Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011

Κατάντια...


του Βασίλη Μαυρόπουλου

Για δέκα χρόνια την περίοδο 1994-95 έως 2003-2004 οι αγώνες γινόταν σε μορφή final-four , όπου εκτός των ημιτελικών και τον τελικό διεξαγόταν και μικρός τελικός ανάμεσα στις ηττημένες ομάδες των δύο ημιτελικών. Τώρα το αν σκεφτεί κανείς, το πόσο έχει εκφυλιστεί ο θεσμός του Κυπέλλου Ελλάδας Μπάσκετ είναι για να... βαράει στον τοίχο το κεφάλι του.

Ήμουν κάπου στα 5-6 χρονών και θυμάμαι τον εαυτό μου να κάθεται κάθε χρόνο ένα Σαββατοκύριακο μπροστά στον καναπέ του σπιτιού του για να παρακολουθήσει το final-four του Κυπέλλου Ελλάδας στο Μπάσκετ. Ναι, το άθλημα θύμιζε τότε κάτι από γιορτή. Για μένα αναμφισβήτητα ήταν γιορτή. Ήταν μια διοργάνωση που έδινε την ευκαιρία και σε άλλες, θεωρητικά μικρότερες ομάδες να διεκδικήσουν έναν τίτλο στο μπάσκετ. Και αυτό γιατί όποια ομάδα έφτανε στο final-four ήταν ικανή για το καλύτερο, αλλά και για το χειρότερο. Πάντα, φυσικά χρειάζεται και το υπόβαθρο μιας καλής ομάδας, αλλά αν σκεφτεί κανείς ότι οι τέσσερις τελευταίοι τελικοί διεξάγονται ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό καταλαβαίνει κανείς για τι πράγμα συζητάμε. Και να είστε σίγουροι ότι όσο η πολιτεία είναι της λογικής "ποναέι δόντι, βγάζει δόντι", η κατάσταση δεν πρόκειται να διορθωθεί. Φέτος μάλιστα το άθλημα εκφυλίζεται ακόμη περισσότερο γιατί τον τελικό του κυπέλλου θα τον παρακολουθήσουν από κοντά μόνο μαθητές του Δημοτικού. Μετά και τα τελευταία έκτροπα στο "Καραϊσκάκη" είναι λογικό. Δε θα ήταν λογικό, αν ζούσαμε σε μία χώρα με καλύτερη οργάνωση.

Αφορμή για να καταργηθεί η διαδικασία του final-four στάθηκε ο τελικός της σαιζόν 2003-2004 ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Άρη που βρήκε νικητές τους Θεσσαλονικείς (73-70), αφού, όμως χρειάστηκε να γίνει διακοπή πολλών λεπτών για να εκκενωθεί το γήπεδο από τους ανεγκέφαλους φιλάθλους που προκάλεσαν την ταραχή. Ο θεσμός του Κυπέλλου Μπάσκετ, όμως, πέθανε. Να ζήσουμε να τον θυμόμαστε...

Υ.Γ. Όταν σε ενός αγώνα τα επεισόδια σμμετέχουν οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού ή του Παναθηναϊκού και τα επεισόδια αυτά θεωρούνται εκτεταμένα, η μεγαλύτερη ποινή που μπορεί να επιβληθεί είναι η ποινή της μιας αγωνιστικής κεκλεισμένων των θυρών. Η μικρότερη; Ίσως θα ήταν να τους πουν και μπράβο και γιατί όχι να μην προσθέσουν και βαθμούς στη βαθμολογική τους συγκομιδή στο πρωτάθλημα...

Δεν υπάρχουν σχόλια: