Στο πρώτο σετ ο Ρότζερ Φεντερερ ήταν ανίκητος και το κατέκτησε εύκολα με 6-1 μέσα σε 23 λεπτά. Ο Ελβετός εκμεταλλεύτηκε το άγχος του αντιπάλου του που βρισκόταν για πρώτη φορά σε τελικό γκραν σλαμ και έδειξε αγχωμένος και έξω από τα νερά του
Ο Σόντερλινγκ όμως προσαρμόστηκε γρήγορα στις ανάγκες του τελικού και στα γκέιμς που σέρβιρε στο δεύτερο σετ είχε καταφέρει να επιβάλλει το ρυθμό του. Ο Σουηδός με το δυνατό σερβίς του δυσκόλευε τον Φέντερερ, ενώ ξεκίνησε να ανεβαίνει στο φιλέ κερδίζοντας εύκολους πόντους. Η βροχή που έπεσε ευνόησε τον Ελβετό, ο οποίος πραγματοποίησε πολλά ντροπ σοτς, δυσκολεύοντας τον αντίπαλο του. Κανένας από τους δύο τενίστες δεν κατάφερε να κάνει μπρέικ στο σερβίς του αντιπάλου και έτσι έλυσαν τις διαφορές τους στο τάι μπρέικ. Εκεί ο Φέντερερ έδειξε την πραγματική κλάση του με τέσσερις άσους και δύο μπρέικ.
Το τρίτο σετ ξεκίνησε με μπρέικ του Φέντερερ, ο οποίος βρήκε απαντήσεις στα σερβίς του αντιπάλου του, βάζοντας έτσι τα θεμέλια για τη μεγάλη του νίκη. Στο τέταρτο γκέιμ ο Σόντερλινγκ είχε την ευκαιρία να απαντήσει στο μπρέικ του αντιπάλου του, όταν και προηγήθηκε με 40-30, ωστόσο ο Ελβετός γύρισε την εις βάρος του κατάσταση και διατήρησε το πλεονέκτημα που κατέκτησε στην αρχή του σετ. Το ίδιο συνέβη και στο τελευταίο γκέιμ του αγώνα, όμως ο Ελβετός ήταν αποφασισμένος να σηκώσει το τρόπαιο στον ουρανό του Παρισιού και να γίνει ο έκτος τενίστας που καταφέρνει να κατακτήσει και τα τέσσερα γκραν σλαμ. Μόλις ο Σόντερλινγκ έριξε το μπαλάκι στο φιλέ, ο Φέντερερ γονάτισε και άφησε κάποια δάκρυα να φύγουν από τα μάτια του. Ο Ελβετός βρέθηκε για τέταρτη διαδοχική χρονιά στον τελικό του Ρολάντ Γκαρός, αλλά τις τρεις προηγούμενες ο Ραφαέλ Ναδάλ του είχε στερήσει τον τίτλο, κάτι που δεν κατάφερε ο Σόντερλινγκ.
Ο Σουηδός στις δηλώσεις του μετά τον αγώνα τόνισε ότι ο Φέντερερ άξιζε τον τίτλο και χαρακτήρισε τον Ελβετό ως τον κορυφαίο τενίστα στην ιστορία του αθλήματος.
Οι προηγούμενοι πέντε που έχουν πετύχει κάτι ανάλογο με τον Ρότζερ Φέντερερ, δηλαδή να κατακτήσουν και τα τέσσερα Γκραντ Σλαμ, είναι οι Αντρε Αγκάσι (1999), Φρεντ Πέρι (1935), Ντον Μπατζ (1938), Ροντ Λάβερ (1962) και Ρόι Εμερσον (1964).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου