σε πολλές ευκαιρίες και όχι μία δύο και έτσι να
μπορέσει να σκοράρει.
Επίσης οι αλλαγές του ήταν κακές. Δεν διόρθωσαν καμία από τις ανορθογραφίες της ομάδας του. Ο Μανιάτης θα μπορούσε να παίξει δεξιά και να βγει ο Ελαμπντελαουί για να μπει ο Τσόρι και όχι ο θετικός μέχρι τότε Εντινγκά. Ο Μποτία έμεινε μέσα σε όλο το ματς, ενώ ο Εντινγκά θα μπορούσε να παίξει στόπερ και να βγει ο Ισπανός. Επιπλέον ο Αφελάι βγήκε αργά από το ματς, ενώ και η επιλογή να παίξει ο Κασάμι στα άκρα δεν αποδείχτηκε σοφή. Επιπλέον ο Ολυμπιακός δεν πήρε τίποτα από την αλλαγή του Ντουρμάζ.
Φυσικά όλα αυτά δεν αλλάζουν όσα ξέραμε μέχρι τώρα και όσα έχουμε δει από τον προπονητή του Ολυμπιακού. Ο Μίτσελ παραμένει σπουδαίος, παραμένει ικανός, παραμένει ο άνθρωπος που προσπαθεί κάθε χρόνο να φτιάξει μία νέα ομάδα και όπως όλοι όσοι δουλεύουν κάνει λάθη. Στο Μάλμε έκανε αρκετά, κάτι πιθανότατα που ξέρει και ο ίδιος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου