Δεν έρχεται απόψε το τέλος του κόσμου…!!

Για τους παίκτες της Εθνικής Εφήβων απόψε το μόνο σίγουρο είναι πως θα έρθει ένα μετάλλιο, χρυσό ή ασημένιο. Το μεγάλο στοίχημα, όμως, είναι να μην συνοδευτεί από το «τέλος» κάποιας καριέρας.

Στο μυαλό των πιτσιρικάδων της Εθνικής Εφήβων είναι λογικό πως ο αποψινός τελικός του Ευρωπαϊκού κόντρα στην Τουρκία αποτελεί το τέλος ενός δρόμου. Είναι βέβαιο πως ενδεχόμενη νίκη και το χρυσό μετάλλιο της διοργάνωσης για πολλούς ισοδυναμεί με την κατάκτηση του Έβερεστ και θα πανηγυριστεί ως τέτοια.

Γράφει ο Νικόλας Ακτύπης

Φυσικό κι επόμενο είναι. Άλλωστε, μιλάμε για παιδιά, που έχουν την τύχη και την ευθύνη να διαχειρίζονται στα 17 τους καταστάσεις που συνομήλικοί (αλλά και μεγαλύτεροί τους) ίσως κάποτε απλά ονειρεύτηκαν, όταν ακόμη δεν ήταν σίγουροι για το αν ήθελαν -όταν αντρωθούν- να γίνουν αθλητές, ηθοποιοί ή αστροναύτες.

Δεν χρειάζεται να κρύβεις μέσα σου ένα μικρό Ομπράντοβιτς για να αντιληφθείς πως σε αυτήν την ομάδα υπάρχουν παιδιά που ξεχειλίζουν από ταλέντο. Φαίνεται από τις δηλώσεις ορισμένων εξ αυτών μετά τη χθεσινή νίκη επί της Λιθουανίας, πως αυτό δεν έρχεται μόνο του, αλλά συνοδεύεται από την επίγνωση των πραγματικών διαστάσεων μιας πιθανής επιτυχίας ή αποτυχίας στο τελικό.

Και αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα. Η διαχείριση του αποτελέσματος, όποιο κι αν είναι αυτό. Ακούγοντας τον Ηλία Παπαθεοδώρου να μιλά στην κάμερα της ΕΡΤ καταλαβαίνεις ποιος είναι ο ρόλος του προπονητή-παιδαγωγού σε αυτές τις ηλικίες. Υπενθύμιζε συνεχώς πως τούτος εδώ είναι απλά και μόνο ένας σταθμός -τίποτα παραπάνω- και το σημαντικό είναι ο χαρακτήρας και το πώς σμιλεύεται μέσα από τέτοιες απαιτητικές καταστάσεις ώστε να προετοιμαστεί για εκείνες που θα ακολουθήσουν.

Για πολλά από αυτά τα παιδιά νομοτελειακά το ματς με την Τουρκία θα αποτελέσει το δικό τους ζενίθ… Δεν γεννιούνται όλοι για όλα. Για εκείνους κυρίως, μακάρι να έρθει απόψε το χρυσό ως επιβράβευση κάθε μικρής και μεγάλης προσωπικής υπέρβασης που κουβαλά η ιστορία καθενός από αυτούς που φορούν τη φανέλα με το εθνόσημο.

Κάποιοι άλλοι όμως –κι ας μην κρυβόμαστε, μιλάμε για το μπασκετικό θαύμα που ακούει στο όνομα Βασίλης Χαραλαμπόπουλος- έχουν όλα τα προσόντα ώστε αυτή η βραδιά να μην είναι τίποτα παραπάνω από ένας απλός αστερίσκος στην καριέρα τους. Μπορεί να είναι χρυσός ή ασημένιος, ανάλογα με το χρώμα του μεταλλίου, αλλά… αστερίσκος που ελπίδα όσων τους έχουμε βάλει στο… μικροσκόπιο είναι να μετατραπούν αυτά τα ταλέντα σε τόσο μεγάλα αστέρια που να κάνουν τέτοιες (αναμφισβήτητα μεγάλες επιτυχίες) να χάνουν τη λάμψη τους. *Πηγή: sport-fm.gr*