Βλέποντας
χθες βράδυ τα παιχνίδια του Ατρόμητου και του Αστέρα στο Γιουρόπα Λιγκ,
ένα πράγμα ήρθε στο μυαλό μου: Έχουν τέτοιους παίκτες σαν κάποιους των
δύο ομάδων, όπως τον Πίτου Γκαρσία και τον Μπαντιμπαγκά, οι μεγάλοι
ελληνικοί σύλλογοι;
Κι αναφέρομαι κατά βάση σε ΠΑΟ, ΠΑΟΚ κι ΑΕΚ, γιατί κατά κοινή ομολογία ο Ολυμπιακός έχει ένα ρόστερ άλλου επιπέδου-αν κι ο χθεσινός Μπαντιμπαγκά των πρώτων 60 λεπτών, έπαιζε και βασικός στον Ολυμπιακό! Μιλάμε για εκπληκτική ποδοσφαιρική παράσταση, τεχνικής, ταχύτητας και ουσίας, του νεαρού έξω δεξιά και δη σε ένα γήπεδο Μπουντεσλίγκα.
Απλά λέω ότι ο Μπαντιμπαγκά ήταν ελεύθερος από τον Εργοτέλη το καλοκαίρι. Ο Πίτου Γκαρσία, ένας από τους πιο αξιόπιστους αριστεροπόδαρους κεντρικούς χαφ των ελληνικών γηπέδων τα τελευταία χρόνια, ήταν ελεύθερος το καλοκαίρι από τον Ατρόμητο. Κι όμως ούτε ο ΠΑΟ, ούτε ο ΠΑΟΚ, ούτε η ΑΕΚ ασχολήθηκαν μαζί τους. Ο Ατρόμητος κράτησε τον Αργεντίνο κι ο Αστέρας «τσίμπησε» τον Αφρικάνο…
Και να το πάω πιο μακριά: Αποδεικνύεται συνεχώς ότι η κατασυκοφαντημένη ελληνική Λίγκα μας έχει και ταλέντα και γενικότερα καλούς παίκτες. Απλά άλλοτε υπάρχει ένας Μίτσελ για να δει τα προσόντα του Σάμαρη και του Μπουχαλάκη κι άλλοτε δεν βρίσκεται κάποιος Μίτσελ και καλοί παίκτες πάνε χαμένοι παίζοντας συνεχώς σε μικρομεσαίες ομάδες.
Τέλος πάντων, πραγματικά ήταν για στενοχώρια το χθεσινό ματς του Αστέρα αναφορικά με το αποτέλεσμά του, αφού άξιζε μίνιμουμ την ισοπαλία-και δη με γκολ. Η εικόνα του μέχρι περίπου το 55’-60’ ήταν άνευ προηγουμένου για το επίπεδό του! Τα τρεξίματα και το πρεσάρισμά του ειδικά στο α΄ημίχρονο, δεν μπορείς να το δεις εύκολα από κάποια ομάδα και δη τέτοια εποχή! Μου θύμισε, αναλογικά βέβαια, τον Ολυμπαικό του α΄ ημιχρόνου με την Παρί Σεν Ζερμέν, υπό την έννοια ότι όπως τότε οι ερυθρόλευκοι είχαν λιώσει την πρωταθλήτρια Γαλίας αλλά έδειξαν να κλατάρουν μετά το 60’, κάπως έτσι κι η ομάδα της Τρίπολης χθες έμοιαζε να μένει από δυνάμεις μετά τη μία ώρα αγώνα, στην οποία είχαν βγάλει την γλώσσα στην περσινή 7η του γερμανικού πρωταθλήματος!
Μαύρα σκυλιά ήταν οι παίκτες του Αστέρα, αλλά με απίστευτη γκίνια στο φινάλε του ημιχρόνου, όπου αντί για το 0-1 με το δοκάρι του Μάτσα, έγινε το 1-0 με ένα κλασικό…σεντερφορίσιο γκολ του Ιάπωνα Καζάκι σε μία φάση στην οποία μάλλον όλα τα λεφτά ήταν η κεφαλιά που έχασε στη σέντρα από αριστερά ο δεξιός μπακ Λούϊ, κατά τα άλλα σοβαρός και καλός στη δουλειά του.
Δεν κρύβω, πάντως, την εντύπωση που μου έκανε η κίνηση του προπονητή του Αστέρα να βάλει αλλαγές τρεις αμυντικογενείς παίκτες, ενώ η ομάδα του έχανε. Τέλειωσε το ματς με δύο δεξιά μπακ (Κιτόκο, Λούι), δύο αριστερά μπακ (Παντελιάδης, Τσοκάνης), τρία στόπερ (Γκοϊάν, Σανκαρέ, Ζησόπουλος) και τον κόφτη Κουρμπέλη!!! Από εκεί που περιμένεις τον Μπακασέτα για να δώσει λίγη βοήθεια μπροστά, βλέπεις να κλείνει το ματς ο Αστέρας με μόλις δύο επιθετικογενείς παίκτες, τον Μάτσα και τον Ντε Μπλάσις, που για εμένα κι αυτός αξίζει για πιο σημαντική ομάδα, αν και για το γκολ που έχασε στο ξεκίνημα του β΄μέρους, θέλει «σκότωμα».
Μακάρι, πάντως, να δικαιωθεί στη ρεβάνς ο συλλογισμός του Βεργέτη, που έπαιξε όχι για το 1-1 στο τέλος, αλλά για να κρατήσει το 1-0. Έμεινα έκπληκτος που στο 91’ κέρδισε φάουλ ο Αστέρας κι αντί να περάσουν μπροστά τουλάχιστον ο Γκοϊάν κι ο Ζησόπουλος, έμεινε μόνος για να κυνηγήσει τη φάση ο Ντε Μπλάσις! Όπως νομίζω ότι ο Σανκαρέ με την εντυπωσιακή εμφάνισή του στο 30λεπτο που μπήκε, απέδειξε πως δικαιούνταν, μακράν, θέση στην αρχική ενδεκάδα.
Σαν σούμα: οι τρεις ελληνικές ομάδες, που έπαιξαν όλες εκτός έδρας το περασμένο τριήμερο, έδειξαν ότι μπορούν να περάσουν-ώστε να ανέβει και βαθμολογικά η Ελλάδα στην κατάταξη της ΟΥΕΦΑ. Ο απολογισμός (μία νίκη, μία ισοπαλία και μία ήττα), θεωρώ ότι είναι φτωχός βάσει εικόνας-πιο δίκαια θα ήταν δύο ισοπαλίες και μία νίκη, ίσως και δύο νίκες και μία ισοπαλία!
Παρεμπιπτόντως, νομίζω ότι αν η Μάϊντζ δεν πουλήσει αυτό τον νεαρό της Γερμανό γκολκίπερ, δύσκολα θα γίνει βασικός ο Καπίνο…
Κι αναφέρομαι κατά βάση σε ΠΑΟ, ΠΑΟΚ κι ΑΕΚ, γιατί κατά κοινή ομολογία ο Ολυμπιακός έχει ένα ρόστερ άλλου επιπέδου-αν κι ο χθεσινός Μπαντιμπαγκά των πρώτων 60 λεπτών, έπαιζε και βασικός στον Ολυμπιακό! Μιλάμε για εκπληκτική ποδοσφαιρική παράσταση, τεχνικής, ταχύτητας και ουσίας, του νεαρού έξω δεξιά και δη σε ένα γήπεδο Μπουντεσλίγκα.
Απλά λέω ότι ο Μπαντιμπαγκά ήταν ελεύθερος από τον Εργοτέλη το καλοκαίρι. Ο Πίτου Γκαρσία, ένας από τους πιο αξιόπιστους αριστεροπόδαρους κεντρικούς χαφ των ελληνικών γηπέδων τα τελευταία χρόνια, ήταν ελεύθερος το καλοκαίρι από τον Ατρόμητο. Κι όμως ούτε ο ΠΑΟ, ούτε ο ΠΑΟΚ, ούτε η ΑΕΚ ασχολήθηκαν μαζί τους. Ο Ατρόμητος κράτησε τον Αργεντίνο κι ο Αστέρας «τσίμπησε» τον Αφρικάνο…
Και να το πάω πιο μακριά: Αποδεικνύεται συνεχώς ότι η κατασυκοφαντημένη ελληνική Λίγκα μας έχει και ταλέντα και γενικότερα καλούς παίκτες. Απλά άλλοτε υπάρχει ένας Μίτσελ για να δει τα προσόντα του Σάμαρη και του Μπουχαλάκη κι άλλοτε δεν βρίσκεται κάποιος Μίτσελ και καλοί παίκτες πάνε χαμένοι παίζοντας συνεχώς σε μικρομεσαίες ομάδες.
Τέλος πάντων, πραγματικά ήταν για στενοχώρια το χθεσινό ματς του Αστέρα αναφορικά με το αποτέλεσμά του, αφού άξιζε μίνιμουμ την ισοπαλία-και δη με γκολ. Η εικόνα του μέχρι περίπου το 55’-60’ ήταν άνευ προηγουμένου για το επίπεδό του! Τα τρεξίματα και το πρεσάρισμά του ειδικά στο α΄ημίχρονο, δεν μπορείς να το δεις εύκολα από κάποια ομάδα και δη τέτοια εποχή! Μου θύμισε, αναλογικά βέβαια, τον Ολυμπαικό του α΄ ημιχρόνου με την Παρί Σεν Ζερμέν, υπό την έννοια ότι όπως τότε οι ερυθρόλευκοι είχαν λιώσει την πρωταθλήτρια Γαλίας αλλά έδειξαν να κλατάρουν μετά το 60’, κάπως έτσι κι η ομάδα της Τρίπολης χθες έμοιαζε να μένει από δυνάμεις μετά τη μία ώρα αγώνα, στην οποία είχαν βγάλει την γλώσσα στην περσινή 7η του γερμανικού πρωταθλήματος!
Μαύρα σκυλιά ήταν οι παίκτες του Αστέρα, αλλά με απίστευτη γκίνια στο φινάλε του ημιχρόνου, όπου αντί για το 0-1 με το δοκάρι του Μάτσα, έγινε το 1-0 με ένα κλασικό…σεντερφορίσιο γκολ του Ιάπωνα Καζάκι σε μία φάση στην οποία μάλλον όλα τα λεφτά ήταν η κεφαλιά που έχασε στη σέντρα από αριστερά ο δεξιός μπακ Λούϊ, κατά τα άλλα σοβαρός και καλός στη δουλειά του.
Δεν κρύβω, πάντως, την εντύπωση που μου έκανε η κίνηση του προπονητή του Αστέρα να βάλει αλλαγές τρεις αμυντικογενείς παίκτες, ενώ η ομάδα του έχανε. Τέλειωσε το ματς με δύο δεξιά μπακ (Κιτόκο, Λούι), δύο αριστερά μπακ (Παντελιάδης, Τσοκάνης), τρία στόπερ (Γκοϊάν, Σανκαρέ, Ζησόπουλος) και τον κόφτη Κουρμπέλη!!! Από εκεί που περιμένεις τον Μπακασέτα για να δώσει λίγη βοήθεια μπροστά, βλέπεις να κλείνει το ματς ο Αστέρας με μόλις δύο επιθετικογενείς παίκτες, τον Μάτσα και τον Ντε Μπλάσις, που για εμένα κι αυτός αξίζει για πιο σημαντική ομάδα, αν και για το γκολ που έχασε στο ξεκίνημα του β΄μέρους, θέλει «σκότωμα».
Μακάρι, πάντως, να δικαιωθεί στη ρεβάνς ο συλλογισμός του Βεργέτη, που έπαιξε όχι για το 1-1 στο τέλος, αλλά για να κρατήσει το 1-0. Έμεινα έκπληκτος που στο 91’ κέρδισε φάουλ ο Αστέρας κι αντί να περάσουν μπροστά τουλάχιστον ο Γκοϊάν κι ο Ζησόπουλος, έμεινε μόνος για να κυνηγήσει τη φάση ο Ντε Μπλάσις! Όπως νομίζω ότι ο Σανκαρέ με την εντυπωσιακή εμφάνισή του στο 30λεπτο που μπήκε, απέδειξε πως δικαιούνταν, μακράν, θέση στην αρχική ενδεκάδα.
Σαν σούμα: οι τρεις ελληνικές ομάδες, που έπαιξαν όλες εκτός έδρας το περασμένο τριήμερο, έδειξαν ότι μπορούν να περάσουν-ώστε να ανέβει και βαθμολογικά η Ελλάδα στην κατάταξη της ΟΥΕΦΑ. Ο απολογισμός (μία νίκη, μία ισοπαλία και μία ήττα), θεωρώ ότι είναι φτωχός βάσει εικόνας-πιο δίκαια θα ήταν δύο ισοπαλίες και μία νίκη, ίσως και δύο νίκες και μία ισοπαλία!
Παρεμπιπτόντως, νομίζω ότι αν η Μάϊντζ δεν πουλήσει αυτό τον νεαρό της Γερμανό γκολκίπερ, δύσκολα θα γίνει βασικός ο Καπίνο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου