Μπασκετικός Άρης

Αρκετός κόσμος ανησυχεί για το παρόν και το μέλλον του μπασκετικού Άρη. Η αποχώρηση Τζεβελέκη, που τελικά μένει, αλλά έχει φύγει, είναι ένα πλήγμα για τον προγραμματισμό της ομάδας, αφού άρδην αλλάζει το «σκηνικό» στην «πιάτσα» του μπάσκετ. Και να γνωρίζετε πως πρώτα η «πιάτσα» μαθαίνει τι συμβαίνει εντός κάθε ομάδας και αυτή είναι – η «πιάτσα» - που διαμορφώνει το κλίμα. Έτσι και στον Άρη. Έμαθε η «πιάτσα» ότι φεύγει ο Τζεβελέκης, άρχισε να γίνεται υποτονική η κίνηση για παίκτες, προτάσεις, φαξ, μαξ και λοιπά «ευγενή» στοιχεία της καλοκαιρινής δραστηριότητας κάθε ομάδας. Αυτό όμως δε σημαίνει, όπως ίσως βολεύει κάποιους, ότι ο Άρης σταματά, ότι ο Άρης διαλύεται, ότι ο Άρης θα μείνει ακέφαλος. Είναι δεδομένο ότι το πρόβλημα θα παρουσιαστεί αν και εφ’ όσον ο κ. Τζεβελέξης πάψει άμεσα να ασχολείται και να χρηματοδοτεί (και μην ξεχνάτε ότι χρηματοδότηση δε γίνεται μόνο με ρευστό), αλλά ο Άρης έχει μπει σε μια «ρέγουλα», έχει προγραμματισμένα κάποια έσοδα, έχει κάποιες συμφωνίες και έχει ενώπιον του μια χρονιά όπου και πάλι θα έχει να διαπραγματευτεί με «ατού» την βαριά του φανέλα, τον κόσμο του και τη δυναμική του. Κι ας είναι το Μαρούσι 3ο στη βαθμολογία και θα παίξει(;) Ευρωλίγκα. Ο Άρης πιο πολύ «πουλάει» κι αυτό το ξέρουν όλοι, και το παραδέχονται οι πάντες. Άρα οι ανησυχούντες ας ηρεμήσουν, υπάρχει πρόβλημα αλλά είναι απ’ αυτά που αυτοί που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα λένε ότι λύνονται, αρκεί να υπάρξει συσπείρωση σε αυτή τη δύσκολη στιγμή.