ADVERTISEMENT
Και είχα την απορία γιατί νομίζω πως οι δυό τους ταιριάζουν πολύ καλά, συμπληρώνοντας ο ένας τον άλλο (ο ένας δεξιοπόδαρος, ο άλλος αριστεροπόδαρος, ο ένας παίζει λίγο πιο πίσω κι ο άλλος λίγο πιο μπροστά), αλλά έχοντας και οι δύο καλή τεχνική, σωματικά προσόντα κι ικανότητα να φτάνουν και στο γκολ.
Έχει, βέβαια, κι άλλο καλό δεξιοπόδαρο κεντρικό μέσο η Σερβία, τον Φέϊσα, αλλά ο πρώην παίκτης του Ολυμπιακού και νυν της Μπενφίκα δυστυχώς δεν μπορεί να βγάλει από πάνω του τα προβλήματα τραυματισμών. Κι είναι κρίμα, γιατί πραγματικα πρόκειται για υψηλών προδιαγραφών, κι αυτός, αμυντικός μέσος.
Τέλος πάντων, το πρώτο που έρχεται στο μυαλό μου για τον Μιλιβόγεβιτς (που είναι τρία χρόνια μικρότερος από τους δυο) είναι η τυφλή εμπιστοσύνη που του δείχνουν όλοι οι προπονητές του Ολυμπιακού!
Είχε έρθει 1η Σεπτεμβρίου πέρσι ο Λούκα από την Άντερλεχτ κι ο Μίτσελ τον έβαλε στην ενδεκάδα από το πρώτο παιχνίδι. Κι ας μην είχε κάνει ούτε μία ημέρα προετοιμασία με τον Ολυμπιακό.
Έφυγε ο Μίτσελ, ήρθε ο Βίτορ Περέϊρα και με το που επέστρεψε από ένα τραυματισμό του ο Μιλιβόγεβιτς ξαναπήρε εύκολα τη θέση του στην ενδεκάδα.
Έφυγε ο Περέϊρα, ήρθε ο Μάρκο Σίλβα κι από το πρώτο φιλικό που είχε στη διάθεσή του το Λούκα, αμέσως τον έβαλε βασικό. Και μπορεί να αφήνει στον πάγκο ολόκληρο Καμπιάσο η, τον Κασάμι, αλλά ο Σέρβος είναι πάντα στην ενδεκάδα.
Γιατί όλοι οι προπονητές έχουν σε τόσο μεγάλη υπόληψη τον Λούκα; Μα γιατί πολύ απλά, μπορεί να συνδυάζει πάρα πολλά στοιχεία. Βοηθάει στους χώρους μπροστά από την άμυνα, είναι καλός στο ψηλό παιχνίδι, μπορεί να ξεκινήσει αντεπιθέσεις κι επιθέσεις με υποδειγματικές πάσες, μπορεί να αλλάξει το παιχνίδι από δεξιά στα αριστερά με μία 40άρα μπαλιά, μπορεί να βγει μπροστά και να κάνει κάθετη πάσα για γκολ, μπορεί να σουτάρει καλά από μακριά (π.χ. γκολ πέρσι στα Γιάννινα), αλλά και να σκοράρει με κεφαλιά από στημένη φάση (π.χ. γκολ τις προάλλες στην Τούμπα). Είναι μαχητής, καταπίνει απίστευτα χιλιόμετρα και δε θυμάμαι να έχει ποτέ δημιουργήσει προβλήματα στην ομάδα.
Είναι τόσο…τέλειος ο Μιλιβόγεβιτς; Όχι! Έχει ένα θέμα, καθόλου μικρό, με τη συγκέντρωσή του και τα νεύρα του. Έτσι τον βλέπεις κάποιες στιγμές να κολλάει το μυαλό του και να πουλάει την μπάλα μέσα από τα πόδια του. Η, να χάνει τη θέση του σε μία στημένη φάση (π.χ. γκολ Μπανανά του Πλατανιά). Η, να «τσιμπάει» από μία προβοκατόρικη ενέργεια αντιπάλου του και να παρεκτρέπεται.
Έχει ένα ζήτημα με κάποιες επιλογές του, με κάποιες αποφάσεις του μέσα στο παιχνίδι. Θυμηθείτε την αποβολή του πέρσι με τη Ντνίπρο, στα πρώτα λεπτά του β΄ ημιχρόνου. Νομίζω ότι χρειάζεται περισσότερο καθαρό μυαλό. Απλά δεν ξέρω αν αυτό έχει να κάνει με την κόπωση από τα πολλά χιλιόμετρα η, με τη νοοτροπία του.
Από την άλλη, νομίζω πως στα 24 του έχει μπροστά του τον χρόνο να ωριμάσει πιο πολύ (με ό,τι αυτό συνεπάγεται), σε μία θέση που είδαμε πως την έπαιζε ο Ορμπάϊθ, έχοντας έρθει στα 34 στον Ολυμπιακό! Η ουσία είναι ότι ο Λούκα, εκτός όλων των άλλων στοιχείων του, δείχνει ότι έχει ταιριάξει με τον Ολυμπιακό κι αυτό είναι εξίσου σημαντικό με όλα τα άλλα!
Το ότι δεν έπιασε στην Άντερλεχτ είναι κάτι που δεν το περνάς απαρατήρητο. Αλλά με πάρα πολλούς παίκτες συμβαίνει-δεν κολλάνε όλοι σε όλες τις ομάδες. Να θυμίσω ότι τρία χρόνια ο Μπεργκ το πάλευε στο Αμβούργο κι είχε όλα κι όλα πέντε γκολ, ενώ στον Παναθηναϊκό είναι εντελώς διαφορετικός.
Και για να καταλήξω από εκεί που είχα ξεκινήσει: γνώμη μου είναι ότι Μιλιβόγεβιτς και Μάτιτς θα μπορούσαν να είναι ένα από τα καλύτερα δίδυμα στην Ευρώπη στις θέσεις 6 κι 8 και απορώ πως μόλις τώρα το είδαν στην εθνική τους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου