Ο ΑΡΗΣ είναι το αφεντικό… (Χρύσανθος Τσαλτίδης)

Υπάρχουν πολλά πράγματα που θέλεις να γράψεις μετά από τέτοια παιχνίδια. Τα ντέρμπι ανάμεσα στον ΑΡΗ και τον ΠΑΟΚ αποτελούν σημείο αναφοράς για την πόλη της Θεσσαλονίκης, αλλά και ολόκληρη την Ελλάδα. Θα προσπαθήσω να χωρέσω στο άρθρο και τα αγωνιστικά και τα διαιτητικά και τα παρεπόμενα αυτού του παιχνιδιού.
Ξεκινώντας καθαρά από το αγωνιστικό κομμάτι ο ΑΡΗΣ ήταν καλύτερος από τον αντίπαλό του σε συνολική απόδοση και πολύ καλύτερος από το 60 ως το τελευταίο σφύριγμα του Τσινιάρη. Στην μάχη των πάγκων ο Κούπερ κέρδισε κατά κράτος τον Δερμιτζάκη τόσο στο στήσιμο των ομάδων όσο και στην εξέλιξη του αγώνα με τις αλλαγές που έγιναν. Παράλληλα στο σκάουτινγκ αντιμετώπισης του αντιπάλου η πλευρά του ΑΡΗ υπερίσχυσε εμφανέστατα.
Ο ΑΡΗΣ δεν επέτρεψε σε κανένα σημείο του πρώτου ημιχρόνου στον αντίπαλό του να απειλήσει την εστία του Σηφάκη. Η μοναδική καλή στιγμή του ΠΑΟΚ είναι ένα σουτ του Ιβιτς στο 28 έξω από την περιοχή που έφυγε άουτ. Ούτε ο ΑΡΗΣ απείλησε ιδιαίτερα με εξαίρεση ένα σουτ του Χαβίτο στο 2΄.
Μεσοαμυντικά όμως παρέδωσε μαθήματα η ομάδα του Κούπερ. Ο Ρονάλντο Γκιάρο ήταν εξαιρετικός και έμοιαζε έφηβος. Δίπλα του ο Νίκος Λαζαρίδης μασούσε σίδερα και εξουδετέρωσε πλήρως τον Μουσλίμοβιτς. Ο Μίσελ παρά την κάρτα στο 4΄ (!!!) δεν επέτρεψε στον Σσαλπιγγίδη ούτε μία φορά να τον περάσει δίνοντας κι μία απάντηση στους άσχετους… Αρανόπληκτους. Ο Νέτο ήταν επιτέλους αυτός που έπρεπε από την δεξιά πλευρά με μεγάλη προσοχή στα νώτα του. Ο Πρίττας έχει βαλθεί να μας αποδείξει ότι διεκδικεί και φέτος τον ρόλο του καλύτερου αμυντικού χαφ στην Ελλάδα. Τρέξιμο, ψυχή, πάθος από ένα ποδοσφαιριστή που ξέρει τι σημαίνει να φορά την φανέλα με τον Θεό του Πολέμου στο στήθος. Ο Ναφτί μακάρι να συνεχίσει έτσι. Θύμισε τον περσινό Ναφτί. Ο Μιχάλης Σηφάκης όποτε χρειάστηκε φώναξε παρών. Όποτε χρειάστηκε γιατί στο πιο μεγάλο διάστημα του αγώνα ήταν θεατής…
Στο δεύτερο ημίχρονο το γήπεδο κατηφόριζε… Η είσοδος των Κόκε, Κάλβο, άλλαξε όλο το παιχνίδι. Οι Πρίττας, Ναφτί που είχαν ήδη νικήσει κατά κράτος τους Γκαρσία, Βιτόλο, έκαναν πλάκα από την στιγμή που βγήκε ο Βιτόλο και μπήκε ο Ελ Ζαρ. Ο Κόκε και ο Τσέζαρεκ δεν έχασαν κεφαλιά,  ο Κροάτης γενικότερα δεν έχασε μονομαχία, όπως συνέβη και με τον Ρουίζ στο διάστημα που έπαιζε και δεν του σφυρίζονταν επιθετικό φάουλ. Πολύ τρέξιμο από τον Μενδρινό και σωστές καλύψεις στον Μίσελ. Ο Κάλβο ψάχνει τα πατήματά του, αλλά κρατούσε τον μισό ΠΑΟΚ πίσω. Ο Χαβίτο; Άλλο ένα γκολ, άλλη μία μεγάλη εμφάνιση, πολλά χιλιόμετρα δημιούργησε τεράστια προβλήματα στον Σακελλαρίου που όντως είναι πολύ καλός όταν προωθείται, αλλά για αυτούς που τον βάφτισαν Ρομπέρτο Κάρλος και το γκολ και η κλασική ευκαιρία του ΑΡΗ δημιουργείται από τον Χαβίτο σε μονομαχία μαζί του.
Σε γενικές γραμμές ο ΑΡΗΣ πήρε το κέντρο, κράτησε αρχικά το μηδέν πίσω, ξεκίνησε με Τσέζαρεκ, Ρουίζ για να του βγαίνουν από μία τα μαρκαρίσματα πίσω και από την άλλη να χτυπήσει στο δεύτερο μισό του αγώνα με Κόκε, Κάλβο. Εξουδετερώθηκαν όλα τα ατού του ΠΑΟΚ με παίκτες πάνω σε Σαλπιγγίδη, Βιερίνια, Μουσλίμοβιτς, Ίβιτς, ενώ από την άλλη ο Δερμιτζάκης αντί να βγάλει τον Γκαρσία που δεν είχε δυνάμεις, έβγαλε τον μοναδικό χαφ που έτρεχε από τον ΠΑΟΚ. Ο ΑΡΗΣ πήρε μία μεγάλη νίκη και είναι στην τρίτη θέση παρά το πολύ δύσκολο πρόγραμμά του, την ώρα που ο αιώνιος αντίπαλος του αν χάσει και από τον Παναθηναικό την επόμενη αγωνιστική φλερτάρει με την τελευταία!!!
Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που ο κ. Ζαγοράκης προσπάθησε να τα ρίξει στην διαιτησία. Δεν είναι και λίγο ένα μήνα πριν να λες ότι πας για πρωτάθλημα και να είσαι στην ζώνη του υποβιβασμού με τρία παιχνίδια στην έδρα σου και εκτός έδρας να έχεις παίξει στην Ξάνθη και τον Αστέρα Τρίπολης!
Την Κυριακή το βράδυ ο ΑΡΗΣ από την μία δίδαξε ήθος κι από την άλλη ορισμένοι δεν μπόρεσαν να παραδεχθούν την ανωτερότητα του αντιπάλου και το έριξαν στην κλάψα χωρίς μάλιστα να έχουν κανένα δίκιο. Πάμε και στην διαιτησία…
Το παιχνίδι ξεκίνησε με τον Μίσελ να δέχεται κίτρινη κάρτα μόλις στο 4’ . Για να θυμόμαστε και ορισμένες αστείες δικαιολογίες, αυτό συνέβη για να σπάσει ο τσαμπουκάς των παικτών του. Στο 20 Ο Μουσλίμοβιτς χτυπά με κλωτσιά εκτός φάσης τον Μίσελ, αλλά δέχεται απλά παρατηρήσεις. Στο 22 ο Τσιρίλο σαν άλλος Τσάκι Τσαν χτυπά στο κεφάλι τον Τσέζαρεκ ( ο οποίος χρειάστηκε να ράψει το κεφάλι του από την καρατιά!)και παίρνει κίτρινη.  Στην φάση που ο Ίβιτς ζητά πέναλτι ακόμα και ο ίδιος θα του έδινε κίτρινη κάρτα και πάμε στην φάση του Βιερίνια. Καταρχήν δεν υπάρχει πέναλτι. Ο Νέτο είναι αλήθεια ότι βάζει το χέρι του, αλλά ο παίκτης του ΠΑΟΚ έχει αρχίσει να πέφτει πριν ακόμα φτάσει πίσω του ο Νέτο. Το σημαντικότερο όμως όλων είναι ότι ο Βιερίνια πριν… βουτήξει είναι εμφανέστατο ότι ΚΑΝΕΙ ΚΟΝΤΡΟΛ ΜΕ ΤΟ ΧΕΡΙ!!!!!!!!!!!
Όλοι όμως όσοι κάνουν λόγο για την διαιτησία εκτέθηκαν από τα συγχαρητήρια του Δερμιτζάκη και την έλλειψη αναφοράς στον διαιτητή κι από τον Μαλεζά. Κυρίως όμως από τις αντιδράσεις των οπαδών του ΠΑΟΚ. Με τους παίκτες και τον προπονητή τους τα έβαλαν και δικαιολογημένα γιατί ο ΑΡΗΣ τους κέρδισε μέσα στην έδρα τους κατά κράτος.
Δεν  θα μπω στην διαδικασία περαιτέρω σχολιασμού για τους μόνιμα ευνοούμενους και τα εξαπτέρυγά τους όπως σημείωσε στην γραπτή του δήλωση ο κ. Ζαγοράκης. Είναι φυσιολογικό να συμβαίνουν αυτά στην μετά Γκαγκάτση εποχή των Σταυρίδηδων και των λοιπών άξιων τέκνων της ελληνικής διαιτησίας. Οι μάσκες όμως έπεσαν αναφορικά με τον καλύτερο Έλληνα διαιτητή που διαγράφηκε επειδή έκανε ένα και μόνο λάθος! Κατά του ΑΡΗ δεν ήταν ένα το λάθος. Ήταν σωρεία τα λάθη του Δαλούκα τα δύο τελευταία χρόνια και ευτυχώς δεν θα κάνει άλλα.
Ο ΑΡΗΣ όμως δίδαξε ήθος και πριν και μετά το παιχνίδι. Πριν κατέθεσε στεφάνι στην μνήμη των αδικοχαμένων οπαδών του ΠΑΟΚ και μετά ο αρχηγός της ομάδας Μιχάλης Σηφάκης δεν μίλησε καθόλου για το παιχνίδι. Αφιέρωσε τη νίκη στην Ελευθερία και παράλληλα στα παιδιά του ΠΑΟΚ που παρακολούθησαν το παιχνίδι δίπλα-δίπλα με το αρειανάκι από τη Νιγρίτα. Ο ΑΡΗΣ είναι ο μεγαλύτερος σύλλογος της Μακεδονίας όχι γιατί κέρδισε ένα ματς ή θα πάρει μετά από 100 χρόνια ένα τίτλο. Αλλά γιατί ως σύλλογος έχει αρχές και διδάσκει ήθος όπου κι αν παίζει, υπό όποιες συνθήκες κι αν συναντήσει. Κι αυτό δεν αλλάζει όση προπαγάνδα και αν βρει απέναντί του… Γιατί πολύ απλά ο ΑΡΗΣ είναι το αφεντικό…
Υ.Γ. 1 Τα λόγια του Σάντος ήταν όλα τα λεφτά χθες στη ΝΕΤ. «Από την πρώτη μέρα που πήγα στον ΠΑΟΚ μου έλεγαν να κερδίσουμε τον ΑΡΗ και κανένα άλλο». Είναι που δεν ασχολούνται ορισμένοι…
Υ.Γ. 2 Οφείλω να δώσω συγχαρητήρια στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ για την φιλοξενία της αποστολής και της διοίκησης. Με εξαίρεση ένα βλάκα που τον απομάκρυναν οι σεκιούριτι του ΠΑΟΚ άμεσα έξω από την συνέντευξη Τύπου, έγινε αυτό που έπρεπε να γίνει και το ίδιο πρέπει να συμβεί στο δεύτερο γύρο. Βλάκες βέβαια θα υπάρχουν παντού και πάντα, αλλά το σωστό πρέπει να λέγεται και να τονίζεται…
Υ.Γ. 3 Όλοι  όσοι μου στείλατε μηνύματα με… σφαλιάρες με αφορμή τον τίτλο του Κούπερ, ελπίζω να έχετε καταλάβει ότι… εκτεθήκατε… λίγο!