Προσπαθούσα
με μία ψύχραιμη ματιά από την προηγούμενη εβδομάδα και αμέσως μετά το
πρώτο ματς με την Καμπάλα να καταλάβω τι εννοούσε ο Γιάννης Αναστασίου
όταν έλεγε ότι έκανε ροτέισον ενόψει του αγώνα με τον Παναιτωλικό για
την πρεμιέρα του πρωταθλήματος που ήταν πολύ δύσκολος.
Προσπαθούσα να
καταλάβω πως στο μυαλό του κόουτς του Παναθηναϊκού, μετά απ' ότι είχε
συμβεί με την Μπριζ, ο ένας από τους 30 αγώνες πρωταθλήματος ήταν πιο
σημαντικός από τον έναν από τους δύο αγώνες που θα έκριναν την φετινή
ευρωπαϊκή τύχη της ομάδας του και κυρίως την οικονομική εξυγίανσή της.
Ρωτούσα
συναδέλφους που ασχολούνται χρόνια με το ρεπορτάζ του Παναθηναϊκού να
μου δώσουν μία ερμηνεία των όσων είχε πει ο Αναστασίου και πειστική
απάντηση δεν έπαιρνα. Τελικά αυτό που ο Παναθηναϊκός εκτίμησε ως πιο
σημαντικό (το ματς με τον Παναιτωλικό) το πήρε και αυτό που θεώρησε
λιγότερο σημαντικό ώστε να ξεκουράσει Μπεργκ και Νίνη δεν το πήρε και
έμεινε εκτός Ευρώπης.
Ετσι είναι και
στο ποδόσφαιρο και στη ζωή. Κάνεις τις επιλογές σου. Εκείνο που δεν
μπορώ να καταλάβω είναι ο τρόπος με τον οποίο επέλεξε ο Αναστασίου.
Υπάρχει έστω κι ένας άνθρωπος της διοίκησης του Παναθηναϊκού, ένας
παίκτης της ομάδας, ένας οπαδός έστω, που να συμφωνεί ότι ήταν πιο
σημαντικό για τον Παναθηναϊκό να πάρει το τρίποντο στο Αγρίνιο από το να
περάσει στους ομίλους του Europa League; Φαντάζομαι
ότι η κοινή λογική λέει “όχι δεν υπάρχει ούτε ένας”. Για την ακρίβεια
είμαι βέβαιος ότι αν σήμερα λέγαμε στον ίδιο τον Γιάννη Αναστασίου αν
προτιμά αυτό που συνέβη τώρα ή αν θα προτιμούσε να έχει λήξει ισόπαλο το
ματς στο Αγρίνιο, αλλά ο Παναθηναϊκός να είχε πάρει την πρόκριση στους
ομίλους, το δεύτερο θα επέλεγε.
Δεν το έκανε πριν από τα ματς
και τώρα το πληρώνει ολόκληρο το club. Και δεν το πληρώνει μόνο φέτος,
με τα τουλάχιστον 7 εκατ. ευρώ που έχασε από τους δύο αποκλεισμούς, θα
το πληρώνει ακριβά για την επόμενη πενταετία.
Τον Παναθηναϊκό τον πέρασε στην βαθμολογία της uefa ακόμη
και ο Αστέρας Τρίπολης χάρη στις επιλογές του Αναστασίου τα δύο
τελευταία χρόνια. Δύο ευρωπαϊκές σεζόν στις οποίες ο Παναθηναϊκός έπαιξε
14 ματς και νίκησε μόλις στα 3! Και μιλάμε για 14 ευρωπαϊκά ματς κόντρα
σε Μίντιλαντ, Εστορίλ, Καμπάλα, Μπριζ, Σταντάρ Λιέγης, Αιντχόφεν και
Ντινάμο Μόσχας. Δεν έπαιξε με τίποτα μεγαθήρια για να μετρά τόσες
αποτυχίες.
Με ποσοστό 3 στα 14 σε τέτοιου
είδους ευρωπαϊκές αναμετρήσεις ο Παναθηναϊκός κατρακυλά. Και κατρακυλά
και γιατί έπαιξε 14 και όχι τουλάχιστον 20 ματς αυτές τις δύο χρονιές,
λόγω του φετινού αποκλεισμού του.
Ο Αναστασίου έχει την
αποκλειστική ευθύνη για αυτό. Δεν υπάρχουν πολλές δικαιολογίες όταν
αποκλείεσαι από την Καμπάλα. Ναι έχω γράψει εδώ και καιρό ότι έχει
γίνει... έγκλημα με την περίπτωση Εσιέν, αλλά αυτό αφορά τα ματς με την
Μπριζ, όχι με την Καμπάλα. Πολύ πριν αποκλειστεί από την Μπριζ
αναρωτιόμουν πως είναι δυνατόν ο Παναθηναϊκός να πιστεύει ότι θα βγάλει
τη σεζόν χωρίς ένα κεντρικό χαφ που να φτιάχνει παιχνίδι από πίσω και να
πατά αντίπαλη περιοχή. Το κατάλαβε και ο Παναθηναϊκός και πήρε τον
Αμπέιντ, αλλά το... πουλάκι είχε πετάξει. Αλλά δεν χρειάζεσαι Αμπέιντ
για να αποκλείσεις την Καμπάλα. Αυτή η κουβέντα αφορούσε τον αποκλεισμό
από την Μπριζ όχι από τους Αζέρους. Σοβαροί να είμαστε...
Κάπως έτσι λοιπόν γράφτηκε η
ιστορία της πιο μαύρης ευρωπαϊκής νύχτας του Παναθηναϊκού. Κάπως έτσι οι
πράσινοι γκρεμίστηκαν κάτω από τις 100 πρώτες ευρωπαϊκές ομάδες και θα
έρθει στη συνέχεια της χρονιάς ακόμη μεγαλύτερος κατήφορος, με διάφορες
απίθανες ομάδες να τον ξεπερνούν στη βαθμολογία.
Και κάπως έτσι θα φτάσουμε στο
επόμενο καλοκαίρι που ο Παναθηναϊκός θα ξαναπαίξει προκριματικά. Σε
όποια διοργάνωση κι' αν είναι, σε όποιο γύρο κι' αν ξεκινήσει, θα είναι
μονίμως στους ανίσχυρους. Τα καλοκαίρια του θα γίνουν εφιάλτης κάθε φορά
που θα πλησιάζει η κλήρωση. Από μέσα Ιουλίου θα κυνηγά να αποκλείσει
θεωρητικά καλύτερες ομάδες από αυτόν.
Ο Παναθηναϊκός τα ξεχνά όλα
λέει όμως και συσπειρώνεται για να πάρει το πρωτάθλημα. Εγώ είμαι
θετικός στο να μπω στην κουβέντα αυτή και να την πάω και ένα βήμα
παραπέρα. Το πήρε λέω το πρωτάθλημα ο Παναθηναικός και έρχεται ξανά το
επόμενο καλοκαίρι που ως γνωστόν, εκτός απρόοπτου ο πρωταθλητής θα δώσει
προκριματικά για την πρόκριση στους ομίλους, αφού την έχει χάσει την
απευθείας θέση η Ελλάδα.
Με τα... εγκλήματα που έχει
κάνει ο Παναθηναϊκός τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη και ειδικά με αυτό
κόντρα στην Καμπάλα, θα κληθεί να αποκλείσει Ιούλιο μήνα μία ομάδα τύπου
ΑΠΟΕΛ και Αύγουστο μία ομάδα τύπου Σέλτικ για να μπει στους ομίλους. Με
την εικόνα που παρουσιάζουν οι ομάδες του Αναστασίου το καλοκαίρι, πόσο
εύκολο να συμβεί το βρίσκει κάποιος αυτό; Προσωπικά αμφιβάλω ζωηρά με
όσα έχω δει δύο χρόνια τώρα.
Αν όμως ο Παναθηναϊκός δεν
είχε κάνει αυτά τα... ευρωπαϊκά εγκλήματα το ερχόμενο καλοκαίρι στο
υποθετικό σενάριο που ήταν πρωταθλητής θα έπρεπε να αποκλείσει αντί τον
ΑΠΟΕΛ και την Σέλτικ, την Σλιέμα Μάλτας και την Σκεντερμπέου Αλβανίας!
Μάλλον θα ήταν ευκολότερο, τι λέτε κι εσείς;
Οποιος δεν κατάλαβε τι συνέβη
την Πέμπτη το βράδυ στην Λεωφόρο, θα το καταλαβαίνει για τα επόμενα
πέντε χρόνια. Τόσα θα βρίσκει μπροστά του την Καμπάλα ο Παναθηναϊκός.
Και δεν ξέρω πόσες φορές θα την πληρώσει ακόμη και πόσο θα του κοστίσει
συνολικά. Και αποκλειστικός υπεύθυνος για αυτό είναι ο Γιάννης
Αναστασίου, ο οποίος παραμένει στον πάγκο του Παναθηναϊκού. Μία
ομολογουμένως εντυπωσιακή απόφαση και του ίδιου του προπονητή, ο οποίος
έμεινε σαν να μην τρέχει τίποτα και του Γιάννη Αλαφούζου που εξακολουθεί
να τον στηρίζει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου