Εφτάψυχη αποδεικνύεται φέτος η Γιουβέντους και από κει που όλοι την είχαν ξεγράψει όταν έμεινε πέντε πόντους πίσω από τη Μίλαν, να τη ξανά μόνη στην κορυφή μετά τις δύο συνεχόμενες γκέλες των «ροσονέρι». Και τούτη την ώρα στην Ιταλία όλοι θεωρούν ότι η Γηραιά Κυρία είναι πλέον γκραν φαβορί για τον τίτλο έναντι της σωματικά ταλαιπωρημένης από την παρουσία της στο Τσάμπιονς Λιγκ Μίλαν. Αλλωστε, μην ξεχνάμε ότι οι «κολώνες» της Μίλαν (Ιμπραϊμοβιτς, Ζέεντορφ, Νέστα, Αμπροζίνι, Φαν Μπόμελ) είναι μιας ηλικίας. Κι ας μην ξεχνάμε ότι η Μίλαν είχε φέτος πολλές ατυχίες (σοβαρά προβλήματα υγείας των Κασάνο, Γκατούζο, νοκ άουτ σχεδόν όλη τη σεζόν τον Πάτο και τραυματία στο πρώτο μισό της σεζόν τον Ρομπίνιο).
Αντίθετα, η Γιούβε δίχως ευρωπαϊκή αγωνιστική υπερφόρτωση στα πόδια της και με την θετική αύρα του νέου γηπέδου δείχνει πιο έτοιμη από ποτέ για τη μεγάλη επιστροφή στους τίτλους. Δεν αποκλείεται μάλιστα η επιστροφή να είναι διπλή, καθότι παίζει και στον τελικό κυπέλλου με τη Νάπολι. Μετά από μερικές καταστροφικές σεζόν, η Γιουβέντους θα μπορεί από το ερχόμενο καλοκαίρι να υπολογίζει και τα έσοδα από τη συμμετοχή στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Και μαζί με τις καλές μεταγραφές που έχει τάξει η διοίκηση στον κόσμο να παρουσιάσει ένα άκρως ελκυστικό ρόστερ του χρόνου στην Ευρώπη, αλλά και στην Ιταλία.
Τι θα έκανα αν ήμουν στη θέση του Ανιέλι; Θα απέφευγα τις αλόγιστες δαπάνες που τόσο πολύ στοίχισαν εδώ και αρκετά χρόνια στον μεγάλο αυτόν σύλλογο. Θα έκανα λίγες και καλές κινήσεις που δεν θα ήταν μεταγραφές αεροδρομίου, αλλά 100% ουσίας. Εχοντας παρακολουθήσει φέτος σχεδόν όλα τα ματς της Γιούβε σε πρωτάθλημα και κύπελλο λόγω μιας ιδιαίτερης συμπάθειας στον σύλλογο, έχω άποψη για το τι λείπει από μια -κατά τα άλλα- πολύ καλή και ολοκαίνουρια ομάδα. Αν ήμουν λοιπόν στη θέση του Ανιέλι, θα έκανα όλες κι όλες τρεις μεταγραφές, απολύτως προσιτές οικονομικά για τον σύλλογο.
Ο ένας θα ήταν ο Μοντολίβο της Φιορεντίνα, που είναι ό,τι πλησιέστερο υπάρχει αυτή τη στιγμή στον Αντρέα Πίρλο σε όλο το οικοδόμημα του ιταλικού ποδοσφαίρου. Και θα τον έπαιρνα με τη λογική ότι τα ταλαιπωρημένα από την πολύχρονη καριέρα πόδια του Πίρλο δεν νομίζω ότι θα αντέξουν αγώνες Τετάρτη- Κυριακή του χρόνου στην Ευρώπη. Κι επειδή η ανάπτυξη της Γιούβε περνάει κατά 80% από τα δικά του πόδια, θα φρόντιζα να βρω κάποιον που να του μοιάζει για να μοιράζονται οι δύο τους τον χρόνο. Ο ιδανικότερος γι' αυτό το ρόλο θα ήταν ο Μόντριτς της Τότεναμ, αλλά νομίζω ότι είναι απλησίαστος για τα τωρινά οικονομικά δεδομένα της Γιούβε. Το κακό για τον Μοντολίβο είναι ότι ακούγεται πως έχει ήδη κλείσει στη Μίλαν, αλλά από τη στιγμή που κάτι τέτοιο δεν έχει επισημοποιηθεί, ποτέ δεν ξέρεις...
Η δεύτερη μεταγραφή που θα έκανα είναι ο Μπαλζαρέτι της Παλέρμο. Ενα αξιόλογο αριστερό μπακ που τόσο πολύ λείπει από τη φετινή Γιουβέντους, η οποία υποχρεωτικά βασίζεται στον μετρίου επιπέδου Ντε Τσέλιε και όταν χρειάζεται φτάνει στο σημείο να χρίσει αριστερό μπακ τον καλύτερό της στόπερ (Κιελίνι). Ο Μπαλζαρέτι το Τορίνο το γνωρίζει καλά, αφού είχε παίξει στη Γιούβε τη χρονιά που ήταν στη Β' εθνική και νομίζω ότι τώρα είναι το καταλληλότερο τάιμινγκ για την επιστροφή του, ειδικά από τη στιγμή που ο Πραντέλι τον έχει κάνει εσχάτως βασικό αριστερό μπακ της εθνικής Ιταλίας και πλέον η εμπειρία του είναι σαφώς μεγαλύτερη σε σχέση με τότε.
Η τρίτη και τελευταία μεταγραφή που θα έκανα είναι ο Γιόβετιτς της Φιορεντίνα, του οποίου όμως το όνομα δεν το έβγαλα από το μυαλό μου: έχει ήδη γραφτεί στον ιταλικό Τύπο ότι τον θέλει η Γιούβε. Είναι παικταράς ο Μαυροβούνιος κι ας μην έχει πάρει πολλή προβολή φέτος, καθώς η Φιορεντίνα δεν είχε καθόλου καλή σεζόν. Μόλις χθες ο τύπος έβαλε ένα γκολ και έδωσε μια ασίστ στο Μίλαν- Φιορεντίνα 1-2. Επιπρόσθετα θα ενεργοποιούσα την οψιόν αγοράς του Κάσερες, ο οποίος είχε φοβερή παρουσία από τον Ιανουάριο -που αποκτήθηκε με δανεισμό- και μετά και η αγορά του είναι μονόδρομος. Αυτές τις λίγες και καλές κινήσεις θα έκανα, κρατώντας φυσικά και όλο τον κορμό που επαναφέρει φέτος την Γιούβε στον δρόμο των επιτυχιών.
Στην Ιταλία πάντα πηγαίνουν καλά οι ομάδες που αρέσκονται σε εσωτερικές κινήσεις, δηλαδή μεταγραφές παικτών από άλλες ιταλικές ομάδες που τις ιδιαιτερότητες του ιταλικού πρωταθλήματος τις ξέρουν καλά. Θυμηθείτε ότι ο Μουρίνιο μεταμόρφωσε την Ιντερ, παίρνοντας (στη χρονιά του «τρεμπλ») τον Μιλίτο και τον Τιάγκο Μότα από την Τζένοα...
πηγή: sday.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου