Γράφει ο Νίκος Ζέρβας
Η πραγματικότητα είναι κάπου στη μέση, αφού δε θα πρέπει να λησμονούμε πως στον αθλητισμό υπάρχει και αντίπαλος. Και οι άλλοι έχουν ταλέντο, και οι άλλοι «διψάνε» για να κάνουν τη χώρα τους υπερήφανη, οπότε μακριά από εμάς οι ταμπέλες «τραγωδία» σε περίπτωση που αυτή η Εθνική δεν ανέβει στο βάθρο. Την τραγωδία τη βιώνουν στις μέρες μας οι έλληνες πολίτες που δε ξέρουν τι θα τους ξημερώσει. Μπορεί κανείς αν ψάξει να την βρει στον τρόπο που φέρονται στην χώρα οι πολιτικοί μας, στον τρόπο που «κώφευαν» οι ευρωπαίοι «ηγέτες» στο μείζον θέμα των μεταναστών, στη φτώχια και σε πολλά άλλα. Εδώ έχουμε να κάνουμε με μπάσκετ.
Το σίγουρο, είναι πως αυτή η Εθνική, έχει όλα τα φόντα να μας κάνει λίγο να ξεχαστούμε και να χαμογελάσουμε. Έχει τη δυνατότητα να υπενθυμίσει σε όλους πως το ελληνικό μπάσκετ, είναι από τα λίγα πράγματα σε αυτή τη χώρα που εξακολουθούν να υπάρχουν όρθια και να αντιστέκονται στη γενικότερη ανυπαρξία και παρακμή. Είναι ικανή, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι φαβορί. Και το πρώτο μεγάλο κέρδος είναι πως μετά από πολλά χρόνια οι συντελεστές αυτής της προσπάθειας, έχουν αποφύγει τα μεγάλα λόγια και δούλεψαν ταπεινά και σκληρά. Και ακόμα δουλεύουν, γιατί είναι δεδομένο πως, για να ξεπεράσει την υψηλή δυσκολία που εμπεριέχει το «δέσιμο» και η ομαλή λειτουργία δώδεκα προσωπικοτήτων σε μία ομάδα, αυτή θα πρέπει να φορμαριστεί μέσα στο τουρνουά.
Ποια άλλα –πλην του αδιαμφισβήτητου ταλέντου- είναι τα όπλα της; Η θέληση, το πείσμα και η τεχνογνωσία των Σπανούλη, Ζήση, Μπουρούση, οι οποίοι θέλουν πολύ μία τελευταία μεγάλη επιτυχία σε εθνικό επίπεδο, ώστε να κλείσουν την καριέρα τους συμμετέχοντας στους Ολυμπιακούς αγώνες. Η φρεσκάδα, το διαφορετικό και το απρόβλεπτο του Γιάννη Αντετοκούνμπο, ο οποίος μπορεί –εφόσον χρησιμοποιηθεί σωστά- να προσφέρει πολλά από τώρα, δίνοντας μας ένα… πρόγευμα από αυτά που θα ακολουθήσουν τα επόμενα χρόνια. Το γεγονός πως όλοι οι παίκτες –εφόσον κατασταλάξουν οι ρόλοι τους- μπορεί να αλλάξουν τη ροή ενός αγώνα με ένα σουτ, μία άμυνα, μία ασίστ ή μία… βουτιά αυτοθυσίας στο παρκέ. Και ένας προπονητής, που καλείται να επιβεβαίωσει πως είναι ο κατάλληλος για να διαχειριστεί το πιο «γεμάτο» ρόστερ που είχαμε από το 2006 και έπειτα. Γνώσεις έχει, ικανός είναι, αν δε διστάσει να πάρει και «σκληρές» αποφάσεις αν χρειαστούν, έχει πολλές πιθανότητες να δικαιωθεί.
Στο καθαρό αγωνιστικό τώρα, τα πάντα θα κριθούν από το ποσοστό αγωνιστικής «χημείας» που θα παρουσιάσουμε, αλλά και από το κατά πόσο παίκτες πρωταγωνιστές στις ομάδες τους, έχουν συμβιβαστεί με το ότι μπορεί σε ένα παιχνίδι να παίξουν πολύ λιγότερο από αυτό που έχουν συνηθίσει. Άπαντες θα πρέπει να είναι έτοιμοι να προσφέρουν ακόμα και μία μικρή λεπτομέρεια, ανιδιοτελώς και με γνώμονα το κοινό καλό. Στο κομμάτι της άμυνας, στα περισσότερα φιλικά ήμασταν αποτελεσματικοί, όμως ερωτηματικό παραμένει το κατά πόσο θα μπορέσουμε να καμουφλάρουμε την αδυναμία στην αντιμετώπιση των ομάδων που είναι δυνατές στο πικ εν ρολ. Θα χρειαστεί ανελέητη πίεση πάνω στη μπάλα, καλές βοήθειες για να μη δημιουργηθούν ρήγματα ή αλλαγές στα σκριν, ιδιαίτερα όταν έχουμε στο παρκέ ψηλές πεντάδες.
Για την επίθεση που έδειξε να «χωλαίνει», η επιδίωξη του «ανοικτού» γηπέδου είναι μονόδρομος (αρκεί να παίρνουμε τα ριμπάουντ), αλλά σε περίπτωση που δεν υπάρχει η δυνατότητα, θα χρειαστεί εξυπνάδα και απόδοση της δουλειάς που έχει γίνει στο σετ παιχνίδι. Με πιο γρήγορο passing game, ψάξιμο του μις ματς και καλές επιλογές-εύστοχα σουτ, μπορούμε να πάρουμε ψυχολογία και να βρεθεί η λύση στο πρόβλημα.
Ασφαλώς, θα χρειαστεί και… τύχη. Μέχρι στιγμής, αυτή είναι με το μέρος μας, αφού άπαντες είναι υγιείς (καθοριστικός παράγοντας σε ένα τουρνουά 15 ημερών) και ευχόμαστε έτσι να συνεχίσουν. Έχουν την ευκαιρία για κάτι μεγάλο και οι ευχές μας τους συνοδεύουν. Πάμε δυνατά μάγκες! *Πηγή: sport-fm.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου