Επιμέλεια: Δ.Μ.
Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια... Η βία στα γήπεδα γεννήθηκε στην Αγγλία εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο, ωστόσο, στο νησί, πατάχθηκε καθώς ποδοσφαιρική ομοσπονδία και κράτος πήραν κεφάλια. Σπάνια θα δει κανείς να ανοίγει μύτη σε αγγλικό γήπεδο ή έξω από αυτό πριν μετά η κατά την διάρκεια του αγώνα. Κι αν αυτό έχει συμβεί την τελευταία 20ετία τότε οι περιπτώσεις είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού...
Υπάρχει όμως μια κόντρα, που κρατάει αιώνια... Μπορεί στο Λονδίνο να υπάρχουν οι «μεγάλες» ομάδες όπως η Αρσεναλ, η Τσέλσι, η Τότεναμ και οι οπαδοί τους να απαριθμούν μεγάλο ποσοστό της πόλης, ωστόσο, οι πιο σκληροπυρηνικοί κι αυτοί που κυριολεκτικά σκοτώνεται μεταξύ τους, είναι οι οπαδοί της Γουέστ Χαμ και της Μίλγουολ...
Οι οπαδοί των δυο ομάδων, δυστυχώς γι αυτούς, έχουν ελάχιστες ευκαιρίες για να συναντηθούν σε μεταξύ τους αγώνα, αφού η Μίλγουολ παίζει στις μικρότερες κατηγορίες και η τελευταία φορά που συναντήθηκαν ήταν το 2005...
Εκτοτε, περίμεναν υπομονετικά για ν’ ανταμώσουν ξανά... Φέτος, η κληρωτίδα τους έκανε το χατήρι, καθώς τους έφερε αντιμέτωπους στο Λιγκ Καπ... Αυτό ήταν. Οι οπαδοί από την ημέρα της κλήρωσης, βρίσκονταν στις επάλξεις κι έσβηναν μέρες από το ημερολόγιο για να φτάσει η 25η Αυγούστου. Οπερ κι εγένετω...
Η φημισμένη Green Street στην πλάτη του «Απτον Παρκ» ήταν έτοιμη να υποδεχτεί τους οπαδούς των δυο ομάδων και να ποτιστεί με το αίμα τους. Τι κι αν οι οπαδοί της Μίλγουολ δεν είχαν προμηθευτεί επίσημα εισιτήρια για το ματς ωστόσο αυτό δεν τους εμπόδισε να πάνε στο γήπεδο.
Περίπου 1000 αστυνομικοί είχαν επιστρατευτεί για το ματς. Για αρκετή ώρα κρατούσαν απομονωμένους τους οπαδούς των δυο ομάδων και τα επεισόδια ήταν μεμονωμένα. Οπαδοί έβγαιναν από στενά με ανοιγμένα κεφάλια, σκισμένα ρούχα κι άλλα ενθύμια μάχης, όμως η μπόρα δεν είχε ξεσπάσει. Τελικά κατά τις 18:00 άρχισαν να φεύγουν τα πρώτα μπουκάλια και τα πρώτα τούβλα. Τα συνθήματα έδιναν κι έπαιρναν μέχρι που ξέσπασε η καταιγίδα! Οι οπαδοί έσπασαν τον αστυνομικό κλοιό και αναμετρήθηκαν για αρκετή ώρα σώμα με σώμα! Οι ιαχές του πολέμου, έκαναν τους περίοικους να κλείσουν ερμητικά τα παράθυρα και τις πόρτες τους καθώς γνώριζαν ότι θα ακολουθήσει το χάος.
Και τελικά έτσι έγινε. Η αφορμή που περίμεναν όλα αυτά τα χρόνια για να ικανοποιήσουν τις οπαδικές ορέξεις τους είχε φτάσει... Σιδερολοστοί, σπασμένα μπουκάλια, μαχαίρια, τούβλα, πέτρες, ξύλα κι ό,τι άλλο μπορούσε να πιαστεί από δυο χέρια, χρησιμοποιήθηκε στη μάχη. Οι τραυματίες, πολλοί. Αλλά όπως συμβαίνει τις περισσότερες φορές ελάχιστοι πηγαίνουν στα νοσοκομεία για ν’ αποφύγουν τις συλλήψεις. Αυτοί που δεν κατάφεραν να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους, ήταν τρεις οπαδοί. Οι δυο με ανοιγμένα κεφάλια κι ο ένας με μαχαιριά στο στήθος... Ολοι τους έχουν ξεφύγει τον κίνδυνο, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι θα έδιναν τα πάντα για να ξαναβρεθούν στο πεδίο της μάχης.
Χαρακτηριστική ήταν η ατάκα οπαδού της Μίλγουολ στο «BBC»: «Πήρα και τα παιδιά μου στο γήπεδο κι έγιναν μάρτυρες της σύρραξης. Ηταν φανταστικό»! Αλλος οπαδός της Μίλγουολ, είπε: «Αυτή ήταν η μεγαλύτερη θύελλα εδώ και καιρό. Ελπίζω να μην γα... την ομάδα μας. Πήγαιναν όμως γυρεύοντας. Δεν μας έδωσαν εισιτήρια και μετά είπαν ότι τα επεισόδια τα έκαναν οπαδοί χωρίς εισιτήρια».
Οι μαρτυρίες όσων βρέθηκαν στο... μάτι του κυκλώνα δεν έχουν τελειωμό. Ο Τζον Ουίτινγχαμ που μένει δίπλα από το γήπεδο, εξομολογήθηκε πως: «Υπήρχαν πολλές λογομαχίες και τσακωμοί πριν τον αγώνα. Ειδα αρκετούς να περνάνε με ματωμένα πρόσωπα. Πετούσαν τούβλα ο ένας στον άλλο και δεν έχω ιδέα που μπορεί να τα βρήκαν! Ορισμένοι έσπαγαν ακόμα και τα πεζοδρόμια, ενώ είχαν ανάψει και φωτιές»!
Ενας άλλος αυτόπτης μάρτυρας, είπε: «Είναι τρελοί αυτοί οι οπαδοί. Αυτό το μίσος κρατάει αιώνια. Οι ομάδες δεν είχαν αναμετρηθεί για καιρό και περίμεναν πως και πως την ημέρα του αγώνα».
Αλλος ένας έντρομος πολίτης που βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα, είπε: «Εγινε κόλαση. Τρομοκρατήθηκα γιατί δεν τα βλέπεις κάθε μέρα αυτά. Υπήρχαν οπαδοί της Γουέστ Χαμ από τη μία και της Μίλγουολ από την άλλη και στη μέση η αστυνομία. Οσο έβλεπε το μάτι σου υπήρχαν οπαδοί της Γουέστ Χαμ. Πέταγαν τούβλα και μπουκάλια κι άνοιγαν κεφάλια! Είδα πολλούς να περνούν αιμόφυρτοι».
Αξίζει να σημειωθεί πως επεισόδια έγιναν κι εντός γηπέδου την ώρα που ισοφάρισε η Γουέστ Χαμ (σ.σ: στο 87’ με τον Στάνισλας) και πλήθος οπαδών των «σφυριών» μπήκαν μέσα για να πανηγυρίσουν με τους Μίλγουολς να απαντούν στις προκλήσεις... Το έλα να δεις έγινε όταν πήραν προβάδισμα νίκης οι γηπεδούχοι, που τελικά πήραν την πρόκριση με 3-1... Ουδείς όμως ασχολείται με το αγωνιστικό κομμάτι...
Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια... Η βία στα γήπεδα γεννήθηκε στην Αγγλία εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο, ωστόσο, στο νησί, πατάχθηκε καθώς ποδοσφαιρική ομοσπονδία και κράτος πήραν κεφάλια. Σπάνια θα δει κανείς να ανοίγει μύτη σε αγγλικό γήπεδο ή έξω από αυτό πριν μετά η κατά την διάρκεια του αγώνα. Κι αν αυτό έχει συμβεί την τελευταία 20ετία τότε οι περιπτώσεις είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού...
Υπάρχει όμως μια κόντρα, που κρατάει αιώνια... Μπορεί στο Λονδίνο να υπάρχουν οι «μεγάλες» ομάδες όπως η Αρσεναλ, η Τσέλσι, η Τότεναμ και οι οπαδοί τους να απαριθμούν μεγάλο ποσοστό της πόλης, ωστόσο, οι πιο σκληροπυρηνικοί κι αυτοί που κυριολεκτικά σκοτώνεται μεταξύ τους, είναι οι οπαδοί της Γουέστ Χαμ και της Μίλγουολ...
Οι οπαδοί των δυο ομάδων, δυστυχώς γι αυτούς, έχουν ελάχιστες ευκαιρίες για να συναντηθούν σε μεταξύ τους αγώνα, αφού η Μίλγουολ παίζει στις μικρότερες κατηγορίες και η τελευταία φορά που συναντήθηκαν ήταν το 2005...
Εκτοτε, περίμεναν υπομονετικά για ν’ ανταμώσουν ξανά... Φέτος, η κληρωτίδα τους έκανε το χατήρι, καθώς τους έφερε αντιμέτωπους στο Λιγκ Καπ... Αυτό ήταν. Οι οπαδοί από την ημέρα της κλήρωσης, βρίσκονταν στις επάλξεις κι έσβηναν μέρες από το ημερολόγιο για να φτάσει η 25η Αυγούστου. Οπερ κι εγένετω...
Η φημισμένη Green Street στην πλάτη του «Απτον Παρκ» ήταν έτοιμη να υποδεχτεί τους οπαδούς των δυο ομάδων και να ποτιστεί με το αίμα τους. Τι κι αν οι οπαδοί της Μίλγουολ δεν είχαν προμηθευτεί επίσημα εισιτήρια για το ματς ωστόσο αυτό δεν τους εμπόδισε να πάνε στο γήπεδο.
Περίπου 1000 αστυνομικοί είχαν επιστρατευτεί για το ματς. Για αρκετή ώρα κρατούσαν απομονωμένους τους οπαδούς των δυο ομάδων και τα επεισόδια ήταν μεμονωμένα. Οπαδοί έβγαιναν από στενά με ανοιγμένα κεφάλια, σκισμένα ρούχα κι άλλα ενθύμια μάχης, όμως η μπόρα δεν είχε ξεσπάσει. Τελικά κατά τις 18:00 άρχισαν να φεύγουν τα πρώτα μπουκάλια και τα πρώτα τούβλα. Τα συνθήματα έδιναν κι έπαιρναν μέχρι που ξέσπασε η καταιγίδα! Οι οπαδοί έσπασαν τον αστυνομικό κλοιό και αναμετρήθηκαν για αρκετή ώρα σώμα με σώμα! Οι ιαχές του πολέμου, έκαναν τους περίοικους να κλείσουν ερμητικά τα παράθυρα και τις πόρτες τους καθώς γνώριζαν ότι θα ακολουθήσει το χάος.
Και τελικά έτσι έγινε. Η αφορμή που περίμεναν όλα αυτά τα χρόνια για να ικανοποιήσουν τις οπαδικές ορέξεις τους είχε φτάσει... Σιδερολοστοί, σπασμένα μπουκάλια, μαχαίρια, τούβλα, πέτρες, ξύλα κι ό,τι άλλο μπορούσε να πιαστεί από δυο χέρια, χρησιμοποιήθηκε στη μάχη. Οι τραυματίες, πολλοί. Αλλά όπως συμβαίνει τις περισσότερες φορές ελάχιστοι πηγαίνουν στα νοσοκομεία για ν’ αποφύγουν τις συλλήψεις. Αυτοί που δεν κατάφεραν να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους, ήταν τρεις οπαδοί. Οι δυο με ανοιγμένα κεφάλια κι ο ένας με μαχαιριά στο στήθος... Ολοι τους έχουν ξεφύγει τον κίνδυνο, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι θα έδιναν τα πάντα για να ξαναβρεθούν στο πεδίο της μάχης.
Χαρακτηριστική ήταν η ατάκα οπαδού της Μίλγουολ στο «BBC»: «Πήρα και τα παιδιά μου στο γήπεδο κι έγιναν μάρτυρες της σύρραξης. Ηταν φανταστικό»! Αλλος οπαδός της Μίλγουολ, είπε: «Αυτή ήταν η μεγαλύτερη θύελλα εδώ και καιρό. Ελπίζω να μην γα... την ομάδα μας. Πήγαιναν όμως γυρεύοντας. Δεν μας έδωσαν εισιτήρια και μετά είπαν ότι τα επεισόδια τα έκαναν οπαδοί χωρίς εισιτήρια».
Οι μαρτυρίες όσων βρέθηκαν στο... μάτι του κυκλώνα δεν έχουν τελειωμό. Ο Τζον Ουίτινγχαμ που μένει δίπλα από το γήπεδο, εξομολογήθηκε πως: «Υπήρχαν πολλές λογομαχίες και τσακωμοί πριν τον αγώνα. Ειδα αρκετούς να περνάνε με ματωμένα πρόσωπα. Πετούσαν τούβλα ο ένας στον άλλο και δεν έχω ιδέα που μπορεί να τα βρήκαν! Ορισμένοι έσπαγαν ακόμα και τα πεζοδρόμια, ενώ είχαν ανάψει και φωτιές»!
Ενας άλλος αυτόπτης μάρτυρας, είπε: «Είναι τρελοί αυτοί οι οπαδοί. Αυτό το μίσος κρατάει αιώνια. Οι ομάδες δεν είχαν αναμετρηθεί για καιρό και περίμεναν πως και πως την ημέρα του αγώνα».
Αλλος ένας έντρομος πολίτης που βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα, είπε: «Εγινε κόλαση. Τρομοκρατήθηκα γιατί δεν τα βλέπεις κάθε μέρα αυτά. Υπήρχαν οπαδοί της Γουέστ Χαμ από τη μία και της Μίλγουολ από την άλλη και στη μέση η αστυνομία. Οσο έβλεπε το μάτι σου υπήρχαν οπαδοί της Γουέστ Χαμ. Πέταγαν τούβλα και μπουκάλια κι άνοιγαν κεφάλια! Είδα πολλούς να περνούν αιμόφυρτοι».
Αξίζει να σημειωθεί πως επεισόδια έγιναν κι εντός γηπέδου την ώρα που ισοφάρισε η Γουέστ Χαμ (σ.σ: στο 87’ με τον Στάνισλας) και πλήθος οπαδών των «σφυριών» μπήκαν μέσα για να πανηγυρίσουν με τους Μίλγουολς να απαντούν στις προκλήσεις... Το έλα να δεις έγινε όταν πήραν προβάδισμα νίκης οι γηπεδούχοι, που τελικά πήραν την πρόκριση με 3-1... Ουδείς όμως ασχολείται με το αγωνιστικό κομμάτι...
1 σχόλιο:
profhtikh h taineia
Δημοσίευση σχολίου