Στη συμπλήρωση 20 ετών από τον θάνατό του (14/2/1996), το england365.gr τιμά τη μνήμη του μεγάλου, Μπομπ Πέισλι, επαναφέροντας στο προσκήνιο στιγμές της θητείας του στον πάγκο της Λίβερπουλ. Του συλλόγου, δηλαδή, με τον οποίο, ο ποδοσφαιράνθρωπος από το Σάντερλαντ συνέδεσε τ' όνομά του όσο λίγοι...
Το γεγονός ότι διαδέχθηκε τον Μπιλ Σάνκλι στον πάγκο της Λίβερπουλ,
ίσως αποτέλεσε παράγοντα για να μην πάρει τα εύσημα που πραγματικά
άξιζε.
Αναλαμβάνοντας το 1974, σε ηλικία 55 ετών (!), ο Μπομπ Πέισλι έκανε τόσα που τον βοήθησαν να μείνει στην ιστορία, βάζοντας το όνομά του ανάμεσα στους πιο επιτυχημένους προπονητές και ειδικά στα βιβλία της Λίβερπουλ θα έχει πάντοτε τη θέση που του αρμόζει.
Στην παρουσία του στην τεχνική ηγεσία των «κόκκινων» του Μέρσεϊσαϊντ, η στατιστική έδειξε ότι κατέκτησε 2,1 τρόπαια ανά σεζόν, επίδοση καλύτερη και από αυτή του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που είχε κατά Μέσο Όρο 1,4 τρόπαια σε κάθε αγωνιστική περίοδο!
Τη Λίβερπουλ, την υπηρέτησε τόσο ως ποδοσφαιριστής (περίπου 300 συμμετοχές, αποσύρθηκε το 1954 με τον υποβιβασμό), όσο σαν υπηρεσιακός προπονητής, φυσιοθεραπευτής (!), πρώτος τεχνικός αλλά και γενικός διευθυντής!
Στις εννέα χρονιές κατά τις οποίες κράτησε το «τιμόνι» της ομάδας, κατέκτησε 19 τίτλους, όμως, ήταν τόσο ταπεινός, που το πρώτο του Community Shield, το αφιέρωσε στον προκάτοχό του, Μπιλ Σάνκλι.
«Ήταν ίσως ο μοναδικός άνθρωπος που γνώρισα στο χώρο του ποδοσφαίρου και δεν είχε καθόλου μα καθόλου τον εγωισμό και την προσωπικότητα για να φανεί προς τα έξω...» είχε τονίσει ο άλλοτε επιθετικός των «κόκκινων», Κέβιν Κίγκαν, ενώ, η ατάκα του Πέισλι προς τους ποδοσφαιριστές του πριν από το πρώτο του παιχνίδι στον πάγκο, κόντρα στη Λούτον, έχει μείνει στην ιστορία.
Την ώρα που ανέλυε τακτικά το παιχνίδι, απλά σταμάτησε και τους φώναξε: «Εντάξει, αυτά τελικά είναι μαλ@%@#. Μπείτε μέσα και νικήστε τους»!
Το κυριότερο χαρακτηριστικό του, ήταν η ταπεινοφροσύνη. Ήταν άνθρωπος που δεν ήθελε να τραβάει πάνω του τα φώτα. Ήταν άνθρωπος που σεβόταν ό,τι ήταν επιτυχημένο και έτοιμο, όπως το έκανε όταν ανέλαβε τη Λίβερπουλ από τα χέρια του μεγάλου, Σάνκλι. Δεν άλλαξε το παραμικρό. Ήξερε πως παραλάμβανε κάτι που δεν χρειαζόταν φιξάρισμα και αυτό ήταν ακόμα μια απόδειξη της τιμιότητάς του.
Βέβαια, οι ποδοσφαιριστές του, παραδέχονταν πως «τακτικά ήμασταν πολύ καλύτεροι από την εποχή του Σάνκλι. Ο Πέισλι μπορούσε να διαβάσει εξαιρετικά ένα παιχνίδι και μας το είχε περάσει αυτό», σύμφωνα με τα λεγόμενα του σκόρερ του δεύτερου γκολ του ευρωπαϊκού θριάμβου στη Ρώμη, το 1977, Τόμι Σμιθ.
Έξι πρωταθλήματα, τρία ευρωπαϊκά τρόπαια, τρία Λιγκ Καπ.
Στην ιστορία επίσης έχει μείνει η αναφορά του στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο πριν από τον ευρωπαϊκό τελικό του 1977, όταν και είχε πει στους ποδοσφαιριστές του πως η τελευταία φορά που εκείνος είχε επισκεφθεί την Αιώνια πόλη, ήταν σ' ένα τανκ...
Στο πρωτάθλημα της σεζόν 1978-1979, η Λίβερπουλ δέχθηκε μόλις 16 γκολ σε 42 παιχνίδια.
Η μορφή που έχει η είσοδος των αποδυτηρίων στο «Άνφιλντ» είναι... δικής του κατασκευής. Δεν την έχει αλλάξει κανείς. Όπως κανείς δεν πρόκειται ν' αρνηθεί πως ο Μπομπ Πέισλι είναι από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιρανθρώπους, είτε για το Μέρσεϊσαϊντ, είτε σε πολύ ευρύτερο πλαίσιο...
Η «Paisley Gateway», στέκει αγέρωχη στο «Άνφιλντ» για τον θρύλο που άφησε την τελευταία του πνοή στα 77 του χρόνια...
Αναλαμβάνοντας το 1974, σε ηλικία 55 ετών (!), ο Μπομπ Πέισλι έκανε τόσα που τον βοήθησαν να μείνει στην ιστορία, βάζοντας το όνομά του ανάμεσα στους πιο επιτυχημένους προπονητές και ειδικά στα βιβλία της Λίβερπουλ θα έχει πάντοτε τη θέση που του αρμόζει.
Στην παρουσία του στην τεχνική ηγεσία των «κόκκινων» του Μέρσεϊσαϊντ, η στατιστική έδειξε ότι κατέκτησε 2,1 τρόπαια ανά σεζόν, επίδοση καλύτερη και από αυτή του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που είχε κατά Μέσο Όρο 1,4 τρόπαια σε κάθε αγωνιστική περίοδο!
Τη Λίβερπουλ, την υπηρέτησε τόσο ως ποδοσφαιριστής (περίπου 300 συμμετοχές, αποσύρθηκε το 1954 με τον υποβιβασμό), όσο σαν υπηρεσιακός προπονητής, φυσιοθεραπευτής (!), πρώτος τεχνικός αλλά και γενικός διευθυντής!
Στις εννέα χρονιές κατά τις οποίες κράτησε το «τιμόνι» της ομάδας, κατέκτησε 19 τίτλους, όμως, ήταν τόσο ταπεινός, που το πρώτο του Community Shield, το αφιέρωσε στον προκάτοχό του, Μπιλ Σάνκλι.
«Ήταν ίσως ο μοναδικός άνθρωπος που γνώρισα στο χώρο του ποδοσφαίρου και δεν είχε καθόλου μα καθόλου τον εγωισμό και την προσωπικότητα για να φανεί προς τα έξω...» είχε τονίσει ο άλλοτε επιθετικός των «κόκκινων», Κέβιν Κίγκαν, ενώ, η ατάκα του Πέισλι προς τους ποδοσφαιριστές του πριν από το πρώτο του παιχνίδι στον πάγκο, κόντρα στη Λούτον, έχει μείνει στην ιστορία.
Την ώρα που ανέλυε τακτικά το παιχνίδι, απλά σταμάτησε και τους φώναξε: «Εντάξει, αυτά τελικά είναι μαλ@%@#. Μπείτε μέσα και νικήστε τους»!
Το κυριότερο χαρακτηριστικό του, ήταν η ταπεινοφροσύνη. Ήταν άνθρωπος που δεν ήθελε να τραβάει πάνω του τα φώτα. Ήταν άνθρωπος που σεβόταν ό,τι ήταν επιτυχημένο και έτοιμο, όπως το έκανε όταν ανέλαβε τη Λίβερπουλ από τα χέρια του μεγάλου, Σάνκλι. Δεν άλλαξε το παραμικρό. Ήξερε πως παραλάμβανε κάτι που δεν χρειαζόταν φιξάρισμα και αυτό ήταν ακόμα μια απόδειξη της τιμιότητάς του.
Βέβαια, οι ποδοσφαιριστές του, παραδέχονταν πως «τακτικά ήμασταν πολύ καλύτεροι από την εποχή του Σάνκλι. Ο Πέισλι μπορούσε να διαβάσει εξαιρετικά ένα παιχνίδι και μας το είχε περάσει αυτό», σύμφωνα με τα λεγόμενα του σκόρερ του δεύτερου γκολ του ευρωπαϊκού θριάμβου στη Ρώμη, το 1977, Τόμι Σμιθ.
Έξι πρωταθλήματα, τρία ευρωπαϊκά τρόπαια, τρία Λιγκ Καπ.
Στην ιστορία επίσης έχει μείνει η αναφορά του στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο πριν από τον ευρωπαϊκό τελικό του 1977, όταν και είχε πει στους ποδοσφαιριστές του πως η τελευταία φορά που εκείνος είχε επισκεφθεί την Αιώνια πόλη, ήταν σ' ένα τανκ...
Στο πρωτάθλημα της σεζόν 1978-1979, η Λίβερπουλ δέχθηκε μόλις 16 γκολ σε 42 παιχνίδια.
Η μορφή που έχει η είσοδος των αποδυτηρίων στο «Άνφιλντ» είναι... δικής του κατασκευής. Δεν την έχει αλλάξει κανείς. Όπως κανείς δεν πρόκειται ν' αρνηθεί πως ο Μπομπ Πέισλι είναι από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιρανθρώπους, είτε για το Μέρσεϊσαϊντ, είτε σε πολύ ευρύτερο πλαίσιο...
Η «Paisley Gateway», στέκει αγέρωχη στο «Άνφιλντ» για τον θρύλο που άφησε την τελευταία του πνοή στα 77 του χρόνια...
Πηγή: england365.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου