Ρεάλ, Μπάρτσα και… οι άλλοι!!

Ο Γιώργος Καραμάνος καταγράφει το οικονομικό χάσμα της Primera, την μεταγραφική υπέρβαση της Ατλέτικο και τα όνειρα που δεν μπορούν να κάνουν οι μικροί.

Πρόκειται αναμφίβολα για το πρωτάθλημα με τις μεγαλύτερες ανισότητες. Τα πάντα ξεκινούν από το οικονομικό και καταλήγουν στην τελική βαθμολογία κάθε σεζόν. Και στις δύο αυτές κατηγορίες εκείνες που πρωταγωνιστούν είναι η Ρεάλ και η Μπαρτσελόνα. Για το σχετικά άδικο μοίρασμα της τηλεοπτικής πίτας στην Primera Division έχουν γραφτεί διάφορα και είναι λίγο πολύ γνωστό πως οι δύο μεγάλοι της La Liga είναι και οι σούπερ ευνοημένοι, κάτι που επιβεβαιώνεται και φέτος μέσα από το φινάλε των μεταγραφών.

ADVERTISEMENT

Τη στιγμή που τα έσοδα από την τηλεόραση των Βαλένθια, Ατλέτικο Μαδρίτης μετά βίας πλησιάζουν τα 50 εκατ. ευρώ και των ουραγών σε αυτόν τομέα Εϊμπάρ, Ελτσε είναι κάτι λιγότερο από 20 εκατ., οι δύο μεγάλοι εισπράττουν από 145-155 έκαστος. Αυτή η τεράστια διαφορά αρκεί από μόνη της για να γιγαντώσει το χάσμα που υπάρχει σε αυτό το πρωτάθλημα, με λογική μοιράσματος τηλεοπτικών αντίστοιχη που απαντάται μόνο στην Ιταλία. Σε Αγγλία, Γαλλία και Γερμανία η πιο κεντρική διαχείριση της πίτας δίνει πολύ περισσότερη τροφή στους μικρούς και μικρότερη ισχύ στους μεγάλους.

Ο ενδεικτικός πίνακας των τηλεοπτικών μερισμάτων στην Ισπανία είναι από την περσινή σεζόν
Κάπως έτσι λοιπόν φτάσαμε σε ακόμα μία μεταγραφική περίοδο με Ρεάλ (122,5 εκατ.) και Μπαρτσελόνα (157 εκατ.) να ξοδεύουν τα περισσότερα, καθώς εκείνες είναι που έχουν τα έσοδα από την τηλεόραση και μπορούν να το κάνουν (σ.σ.: αν και φέτος αμφότερες πούλησαν  κιόλας αρκετά: Η Ρεάλ είχε έσοδα 114 εκατ. και η Μπάρτσα 80). Τούτη τη φορά όμως σε αυτές μπήκε σφήνα και η Ατλέτικο. Οι πρωταθλητές εισέπραξαν 88 εκατ., αλλά έδωσαν περισσότερα. Η επένδυση των 112 εκατ. είναι αναμφίβολα η μεγαλύτερη στην ιστορία τους.
Από το σύνολο λοιπόν των 471,1 εκατ. ευρώ (σ.σ.: περισσότερα από πέρσι κατά 60 εκατ.) που πλήρωσαν για την ενίσχυση τους οι σύλλογοι της La Liga συνολικά, το 83% του εν λόγω ποσού το χάλασαν οι τρεις πρώτες της περσινής βαθμολογίας. Το ότι σε όλες τις υπόλοιπες αναλογεί μόνο το 13%, καθιστά μοναδικό το φαινόμενο της Primera. Πρόκειται αναμφίβολα για μία διαδικασία που έχει γιγαντώσει το χάσμα μεταξύ των ομάδων κορυφής και όλες τις άλλες και συνεχίζει να το αυξάνει.
Η σφήνα των Ροχιμπλάνκος
Η Ατλέτικο δείχνει πως ίσως είναι η μοναδική που παλεύει να αλλάξει οικονομική κατηγορία: που θέλει να κάνει την υπέρβαση και να ακολουθήσει την τρελή κούρσα… εξοπλισμών των άλλων δύο. Σε πρώτη φάση το έπραξε με τον περσινό τίτλο. Σε δεύτερη φάση το συνεχίζει με τα χρήματα που διακίνησε. Εάν μάλιστα κατορθώσει να διατηρηθεί σε υψηλά αγωνιστικά στάνταρ και σε συνδυασμό με τα έσοδα από το Champions League, τότε έχει μία καλή πιθανότητα. Σταδιακά βέβαια θα πρέπει να αξιώσει και μεγαλύτερο κομμάτι από τα τηλεοπτικά.
Ολοι οι άλλοι όμως απλά θα συμβιβάζονται -ο καθένας με το μέγεθος του- με την 4η θέση, το Europa League ή την παραμονή. Σε αυτή την Primera, όπως διαμορφώνεται εδώ και κοντά 15 χρόνια, χώρος για όνειρα δεν υπάρχει…
ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ Ή ΑΔΙΚΟ ΜΟΙΡΑΣΜΑ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗΣ ΠΙΤΑΣ ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ
1: Το πρώτο 40% μοιράζεται ισομερώς στις 20 ομάδες.
2: Το 30% υπολογίζεται κατά 25% με βάση τον αριθμό των socios (σ.σ.: μέλη) και κατά 5% με βάση τον πληθυσμό της πόλης όπου εδρεύει η ομάδα.
3: Το 30% υπολογίζεται κατά 15% σύμφωνα με τους βαθμούς της τελευταίας 5ετίας, κατά 10% με βάση το ιστορικό ranking των ομάδων και κατά 5% από τη βαθμολογία της προηγούμενης σεζόν.
ΥΓ.: Υπό αυτές τις συνθήκες το μόνο που σώζει και θα συνεχίσει να σώζει το ισπανικό πρωτάθλημα, είναι το αστείρευτο ταλέντο που βγαίνει από τις ακαδημίες όλων των μικρών συλλόγων. Αυτό και η ποδοσφαιρική νοοτροπία που έχουν οι Ισπανοί, είναι που μπορούν να οδηγούν σε απίστευτες ανατροπές όπως π.χ. η πρόσφατη της Σοσιεδάδ με τη Ρεάλ!

*Πηγή: gazzetta.gr*