Ο αδελφός του Γεωργίου Ιβάνωφ, Αλέξανδρος Λαμπριανίδης μίλησε στο «Αθλητικό Metropolis» με αφορμή και τη χθεσινή εκδήλωση της Πανελλήνιας Λέσχης Φίλων Ηρακλή στη μνήμη του αδελφού του. «Υπάρχει κι ένα άγαλμα στην οδό Λαγκαδά, ενώ προϋπήρχε και η οδός με το όνομά του. Στη Θεσσαλονίκη μεγάλωσε, αλλά η δράση του ήταν στην Αθήνα. Εκεί τον αποβίβασαν οι Άγγλοι. Ήρθε 17 ετών στη Θεσσαλονίκη και τελείωσε το γαλλικό Λύκειο. Στη συνέχεια πήγε σε πανεπιστήμιο. Δεν είχε την άδεια να εργαστεί γιατί δεν είχε την υπηκοότητα. Προοριζόταν για το Κονγκό γιατί σπούδασε γεωπονική που αφορούσε τις αποικίες. Επειδή ήταν μακριά από την Ελλάδα, αποφάσισε να πάει σε δεύτερο πανεπιστήμιο που του έδωσε άδεια εργασίας στο Μαρόκο. Το 1925 ήρθε στη Θεσσαλονίκη και το 28 γράφθηκε στον Ηρακλή, όπου τον έβαλαν τερματοφύλακα στο ποδόσφαιρο. Μόλις άνοιξε το κολυμβητικό τμήμα γράφθηκε το 34 κέρδισε το χρυσό στα 100μ ελεύθερο με χρόνο ρεκόρ 1.12. Αγαπούσαμε πολύ τη θάλασσα. Στο ντοκιμαντέρ των Πολωνών των έχουν να πεθαίνει στη θάλασσα και όχι στην Καισαριανή. Όταν ξεκίνησε ο πόλεμος ήθελε να πολεμήσει για την Πολωνία. Όμως το μέτωπο έπεσε πολύ γρήγορα. Το χρησιμοποίησαν οι Άγγλοι στη συνέχεια, αφού τον εκπαίδευσαν. Έστελνε πληροφορίες για τα στρατεύματα που πήγαιναν στο Ρόμελ, που ήταν πολύ σπουδαίο εκείνη την εποχή. Ένας φίλος του τον πρόδωσε και οι Γερμανοί έψαχναν αυτόν τον επικίνδυνο για αυτούς πράκτορα. Όταν δραπέτευσε πηγαίνοντας στην Γκεστάπο με χειροπέδες, κτύπησε τον έναν δεσμοφύλακα και μπήκε τρέχοντας στον Ερυθρό Σταυρό και κρύφθηκε σε νοσοκομειακό αυτοκίνητο. Μετά επικηρύχθηκε για ένα βαγόνι τρόφιμα. Στη συνέχεια έγιναν τα περισσότερα σαμποτάζ με αποκορύφωμα τη βύθιση υποβρυχίου στη βάση της Σαλαμίνος, όπου πήγε κολυμπώντας μόνος του. Έκανε πολλά σαμποτάζ στα γερμανικά αεροπλάνα. Υπολογίζεται ότι εξαιτίας του καταστράφηκαν περίπου 450 μηχανές αεροπλάνων που πήγαιναν στη Μ. Ανατολή και επέστρεφαν και έπεσαν και πολλά αεροπλάνα λόγω των δολιοφθορών που έκανε. Ήταν το μεγαλύτερο σαμποτάζ του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Τότε δύο αδέλφια ήταν οι πρώτοι που εκτελέστηκαν στην Καισαριανή. Τον πρόδωσαν όμως και συνελήφθη στο σπίτι του. Έπιασαν και τέσσερις αξιωματικούς που τους βοηθούσαν. Στις 3 Ιανουαρίου ‘43 καταδικάστηκε μαζί με 17 άλλους τρεις εις θάνατον. Οδηγήθηκαν στο προαύλιο του σκοπευτηρίου της Καισαριανής την ίδια ημέρα οι πρωτεργάτες. Τη στιγμή που γινόταν το στρατοδικείο ο Γερμανός ταγματάρχης είπε «λυπάμαι πως ένας τόσο άξιος άνθρωπος είναι στο αντίθετο στρατόπεδο». Μάλιστα οι Γερμανοί είχαν κάνει πρόταση στους Άγγλους να κάνουν ανταλλαγή με Γερμανό κρατούμενο. Όταν τον πήγαιναν στο απόσπασμα, ζήτησε απ’ τον καθολικό ιερέα να τον βοηθήσει να δραπετεύσει. Το έκανε, αλλά τον πυροβόλησαν πισώπλατα και έπεσε. Τον πήραν τραυματισμένο και τον εκτέλεσαν, αν και ο διεθνής νόμος δεν το επέτρεπε. Οι τελευταίες του λέξεις ήταν: «Ζήτω η Ελλάδα, ζήτω η Πολωνία». Θα εκδώσουμε ένα βιβλίο για τη ζωή του, για να μαθαίνουν οι νεότεροι και να μην ξεχαστεί ο Γεώργιος. Μας συγκίνησε πολύ η χθεσινή εκδήλωση. Το βιβλίο έχει τελειώσει σχεδόν. Το μισό αφορά την ιδιωτική του ζωή, τις σπουδές και τον Ηρακλή. Χρειαζόμαστε ακόμη κάποια στοιχεία για τους αγώνες που συμμετείχε. Χθες μίλησα με τον κ. Αλεξιάδη, τον επικεφαλή της Λέσχης και είπε πως θα μας βοηθήσει με το αρχείο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου