Ενα από τα επιχειρήματα που κρατούσαν τον Σωκράτη Κόκκαλη σε θέση ισχύος στον Ολυμπιακό αναφορικά με τις σχέσεις του με άλλους παράγοντες αλλά και με τον κόσμο ήταν το πρώτο του έργο. Ητοι πως ο σύλλογος κατόρθωσε να σταθεί στα πόδια του και να περάσει την πέτρινη δεκαετία. Κυρίως όμως να γίνει οικονομικά υγιής.
Εγινε; Εγινε. Ο Ολυμπιακός σταμάτησε να χρωστά κι άρχισε να γίνεται μια κερδοφόρος επιχείρηση. Πλην όμως ο πρωταθλητισμός έχει και το ανάλογο κόστος, οικονομικής φύσεως προφανώς. Κι αν θέλεις να χτίσεις και γήπεδο, το οποίο έγινε όπως έγινε (ας μην τα σκαλίζουμε, please, όλοι ξέρουμε το πώς) σαφώς θα πρέπει να βάλεις και το χέρι στην τσέπη για να το δεις γεμάτο από κόσμο.
Εν πάση περιπτώσει, ας πούμε λοιπόν πως ο Ολυμπιακός είναι μέσα 65 εκατ. ευρώ, ποσό το οποίο προφανώς μπορεί να το εξοφλεί (κι αυτό κάνει) και δεν σημαίνει ότι χρεοκοπεί. Σημαίνει όμως ότι δεν αποτελεί πλέον εμπορικό προϊόν.
Όταν ο Μαρινάκης πήγε να μπει στην ΠΑΕ, ζήτησε να την κάνει δική του σε τρία χρόνια και με όρο στο πακέτο να μπει και το Καραϊσκάκη. Οι επιχειρηματίες δεν είναι μαλάκες, αλλιώς δεν θα τα ‘κονομούσαν. Σε τρία χρόνια τα 65 εκατ. ευρώ θα είχαν γίνει π.χ. 30, με το Καραϊσκάκη δικό του και με το ρευστό να φυσάει η απόσβεση θα γινόταν στο άψε σβήσε. Πλην όμως ο Κόκκαλης δεν θέλησε να προφυλάξει την υστεροφημία του.
Η οικονομική κρίση που εξαπλώνεται παγκοσμίως χτυπά σταδιακά και, σαν ντόμινο, έρχεται προς τα κάτω, σε όλους εμάς τους υπαλλήλους και χαμηλοεισοδηματίες. Ξεκινά από ψηλά όμως. Εκεί στερεύει σταδιακά το ρευστό και είναι φως φανάρι πως ο Κόκκαλης στερείται ρευστού. Ο Ολυμπιακός μπορεί να εξελιχθεί –από προσόν σε- πρόβλημα αν δεν διαχειριστεί σωστά την κατάσταση.
Κατ’ εμέ, η άμεση πώληση δεν θα σήμαινε απαραίτητα και πως πηδά ο καπετάνιος από το καράβι. Ο Κόκκαλης έχει κάνει ανοίγματα από το Τουρκμενιστάν ως τη Βολιβία, δεν είναι μαλάκας για να διαχειριστεί χωρίς δεύτερη σκέψη ένα προϊόν όπως είναι μια εμπορική ποδοσφαιρική ομάδα.
Κοινώς, όταν δεν υπάρχει ρευστό δεν σημαίνει πως πρέπει να πουλήσεις όσο όσο για να το βρεις. Αλλά φυσικά δεν μπορείς να κλείνεις την πόρτα.
Κακά τα ψέματα, ο Κόκκαλης μπορεί να μίλησε δημοσίως κατά της πολυμετοχικότητας που αναπτύχθηκε στον Παναθηναϊκό όμως σταδιακά ζήλεψε την εύρυθμη λειτουργία του εν λόγω σχήματος. Δεν ανέφερε τη λέξη, για να μην τον πουν κωλοτούμπα, αλλά φως φανάρι πως αυτό θέλει να κάνει. Δεν περίμενε όμως πως το διαθέσιμο 40% θα ήταν επιθυμία ενός και μόνο (βλ. Μαρινάκης).
Γιατί όλα αυτά; Ο Ολυμπιακός δεν έβαλε μέσα τον Κόκκαλη, απλά τυγχάνει να ανήκει στον ίδιο επιχειρηματία που ύστερα από σωρεία πετυχημένων επενδύσεων, την πάτησε με την Hellas on Line (180 εκατ. ευρώ τα δάνεια και 110 εκατ. ευρώ οι υποχρεώσεις).
--
Koubanezos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου