Αρκεί το περπάτημα των Σκανδιναβών για να αντιληφθείς ότι δεν υπάρχει κάτι που μπορεί να τους αγχώσει, αφού όλα έχουν δημιουργηθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε η εξυπηρέτησή τους να είναι τόσο άμεση, όσο και αυτονόητη.
Στο χώρο του αεροδρομίου η επιλογή των Σουηδών είναι να «διαφημίσουν» τις τέχνες τους, όπως είναι ο κινηματογράφος, η λογοτεχνία κλπ., που ειδικά τα τελευταία χρόνια γνωρίζουν άνθηση, κατάσταση που στα δικά μας μάτια φάνηκε εντελώς ξένη, όταν από συνήθεια και από τη φύση μας υπερηφανευόμαστε για τα κατορθώματα των μακρινών μας προγόνων.
Η διαδρομή μέχρι το ξενοδοχείο είναι περίπου στα 50 χιλιόμετρα, τα οποία αποδεικνύονται υπεραρκετά για να εντυπωσιαστεί ο καθένας. Ένα απέραντο πράσινο που εκτείνεται στα πέριξ ενός από των πιο κεντρικών δρόμων της χώρας, με τον άνθρωπο να αποδεικνύει ότι όταν θέλει μπορεί να αφήσει τη φύση να συνυπάρξει άρτια μαζί του. Συγκρίσεις με τα όσα βιώνουμε εμείς στην Ελλάδα, σαφώς και δεν μπορούν να γίνουν. Είναι έτσι διαμορφωμένη η Στοκχόλμη που ουσιαστικά βάζει τον πολίτη της σε ένα «καλούπι» και όχι το αντίστροφο.
Θα πει κάποιος και πολύ λογικά ότι δεν γίνεται να είναι όλα τέλεια. Και έτσι είναι... Η εικόνα πολλών αστέγων έξω από τα πλούσια εμπορικά κέντρα ανήκει και στην καθημερινότητα της Σουηδίας, ενώ ακόμα και στους πλέον πολυσύχναστους δρόμους, δεν θα διστάσουν να σου πουλήσουν την πραμάτεια τους, διάφοροι έμποροι ελαφρών ναρκωτικών.
Πού να είχαμε κορώνες...
Όσοι θυμόμαστε τη δραχμή, είχαμε να λέμε τα πρώτα χρόνια που μπήκε στη ζωή μας το ευρώ ότι δεν είναι δυνατόν, ένα και μόνο χαρτονόμισμα των 50 ευρώ να ισοδυναμεί με περίπου 17.000 δραχμές.
Υπάρχουν όμως και... χειρότερα και είναι στη Σουηδία. Αν, λοιπόν, στις αρχές είχαμε δυσκολίες με το ευρώ, τα πράγματα είναι πολύ δυσκολότερα με τη σουηδική κορώνα. Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο λόγω των όσων έχουμε συνηθίσει, να κυκλοφορεί ένας Έλληνας με 500(!) κορώνες και αυτό να ισοδυναμεί με ένα χαρτονόμισμα των 50 ευρώ. Ο κίνδυνος να παρασυρθείς και να μην καταλαβαίνεις τι πληρώνεις και για ποιο προϊόν είναι πολύ έντονος, όπως φυσικά να μείνεις και χωρίς λεφτά.
Friends Arena: Γιατί στη Σουηδία και όχι στην Ελλάδα ρε γαμώτο;
Όμως, ας φτάσουμε και στα αθλητικά που η ΑΪΚ σέβεται κάθε έκφανση αυτής της λέξης. Κατ’αρχήν πρέπει να τονιστεί ότι το ΑΪΚ δεν είναι τίποτα άλλο, παρά αρχικά των λέξεων Allmanna Idrotts klubben που σημαίνουν ο σύλλογος του γενικού αθλητισμού, καθώς όταν ιδρύθηκε ο σύλλογος της Σόλνα είχε ως κύριο σπορ τον στίβο.
Οι «κιτρινόμαυροι» αγωνίζονται σε ένα πραγματικό «στολίδι» το οποίο ονομάζεται –πλέον- Friends Arena και δόθηκε προς χρήση το 2012 μετά από ανακατασκευή.
Αρχικά, από το 2007 μέχρι τον Μάρτιο του 2012, ονομαζόταν «Swedbank Arena», λόγω χορηγίας της μεγαλύτερης τράπεζας της χώρας. Τελικά, η τράπεζα δώρισε το όνομα στη σουηδική οργάνωση κατά του bullying «Friends», ώστε έτσι να προωθήσει πιο εύκολα το σκοπό της για μία πιο δίκαιη κοινωνία που θα στηρίζεται στους νέους.
Φτάνοντας έξω από το γήπεδο, το αίσθημα του δέους είναι αυθόρμητο κι όχι μόνο λόγω του γηπέδου, αλλά και εξαιτίας μιας τεράστιας ξενοδοχειακής μονάδας που υπάρχει ακριβώς δίπλα, αλλά και όλων των εγκαταστάσεων. Αφού, οι ιθύνοντες της ΑΪΚ μας υποδέχθηκαν, οδήγησαν τους εκπροσώπους των ΜΜΕ στους χώρους που μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους οι δημοσιογράφοι.
Όμως, όταν φτάνεις τόσο κοντά, δεν μπορείς να μην δελεαστείς... Η είσοδος για τον αγωνιστικό χώρο, ήταν εκεί και σε περίμενε, σαν εικόνα από διαφήμιση ή από όνειρο που έκανες μικρός για να γίνεις ποδοσφαιριστής.
Η μορφολογία του γηπέδου είναι επιβλητική και βλέποντας τη γιγαντοοθόνη που δεσπόζει στον «ουρανό» του Friends Arena, νομίζεις κάποια στιγμή ότι είσαι σε γήπεδο NBA κι όχι ποδοσφαίρου.
Είναι οι ώρες που σκέφτεσαι, γιατί να μην υπάρχουν πολλά τέτοια γήπεδα στην Ελλάδα...
Ήρθε η ώρα, όμως, να ξυπνήσουμε και να επιστρέψουμε στην καθημερινότητα που αρμόζει στο ποδόσφαιρο της χώρας μας που αντί για Friends Arena, έχουμε Ευελπίδων, δικαστήρια, ΕΕΑ, οδό Αστροναυτών κλπ. *Πηγή: sport-fm.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου