Κυριακή 7 Νοεμβρίου 2010

«Όνειρο ζωής ο Άρης!»

Ο ΜVP του ντέρμπι της Θεσσαλονίκης Χρήστος Ταπούτος εξηγεί πόσα χρόνια περίμενε τη χθεσινή βραδιά που φορώντας την κιτρινόμαυρη φανέλα νίκησε τον ΠΑΟΚ, στον οποίο έπαιζε πέρυσι...
Πέρυσι, τέτοια εποχή, ο 28χρονος Θεσσαλονικιός φόργουορντ ήταν μέλος της ομάδας του ΠΑΟΚ, που στο πλαίσιο της 2ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος, είχε διαλύσει τον Άρη με 35 πόντους διαφορά στο κλειστό της Πυλαίας, υποχρεώνοντάς τον στην πιο βαριά ήττα (83-48) της ιστορίας του σε ντέρμπι της Θεσσαλονίκης! Ο Χρήστος Ταπούτος είχε πλησιάσει το “double-double” (8π., 10ρ.), πολύ βαθιά μέσα του, όμως, είχε στεναχωρηθεί για την κατάντια της αγαπημένης του ομάδας! Φέτος, οι ρόλοι αντιστράφηκαν και ο ψιλόλιγνος μπασκετμπολίστας, που κάποτε είχε χαρακτηριστεί το “next big thing” του ελληνικού μπάσκετ, άλλαξε στρατόπεδο, υπέγραψε στον Άρη και μόλις στην 3η αγωνιστική, έκανε πραγματικότητα ένα - μέχρι χθες το απόγευμα - ανεκπλήρωτο παιδικό όνειρο. Με 22 πόντους (), 5 ριμπάουντ, 3 ασίστ κι ένα κλέψιμο, ο Χρήστος Ταπούτος, έβαλε “φαρδιά-πλατιά” την υπογραφή στην “καθαρή” νίκη (81-68) του Άρη επί του ΠΑΟΚ και το όνομά του γράφτηκε δίπλα στα “ιερά τέρατα” του αθλήματος που στο παρελθόν είχαν πρωταγωνιστήσει σε αυτά τα μεγάλα παιχνίδια, για τα οποία κάποτε, ζούσε κι ανέπνεε, όλη η Ελλάδα... Λίγες ώρες με τον αγώνα, ο πρώην παίκτης του Αχιλλέα Τριανδρίας, της Νήαρ-Ηστ, της ΑΕΚ, του Ηρακλή, του Πανιωνίου και του ΠΑΟΚ, μοιράστηκε τις μεγάλες στιγμές που έζησε...
- Μέχρι χθες, είχε ζήσει το παραδοσιακό ντέρμπι της Θεσσαλονίκης από την πλευρά του ΠΑΟΚ. Μπορεί πλέον να μην έχει την αίγλη της δεκαετίας του 90’, ωστόσο, είναι ασυνήθιστο ο παίκτης που άλλαξε στρατόπεδο μόλις το προηγούμενο καλοκαίρι, να αναδεικνύεται σε μεγάλο πρωταγωνιστή της αναμέτρησης... Πως βίωσες το παιχνίδι;
«Από τότε που άρχισα την επαγγελματική μου καριέρα, ποτέ δεν έχω κρύψει τη συλλογική προτίμηση... Ήμουν Άρης από μωρό παιδί και αυτό το χθεσινό ντέρμπι ήταν ένα παιχνίδι που περίμενα πολλά χρόνια! Από μικρός παρακολουθούσα αυτά τα ματς στην τηλεόραση και ονειρευόμουν τον εαυτό να φοράει κάποια στιγμή την
“κιτρινόμαυρη” φανέλα και να παίζει εναντίον του ΠΑΟΚ, πόσο μάλλον να έχει καθοριστική συμβολή στη νίκη της... Ήταν ένα ιδιαίτερο παιχνίδι για μένα...»
- Πριν από 25 χρόνια, ο άτυπος τίτλος του MVP ενός τέτοιου ντέρμπι, συνήθως πήγαινε στον Γκάλη και τον Γιαννάκη... Φέτος, δικαιωματικά νομίζω ότι σου αξίζει...
«Τι να λέμε τώρα; Οι δύο άνθρωποι που προανέφερες είναι οι δύο μεγαλύτερες μορφές στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ... Ο λόγος για τον οποίο πολλά παιδιά της γενιάς ασχολήθηκαν με το μπάσκετ... Οποιαδήποτε σύγκριση μαζί τους συνιστά ιεροσυλία...»
- Πως είδες το παιχνίδι;
«Νομίζω ότι κρίθηκε στην πολύ πιεστική μας άμυνα στην 3η περίοδο, την οποία, προσωπικά, βάζω 10 με τόνο! Νομίζω ότι δεν επιτρέψαμε στον ΠΑΟΚ να πάρει ανάσα και μετά βίας δεχθήκαμε δέκα πόντους!»
- Επειδή έζησες και πέρυσι το συγκεκριμένο παιχνίδι φορώντας τη φανέλα του ΠΑΟΚ, ήταν ένα κλασσικό ντέρμπι της Θεσσαλονίκης με πίεση, ένταση και διαπληκτισμούς;
«Νομίζω πως ναι... Έγινε σε ένα γεμάτο γήπεδο με τον κόσμο να δίνει παλμό από την κερκίδα και ώθηση στους παίκτες... Μέσα στο γήπεδο, πάντα σε ένα τέτοιο παιχνίδι, όλα τα παιδιά προσπαθούν να δώσουν το κάτι παραπάνω... Βγήκε πολύ πάθος, υπήρξαν και κάποιες έντονες αψιμαχίες, αλλά πάντα σε κόσμια πλαίσια...»
- Με δεδομένο ότι μέχρι τις αρχές του προηγούμενου καλοκαιριού, ανήκες στον ΠΑΟΚ, ένιωσες καθόλου άβολα που έπρεπε να παίξει απέναντι σε κάποιους φίλους και πρώην συμπαίκτες και συνεργάτες;
«Να σου πω την αλήθεια, καθόλου... Είχα αποφασίσει να είμαι απόλυτα αφοσιωμένος και συγκεντρωμένος στην δουλειά, έτσι ώστε να βοηθήσω τον Άρη να κερδίσει... Με κάποια παιδιά, έχω διατηρήσει επαφές, μιλάμε στο τηλέφωνο, αλλά μέσα σε ένα τέτοιο ματς, δεν υπάρχουν φιλίες... Μόνο έχθρες...»
- Πανηγύρισες ιδιαίτερα κάποιο από τα καλάθια σου χθες;
«Το καθένα ξεχωριστά! Μπορεί να μην κάρφωσα για να βγάλω όλη μου την ενέργεια, ωστόσο, όλα τα καλάθια ήταν ιδιαίτερα και τώρα που μιλάμε, ένα-ένα μου έρχονται στο μυαλό... Περίμενα χρόνια αυτή τη στιγμή...»
- Κάτι μου λέει ότι έχεις ήδη κερδίσει κάποιο στοίχημα από Παοκτζή και περιμένεις τη στιγμή της “πληρωμής” για να αρχίσεις την... καζούρα...
«Μέσα έπεσες! Με το φιλαράκι μου, τον Γιώργο Τσουκαλά που είναι φυσιοθεραπευτή του ΠΑΟΚ... Του έδινα και αβάντζο δέκα πόντων... Επειδή δεν με έχει πάρει ακόμη τηλέφωνο, αν διαβάσει τη συνέντευξη του λέω ότι ανυπομονώ για τα επινίκια... Μην φαντάζεσαι τίποτε φοβερό... Έτσι ένα κέρασμα για το καλό... Ό,τι θέλεις εκείνος...»
- Σε τι βαθμό αγωνιστικής ετοιμότητας βρίσκεται ο Άρης αυτή τη στιγμή;
«Μέχρι στιγμής, αν εξαιρέσουμε την πρεμιέρα που είχε την ιδιαιτερότητα της απεργίας και δεν έπαιξαν οι Έλληνες και χάσαμε λογικά από τον Ολυμπιακό, έχουμε πετύχει δύο σημαντικές νίκες απέναντι σε δύο ομάδες (σ.σ.: Πανελλήνιο και ΠΑΟΚ) που έχουν τους ίδιους στόχους με μας και μέρα με την μέρα, προσπαθούμε να γινόμαστε όσο περισσότερο ομάδα γίνεται! Ο βασικός μας στόχος είναι η είσοδος στην τετράδα και από ’κει και πέρα το εισιτήριο της Ευρωλίγκα... Με βάση και την εικόνα που παρουσιάζουν οι αντίπαλοί μας, θεωρώ πως είναι αποκλειστικά στο χέρι μας...»
- Μια και αναφέρθηκες στον αγώνα της πρεμιέρας, μου δίνεται η ευκαιρία να σε ρωτήσω για την παρουσία σου στην δωδεκάδα του Άρη στον αγώνα με τον Ολυμπιακό, την ώρα που οι υπόλοιποι Έλληνες συμπαίκτες σου απεργούσαν... Είχε να κάνει με κάποια δική διαφωνία γύρω από την απόφαση του ΠΣΑΚ;
«Ίσα-ίσα που είχα ψηφίσει υπέρ της απεργίας... Αλλά όταν βλέπεις τους Έλληνες αντιπάλους να “κατεβαίνουν” κανονικά και να ουσιαστικά να... “σπάνε” την απεργία, δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά... Ένιωσα ότι έπρεπε να μην αφήσω την ομάδα μου αβοήθητη... Συζήτησα με τον προπονητή μου, του είπα ότι ντυθώ κανονικά αλλά εκείνος που απάντησε ότι δεν θα με χρησιμοποιήσει για να μην με φέρει σε δύσκολη θέση απέναντι στα υπόλοιπα παιδιά που δεν έπαιξαν...»

Δεν υπάρχουν σχόλια: