Καλύτερα να σου ‘βγει μάτι το μάτι παρά το όνομα λένε. Τζεμπούρ και Καστίγιο έχουν την ταμπέλα του κακού παιδιού και για αυτόν και μερικούς άλλους λόγους, Ολυμπιακός και Άρης, αντίστοιχα, πήραν ένα σημαντικό ρίσκο με την απόκτησή τους. Όμως αν δεν ρισκάρεις, δεν πετυχαίνεις συνήθως.
Ρέφικ Τζεμπούρ
Ο Αλγερινός έφυγε τσακωμένος από την ΑΕΚ. Στο ράφι δεν πρόλαβε να μείνει για πολύ, καθώς με συνοπτικές διαδικασίες ο Βαγγέλης Μαρινάκης τον έπεισε να υπογράψει στον Ολυμπιακό. Για έξι μήνες αρχικά, με την προοπτική να συνεχίσει για άλλα δύο χρόνια στους «ερυθρόλευκους». Μια κίνηση που σε πρώτη ανάγνωση έμοιαζε με πικάρισμα στην «Ένωση» και από αποσκοπούσε στις εντυπώσεις και όχι στην ουσία. Και αυτό γιατί ο Βαλβέρδε «πονοκεφάλιαζε» να χωρέσει στην ενδεκάδα Πάντελιτς και Μιραλάς, ενώ εκ των πραγμάτων ήταν εξαιρετικό δύσκολο το ροτέισον στην επίθεση να περιλαμβάνει τους Μήτρογλου και Νέμεθ, που εν τέλει δόθηκαν δανεικοί. Φορ το Γενάρη δεν είχε ζητήσει ο Βάσκος, ωστόσο παίκτες με την ποιότητα του Τζεμπούρ ελεύθερους και ειδική στη χειμερινή μεταγραφική περίοδο σπάνια βρίσκεις.
Στον Ολυμπιακό του δίνεται η ευκαιρία να κάνει μια νέα αρχή. Απέναντι στον συνονόματο του Βόλου, πραγματοποίησε ντεμπούτο. Στο 61ο λεπτό πέρασε στην θέση του Πάντελιτς και αν ήταν λίγο πιο τυχερός θα μπορούσε να σκοράρει.
Στο 80’ βγήκε απέναντι από τον Γιακούποβιτς, ο οποίος απέκρουσε το πλασέ του και διατήρησε το 0-1, το οποίο ήταν και το τελικό σκορ.
Νέρι Καστίγιο
Ο Μεξικανός επέστρεψε στην Ελλάδα και στην πρώτη του εμφάνιση με τον Άρη κόντεψε να κάνει μεγάλο χουνέρι στον ΠΑΟΚ. Σε ένα «σβηστό» ντέρμπι, με μία ενέργεια στο φινάλε (σούταρε λίγο άουτ) πήγε να δώσει στους «κίτρινους» τη νίκη, που είναι αλήθεια πως την είχαν μεγάλη ανάγκη. Έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα δεν θέλει και πολύ για να μπουν σε περιπέτειες…
Από εκεί που η συμμετοχή στα play-off ήταν σχεδόν δεδομένη, πλέον φλερτάρουν με την επικίνδυνη ζώνη. Κάθε παιχνίδι μέχρι το τέλος αποκτά χαρακτήρα τελικού, με τον 26χρονο επιθετικό να καλείται μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να καλύψει το χαμένο έδαφος, να θυμίσει κάτι από τον παίκτη που έκανε ό,τι ήθελε στο γήπεδο με τη φανέλα του Ολυμπιακού και φυσικά να… κρύψει καλά τον άστατο χαρακτήρα του.
Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου