Αλλάζει ομάδες σαν τα... πουκάμισα! Ο Φάνης Γκέκας δεν υπήρξε «σημαία», αλλά άφησε το στίγμα του σχεδόν παντού. Κι αυτό ετοιμάζεται να κάνει και στη Σιόν, την 14η(!) ομάδα της 18χρονης καριέρας του.
Ένα από τα πράγματα που πιστεύω σε αυτή τη ζωή είναι ότι:
«κανένας καλός δεν χάνεται», αλλά και ότι: «χρειάζεται να βοηθήσουν και
οι συγκυρίες για να κάνεις το παραπάνω βήμα». Προς τι αυτή η μίνι
εισαγωγή; Ο λόγος έχει ονοματεπώνυμο και είναι ο εξής: Φάνης Γκέκας.
Ένας επιθετικός με «φονικό» ένστικτο (έχει αναδειχθεί πρώτος σκόρερ σε
όσες ομάδες και κατηγορίες αγωνίστηκε), που την κατάλληλη στιγμή άρπαξε
την ευκαιρία και «άνοιξε τα φτερά του» για την Ευρώπη.
Γράφει ο Τάσος Νικολόπουλος
Η άρνησή του να παραχωρηθεί από τον Παναθηναϊκό ως αντάλλαγμα στον ΠΑΟΚ για τη μεταγραφή του Δημήτρη Σαλπιγγίδη το καλοκαίρι του 2006, μπορεί να έβαλε τέλος στο κεφάλαιό του με τους «πράσινους», αλλά του άνοιξε την πόρτα για να αγωνιστεί εκτός Ελλάδας, όπου και παραμένει μέχρι σήμερα. Αν δεν υπήρχε αυτή η συγκυρία, ουδείς μπορεί να ξέρει τι θα γινόταν στη συνέχεια.
Σχεδόν δέκα χρόνια μετά, η Σιόν, με την οποία υπέγραψε συμβόλαιο 1,5 έτους την περασμένη Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2016, τελευταία μέρα των μεταγραφών, αποτελεί την 14η(!) ομάδα σε 18 χρόνια καριέρας και η Ελβετία την 6η(!) χώρα, της οποίας θα γνωρίσει την ποδοσφαιρική και όχι μόνο κουλτούρα.
Η αρχή της καριέρας του Φάνη Γκέκα έγινε στην ΑΕΛ, στην οποία αγωνίστηκε τρία χρόνια (1998-2001). Ακολούθησαν τριάμισι χρόνια στην Καλλιθέα, με την οποία έπαιξε για πρώτη φορά στα «μεγάλα σαλόνια» και μέχρι σήμερα παραμένει η ομάδα, στην οποία είχε την μακροβιότερη παρουσία. Τα κατορθώματά του, τον έφεραν τον Φεβρουάριο του 2005 στον Παναθηναϊκό, όπου αγωνίστηκε δύο χρόνια. Σχεδόν δύο μήνες μετά την μεταγραφή του έγινε διεθνής, αλλά το καλοκαίρι του 2006 επήλθε το διαζύγιο για τον λόγο που αναφέρθηκε.
Λίγο πριν τη λήξη της μεταγραφικής περιόδου, προέκυψε η πρόταση της Μπόχουμ και ο 26χρονος τότε Γκέκας έκανε το μεγάλο άλμα για την Ευρώπη. Στην Μπουντεσλίγκα έκανε… παπάδες, αφού πέτυχε 20 γκολ σε 32 αγώνες και αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της κατηγορίας, αλλά και μέλος της καλύτερης ενδεκάδας. Η σούπερ χρονιά του ανάγκασε τη Λεβερκούζεν να δαπανήσει κοντά στα 3 εκατ. ευρώ για να τον κάνει δικό της, ενώ ο ίδιος υπέγραψε συμβόλαιο με απολαβές που ξεπερνούσαν το ένα εκατ. ευρώ ετησίως. Στη Μπάγερ έμεινε τρία χρόνια, αλλά μόνο η πρώτη χρονιά ήταν «γεμάτη». Στα μισά των άλλων δύο σεζόν παραχωρήθηκε δανεικός πρώτα στην Πόρτσμουθ και μετά στη Χέρτα. Τελευταία ομάδα στη Γερμανία ήταν η Άιντραχτ Φρανκφούρτης, με την οποία υπέγραψε διετές συμβόλαιο με εξίσου υψηλές απολαβές.
Στα μισά της δεύτερης χρονιάς προέκυψε η πρόταση της Σαμσουνσπόρ και ο Φάνης Γκέκας αποφάσισε να μετακομίσει στη Τουρκία, όπου «έβγαζε το ψωμί του» την τελευταία πενταετία. Ακισάρ (δύο φορές), Κόνιασπορ και Εσκισεχίρσπορ ήταν οι σταθμοί του 35χρονου επιθετικού στη γειτονική χώρα, στην οποία άφησε και εκεί το στίγμα του, αφού σε γενικές γραμμές λατρεύτηκε σαν θεός, παρότι ήταν Έλληνας. Μοναδική εξαίρεση σε αυτή την πενταετία, που βρέθηκε εκτός Τουρκίας ήταν το πέρασμά του από την Ισπανία και τη Λεβάντε, το πρώτο μισό της σεζόν 2012-13.
Σε αυτή την λαμπρή καριέρα δεν θα μπορούσε να μην υπάρχει και το κεφάλαιο «Εθνική ομάδα», με την οποία αγωνίστηκε στην τελική φάση δύο ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων (2008, 2012), δύο παγκοσμίων κυπέλλων (2010, 2014) και στο κύπελλο συνομοσπονδιών το 2005. Η τελευταία του συμμετοχή ήταν… τραυματική, αφού ήταν ο μοιραίος παίκτης στη διαδικασία των πέναλτι στον αγώνα με την Κόστα Ρίκα, με αποτέλεσμα να αποκλειστεί η Ελλάδα από τα προημιτελικά του Μουντιάλ στην Βραζιλία.
Στα δικά μου μάτια, ο Φάνης Γκέκας αποτελεί ξεχωριστή περίπτωση ποδοσφαιριστή, που δεν έχει εκτιμηθεί δεόντως στην Ελλάδα. Από το 2006, που «άνοιξε τα φτερά του» για την Ευρώπη, δεν ξανακοίταξε ποτέ πίσω και ουδέποτε θυμάμαι, όταν μιλούσε δημοσίως, να βγάζει νοσταλγία για να επιστρέψει σε κάποια ελληνική ομάδα. Και γιατί να το κάνει, άλλωστε;
Έχοντας ζήσει όλα αυτά τα χρόνια στο εξωτερικό και από την στιγμή που οι ποδοσφαιρικές μετοχές του βρίσκονταν πάντα σε υψηλό επίπεδο, δεν υπήρχε λόγος να επιστρέψει. Και από τους νεότερους σε ηλικία παίκτες, επιστρέφουν ή μπαίνουν στη διαδικασία να το σκεφτούν, μόνο όσοι δεν έχουν καταφέρει να προσαρμοστούν και να καθιερωθούν στο εξωτερικό. Ο Φάνης Γκέκας δεν αντιμετώπισε τέτοιο πρόβλημα. Προσόντα είχε, όπως επίσης τύχη, αλλά και έναν πολύ καλό μάνατζερ. Όπως και να το κάνουμε, έβαλε κι αυτός το χεράκι του.
Και επειδή το ποδόσφαιρο είναι πάνω από όλα παιχνίδι και έτσι αντιμετωπίζεται στα περισσότερα μέρη του κόσμου, να έχει την υγειά του για να το απολαύσει τώρα και στην Ελβετία με την φανέλα της Σιόν!
Ο Φάνης Γκέκας με αριθμούς…
ΕΛΛΑΔΑ (ΑΕΛ, Καλλιθέα, Παναθηναϊκός) 220 συμμ. / 86 γκολ
ΓΕΡΜΑΝΙΑ ( Μπόχουμ, Λεβερκούζεν, Άιντραχτ Φρ., Χέρτα) 175 συμμ. / 73 γκολ
ΑΓΓΛΙΑ (Πόρτσμουθ) 1 συμμ. / 0 γκολ
ΤΟΥΡΚΙΑ (Σαμσουνσπόρ, Ακισάρ, Κόνιασπορ, Εσκισεχίρσπορ) 89 συμμ. / 51 γκολ
ΙΣΠΑΝΙΑ (Λεβάντε) 8 συμμ. / 1 γκολ
ΕΛΒΕΤΙΑ (Σιόν) ??? / ???
*Πηγή: sport-fm.gr*
Γράφει ο Τάσος Νικολόπουλος
Η άρνησή του να παραχωρηθεί από τον Παναθηναϊκό ως αντάλλαγμα στον ΠΑΟΚ για τη μεταγραφή του Δημήτρη Σαλπιγγίδη το καλοκαίρι του 2006, μπορεί να έβαλε τέλος στο κεφάλαιό του με τους «πράσινους», αλλά του άνοιξε την πόρτα για να αγωνιστεί εκτός Ελλάδας, όπου και παραμένει μέχρι σήμερα. Αν δεν υπήρχε αυτή η συγκυρία, ουδείς μπορεί να ξέρει τι θα γινόταν στη συνέχεια.
Σχεδόν δέκα χρόνια μετά, η Σιόν, με την οποία υπέγραψε συμβόλαιο 1,5 έτους την περασμένη Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2016, τελευταία μέρα των μεταγραφών, αποτελεί την 14η(!) ομάδα σε 18 χρόνια καριέρας και η Ελβετία την 6η(!) χώρα, της οποίας θα γνωρίσει την ποδοσφαιρική και όχι μόνο κουλτούρα.
Η αρχή της καριέρας του Φάνη Γκέκα έγινε στην ΑΕΛ, στην οποία αγωνίστηκε τρία χρόνια (1998-2001). Ακολούθησαν τριάμισι χρόνια στην Καλλιθέα, με την οποία έπαιξε για πρώτη φορά στα «μεγάλα σαλόνια» και μέχρι σήμερα παραμένει η ομάδα, στην οποία είχε την μακροβιότερη παρουσία. Τα κατορθώματά του, τον έφεραν τον Φεβρουάριο του 2005 στον Παναθηναϊκό, όπου αγωνίστηκε δύο χρόνια. Σχεδόν δύο μήνες μετά την μεταγραφή του έγινε διεθνής, αλλά το καλοκαίρι του 2006 επήλθε το διαζύγιο για τον λόγο που αναφέρθηκε.
Λίγο πριν τη λήξη της μεταγραφικής περιόδου, προέκυψε η πρόταση της Μπόχουμ και ο 26χρονος τότε Γκέκας έκανε το μεγάλο άλμα για την Ευρώπη. Στην Μπουντεσλίγκα έκανε… παπάδες, αφού πέτυχε 20 γκολ σε 32 αγώνες και αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της κατηγορίας, αλλά και μέλος της καλύτερης ενδεκάδας. Η σούπερ χρονιά του ανάγκασε τη Λεβερκούζεν να δαπανήσει κοντά στα 3 εκατ. ευρώ για να τον κάνει δικό της, ενώ ο ίδιος υπέγραψε συμβόλαιο με απολαβές που ξεπερνούσαν το ένα εκατ. ευρώ ετησίως. Στη Μπάγερ έμεινε τρία χρόνια, αλλά μόνο η πρώτη χρονιά ήταν «γεμάτη». Στα μισά των άλλων δύο σεζόν παραχωρήθηκε δανεικός πρώτα στην Πόρτσμουθ και μετά στη Χέρτα. Τελευταία ομάδα στη Γερμανία ήταν η Άιντραχτ Φρανκφούρτης, με την οποία υπέγραψε διετές συμβόλαιο με εξίσου υψηλές απολαβές.
Στα μισά της δεύτερης χρονιάς προέκυψε η πρόταση της Σαμσουνσπόρ και ο Φάνης Γκέκας αποφάσισε να μετακομίσει στη Τουρκία, όπου «έβγαζε το ψωμί του» την τελευταία πενταετία. Ακισάρ (δύο φορές), Κόνιασπορ και Εσκισεχίρσπορ ήταν οι σταθμοί του 35χρονου επιθετικού στη γειτονική χώρα, στην οποία άφησε και εκεί το στίγμα του, αφού σε γενικές γραμμές λατρεύτηκε σαν θεός, παρότι ήταν Έλληνας. Μοναδική εξαίρεση σε αυτή την πενταετία, που βρέθηκε εκτός Τουρκίας ήταν το πέρασμά του από την Ισπανία και τη Λεβάντε, το πρώτο μισό της σεζόν 2012-13.
Σε αυτή την λαμπρή καριέρα δεν θα μπορούσε να μην υπάρχει και το κεφάλαιο «Εθνική ομάδα», με την οποία αγωνίστηκε στην τελική φάση δύο ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων (2008, 2012), δύο παγκοσμίων κυπέλλων (2010, 2014) και στο κύπελλο συνομοσπονδιών το 2005. Η τελευταία του συμμετοχή ήταν… τραυματική, αφού ήταν ο μοιραίος παίκτης στη διαδικασία των πέναλτι στον αγώνα με την Κόστα Ρίκα, με αποτέλεσμα να αποκλειστεί η Ελλάδα από τα προημιτελικά του Μουντιάλ στην Βραζιλία.
Στα δικά μου μάτια, ο Φάνης Γκέκας αποτελεί ξεχωριστή περίπτωση ποδοσφαιριστή, που δεν έχει εκτιμηθεί δεόντως στην Ελλάδα. Από το 2006, που «άνοιξε τα φτερά του» για την Ευρώπη, δεν ξανακοίταξε ποτέ πίσω και ουδέποτε θυμάμαι, όταν μιλούσε δημοσίως, να βγάζει νοσταλγία για να επιστρέψει σε κάποια ελληνική ομάδα. Και γιατί να το κάνει, άλλωστε;
Έχοντας ζήσει όλα αυτά τα χρόνια στο εξωτερικό και από την στιγμή που οι ποδοσφαιρικές μετοχές του βρίσκονταν πάντα σε υψηλό επίπεδο, δεν υπήρχε λόγος να επιστρέψει. Και από τους νεότερους σε ηλικία παίκτες, επιστρέφουν ή μπαίνουν στη διαδικασία να το σκεφτούν, μόνο όσοι δεν έχουν καταφέρει να προσαρμοστούν και να καθιερωθούν στο εξωτερικό. Ο Φάνης Γκέκας δεν αντιμετώπισε τέτοιο πρόβλημα. Προσόντα είχε, όπως επίσης τύχη, αλλά και έναν πολύ καλό μάνατζερ. Όπως και να το κάνουμε, έβαλε κι αυτός το χεράκι του.
Και επειδή το ποδόσφαιρο είναι πάνω από όλα παιχνίδι και έτσι αντιμετωπίζεται στα περισσότερα μέρη του κόσμου, να έχει την υγειά του για να το απολαύσει τώρα και στην Ελβετία με την φανέλα της Σιόν!
Ο Φάνης Γκέκας με αριθμούς…
ΕΛΛΑΔΑ (ΑΕΛ, Καλλιθέα, Παναθηναϊκός) 220 συμμ. / 86 γκολ
ΓΕΡΜΑΝΙΑ ( Μπόχουμ, Λεβερκούζεν, Άιντραχτ Φρ., Χέρτα) 175 συμμ. / 73 γκολ
ΑΓΓΛΙΑ (Πόρτσμουθ) 1 συμμ. / 0 γκολ
ΤΟΥΡΚΙΑ (Σαμσουνσπόρ, Ακισάρ, Κόνιασπορ, Εσκισεχίρσπορ) 89 συμμ. / 51 γκολ
ΙΣΠΑΝΙΑ (Λεβάντε) 8 συμμ. / 1 γκολ
ΕΛΒΕΤΙΑ (Σιόν) ??? / ???
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου