Ζωντανός θρύλος

Έλληνας από την Κωνσταντινούπολη, πήρε πρωταθλήματα και κύπελλα, αγωνίστηκε στην εθνική Τουρκίας και την ημισέληνο στο στήθος παρότι χριστιανός ορθόδοξος (!), έλαβε μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1954 πετυχαίνοντας δύο γκολ με τους ειδικούς να τον τοποθετούν στην καλύτερη ενδεκάδα του κόσμου δίπλα σε Πούσκας και Βάλτερ.

Ευλόγως ο Λευτέρης Αντωνιάδης είναι ένας ζωντανός θρύλος για τους γείτονες, που φυσικά αγνοούν το ελληνικό του όνομα και τον αποκαλούν Λεφτέρ Κιουτσουκαντωνιάδη.

Ο Λεφτέρ είναι, συνάμα, ρέκορντμαν της Φενερμπαχτσέ αφού σημείωσε 423 γκολ σε 615 συμμετοχές (0,688 ανά ματς!), της οποίας τη φανέλα φόρεσε από το 1947 ως το 1950 κι από το 1953-64. Ενδιαμέσως έπαιξε σε Φιορεντίνα και Νις.

Στα 84 του σήμερα, ο Λεφτέρ ουδέποτε σταμάτησε να μαθαίνει νέα της αγαπημένης του Φενερμπαχτσέ. Ζει στην Πρίγκηπο, στο μεγαλύτερο από τα εννιά Πριγκηπονήσια της Προποντίδας, στη Θάλασσα του Μαρμαρά, νότια της Κωνσταντινούπολης. Εκεί μάλιστα ένας δρόμος φέρει το όνομά του ενώ άλλη μια οδός υπάρχει και στην Κωνσταντινούπολη, ονόματι «Λεφτέρ Φενερμπαχτσέ Σοκάκι».

Πώς λοιπόν να τον ξεχάσουν στη Φενέρ; Το περιοδικό του συλλόγου κυκλοφόρησε χθες με μεγάλη συνέντευξη του Κιουτσουκαντωνιάδη μαζί με τον Άλεξ ντε Σόουζα, τον Βραζιλιάνο ηγέτη της ομάδας του Κρίστοφ Ντάουμ. Με 84 γκολ σε 153 ματς ούτε καν μπορεί να συγκριθεί με τον Λεφτέρ όμως του είχε τάξει πως θα τον επισκεπτόταν. Και το έκανε πράξη, μαζί με τον φωτογραφικό φακό που απαθανάτισε τις στιγμές.

Ο Λεφτέρ γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη από πατέρα Έλληνα ψαρά και μητέρα Τουρκάλα και είχε άλλα δέκα αδέρφια. Μετά τη Φενερμπαχτσέ πήρε μεταγραφή στην ιταλική Φιορεντίνα, το 1950, όντας ο πρώτος… εξαγόμενος ποδοσφαιριστής της χώρας. Συνάμα αγωνίστηκε 50 φορές στην τουρκική εθνική ομάδα, συμμετείχε στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1954 στην Ελβετία και ήταν ο πρώτος ποδοσφαιριστής της Τουρκίας που τιμήθηκε με το «χρυσό μετάλλιο» της Λίγκας.

Το 1964 πήρε μεταγραφή στην ΑΕΚ αν και ήταν ήδη 39 ετών. Πρόλαβε να αγωνιστεί μόνο σε πέντε ματς σημειώνοντας δύο γκολ. Τραυματίστηκε σε έναν αγώνα με τον Ηρακλή και αναγκάστηκε να τερματίσει την καριέρα του.

Κατόπιν εργάστηκε ως προπονητής. Αρχικά στην Αθήνα στο Αιγάλεω το 1965 κι έπειτα στη Νότια Αφρική και στη Σούπερσπορτ Γιουνάιτεντ του Γιοχάνεσμπουργκ. Το 1967 επέστρεψε στην Τουρκία, όπου δούλεψε διαδοχικά σε Σαμσουνσπόρ, Ορντούσπορ, Μερσίν Ιντμανγιουρντού και Μπολούσπορ, ως το 1970 οπότε αποσύρθηκε Επιμελεια Koubanezos