Την επιθυμία και το όνειρο του να αγωνιστεί σε μια από τις «μεγάλες» ελληνικές ομάδες εξέφρασε ο Γιώργος Τζαβέλλας μεταξύ άλλων με δηλώσεις του, στην εφημερίδα «Δημοκρατία».Ο αμυντικός της Άιντραχτ Φρανκφούρτης μίλησε επίσης για το ντέρμπι των αιωνίων, πρώην συμπαίκτες του αλλά και την Γερμανία.
Δείτε αναλυτικά τις δηλώσεις του:
Είχες έρθει να παρακολουθήσεις το πρόσφατο ντέρμπι στο Φάληρο. Με ποια εικόνα επέστρεψες στη Γερμανία;
«Όποτε με την ομάδα μου αγωνιζόμαστε Παρασκευή, είναι μία καλή ευκαιρία να έρχομαι στην Ελλάδα να βλέπω φίλους μου, την οικογένειά μου και βέβαια αγώνες. Έτυχε το ντέρμπι να είναι Σάββατο, μπορούσα να είμαι στην Αθήνα και μαζί με δύο δικούς μου ανθρώπους το παρακολούθησα από κοντά. Και ο Πανιώνιος αν αγωνιζόταν εντός έδρας, θα τον παρακολουθούσα για ακόμη μία φορά ή και στο ΟΑΚΑ, αν γινόταν το ντέρμπι. Μου αρέσουν τα ντέρμπι και το πάθος που βγαίνει σε αυτά. Το πρόσφατο κάπου ξέφυγε. Με στεναχώρησε που είδα αυτή την κατάσταση. Ενώ στο καθαρά αγωνιστικό ήταν ένα συναρπαστικό παιχνίδι, οι τσακωμοί και τα επεισόδια, ακόμη και η διαιτησία χάλασαν την εικόνα. Στη Γερμανία, αν και δεν έχουμε και τις καλύτερες διαιτησίες, ουδείς ασχολείται με αυτό. Εκεί είναι η διαφορά».
Σχολιάστηκαν από τους συμπαίκτες σου και τον γερμανικό Τύπο όσα έγιναν στο Καραϊσκάκη;
«Πολλά με ρώτησαν, πολλά έμαθαν, πολλά είδαν, άκουσαν έτσι κι αλλιώς. Η βία ωστόσο στην Ελλάδα δεν προκάλεσε καμία εντύπωση στα γερμανικά Μέσα, αν και δεν διαβάζω τα γερμανικά κείμενα».
Πρόσφατα δήλωσες πως είναι τιμή σου να σε θέλει μία ομάδα όπως ο Ολυμπιακός…
«Δήλωσα πως είναι πραγματικά μεγάλη μου τιμή να με θέλει ο Ολυμπιακός. Κάποτε, όταν ξεκινούσα από τη Δόξα Βύρωνα και την Τερψιθέα, ούτε που φανταζόμουν ότι μπορεί μία μέρα το όνομά μου να συζητιέται για τις μεγάλες ομάδες. Οπότε από μόνο του το ενδιαφέρον π.χ. του Ολυμπιακού είναι τιμητικό, όπως και των άλλων μεγάλων ομάδων. Αυτό όμως δεν σημαίνει ούτε ότι θέλω, ούτε ότι δεν θέλω να αγωνιστώ αποκλειστικά στον Ολυμπιακό. Απλώς ο Τύπος στην Ελλάδα πλάθει τα πράγματα όπως θέλει. Παρερμηνεύτηκαν, εννοώ, οι δηλώσεις μου. Μπέρδεψαν το θέλω με το… είναι τιμή μου. Πάντα ήταν όνειρό μου να πάω σε μεγάλη ομάδα. Και μεγάλες ομάδες είναι και ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ. Δεν θα είχα πρόβλημα να αγωνιστώ εφόσον το επέτρεπαν οι συνθήκες σε κάποια από αυτές τις ομάδες».
Το καλοκαίρι, εκτός της ΑΕΚ, ενδιαφέρθηκαν Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός για σένα;
«Με τιμά το ενδιαφέρον κάθε μεγάλης ομάδας. Όπως σαφώς και η πρόταση της ΑΕΚ το καλοκαίρι. Πέραν αυτού όμως υπήρξε ενδιαφέρον και από τις άλλες δύο μεγάλες ελληνικές ομάδες, όπως και από άλλες. Όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Μέσα σε μία μέρα πήρα τις αποφάσεις μου. Η Άιντραχτ μου είχε κάνει ήδη την πρόταση, εξέτασα τα δεδομένα και συμφώνησα. Το συμβόλαιό μου είναι τριετές. Θέλω να αγωνιστώ όσο περισσότερο μπορώ έξω. Αυτό είναι σκοπός μου. Τώρα, αν κάτι δεν πάει καλά, η ομάδα δεν με θέλει, κάτι στραβώσει κ.λπ., δεν μπορείς να προβλέψεις πού θα βρεθείς ξαφνικά».
Δίκαια παίρνει το πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός;
«Ο Ολυμπιακός έχει την πιο σταθερή ομάδα φέτος και δίκαια φτάνει στον τίτλο. Ο Παναθηναϊκός είχε πολλά προβλήματα μέσα στη χρονιά αγωνιστικά και μη. Έχασε πολύ έδαφος, δεν ήταν ο περυσινός Παναθηναϊκός. Όλοι θα θέλαμε ένα πρωτάθλημα που θα κρινόταν στο τέλος. Αλλά και στη Γερμανία πάνω κάτω το ίδιο γίνεται, με την Ντόρτμουντ να έχει ξεφύγει από νωρίς. Απλά στην Μπουντεσλίγκα όλοι μπορούν να κερδίσουν όλους».
Με φίλους από την παλιά σου ομάδα, τον Πανιώνιο, επικοινωνείς;
«Και με τον κόσμο και με πολλούς παίκτες του Πανιωνίου έχω τακτική επικοινωνία. Ποτέ δεν έκρυψα ότι αγάπησα αυτή την ομάδα, με αγάπησαν και οι φίλαθλοί της και έφυγα με καλό τρόπο το καλοκαίρι. Έληξε αρμονικά μία συνεργασία δυόμισι ετών. Ενώ μπορούσα να επιλέξω μία ελληνική ομάδα να αγωνιστώ, εντούτοις ήθελα να παίξω στο εξωτερικό φεύγοντας από τον Πανιώνιο. Κάποτε ο Πανιώνιος θα είναι μία από τις πιθανές μου ομάδες, ώστε να αγωνιστώ ξανά. Είτε σε λίγα είτε σε πολλά χρόνια. Πάντως θα ήθελα να επιστρέψω κάποια στιγμή. Και θέλω να πω πως είναι άδικο να μάχεται για την παραμονή του. Θα τα καταφέρει όμως και θα βρει τον δρόμο του».
Δύο πρώην συμπαίκτες σου, Μανιάτης και Τζεμπούρ, βρίσκονται στον Ολυμπιακό. Συζητάτε μεταξύ σας;
«Με τον Γιάννη είμαστε φίλοι έτσι κι αλλιώς, όπως και με τον Ραφίκ. Ο Γιάννης ύστερα από πολλά χρόνια στον Πανιώνιο έπρεπε και ήθελε και εκείνος να αναζητήσει μία μεγαλύτερη πρόκληση στην καριέρα του. Η μεταγραφή του βοήθησε οικονομικά τον Πανιώνιο σε μία δύσκολη στιγμή. Ο Τζεμπούρ είναι ένα ιδιαίτερο παιδί, μεγάλος ποδοσφαιριστής και δείχνει ακόμη πιο συνεσταλμένος ειδικά τώρα στον Ολυμπιακό».
Την αντίδραση του Τοροσίδη στο φινάλε του ντέρμπι πώς την κρίνεις;
«Ο Βασίλης είναι ένα εκπληκτικό παιδί. Καμιά φορά μέσα στην ένταση του αγώνα ξεφεύγεις και χάνεις τον έλεγχο, βγαίνεις εκτός εαυτού. Συμβαίνουν αυτά και εκτός παιχνιδιού όλα είναι διαφορετικά. Καλό είναι βέβαια να είμαστε όσο πιο συγκρατημένοι μπορούμε όλοι μας. Γιατί το πάθος ενός αγώνα μας παρασύρει».
Τα πρόσφατα επεισόδια θα επηρεάσουν το κλίμα στην Εθνική Ελλάδος;
«Θέλω να πιστεύω ότι η Εθνική μένει έξω από όλα αυτά. Ακόμη και αν υπήρξαν σκέψεις ποδοσφαιριστών ή παροτρύνσεις οπαδών για αποχή παικτών από την Εθνική, ελπίζω όλα να ήταν η κακιά στιγμή. Εν βρασμώ τα πράγματα πάντα τα βλέπεις αλλιώς. Δεν νομίζω να διαταραχθεί το καλό κλίμα της Εθνικής. Τους παίκτες μας χωρίζουν μόνο τα 90? σε κάθε αγώνα. Στην Εθνική είμαστε όλοι ένα».
Γιατί χάνονται τα ταλέντα στην Ελλάδα;
«Πράγματι πολλοί παίκτες χάνονται στην Ελλάδα. Δεν βοηθάμε τους παίκτες και δεν παίρνουμε από αυτούς όσα μπορούν να δώσουν. Δεν παίρνουν ευκαιρίες. Σε ό,τι αφορά τον εαυτό μου, θέλω να δίνω πάντα ό,τι καλύτερο μπορώ και να φτάσω σε μία ηλικία και σε ένα επίπεδο κάποτε που να πω ότι είμαι πολύ ευχαριστημένος και γεμάτος από όσα προσέφερα. Να μη φτάσω ποτέ στο σημείο να αδικήσω τον εαυτό μου».
Έχεις πει πως πάνω από όλα είναι το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας. Ήδη πάντως μετράμε αρκετές αποχωρήσεις (Γκέκας, Κυργιάκος, Αμανατίδης).
«Το να παίζω στην Εθνική είναι τα πάντα. Μπαίνει πάνω από συλλόγους, πάνω από όλα. Έχω ακολουθήσει την Εθνική σε όλα τα κλιμάκιά της και είναι η ύψιστη τιμή να φοράω το εθνόσημο. Από κει και πέρα είναι στο μυαλό και στη σκέψη του κάθε παίκτη πώς κρίνει την παρουσία του ή όχι στην Εθνική. Δεν μπορώ να σχολιάσω τις αποφάσεις των τριών παιδιών, αν και είμαι σίγουρος -επειδή είναι φίλοι μου- πως έχουν τους λόγους τους για να κάνουν κάτι τέτοιο και αυτό είναι σεβαστό. Αποτελούν μεγάλες απώλειες και οι τρεις».
Ποιες διαφορές έχεις διακρίνει ανάμεσα σε Ρεχάγκελ και Σάντος;
«Για μένα είναι ένα όνειρο η συμμετοχή μου με τα γαλανόλευκα. Σε ανύποπτο χρόνο πριν από το παιχνίδι στην Ουκρανία (Οκτώβριος 2009) ο Τάκης Φύσσας επικοινώνησε μαζί μου και άκουσα τα ευχάριστα. Θα συμπλήρωνα την αποστολή. Ήταν από τις πιο όμορφες στιγμές της ζωής μου. Για τον Ρεχάγκελ δεν χρειάζεται να πω πολλά πράγματα. Είναι αυτός που έφερε τη μεγαλύτερη στιγμή στο ποδόσφαιρό μας και μας έβγαλε στους δρόμους το 2004. Είχαμε πάντως πιο αμυντικό προσανατολισμό ως ομάδα. Με τον Σάντος κάνουμε περισσότερη δουλειά στην τακτική και έχουμε ένα πιο απελευθερωμένο στιλ παιχνιδιού. Έχουμε τους παίκτες ώστε να χτυπήσουμε κάθε ματς και κάθε διοργάνωση. Εγώ προσπαθώ στη θέση όπου αγωνίζομαι και δίνω ό,τι έχω και δεν έχω. Είναι θέμα του προπονητή ποιον πότε και πόσο εμπιστεύεται».
Από την θητεία σου σε όλα τα κλιμάκια της Εθνικής, ποια συνεργασία σού άφησε κάτι;
«Με τον Νιόπλια στην Ελπίδων κάναμε πολλά και επιτυχημένα πράγματα ως ομάδα. Ήταν μία συνεργασία που με βοήθησε πολύ. Βέβαια δεν ξέρω πώς αυτός ο προπονητής, από επιτυχημένος πέρυσι ως νταμπλούχος με τον Παναθηναϊκό, φέτος βρέθηκε τόσο απότομα εκτός ομάδας. Ήταν πιεσμένος από την αρχή της χρονιάς, αλλά σίγουρα δεν μπορείς να χαρακτηρίσεις το έργο του αποτυχημένο σε καμία περίπτωση. Το γιατί έφυγε δηλαδή είναι θέμα κάποιων ανθρώπων που γνωρίζουν καλύτερα».
Ύστερα από μία κακή εμφάνιση ή ήττα πώς αντιδράς;
«Στον αγωνιστικό χώρο κάθε παίκτης αντιδρά διαφορετικά. Και στην έξω ζωή του πάντα όλα είναι αλλιώς. Εγώ βγάζω πολλή ένταση και δείχνω νευρικός στον αγωνιστικό χώρο, αλλά αυτά όλα πρέπει να μένουν μέσα εκεί. Μετά απλά ηρεμείς και σκέφτεσαι το επόμενο ματς. Στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει η πολυτέλεια να μένεις στο πίσω. Κοιτάς μπροστά».
Κατά πόσο έχουν στοιχίσει στην Άιντραχτ οι συνεχείς ήττες στον β' γύρο;
«Έχουμε κάνει πολύ κακό ξεκίνημα στον δεύτερο γύρο και ψάχνουμε οπωσδήποτε νίκες για να ανέβουμε ξανά βαθμολογικά και ψυχολογικά. Μέσα στη Νυρεμβέργη ήταν πολύ άσχημη η ήττα. Το 3-0 διαμορφώθηκε μέσα σε δέκα λεπτά. Μία ομάδα χρειάζεται μία νίκη για να πάρει τα πάνω της. Αυτό θέλουμε κι εμείς και ο Φάνης και όλοι στην Αϊντραχτ. Είχαμε ηρεμήσει και συνηθίσει όταν σκόραρε συνέχεια ο Γκέκας, αλλά τώρα όλοι μαζί πρέπει να βρούμε τις λύσεις. Πάντως δεν συμβαίνει το ίδιο με την Ελλάδα. Δεν θα ακούσουμε από τον κόσμο διάφορα. Ούτε καν από τις εφημερίδες θα διαβάσουμε πολλά. Υπάρχει μόνο μία εφημερίδα σε ολόκληρη τη Γερμανία».
Τί αντιμετώπιση έχετε οι ποδοσφαιριστές από τον γερμανικό Τύπο;
«Γενικότερα στη Γερμανία ο Τύπος δεν ασχολείται με το τι κάνεις έξω από το γήπεδο. Έρχονται παρακολουθούν την προπόνηση, τους αγώνες και αυτό είναι. Γράφουν ό,τι βλέπουν ως εκεί. Η προσωπική σου ζωή μένει για σένα».
Ποια ομάδα υποστηρίζεις;
«Μικροί όλοι ήμασταν με κάποια ομάδα. Μεγαλώνοντας αλλάζεις. Βλέπεις αλλιώς τα πράγματα, και ειδικά αν είσαι και επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Πάντα έχω δεθεί με όλες τις ομάδες στις οποίες αγωνίστηκα. Κυρίως με τον Πανιώνιο, όπου συνδέθηκα με ιδιαίτερη αγάπη και αφοσίωση».
Τί σου λείπει περισσότερο από την πατρίδα;
«Αλήθεια, πέραν της οικογένειάς μου, την οποία βλέπω όμως συχνά είτε όταν έρχομαι είτε όταν με επισκέπτονται, δεν μου λείπει κάτι. Είμαι συνειδητοποιημένος και έχω έρθει για έναν σκοπό στη Γερμανία. Όσο περισσότερο αντέξω θέλω να παίζω στο εξωτερικό».
Επιμέλεια: Βασίλης Μαυρόπουλος
Δείτε αναλυτικά τις δηλώσεις του:
Είχες έρθει να παρακολουθήσεις το πρόσφατο ντέρμπι στο Φάληρο. Με ποια εικόνα επέστρεψες στη Γερμανία;
«Όποτε με την ομάδα μου αγωνιζόμαστε Παρασκευή, είναι μία καλή ευκαιρία να έρχομαι στην Ελλάδα να βλέπω φίλους μου, την οικογένειά μου και βέβαια αγώνες. Έτυχε το ντέρμπι να είναι Σάββατο, μπορούσα να είμαι στην Αθήνα και μαζί με δύο δικούς μου ανθρώπους το παρακολούθησα από κοντά. Και ο Πανιώνιος αν αγωνιζόταν εντός έδρας, θα τον παρακολουθούσα για ακόμη μία φορά ή και στο ΟΑΚΑ, αν γινόταν το ντέρμπι. Μου αρέσουν τα ντέρμπι και το πάθος που βγαίνει σε αυτά. Το πρόσφατο κάπου ξέφυγε. Με στεναχώρησε που είδα αυτή την κατάσταση. Ενώ στο καθαρά αγωνιστικό ήταν ένα συναρπαστικό παιχνίδι, οι τσακωμοί και τα επεισόδια, ακόμη και η διαιτησία χάλασαν την εικόνα. Στη Γερμανία, αν και δεν έχουμε και τις καλύτερες διαιτησίες, ουδείς ασχολείται με αυτό. Εκεί είναι η διαφορά».
Σχολιάστηκαν από τους συμπαίκτες σου και τον γερμανικό Τύπο όσα έγιναν στο Καραϊσκάκη;
«Πολλά με ρώτησαν, πολλά έμαθαν, πολλά είδαν, άκουσαν έτσι κι αλλιώς. Η βία ωστόσο στην Ελλάδα δεν προκάλεσε καμία εντύπωση στα γερμανικά Μέσα, αν και δεν διαβάζω τα γερμανικά κείμενα».
Πρόσφατα δήλωσες πως είναι τιμή σου να σε θέλει μία ομάδα όπως ο Ολυμπιακός…
«Δήλωσα πως είναι πραγματικά μεγάλη μου τιμή να με θέλει ο Ολυμπιακός. Κάποτε, όταν ξεκινούσα από τη Δόξα Βύρωνα και την Τερψιθέα, ούτε που φανταζόμουν ότι μπορεί μία μέρα το όνομά μου να συζητιέται για τις μεγάλες ομάδες. Οπότε από μόνο του το ενδιαφέρον π.χ. του Ολυμπιακού είναι τιμητικό, όπως και των άλλων μεγάλων ομάδων. Αυτό όμως δεν σημαίνει ούτε ότι θέλω, ούτε ότι δεν θέλω να αγωνιστώ αποκλειστικά στον Ολυμπιακό. Απλώς ο Τύπος στην Ελλάδα πλάθει τα πράγματα όπως θέλει. Παρερμηνεύτηκαν, εννοώ, οι δηλώσεις μου. Μπέρδεψαν το θέλω με το… είναι τιμή μου. Πάντα ήταν όνειρό μου να πάω σε μεγάλη ομάδα. Και μεγάλες ομάδες είναι και ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ. Δεν θα είχα πρόβλημα να αγωνιστώ εφόσον το επέτρεπαν οι συνθήκες σε κάποια από αυτές τις ομάδες».
Το καλοκαίρι, εκτός της ΑΕΚ, ενδιαφέρθηκαν Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός για σένα;
«Με τιμά το ενδιαφέρον κάθε μεγάλης ομάδας. Όπως σαφώς και η πρόταση της ΑΕΚ το καλοκαίρι. Πέραν αυτού όμως υπήρξε ενδιαφέρον και από τις άλλες δύο μεγάλες ελληνικές ομάδες, όπως και από άλλες. Όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Μέσα σε μία μέρα πήρα τις αποφάσεις μου. Η Άιντραχτ μου είχε κάνει ήδη την πρόταση, εξέτασα τα δεδομένα και συμφώνησα. Το συμβόλαιό μου είναι τριετές. Θέλω να αγωνιστώ όσο περισσότερο μπορώ έξω. Αυτό είναι σκοπός μου. Τώρα, αν κάτι δεν πάει καλά, η ομάδα δεν με θέλει, κάτι στραβώσει κ.λπ., δεν μπορείς να προβλέψεις πού θα βρεθείς ξαφνικά».
Δίκαια παίρνει το πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός;
«Ο Ολυμπιακός έχει την πιο σταθερή ομάδα φέτος και δίκαια φτάνει στον τίτλο. Ο Παναθηναϊκός είχε πολλά προβλήματα μέσα στη χρονιά αγωνιστικά και μη. Έχασε πολύ έδαφος, δεν ήταν ο περυσινός Παναθηναϊκός. Όλοι θα θέλαμε ένα πρωτάθλημα που θα κρινόταν στο τέλος. Αλλά και στη Γερμανία πάνω κάτω το ίδιο γίνεται, με την Ντόρτμουντ να έχει ξεφύγει από νωρίς. Απλά στην Μπουντεσλίγκα όλοι μπορούν να κερδίσουν όλους».
Με φίλους από την παλιά σου ομάδα, τον Πανιώνιο, επικοινωνείς;
«Και με τον κόσμο και με πολλούς παίκτες του Πανιωνίου έχω τακτική επικοινωνία. Ποτέ δεν έκρυψα ότι αγάπησα αυτή την ομάδα, με αγάπησαν και οι φίλαθλοί της και έφυγα με καλό τρόπο το καλοκαίρι. Έληξε αρμονικά μία συνεργασία δυόμισι ετών. Ενώ μπορούσα να επιλέξω μία ελληνική ομάδα να αγωνιστώ, εντούτοις ήθελα να παίξω στο εξωτερικό φεύγοντας από τον Πανιώνιο. Κάποτε ο Πανιώνιος θα είναι μία από τις πιθανές μου ομάδες, ώστε να αγωνιστώ ξανά. Είτε σε λίγα είτε σε πολλά χρόνια. Πάντως θα ήθελα να επιστρέψω κάποια στιγμή. Και θέλω να πω πως είναι άδικο να μάχεται για την παραμονή του. Θα τα καταφέρει όμως και θα βρει τον δρόμο του».
Δύο πρώην συμπαίκτες σου, Μανιάτης και Τζεμπούρ, βρίσκονται στον Ολυμπιακό. Συζητάτε μεταξύ σας;
«Με τον Γιάννη είμαστε φίλοι έτσι κι αλλιώς, όπως και με τον Ραφίκ. Ο Γιάννης ύστερα από πολλά χρόνια στον Πανιώνιο έπρεπε και ήθελε και εκείνος να αναζητήσει μία μεγαλύτερη πρόκληση στην καριέρα του. Η μεταγραφή του βοήθησε οικονομικά τον Πανιώνιο σε μία δύσκολη στιγμή. Ο Τζεμπούρ είναι ένα ιδιαίτερο παιδί, μεγάλος ποδοσφαιριστής και δείχνει ακόμη πιο συνεσταλμένος ειδικά τώρα στον Ολυμπιακό».
Την αντίδραση του Τοροσίδη στο φινάλε του ντέρμπι πώς την κρίνεις;
«Ο Βασίλης είναι ένα εκπληκτικό παιδί. Καμιά φορά μέσα στην ένταση του αγώνα ξεφεύγεις και χάνεις τον έλεγχο, βγαίνεις εκτός εαυτού. Συμβαίνουν αυτά και εκτός παιχνιδιού όλα είναι διαφορετικά. Καλό είναι βέβαια να είμαστε όσο πιο συγκρατημένοι μπορούμε όλοι μας. Γιατί το πάθος ενός αγώνα μας παρασύρει».
Τα πρόσφατα επεισόδια θα επηρεάσουν το κλίμα στην Εθνική Ελλάδος;
«Θέλω να πιστεύω ότι η Εθνική μένει έξω από όλα αυτά. Ακόμη και αν υπήρξαν σκέψεις ποδοσφαιριστών ή παροτρύνσεις οπαδών για αποχή παικτών από την Εθνική, ελπίζω όλα να ήταν η κακιά στιγμή. Εν βρασμώ τα πράγματα πάντα τα βλέπεις αλλιώς. Δεν νομίζω να διαταραχθεί το καλό κλίμα της Εθνικής. Τους παίκτες μας χωρίζουν μόνο τα 90? σε κάθε αγώνα. Στην Εθνική είμαστε όλοι ένα».
Γιατί χάνονται τα ταλέντα στην Ελλάδα;
«Πράγματι πολλοί παίκτες χάνονται στην Ελλάδα. Δεν βοηθάμε τους παίκτες και δεν παίρνουμε από αυτούς όσα μπορούν να δώσουν. Δεν παίρνουν ευκαιρίες. Σε ό,τι αφορά τον εαυτό μου, θέλω να δίνω πάντα ό,τι καλύτερο μπορώ και να φτάσω σε μία ηλικία και σε ένα επίπεδο κάποτε που να πω ότι είμαι πολύ ευχαριστημένος και γεμάτος από όσα προσέφερα. Να μη φτάσω ποτέ στο σημείο να αδικήσω τον εαυτό μου».
Έχεις πει πως πάνω από όλα είναι το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας. Ήδη πάντως μετράμε αρκετές αποχωρήσεις (Γκέκας, Κυργιάκος, Αμανατίδης).
«Το να παίζω στην Εθνική είναι τα πάντα. Μπαίνει πάνω από συλλόγους, πάνω από όλα. Έχω ακολουθήσει την Εθνική σε όλα τα κλιμάκιά της και είναι η ύψιστη τιμή να φοράω το εθνόσημο. Από κει και πέρα είναι στο μυαλό και στη σκέψη του κάθε παίκτη πώς κρίνει την παρουσία του ή όχι στην Εθνική. Δεν μπορώ να σχολιάσω τις αποφάσεις των τριών παιδιών, αν και είμαι σίγουρος -επειδή είναι φίλοι μου- πως έχουν τους λόγους τους για να κάνουν κάτι τέτοιο και αυτό είναι σεβαστό. Αποτελούν μεγάλες απώλειες και οι τρεις».
Ποιες διαφορές έχεις διακρίνει ανάμεσα σε Ρεχάγκελ και Σάντος;
«Για μένα είναι ένα όνειρο η συμμετοχή μου με τα γαλανόλευκα. Σε ανύποπτο χρόνο πριν από το παιχνίδι στην Ουκρανία (Οκτώβριος 2009) ο Τάκης Φύσσας επικοινώνησε μαζί μου και άκουσα τα ευχάριστα. Θα συμπλήρωνα την αποστολή. Ήταν από τις πιο όμορφες στιγμές της ζωής μου. Για τον Ρεχάγκελ δεν χρειάζεται να πω πολλά πράγματα. Είναι αυτός που έφερε τη μεγαλύτερη στιγμή στο ποδόσφαιρό μας και μας έβγαλε στους δρόμους το 2004. Είχαμε πάντως πιο αμυντικό προσανατολισμό ως ομάδα. Με τον Σάντος κάνουμε περισσότερη δουλειά στην τακτική και έχουμε ένα πιο απελευθερωμένο στιλ παιχνιδιού. Έχουμε τους παίκτες ώστε να χτυπήσουμε κάθε ματς και κάθε διοργάνωση. Εγώ προσπαθώ στη θέση όπου αγωνίζομαι και δίνω ό,τι έχω και δεν έχω. Είναι θέμα του προπονητή ποιον πότε και πόσο εμπιστεύεται».
Από την θητεία σου σε όλα τα κλιμάκια της Εθνικής, ποια συνεργασία σού άφησε κάτι;
«Με τον Νιόπλια στην Ελπίδων κάναμε πολλά και επιτυχημένα πράγματα ως ομάδα. Ήταν μία συνεργασία που με βοήθησε πολύ. Βέβαια δεν ξέρω πώς αυτός ο προπονητής, από επιτυχημένος πέρυσι ως νταμπλούχος με τον Παναθηναϊκό, φέτος βρέθηκε τόσο απότομα εκτός ομάδας. Ήταν πιεσμένος από την αρχή της χρονιάς, αλλά σίγουρα δεν μπορείς να χαρακτηρίσεις το έργο του αποτυχημένο σε καμία περίπτωση. Το γιατί έφυγε δηλαδή είναι θέμα κάποιων ανθρώπων που γνωρίζουν καλύτερα».
Ύστερα από μία κακή εμφάνιση ή ήττα πώς αντιδράς;
«Στον αγωνιστικό χώρο κάθε παίκτης αντιδρά διαφορετικά. Και στην έξω ζωή του πάντα όλα είναι αλλιώς. Εγώ βγάζω πολλή ένταση και δείχνω νευρικός στον αγωνιστικό χώρο, αλλά αυτά όλα πρέπει να μένουν μέσα εκεί. Μετά απλά ηρεμείς και σκέφτεσαι το επόμενο ματς. Στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει η πολυτέλεια να μένεις στο πίσω. Κοιτάς μπροστά».
Κατά πόσο έχουν στοιχίσει στην Άιντραχτ οι συνεχείς ήττες στον β' γύρο;
«Έχουμε κάνει πολύ κακό ξεκίνημα στον δεύτερο γύρο και ψάχνουμε οπωσδήποτε νίκες για να ανέβουμε ξανά βαθμολογικά και ψυχολογικά. Μέσα στη Νυρεμβέργη ήταν πολύ άσχημη η ήττα. Το 3-0 διαμορφώθηκε μέσα σε δέκα λεπτά. Μία ομάδα χρειάζεται μία νίκη για να πάρει τα πάνω της. Αυτό θέλουμε κι εμείς και ο Φάνης και όλοι στην Αϊντραχτ. Είχαμε ηρεμήσει και συνηθίσει όταν σκόραρε συνέχεια ο Γκέκας, αλλά τώρα όλοι μαζί πρέπει να βρούμε τις λύσεις. Πάντως δεν συμβαίνει το ίδιο με την Ελλάδα. Δεν θα ακούσουμε από τον κόσμο διάφορα. Ούτε καν από τις εφημερίδες θα διαβάσουμε πολλά. Υπάρχει μόνο μία εφημερίδα σε ολόκληρη τη Γερμανία».
Τί αντιμετώπιση έχετε οι ποδοσφαιριστές από τον γερμανικό Τύπο;
«Γενικότερα στη Γερμανία ο Τύπος δεν ασχολείται με το τι κάνεις έξω από το γήπεδο. Έρχονται παρακολουθούν την προπόνηση, τους αγώνες και αυτό είναι. Γράφουν ό,τι βλέπουν ως εκεί. Η προσωπική σου ζωή μένει για σένα».
Ποια ομάδα υποστηρίζεις;
«Μικροί όλοι ήμασταν με κάποια ομάδα. Μεγαλώνοντας αλλάζεις. Βλέπεις αλλιώς τα πράγματα, και ειδικά αν είσαι και επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Πάντα έχω δεθεί με όλες τις ομάδες στις οποίες αγωνίστηκα. Κυρίως με τον Πανιώνιο, όπου συνδέθηκα με ιδιαίτερη αγάπη και αφοσίωση».
Τί σου λείπει περισσότερο από την πατρίδα;
«Αλήθεια, πέραν της οικογένειάς μου, την οποία βλέπω όμως συχνά είτε όταν έρχομαι είτε όταν με επισκέπτονται, δεν μου λείπει κάτι. Είμαι συνειδητοποιημένος και έχω έρθει για έναν σκοπό στη Γερμανία. Όσο περισσότερο αντέξω θέλω να παίζω στο εξωτερικό».
Επιμέλεια: Βασίλης Μαυρόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου