Η ουλή των έξι εκατοστών στο σημείο του δέρματος
πάνω απ' την καρδιά και η αναπηρία σε ποσοστό 50% υποχρεώνουν τον Σβεν
Φίντεζαϊν να θυμάται πάντα την 25η Σεπτεμβρίου 2010. Γράφει ο Θανάσης
Κελαντώνης.
Ηταν η μέρα του πανικού στο «Βέζερσταντιον» μετά τη λήξη του ντέρμπι
του γερμανικού Βορρά ανάμεσα στη Βέρντερ Βρέμης και στο Αμβούργο.
Η μέρα που ο ψηλόσωμος (2,03 μ. ύψος) υποστηρικτής του Αμβούργου προσπαθεί ακόμα να ανακατασκευάσει στο μυαλό του. Θυμάται μόνο τη στιγμή που μαζί με άλλους τρεις φίλους του ανέβηκε στο τρένο για τη Βρέμη.
Από τους γιατρούς σε νοσοκομείο της Βρέμης ενημερώθηκε πέντε μέρες μετά το παιχνίδι ότι ποδοπατήθηκε από οπαδούς του Αμβούργου που εκνευρίστηκαν απ' την ημίωρη παραμονή τους στην εξέδρα, απ' αυτούς ότι η ομάδα του είχε χάσει με 3-2, απ' αυτούς ότι είχε μπει σε τεχνητό κώμα για εκατόν είκοσι ώρες.
Ελαβε ψυχολογική υποστήριξη προκειμένου να αποδεχτεί τα τραύματα που κουβαλάει για το υπόλοιπο της ζωής του και καθότι μόνος πατέρας δύο παιδιών, είχε την απαραίτητη βοήθεια της κατά τρία χρόνια μεγαλύτερης (47 ετών) αδερφής του προκειμένου να σταθεί ξανά στα πόδια του. Κι ο ίδιος και τα τέκνα.
Η αδερφή του τον βοήθησε στα της ζωής εκτός ποδοσφαίρου. Στο μέρος της ζωής του που έχει να κάνει με το ποδόσφαιρο τον βοήθησε το ίδρυμα Ζεπ Χέρμπεργκερ και ο Οτο Ρέχαγκελ.
Ηταν πρωτοβουλία του πρώην προπονητή της εθνικής ομάδας μας και μέλους του ιδρύματος όλες οι ενέργειες που έγιναν ώστε ο Σβεν Φίντεζαϊν να αισθάνεται συνέχεια ότι η ποδοσφαιρική οικογένεια δεν τον ξεχνάει. Αυτή είναι και η αποστολή του ιδρύματος, η διατήρηση της στενής σχέσης ανάμεσα στο παιχνίδι (ποδόσφαιρο) και στους υποστηρικτές του (φίλαθλοι).
Στην πρώτη εβδομάδα του Οκτωβρίου, με όλα τα έξοδα πληρωμένα απ' το ίδρυμα, ο Σβεν Φίντεζαϊν μπόρεσε για πρώτη φορά μετά το ατύχημά του να πάει διακοπές με τα παιδιά του. Το ευχόταν, ο Οτο Ρέχαγκελ το έμαθε και φρόντισε για την πράξη.
Νωρίτερα, στις αρχές Σεπτεμβρίου, είχε λάβει επίσημη πρόσκληση απ' τη Βέρντερ Βρέμης να παρακολουθήσει το αντίστοιχο ντέρμπι (με το Αμβούργο) της τρέχουσας σεζόν. Η ζωή του μπήκε ξανά σε ρυθμό. Οχι με τα ίδια δεδομένα, όχι όπως την είχε συνηθίσει, φυσιολογική, αλλά μπήκε.
Πηγή: Goal
Η μέρα που ο ψηλόσωμος (2,03 μ. ύψος) υποστηρικτής του Αμβούργου προσπαθεί ακόμα να ανακατασκευάσει στο μυαλό του. Θυμάται μόνο τη στιγμή που μαζί με άλλους τρεις φίλους του ανέβηκε στο τρένο για τη Βρέμη.
Από τους γιατρούς σε νοσοκομείο της Βρέμης ενημερώθηκε πέντε μέρες μετά το παιχνίδι ότι ποδοπατήθηκε από οπαδούς του Αμβούργου που εκνευρίστηκαν απ' την ημίωρη παραμονή τους στην εξέδρα, απ' αυτούς ότι η ομάδα του είχε χάσει με 3-2, απ' αυτούς ότι είχε μπει σε τεχνητό κώμα για εκατόν είκοσι ώρες.
Ελαβε ψυχολογική υποστήριξη προκειμένου να αποδεχτεί τα τραύματα που κουβαλάει για το υπόλοιπο της ζωής του και καθότι μόνος πατέρας δύο παιδιών, είχε την απαραίτητη βοήθεια της κατά τρία χρόνια μεγαλύτερης (47 ετών) αδερφής του προκειμένου να σταθεί ξανά στα πόδια του. Κι ο ίδιος και τα τέκνα.
Η αδερφή του τον βοήθησε στα της ζωής εκτός ποδοσφαίρου. Στο μέρος της ζωής του που έχει να κάνει με το ποδόσφαιρο τον βοήθησε το ίδρυμα Ζεπ Χέρμπεργκερ και ο Οτο Ρέχαγκελ.
Ηταν πρωτοβουλία του πρώην προπονητή της εθνικής ομάδας μας και μέλους του ιδρύματος όλες οι ενέργειες που έγιναν ώστε ο Σβεν Φίντεζαϊν να αισθάνεται συνέχεια ότι η ποδοσφαιρική οικογένεια δεν τον ξεχνάει. Αυτή είναι και η αποστολή του ιδρύματος, η διατήρηση της στενής σχέσης ανάμεσα στο παιχνίδι (ποδόσφαιρο) και στους υποστηρικτές του (φίλαθλοι).
Στην πρώτη εβδομάδα του Οκτωβρίου, με όλα τα έξοδα πληρωμένα απ' το ίδρυμα, ο Σβεν Φίντεζαϊν μπόρεσε για πρώτη φορά μετά το ατύχημά του να πάει διακοπές με τα παιδιά του. Το ευχόταν, ο Οτο Ρέχαγκελ το έμαθε και φρόντισε για την πράξη.
Νωρίτερα, στις αρχές Σεπτεμβρίου, είχε λάβει επίσημη πρόσκληση απ' τη Βέρντερ Βρέμης να παρακολουθήσει το αντίστοιχο ντέρμπι (με το Αμβούργο) της τρέχουσας σεζόν. Η ζωή του μπήκε ξανά σε ρυθμό. Οχι με τα ίδια δεδομένα, όχι όπως την είχε συνηθίσει, φυσιολογική, αλλά μπήκε.
Πηγή: Goal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου