Δυστυχώς, πολιτική και πολιτικοί αμέλησαν τόσα χρόνια να προβούν στις απαιτούμενες ενέργειες για να αποφεύγονται τέτοια κρούσματα και κάποιοι-άλλο που δεν ήθελαν-εκμεταλλεύτηκαν αυτή τη χαλαρότητα αυτοαποκαλούμενοι πλέον όχι με το νόμο, αλλά με το… έθος «Μακεδόνες» και φέροντας σύμβολα και σημαίες που μόνο ανιστόρητος θα μπορούσε να τους αποδώσει.
Η Εθνική, πάντως, έμεινε έξω από όλα αυτά. Και καλά έκανε. Άλλωστε η καλύτερη εξωτερική πολιτική για τη χώρα, όχι τώρα αλλά εδώ και χρόνια, ασκείται από το μπάσκετ. Αυτό φουσκώνει τα στήθη με περηφάνια για τις επιτυχίες εθνικών και συλλόγων έξω από τα σύνορα, εκεί που η χώρα αντιμετωπίζεται ως ζητιάνος.
Δεν χρειάστηκαν, λοιπόν, ούτε διαβήματα, ούτε διαμαρτυρίες, ούτε διπλωματικά επεισόδια, ούτε απαντήσεις στις προκλήσεις, ούτε καν κάποια σπουδαία εμφάνιση για να κλείσουν οι Έλληνες διεθνείς τα αντίπαλα στόματα. Το ανορθόδοξο παιχνίδι των αντιπάλων προβλημάτισε, αλλά δεν ήταν δυνατό κάποιος Κοστόφσκι και τα σουτ-«προσευχές» εκείνου και των συμπαικτών του να απειλήσουν ουσιαστικά την Εθνική. Κάποιες εκλάμψεις ολοκληρωτικού μπάσκετ αρκούσαν για να έρθει πανεύκολα η νίκη. Με τον Πρίντεζη να πιστοποιεί πως είναι στην καλύτερη φάση της καριέρας του, Μπουρούση και Κουφό να αποδεικνύουν πως η Εθνική πλέον στηρίζεται σε δύο «κολώνες» και δεν… μπατάρει, την ελληνική περιφέρεια να μοιάζει με Λερναία Ύδρα ακόμη και στη βραδιά που ο Σπανούλης ήταν εκτός ρυθμού και με τους φόργουορντ να κάνουν πράγματα μικρά, αλλά πολύ σημαντικά για τη λειτουργία της ομάδας.
Ουδείς πανηγυρίζει για τη νίκη επί της ΠΓΔΜ. Ήταν ένα ιδιαίτερο, αλλά ουδόλως δύσκολο παιχνίδι. Τέτοιο είναι, από όλες τις απόψεις, εκείνο με την Κροατία. Πρόκειται, επί της ουσίας, για το πρώτο τεστ μεταλλίου για την Εθνική, με την υποσημείωση πως νίκη δεν θα χαρίσει και ήττα δεν θα στερήσει τίποτα στην ελληνική ομάδα. Απλώς θα μετρήσει τις δυνάμεις της απέναντι σε κάποιον στα μέτρα της, μέσα στο «σπίτι» του, κι όχι κόντρα σε απλώς… φωνακλάδες. *Πηγή: sport-fm.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου