Η άρνηση του να χάσει και η προσπάθεια μέχρι το τέλος ακόμα και
στα άσχημα του βράδια, ήταν κάτι για το οποίο δίκαια υπερηφανευόταν τα
τελευταία χρόνια ο Ολυμπιακός. Στην Βαρκελώνη, εκτός από την οδυνηρή
διπλή ήττα (χάθηκε και το +12), τέθηκε σε μεγάλο βαθμό σε αμφισβήτηση
και η παραπάνω κατάκτησή του. Διότι η εικόνα που παρουσίασε και κόντρα
στη Μπαρτσελόνα, ήταν τραγική. Κακό μπάσκετ, έλλειψη ρόλων, «χημείας»
(σα να είναι Οκτώβριος και η ομάδα να... ψάχνεται), αλλά και καμία
διάθεση για εγωισμό, αντίδραση και κατάθεση ψυχής. Η πρόκριση πλέον
φαντάζει μακρινή, αλλά προτού φτάσουμε ως εκεί, έχουν προηγηθεί τόσες
και τόσες γενεσιουργές αιτίες για το πρόβλημα, που δύσκολα χωρούν σε ένα
άρθρο.
Γράφει από την Βαρκελώνη, ο Νίκος Ζέρβας
Ο Ολυμπιακός ηττήθηκε στη Βαρκελώνη από το δεύτερο δεκάλεπτο και αυτό είναι που «πονάει» περισσότερο από το καθετί. Διανύει περίοδο παρατεταμένου ντεφορμαρίσματος, αφού σε τέτοια κατάσταση είναι όλος ο οργανισμός. Διοίκηση, προπονητής και πολλοί παίκτες. Οι περισσότεροι. Η ειρωνεία, είναι πως στο «Παλάου», έχασε κυρίως λόγω του σέντερ που είχε ως πρώτο στόχο για την αντικατάσταση του Σον Τζέιμς. Ο Τζόι Ντόρσεϊ, έβαλε «φρένο» στους διαδρόμους προς τη ρακέτα της Μπαρτσελόνα, σκόραρε, έκοψε, πήρε ριμπάουντ, δημιούργησε, έκλεψε μπάλες και έβαλε σε σοβαρές σκέψεις τους διοικητικούς ηγέτες της ομάδας για το αν έπραξαν σωστά με το να μην κάνουν μία ακόμα μίνι-υπέρβαση για να τον αποκτήσουν.
Την ίδια ώρα, ο Ολυμπιακός δεν είχε τον παίκτη που υπέγραψε τη τελευταία στιγμή –και δεν είναι σέντερ- αφού χειρίστηκε ανώριμα την όλη υπόθεση, από την πρώτη μέρα της φυγής Τζέιμς. Θα πει κανείς, μα αν είχε απόψε ψηλό θα ήταν διαφορετική η κατάσταση; Κανείς δεν το ξέρει, πάντως οι πιθανότητες να παρουσιαστεί στο παρκέ μία κανονική ομάδα και όχι μία που θα της έκαναν πλάκα οι Ντόρσεϊ και Σάμιουελς, θα ήταν περισσότερες. Ασφαλώς και οι «ερυθρόλευκοι» ηττήθηκαν και γιατί η αποτελεσματικότητα της άμυνάς τους έχει μειωθεί αισθητά –σημαντικό ρόλο έχει παίξει και η αλλαγή κριτηρίων στα σφυρίγματα μετά τις γκρίνιες από αντιπάλους προπονητές και όχι μόνο-, αλλά και για έναν σωρό άλλους λόγους. Με μόλις 9 ασίστ, μηδέν αξιοποίηση των πολλών επιθετικών ριμπάουντ και των έξτρα κατοχών –ναι ο Ολυμπιακός είχε περισσότερες μπάλες στη Βαρκελώνη-, 11 χαμένες βολές και ποσοστό ευστοχίας το 36% δεν πας πουθενά.
Όταν η «ζώνη» του αντιπάλου σου δίνει ελεύθερα σουτ –σημαντική δικαιολογία η απουσία του Λοτζέσκι- και εσύ δεν τα εκμεταλλεύεσαι, επίσης δε μπορείς να ελπίζεις σε θαύματα. Ο Ολυμπιακός δεν απείλησε ούτε με το δυνατό του σημείο που είναι οι αιφνιδιασμοί, δέχθηκε τους μισούς πόντους μέσα από το «ζωγραφιστό» -ο καλός ψηλός που λέγαμε- και δεν πήρε τίποτα από το 70% όσων αγωνίστηκαν. Εν κατά κλείδι, παρουσιάστηκε αγωνιστικά και πνευματικά ανέτοιμος για μία ακόμα φορά και πλέον κυνηγάει ένα θαύμα, ή αλλιώς τουλάχιστον πέντε –για να είναι σίγουρος θέλει έξι- νίκες στα εναπομείναντα έξι παιχνίδια. Φυσικά και μπορεί να το κάνει, αλλά με την εικόνα που έχει από το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό και έπειτα, επιτρέψτε να πω πως οι τελευταίες αγωνιστικές θα είναι διαδικαστικού χαρακτήρα.
Μεγαλύτερο πρόβλημα και από το αγωνιστικό, είναι η έλλειψη ρόλων και το μπέρδεμα που επέφεραν οι τραυματισμοί και οι πολλές προθήκες που έγιναν μεσούσης της σεζόν. Και αν για τον Παπανικολάου υπάρχει ένα ξεχωριστό κεφάλαιο αναγκαιότητας της προσθήκης, όσο καλός παίκτης και αν είναι ο Τζόνσον Όντομ, είναι φανερό πως έκανε σκόνη και θρύψαλα του rotation. Παίκτες όπως ο Μάντζαρης και ο Αθηναίου έχουν… εξαφανιστεί –φυσικά και με δική τους ευθύνη- ο Παπαπέτρου βλέπει άλλη μία χρονιά να χάνεται και αυτή τη φορά όχι λόγω ατυχίας, αφού αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στο «3» και στο «4» και ο Αγραβάνης κάνει ότι μπορεί για να αποδείξει πόσο λάθος έκανε ο Σφαιρόπουλος που τον εμπιστεύτηκε ως δεύτερο τεσσάρι.
Βάλτε την κόπωση όσων κλήθηκαν να καλύψουν τους τραυματίες, συν την μέτρια χρονιά του Σπανούλη –αδικαιολόγητα έμεινε τόσο πολύ στον πάγκο, ιδιαίτερα όταν φάνηκε πως μπορεί να κερδηθεί ο μίνιμουμ στόχος της διαφοράς-, αλλά και την αναστάτωση που επέφερε στο εσωτερικό η από Νοέμβριο μεταγραφολογία και θα καταλάβετε γιατί η ομάδα μοντέλο μέχρι τα τέλη Δεκέμβρη, δε ξέρει τώρα που πατά και που βρίσκεται. Από εδώ και πέρα, αν ο Ολυμπιακός θέλει να σώσει τη χρονιά, πρέπει μέσα σε μία εβδομάδα να λύσει όλα τα παραπάνω προβλήματα, ο προπονητής να πάρει γενναίες αποφάσεις και να αλλάξει άρδην την εικόνα. Διότι ακόμα και η αποτυχία που είναι μέσα στο πρόγραμμα μετά από δέκα χρόνια διαρκούς παρουσίας στην οκτάδα, είναι πιθανό να… συγχωρεθεί, αν η ομάδα βγάλει αντίδραση και παλέψει στο μέγιστο βαθμό.
Ασφαλώς και τίθεται ερώτημα για το αν μπορεί με τις υπάρχουσες συνθήκες και τα δεδομένα λάθη στον σχεδιασμό –με ευθύνη όλων- να αντιδράσει ο Ολυμπιακός, όταν όμως απομένουν έξι αγωνιστικές, κανείς δεν έχει δικαίωμα να «τελειώνει» ομάδες. Ιδιαίτερα όταν αυτές φορούν «ερυθρόλευκα» και δεν τους αρμόζουν εφιάλτες, σαν και αυτόν που έζησαν το βράδυ της 26ης Φεβρουαρίου στην Βαρκελώνη…
Υ.Γ. : Τρομερή δουλειά έκαναν οι Περπέρογλου και Σατοράνσκι και αθόρυβη στην άμυνα ο Ρίμπας. Για τον Ναβάρο δεν είναι είδηση πως εκτός από μεγάλος παίκτης, κάλλιστα θα μπορούσε όταν αποσυρθεί να κάνει καριέρα στην υποκριτική…
Y.Γ.1: Οι φίλοι της Μπαρτσελόνα αποδοκίμασαν τον Πασκουάλ και είχαν μαζί τους λευκά μαντήλια για την περίπτωση της ήττας. Φιλί ζωής του έδωσε ο Ολυμπιακός…
Υ.Γ.2: Ένας ολόκληρος μήνας χωρίς δεύτερο σέντερ. Κάποια στιγμή οι λάθος χειρισμοί δεδομένα πληρώνονται…
Υ.Γ.3: Η παρατεταμένα κακή απόδοση του Μάντζαρη, δείχνει πόσο σημαντικός παίκτης είναι για τον Ολυμπιακό.
Υ.Γ.4: Οι κουβέντες για τις ανανεώσεις των συμβολαίων Σπανούλη και Χάντερ, έπρεπε να είχαν τελειώσει ήδη. Ειδικά για τον πρώτο, που άλλαξε την ιστορία του συλλόγου. Φρονώ πως σε αντίθεση με το 2013, αυτή τη φορά το ρίσκο της αναμονής για το καλοκαίρι θα αποβεί αρνητικά καθοριστικό και στη δική του περίπτωση, για πολλούς λόγους…. Εκτός και αν ο Ολυμπιακός έχει αποφασίσει πως θα αλλάξει σελίδα, οπότε… σεβαστό. Αν όμως τον θέλει και δεν του το έχει δείξει, επαναλαμβάνει λάθη του πρόσφατου παρελθόντος.
Υ.Γ.5: Στο ματς με τη Λαμποράλ θα φανούν πόσοι αγαπάνε πραγματικά αυτή την ομάδα. Οι καλοί οπαδοί, φαίνονται στα πολύ δύσκολα.
Υ.Γ.6: Κόουτς, στο χέρι σου είναι να το… ξαναβρείς.
*Πηγή: sport-fm.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου