Ο Μιχάλης Τσόχος “διαβάζει” τις μεταγραφικές κινήσεις της Μπάρτσα
(Σουάρες, Ράκιτις) και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι για πρώτη φορά μετά
από χρόνια θα δούμε Μπάρτσα χωρίς τίκι τάκα...
Το
“τίκι τάκα” ασφαλώς δεν έχει πεθάνει ως επιλογή. Πώς να πεθάνει δηλαδή
όταν ο Πεπ Γκουαρντιόλα προσπαθεί να το εξελίξει κι' άλλο και η Εθνική
Γερμανίας το βάζει στο dna της.
Το “τίκι
τάκα” της Μπαρτσελόνα όμως, της ομάδας που το έφερε στο προσκήνιο, το
εφάρμοσε σε όλο του το μεγαλείο και το εξέλιξε σε τόσο αποτελεσματικό
τρόπο παιχνιδιού, ώστε να σαρώσει τα πάντα, φαίνεται ότι μας αποχαιρετά
οριστικά.
Η
Μπαρτσελόνα, αλλάζει αγωνιστικό προφίλ, αλλάζει τρόπο παιχνιδιού,
αλλάζει σχεδιασμό. Δεν θα γράψω ότι αλλάζει και φιλοσοφία, γιατί αυτό
δεν πρόκειται ασφαλώς να συμβεί. Η φιλοσοφία παραμένει ίδια, για
επιθετικό, χορταστικό ποδόσφαιρο, κατοχής μπάλας, το οποίο όμως, όπως
όλα δείχνουν δεν θα στηρίζεται στις πολλές (πάρα πολλές) μικρές
συνεχόμενες πάσες και στην ταχύτητα της σκέψης, αλλά θα στηρίζεται στην
ταχύτητα των ποδοσφαιριστών, στην κίνησή τους στον χώρο και στην έκρηξη.
Η παραχώρηση
του Φάμπρεγκας, η πιθανή αποδέσμευση του Τσάβι και ο ερχομός του
Σουάρες, αυτό νομίζω ότι δείχνουν. Η Μπαρτσελόνα αυτή τη φορά το παίρνει
απόφαση ότι το τέλος εποχής του τίκι τάκα για αυτήν έφτασε και περνάει
στο επόμενο βήμα. Και θα μπορούσε κανείς να πει ότι εμπιστεύεται και τον
νέο προπονητή της. Οποιος πρόσεξε την περσινή Θέλτα μετά τις πρώτες 10 –
15 αγωνιστικές στη La Liga μάλλον αντιλαμβάνεται που το πάει ο Λουίς Ενρίκε στην Μπάρτσα.
Δεν είναι
τυχαίο ότι θα δώσει πολλές ευκαιρίες στον αδερφό του Τιάγκο Αλκάνταρα,
τον Ραφίνια, τον οποίο είχε δανεικό στην Θέλτα πέρυσι, δεν είναι τυχαίο
ότι επέμενε στην απόκτηση του Ράκιτιτς και ασφαλώς δεν είναι τυχαίο ότι η
Μπαρτσελόνα του Μέσι και του Νειμάρ, πήρε και τον Λουίς Σουάρες. Τρεις
επιθετικοί που έχουν την δυνατότητα να αλλάζουν συνεχώς θέσεις. Να
παίξουν και οι τρεις στην κορυφή ή σε ένα από τα δύο άκρα μη έχοντας
πίσω τους “δεκάρι”, αλλά τρεις εσωτερικούς μέσους. Ο Μπουσκέτς σαν εξάρι
και δύο από τους Ράκιτιτς, Ινιέστα και Ραφίνια να μοιράζονται τον χρόνο
ως εσωτερικοί μέσοι. Το μόνο που δεν κολλάει είναι η πώληση του Αλέξις
Σάντσες, αλλά αυτή είναι φανερό δεν έγινε για αγωνιστικούς λόγους, αλλά
για να βρεθούν τα χρήματα για να αποκτηθεί ο Σουάρες. Αναπληρωματικοί θα
είναι ο Πέδρο, ο Ντεουλοφέου και ο Τέγιο (αν δεν πωληθεί) και θα ήταν
τεράστια πολυτέλεια να μείνει και ο Σάντσες για να μένει στον πάγκο.
Αυτή η
Μπαρτσελόνα θα στηρίζεται στο γρήγορο παιχνίδι, στην ταχύτητα των
επιθετικών της και στην διαφορετική λογική των κεντρικών χαφ της που δεν
τους αρέσει να κρατούν την μπάλα πολύ στα πόδια τους, όπως συνέβαινε με
τον Σεσκ και τον Τσάβι. Η μετάβαση αυτή δεν είναι απλή, θέλει το χρόνο
της, άλλωστε το τίκι τάκα ήταν τρόπος ζωής, όχι απλά παιχνιδιού και
προπόνησης για την Μπάρτσα. Από την άλλη είναι επίσης αλήθεια είναι ότι ο
Λουίς Ενρίκε έχει ένα εξαιρετικό ρόστερ (από την μέση και μπρος) για να
παίξει αυτού του είδους το ποδόσφαιρο. Είναι... τρομακτική η σκέψη για
κάθε αντίπαλο, ότι πρέπει να βρει τρόπο να σταματήσει Μέσι, Σουάρες,
Νειμάρ...
Προσοχή
όμως, γιατί αυτός ο τρόπος παιχνιδιού απαιτεί ακόμη καλύτερη συμπεριφορά
της άμυνας, πιο σωστά ακόμη καλύτερη λειτουργία σε ότι έχει να κάνει με
το ανασταλτικό κομμάτι του παιχνιδιού. Η άμυνα που έπαιζε μέχρι τώρα η
Μπάρτσα στηρίζονταν στην εκπληκτική κατοχή μπάλας που κατά μέσο όρο
άγγιζε σε ποσοστά το 70%. Η νέα Μπάρτσα εννοείται ότι θα έχει κατοχή
μπάλας, γιατί είναι η Μπαρτσελόνα, αλλά όχι σε τέτοια ποσοστά αφού δεν
θα είναι αυτοσκοπός του παιχνιδιού της το να κρατά την μπάλα στα πόδια
της όπως ήταν μέχρι τώρα...
Συνεπώς η
πίεση που θα δέχεται η άμυνά της από τους αντιπάλους της θα είναι
μεγαλύτερη. Και εκεί ακόμη δεν έχει ενισχυθεί. Και πολύ φοβάμαι ότι
εκτός από τον έναν στόπερ που σίγουρα θα πάρει, θα χρειαστεί και έναν
άλλο τύπου ποδοσφαιριστή για τη θέση του δεξιού μπακ, από αυτόν του
Ντάνι Αλβες.
Εκτός κι' αν
ο Λουίς Ενρίκε έχει στο μυαλό του να παίξει 3-4-3, κάτι το οποίο
δοκίμασε σε ορισμένες περιπτώσεις και στην Θέλτα. Οι τρεις στόπερ θα
είναι ο Ματσεράνο ανάμεσα σε Πικέ και αυτόν που θα έρθει με μεταγραφή.
Οι δύο ακραίοι χαφ θα είναι ο Αλβες με τον Ζόρντι Αλμπα, οι τρεις
επιθετικοί ξέρουμε όλοι ποιοι θα είναι και μένουν οι δύο κεντρικοί χαφ.
Με δεδομένο ότι ο ένας δεν μπορεί παρά να είναι ο Μπουσκέτς για
ευνόητους λόγους, μένει μόνο μία κενή θέση στην ενδεκάδα για έναν από
τους Ινιέστα, Ράκιτιτς και Ραφίνια. Δύσκολη απόφαση για τον Λουίς
Ενρίκε, με δεδομένο ότι ο Ινιέστα είναι αυτός που είναι, ο Ράκιτιτς πήρε
διαβεβαίωση ότι θα παίζει βασικός για να πάει στην Μπάρτσελόνα και όχι
την Ατλέτικο Μαδρίτης και ο Ραφίνια είναι το αγαπημένο παιδί του.
Οπως και να
έχει, έρχεται μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα σεζόν για την Μπαρτσελόνα,
όπου δημιουργείται μία ονειρεμένη επιθετική τριπλέτα Νειμάρ, Μέσι,
Σουάρες, η οποία όμως θα πρέπει να δέσει σε σχέση με την υπόλοιπη ομάδα
με τέτοιο τρόπο που δεν θα την εκθέσει...
Πηγή: gazzetta.gr