O Γιάννης Σερέτης αναζήτησε αντίστοιχες με τη σημερινή ποδοσφαιρικές
συγκυρίες και μίλησε και με τον Άκη Ζήκο που έχει ζήσει μια ρεβάνς σαν
τη σημερινή.
Δεν είναι… σύνηθες το σκορ 3-1 σε «πρώτο» ματς διπλής αναμέτρησης.
Είναι κι αυτός ένας λόγος που προπονητικό τιμ, παίκτες και δημοσιογράφοι
ήταν και είναι «κουμπωμένοι» στις εκτιμήσεις τους για τη σημερινή
ρεβάνς στη Ρουμανία, παρά την κάκιστη εμφάνιση των αντιπάλων μας στο
σημερινό ματς.
Εχουμε και λέμε λοιπόν. Στα τελευταία δέκα χρόνια του Τσάμπιονς Λιγκ
και σε 140 «πρώτα» ματς της φάσης των «16» + των προημιτελικών + των
ημιτελικών, το 3-1 απαντάται μόνο σε 5! Ποσοστό: 3,6%! Τα ματς είναι τα
εξής κατά σειρά…
1. 2004 – Ημιτελικοί
ΜΟΝΑΚΟ- Τσέλσι 3-1 (αποβολή Ζήκου στο 53’, γκολ Μοριέντες – Νοντά στο 78’ και στο 83’!).
Τσέλσι – ΜΟΝΑΚΟ 2-2 (22’ Γκρόνκιερ, 44’ Λάμπαρντ – 45’ Ιμπάρα, 60’ Μοριέντες)
(Η Μονακό του Ακη Ζήκου έφτασε στον τελικό και ηττήθηκε από την Πόρτο).
2. 2005 – Φάση των «16»
ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ – Λεβερκούζεν 3-1
Λεβερκούζεν – ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ 1-3
(Η Λίβερπουλ κατέκτησε το τρόπαιο στον ιστορικό τελικό της Κωνσταντινούπολης με τη Μίλαν)
3. 2005 – Φάση των «16»
ΜΠΑΓΕΡΝ – Αρσεναλ 3-1
Αρσεναλ – Μπάγερν 1-0 (66’ Ανρί)
(Η Μπάγερν αποκλείστηκε στον προημιτελικό από την Τσέλσι)
4. 2010 – Ημιτελικοί
ΙΝΤΕΡ – Μπαρτσελόνα 3-1
Μπαρτσελόνα – ΙΝΤΕΡ 1-0 (84’ Πικέ – αποβολή Μότα στο 28’)
(Η Ιντερ κατέκτησε το τρόπαιο στον τελικό με την Μπάγερν)
5. 2012 – Φάση των «16»
Νάπολι – ΤΣΕΛΣΙ 3-1
ΤΣΕΛΣΙ – Νάπολι 4-1 (παράταση – 29’ Ντρογκμπά, 47’ Τέρι, 75’ Λάμπαρντ, 105’ Ιβάνοβιτς/55’ Ινλέρ)
(Η Τσέλσι κατέκτησε το τρόπαιο στα πέναλτι εναντίον της Μπάγερν).
Αναζητήσμε επίσης τα μπαράζ για το Μουντιάλ στις δυο τελευταίες
διοργανώσεις: εφέτος και του 2010. Εγιναν συνολικά 18. Μόνο σε μία
περίπτωση η γηπεδούχος νίκησε 3-1 στο πρώτο ματς και κλήθηκε να το
υπερασπιστεί στη ρεβάνς. Μόλις πριν από τρεις ημέρες…
6. ΑΚΤΗ ΕΛΕΦΑΝΤΟΣΤΟΥ – Σενεγάλη 3-1
Σενεγάλη – ΑΚΤΗ ΕΛΕΦΑΝΤΟΣΤΟΥ 1-1 (77’ Μούσα Σο – 91’ Καλού).
Συμπέρασματα: α) από τις έξι αναμετρήσεις, στις 5 προκρίθηκε η
γηπεδούχος με το πλεονέκτημα του 3-1. Μοναδική εξαίρεση η Τσέλσι που
απέκλεισε πρόπερσι τη Νάπολι στην παράταση.
β) Με εξαίρεση τη Μονακό που είχε στερήσει τον τελικό από την Τσέλσι
(πιθανώς και ένα τρόπαιο, αλλά εκείνη ήταν η… χρονιά – παραγγελιά του
νεαρού Μουρίνιο με την Πόρτο), προκρίθηκε η πιο έμπειρη ομάδα.
Σε κάθε περίπτωση κρατώ στο μυαλό μου την ατάκα του Γιώργου
Καραγκούνη με τις 131 συμμετοχές: «Δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει σε τέτοια
ματς». Και επειδή συμπτωματικά παρακολούθησα στο διαδίκτυο το β΄ μέρος
του Σενεγάλη – Ακτή Ελεφαντοστού, το… θέμα μου είναι ένα: ο τρόπος
διαχείρισης του αγώνα στο 1-0. Ανάλογα, βεβαίως, και με το χρονικό
σημείο. Στο Ναϊρόμπι οι Σενεγαλέζοι έβαλαν μέσα στα καρέ τους την παρέα
του Ντρογκμπά για δέκα λεπτά μετά το 1-0. Δεν το έβαλαν το δεύτερο,
αντεπίθεση στο 91’ 1-1, άντε γεια.
Για να αποκλειστεί σήμερα η εθνική Ελλάδας πρέπει να συμβούν πολλά
μαζεμένα απρόοπτα του ποδοσφαίρου. Συμβαίνει κι αυτό όμως. Όπως η
πρόκριση της Τσέλσι επί της Νάπολι που είχε χάσει δυο σπουδαίες
ευκαιρίες για το 2-2. Όπως η ηρωική πρόκριση της Ιντερ του Μουρίνιο στο
«Καμπ Νου» με παίκτη λιγότερο για 65 λεπτά. Όπως ότι η άγουρη Μονακό
βρέθηκε να χάνει 2-0 από την Τσέλσι στο «Στάμφορντ Μπριτζ» σε ημιτελικό
(!) και το «γύρισε».
Θυμάται, μιλώντας στο
«gazzetta.gr», ο Ακης Ζήκος
που ήταν τιμωρημένος σε εκείνη τη ρεβάνς λόγω της αποβολής του στο πρώτο
παιχνίδι: «Ηταν το παιχνίδι με το περισσότερο άγχος στην καριέρα μου.
Ισως επειδή ήμουν θεατής και όχι μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Μπήκαν
δυνατά, με ενθουσιασμό, πέτυχαν γρήγορα το πρώτο γκολ, ήταν όλα υπέρ
τους. Η πείρα, η έδρα, η ατμόσφαιρα, η αυτοπεποίθηση, η ψυχολογία. Όμως
στο ποδόσφαιρο παίζει ρόλο και η τύχη. Η δικιά μας τύχη ήταν ότι
πετύχαμε γκολ αμέσως μετά το 2-0, στη λήξη του ημιχρόνου. Όταν
ισοφαρίσαμε, όλα τελείωσαν. Για να «γυρίσεις» ρεβάνς από 3-1 πρέπει να
είσαι πολύ πειθαρχημένη ομάδα, πολύ οργανωμένη, με τρομερή
αυτοσυγκέντρωση και να έχεις και την τύχη μαζί σου. Και στο πρώτο ματς η
Ρουμανία μου φάνηκε άναρχο σύνολο, το οποίο εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό
από το ταλέντο ορισμένων παικτών της...».
Αυτά τα «απρόοπτα» καλείται να «ακυρώσει» η Ελλάδα σήμερα. Με την
πείρα της, το πάθος της, τη συσπείρωσή της, τη συγκέντρωσή της, το
ποδόσφαιρό της. Αυτό που παίζει… κανονικά εκτός έδρας, όπου σχεδόν πάντα
σκοράρει. Αυτό, το γκολ δηλαδή, έχω την εντύπωση πως είναι ο μοναδικός
«σίγουρος» δρόμος προς το Ρίο απόψε.
Πηγή: gazzetta.gr
