Ο Τάτα Μαρτίνο άρχισε να βάζει την Μπάρτσα σε μια διαφορετική ρότα. Όχι για να αλλάξει μια πετυχημένη συνταγή, αλλά όπως έλεγε και ο ίδιος «οφείλουμε να δημιουργήσουμε κι άλλους τρόπους, μια και οι αντίπαλοι έχουν μάθε να αντιμετωπίζουν το συγκεκριμένο στιλ». Ήταν δεδομένο πως η επανάσταση του tiki taka κάποια στιγμή θα έφτανε στο τέλος της.
Ο Τάτα έδωσε σε αρκετά ματς χώρο στον αντίπαλο, προσπάθησε να βάλει τους παίκτες του σε λογική αντεπιθέσεων και όχι «χτισίματος» επιθέσεων με το γνωστό και παραδοσιακό τρόπο του Γκουαρδιόλα, τον οποίο προσπάθησε να συνεχίσει ο αείμνηστος Τίτο Βιλανόβα. Οι παίκτες όμως είχαν μπολιαστεί από μικροί σε αυτό το στιλ ποδοσφαίρου. Από τον τερματοφύλακα, μέχρι τον επιθετικό, όσοι προέρχονταν από την Μασία είχαν γαλουχηθεί στις ποδοσφαιρικές αξίες που έφερε στο σύλλογο ο Πεπ Γκουαρδιόλα.
Η ομάδα του Πεπ είναι από τις λίγες που έχουν να υπερηφανεύονται ότι έγραψαν έναν νέο κεφάλαιο στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Ότι εξέλιξαν το παιχνίδι και μας χάρισαν ποδοσφαιρικές εικόνες που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ. Όλα τα ωραία όμως κάποτε τελειώνουν. Γίνονται αντιμετωπίσιμα. Από τις συντριβές στο Champions League με τη Μπάγερν, μέχρι την αντιμετώπιση από τον Μουρίνιο, την απώλεια του Πρωταθλήματος και τη φυσική φθορά που φέρνουν τα χρόνια σε ορισμένα γρανάζια τους, ήταν δεδομένο πως οι Καταλανοί ποδοσφαιρικά έπρεπε να κοιτάξουν την επόμενη μέρα. Κάθε ποδοσφαιρική επανάσταση, άλλωστε, κάνει τον κύκλο της.
Προφανώς, η μετάβαση δεν γινόταν να είναι απλή. Ήρθαν αγωνιστικά «χαστούκια», ανεπιθύμητα αποτελέσματα και απώλειες τροπαίων. Ήρθαν και μουρμούρες σε αποδυτήρια και καταλανικό Τύπο. Ο Γκουαρδιόλα, εκτός από την αγωνιστική ισορροπία, είχε τον τρόπο του να επιβάλλει την ηρεμία, έχοντας φυσικά στο επίκεντρο τον Λιονέλ Μέσι. Αυτά άλλαξαν. Βγήκαν ρεπορτάζ για γκρίνιες συμπαικτών και πρωτοσέλιδα για κόντρα του Μέσι με τον Λουίς Ενρίκε. Ήρθε η απόλυση του Θουμπιραρέτα, το σκάνδαλο με τη μεταγραφή του Νεϊμάρ, η απαγόρευση μεταγραφών. Δεν ήταν εύκολο να διαχειριστεί ο σύλλογος τη μετάβαση μέσα σε ένα τόσο δύσκολο περιβάλλον. Πόσω μάλλον όταν τον στοίχειωνε ένα άμεσο παρελθόν εκπληκτικού ποδοσφαίρου και κυριαρχίας σε όλα τα επίπεδα και η συνακόλουθη γκρίνια όταν η ομάδα απομακρυνόταν από τις ρίζες της. Το «σύνδρομο Γκουαρδιόλα» ήταν εκεί.
Η εικόνα του τελευταίου καιρού, με κερασάκι το clasico δείχνει ότι, τουλάχιστον μέσα στο γήπεδο (η διοικητική αστάθεια παραμένει και είναι νωρίς για να πούμε με σιγουριά ότι έχουν λυθεί τα θέματα των αποδυτηρίων), η ομάδα βρίσκει το δρόμο της μακριά από το tiki taka. Φέτος, για πρώτη φορά σε ντέρμπι με τη Ρεάλ, οι Μαδριλένοι είχαν περισσότερους Ισπανούς στην 11άδα τους! Η χρυσή γενιά της Μασία σταδιακά αφήνει τη θέση της σε άλλους ποδοσφαιριστές. Ο Μπράβο έλυσε το... χρόνιο πρόβλημα της Μπάρτσα κάτω από τα γκολπόστ. Ο Βαλδές, βέβαια, παρά τα λάθη και την κριτική του, με τα πόδια είχε τη δική του συνεισφορά στο tiki-taka. Ο Ματιέ, για τον οποίο αρκετοί αναρωτήθηκαν πως μια ομάδα που πονάει χρόνια στον κεντρικό αμυντικό δεν παίρνει κάτι καλύτερο, μαζί με τον εκπληκτικό τον τελευταίο καιρό Πικέ έβαλαν τα θεμέλια της νίκης, «καθαρίζοντας» τα πάντα στον αέρα, ο οποίος στο παρελθόν αποτελούσε μια βασική αδυναμία της Μπάρτσα.
Ο Τσάβι και ο Ινιέστα πλέον δεν παίζουν μαζί στην 11άδα, αλλά αποτελούν εναλλάξ παρτενέρ του Ράκιτιτς, του παίκτη που ουσιαστικά αλλάζει τον τρόπο λειτουργίας της μεσαίας γραμμής. Ο Κροάτης έχει μάθει διαφορετικά. Σηκώνει το κεφάλι και βγάζει γρήγορα τη μπάλα μπροστά. Μπορεί να την κουβαλήσει και να κερδίσει μέτρα, δίνοντας στους συμπαίκτες του τη δυνατότητα να βρεθούν σε πιο πλεονεκτικές θέσεις. Πλησιάζει πολύ περισσότερο στην αντίπαλη περιοχή, εκμεταλλεύεται χωρίς καθυστέρηση τον κενό χώρο. Αμυντικά βγάζει τρομερή ενέργεια, προσφέρει δύναμη και αλληλοκαλύψεις. Κινήσεις στο χώρο που δεν υπήρχαν.
Οι εμφανίσεις του δεν είναι σταθερές και κυρίως στο ξεκίνημα της σεζόν είχε κενά διαστήματα. Αλλά μαζί με τον Λουίς Σουάρες, ο οποίος αποτελεί τον world class παίκτη που ήρθε ως μεταγραφή για να πλαισιώσει τους Μέσι-Νεϊμάρ, αποτελεί τους δύο βασικούς λόγους που η Μπάρτσα προχωράει στη νέα εποχή της με επιτυχία. Ο Ουρουγουανός προσφέρει πολύ περισσότερες λύσεις και τρόπους επίθεσης και το ότι η μπάλα φτάνει πλέον γρήγορα στην αντίπαλη περιοχή είναι βούτυρο στο ψωμί του. Η συνύπαρξή του δε με τον Αργεντινό και τον Βραζιλιάνο, αλλάζει τα δεδομένα.
Ο Μασεράνο, που εκμεταλλεύτηκε την απουσία του Μπούσκετς για να επιστρέψει στην φυσική του θέση μπροστά από τους κεντρικούς αμυντικούς, δήλωσε: «Το ποδόσφαιρο είναι τα πάντα, όχι μόνο η κατοχή. Αυτή η ομάδα πάντα είχε ένα μοντέλο και το σεβόμαστε. Αλλά το ποδόσφαιρο έχει πολλές προεκτάσεις». Η Μπάρτσα, πλέον, σέβεται τις προεκτάσεις αυτές. Δεν έχει πια Πουγιόλ. Δεν έχει τους παλιούς αναντικατάστατους Τσάβι-Ινιέστα. Ξεπερνά τον Πέδρο και ουσιαστικά, πέραν του Μέσι, μόνο ο Μπούσκετς διατηρεί σημαντικό ρόλο. Ο Λουίς Ενρίκε έχει εντάξει στο σύστημα διαφορετικής λογικής ποδοσφαιριστές και τα αποτελέσματα, προς το παρόν, κάνουν τον κόσμο να μην κατεβάζει μούτρα για τη διαφορετική προσέγγιση.
Όσον αφορά το αποτέλεσμα, είναι σχεδόν απίθανο η Μπαρτσελόνα να αγγίξει αυτά που κατάφερε στο παρελθόν. Πολλές ομάδες όμως που έμειναν προσκολλημένες στο παρελθόν, αντιμετώπισαν ένα αντίξοο μέλλον...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου