Ο Κώστας Νικολακόπουλος προσπαθεί μέσα από το sport-fm.gr να δώσει την απάντηση.
• Τελικά ο Ολυμπιακός πέτυχε η, απέτυχε φέτος στην Ευρώπη; Για να το δούμε.
• Κατ΄ αρχάς Τσάμπιονς Λιγκ.
Οι 9 βαθμοί σε όμιλο με Μπάγερν (από τα φαβορί της διοργάνωσης) κι Άρσεναλ (2η στην Πρέμιερ Λιγκ) είναι καλοί. Έως πολύ καλοί. Όμως, και τέσσερα από τα προηγούμενα χρόνια, τόσους έπαιρνε ο Ολυμπιακός και επίσης δεν προκρίνονταν στους 16. Χρειάστηκε να πάρει 10 (πρόπερσι) για να περάσει μία φορά.
Ποια είναι η διαφορά των τεσσάρων προηγούμενων ετών με φέτος; Ότι φέτος ο Ολυμπιακός δεν έφτασε τους εννιά πόντους κερδίζοντας τελευταία αγωνιστική όπως πέρσι τη Μάλμε στο Καραϊσκάκη η, όπως δύο άλλες σεζόν κερδίζοντας την Άρσεναλ ενώ είχε αυτή ήδη προκριθεί στα νοκ άουτ. Φέτος ο Ολυμπιακός είχε τους 9 πόντους από την 4η αγωνιστική κι έφτασε να διεκδικήσει την πρόκριση τελευταία αγωνιστική στο εντός έδρας ματς με την Άρσεναλ, που έπαιζε κι αυτή για την πρόκριση.
Δηλαδή φέτος ο Ολυμπιακός έκανε τουλάχιστον ό,τι και το 2012, όταν έπαιξε την πρόκριση μέχρι τελευταία αγωνιστική. Τότε την έχασε από το Ντόρτμουντ-Μαρσέϊγ 2-3, τώρα την έχασε από το δικό του παιχνίδι, Ολυμπιακός-Άρσεναλ 0-3. Μάλιστα τώρα βρέθηκε πιο κοντά στην πρόκριση, καθώς του αρκούσε μία ισοπαλία η, και ήττα στο ένα γκολ, ενώ τότε εξαρτώνταν και από το αποτέλεσμα του άλλου αγώνα του ομίλου.
Άρα; Επιτυχία του Ολυμπιακού, μεγάλη επιτυχία, που έφτασε πιο κοντά παρά ποτέ στην πρόκριση (με εξαίρεση βέβαια τη σεζόν που προκρίθηκε). Κι αποτυχία που έχασε το κρίσιμο παιχνίδι.
• Τώρα, στο Γιουρόπα Λιγκ.
Είναι επιτυχία που ο Ολυμπιακός έφτασε πιο κοντά από ποτέ στην πρόκριση στους 16 της διοργάνωσης (με εξαίρεση φυσικά τη φορά που την πέτυχε, με τη Ρούμπιν). Ισοφάρισε εδώ το σκορ της ήττας του στο Βέλγιο κι έπαιξε την πρόκριση στην παράταση με την Άντερλεχτ. Κάτι που δεν είχε συμβεί τα προηγούμενα χρόνια με Σεντ Ετιέν, Λεβάντε, Ντνίπρο. Είναι, όμως, αποτυχία που την έχασε την πρόκριση.
Κατά την γνώμη μου αυτή είναι μία ρεαλιστική προσέγγιση της πραγματικότητας. Μας αρέσει δεν μας αρέσει, ο Ολυμπιακός πέτυχε φέτος καλύτερα πράγματα από σχεδόν όλες τις άλλες προηγούμενες χρονιές στην Ευρώπη:
Δηλαδή να παίξει την πρόκριση στους 16 του Τσάμπιονς Λιγκ στο τελευταίο του παιχνίδι και να εξαρτάται από τον ίδιο η πρόκριση.
Και να παίξει και την πρόκριση στους 16 του Γιουρόπα Λιγκ στην παράταση.
Και μας αρέσει δεν μας αρέσει ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε και στα δύο αυτά ματς μέσα στο σπίτι του να το πάει ως το τέλος το έργο και να πάρει έστω τη μία από τις δύο προκρίσεις.
• Στα δικά μου τα μάτια, όλο αυτό το σκηνικό είναι περισσότερο πρόοδος και βελτίωση, παρά πισωγύρισμα και στασιμότητα. Αλλά είναι πρόοδος και βελτίωση ως ένα επίπεδο.
• Με την ποδοσφαιρική λογική να λέει ότι το επόμενο επίπεδο μπορεί να έρθει, αν συνεχίσει η ίδια, σε γενικές γραμμές ομάδα, με τον ίδιο προπονητή και την κάλυψη των κενών της το καλοκαίρι.
*Πηγή: sport-fm.gr*
• Κατ΄ αρχάς Τσάμπιονς Λιγκ.
Οι 9 βαθμοί σε όμιλο με Μπάγερν (από τα φαβορί της διοργάνωσης) κι Άρσεναλ (2η στην Πρέμιερ Λιγκ) είναι καλοί. Έως πολύ καλοί. Όμως, και τέσσερα από τα προηγούμενα χρόνια, τόσους έπαιρνε ο Ολυμπιακός και επίσης δεν προκρίνονταν στους 16. Χρειάστηκε να πάρει 10 (πρόπερσι) για να περάσει μία φορά.
Ποια είναι η διαφορά των τεσσάρων προηγούμενων ετών με φέτος; Ότι φέτος ο Ολυμπιακός δεν έφτασε τους εννιά πόντους κερδίζοντας τελευταία αγωνιστική όπως πέρσι τη Μάλμε στο Καραϊσκάκη η, όπως δύο άλλες σεζόν κερδίζοντας την Άρσεναλ ενώ είχε αυτή ήδη προκριθεί στα νοκ άουτ. Φέτος ο Ολυμπιακός είχε τους 9 πόντους από την 4η αγωνιστική κι έφτασε να διεκδικήσει την πρόκριση τελευταία αγωνιστική στο εντός έδρας ματς με την Άρσεναλ, που έπαιζε κι αυτή για την πρόκριση.
Δηλαδή φέτος ο Ολυμπιακός έκανε τουλάχιστον ό,τι και το 2012, όταν έπαιξε την πρόκριση μέχρι τελευταία αγωνιστική. Τότε την έχασε από το Ντόρτμουντ-Μαρσέϊγ 2-3, τώρα την έχασε από το δικό του παιχνίδι, Ολυμπιακός-Άρσεναλ 0-3. Μάλιστα τώρα βρέθηκε πιο κοντά στην πρόκριση, καθώς του αρκούσε μία ισοπαλία η, και ήττα στο ένα γκολ, ενώ τότε εξαρτώνταν και από το αποτέλεσμα του άλλου αγώνα του ομίλου.
Άρα; Επιτυχία του Ολυμπιακού, μεγάλη επιτυχία, που έφτασε πιο κοντά παρά ποτέ στην πρόκριση (με εξαίρεση βέβαια τη σεζόν που προκρίθηκε). Κι αποτυχία που έχασε το κρίσιμο παιχνίδι.
• Τώρα, στο Γιουρόπα Λιγκ.
Είναι επιτυχία που ο Ολυμπιακός έφτασε πιο κοντά από ποτέ στην πρόκριση στους 16 της διοργάνωσης (με εξαίρεση φυσικά τη φορά που την πέτυχε, με τη Ρούμπιν). Ισοφάρισε εδώ το σκορ της ήττας του στο Βέλγιο κι έπαιξε την πρόκριση στην παράταση με την Άντερλεχτ. Κάτι που δεν είχε συμβεί τα προηγούμενα χρόνια με Σεντ Ετιέν, Λεβάντε, Ντνίπρο. Είναι, όμως, αποτυχία που την έχασε την πρόκριση.
Κατά την γνώμη μου αυτή είναι μία ρεαλιστική προσέγγιση της πραγματικότητας. Μας αρέσει δεν μας αρέσει, ο Ολυμπιακός πέτυχε φέτος καλύτερα πράγματα από σχεδόν όλες τις άλλες προηγούμενες χρονιές στην Ευρώπη:
Δηλαδή να παίξει την πρόκριση στους 16 του Τσάμπιονς Λιγκ στο τελευταίο του παιχνίδι και να εξαρτάται από τον ίδιο η πρόκριση.
Και να παίξει και την πρόκριση στους 16 του Γιουρόπα Λιγκ στην παράταση.
Και μας αρέσει δεν μας αρέσει ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε και στα δύο αυτά ματς μέσα στο σπίτι του να το πάει ως το τέλος το έργο και να πάρει έστω τη μία από τις δύο προκρίσεις.
• Στα δικά μου τα μάτια, όλο αυτό το σκηνικό είναι περισσότερο πρόοδος και βελτίωση, παρά πισωγύρισμα και στασιμότητα. Αλλά είναι πρόοδος και βελτίωση ως ένα επίπεδο.
• Με την ποδοσφαιρική λογική να λέει ότι το επόμενο επίπεδο μπορεί να έρθει, αν συνεχίσει η ίδια, σε γενικές γραμμές ομάδα, με τον ίδιο προπονητή και την κάλυψη των κενών της το καλοκαίρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου