Προσοχή! Ο Αρίας δαγκώνει!

Γράφει ο Σωτήρης Μήλιος
 

Το άγνωστο σε μία μεταγραφή πάντα κρύβει ένα γοητευτικό μυστήριο. Κι αν αυτός ο Ντιέγκο Αρίας είναι Ντιέγκο όνομα και πράγμα; Ας μην είναι Μαραντόνα, ας είναι Φορλάν θα πει κάποιος αν ακούσει ότι η ομάδα του πήρε έναν Ντιέγκο... κάτι από την Λατινική Αμερική. Μόνο και μόνο το όνομα Ντιέγκο είναι καθαρά ποδοσφαιρικό. Εχει πάρει μυθικές διαστάσεις. Το όνομα του Ντιέγκο Αρίας είναι σχεδόν σίγουρο ότι δεν λέει πολλά ακόμα και σε μυημένους του λάτιν ποδοσφαίρου, όμως στην εποχή της πληροφορίας με καλό ψάξιμο, μπορείς να βρεις πραγματάκια και να πάρεις πρώτη γεύση, πριν πάρεις πρώτη εικόνα για τον νέο μέσο του ΠΑΟΚ με την ασπρόμαυρη φανέλα.

Πάμε στο βιογραφικό που μπορεί να λέει και πολλά, μπορεί και τίποτα. Επαγγελματίας εδώ και μία εξαετία, μετρά πάνω από 230 ματς επαγγελματικού επιπέδου κι ας είναι μόλις 24. Σε πρώτη ανάγνωση, αυτό λέει πως παίζει κοντά στα 40 ματς τη χρονιά στην Κολομβία, επομένως το παιδί δεν έχει περάσει κανένα χοντρό χουνέρι με τραυματισμό. Διατέλεσε αρχηγός στην Ντεπορτίβο Περέιρα από τα 20 του. Μάλιστα. Δεν φόρεσε και το περιβραχιόνιο της Μπόκα Τζούνιορς, αλλά το να είσαι αρχηγός από τα 20 λέει κάτι για την προσωπικότητα σου. Πριν από ένα μήνα σήκωσε κούπα. Στην ποιοτικότερη χρονιά της καριέρας του, πήρε πρωτάθλημα Κολομβίας με την Ονσε Κάλδας και έπαιξε μαζί της σε ομίλους του Κόπα Λιμπερταδόρες απέναντι σε θηρία όπως η Σάο Πάουλο (γνωστή και μη εξαιρετέα) και η Μοντερέι (φιναλίστ στο πρωτάθλημα Μεξικού). Επομένως, το παιδί έρχεται με εικόνες πρωταθλητισμού και παραστάσεις για Λατινική Αμερική ανάλογες με ομίλους Τσάμπιονς Λιγκ για Ευρώπη.

Πάμε παρακάτω. Το σουλούπι του εκ πρώτης όψεως θυμίζει Βιτόλο, σε λίγο πιο ψηλό (1,76) και λίγο πιο φαρδύ και μυώδες (75 κιλά). Για να βρεις στιγμιότυπα του πρέπει να πας στην καλύτερη ηλεκτρονική αποθήκη οπτικού υλικού το youtube. Εκεί δεν θα καταλάβεις, αν είναι παικταράς ή “παλτό”. Εξάλλου, κάθε βίντεο παίκτη έχει μόνο χάι-λάιτ και ποτέ κακές στιγμές. Εξάλλου, πολλά από αυτά τα στιγμιότυπα έχουν προκύψει με αμφίβολης δυναμικότητας αντιπάλους. Ενα μικρό παράδειγμα. Ο απόλυτος φετινός σταρ της Όνσε Κάλδας και MVP του Κολομβιανού πρωταθλήματος Ντάιρο Μορένο ήταν... έτσι κι έτσι, στην μία του σεζόν στην Ευρώπη, στην Στεάουα (2008-09). Σε αυτά τα βίντεο απλώς θα καταλάβεις τα χούγια του μες το γήπεδο.

Καταρχήν, μιλάμε για καθαρό αμυντικό χαφ που έπαιζε είτε μόνος του στον άσο σε 4-1-4-1 ή σαν κεντρικό χαφ σε 4-4-1-1, που ήταν τα δύο συστήματα που έπαιξε φέτος η ομάδα του (τα ίδια δηλαδή με αυτά του ΠΑΟΚ). Δεν χρειάζεται να περάσει πολύς χρόνος για να δεις ότι ο τύπος είναι... αγρίμι. Κλωτσάει και την... μάνα του. Βουτάει για χαμένες μπάλες, κάνει σκληρά τζαρτζαρίσματα, είναι ένας αληθινός μαχητής που σκοπός της ζωής του είναι να κλέβει μπάλες. Ένας high energy guy (παίκτης υψηλής ενέργειας) που λένε και στην Αμερική, ένας παίκτης που φλερτάρει με την κάρτα σε κάθε φάση. Ένας μέσος που θα κολλήσει σαν βεντούζα, θα θυσιάσει το σώμα του για να σου πάρει την μπάλα. Είναι αλήθεια ότι εκεί θυμίζει λίγο Βιτόλο. Λίγο αργότερα πέφτουν και κάποια γκολ του. Σχεδόν όλα με “τούβλα” από 30 και πλέον μέτρα. Είναι σίγουρο ότι άπειρα ανάλογα σουτ του, έχουν φύγει... εκτός γηπέδου στα πουλιά, όμως το πόρισμα δεν αλλάζει. Ο τύπος, αν βρει οπτικό πεδίο, σουτάρει. Ολα του τα σουτ είναι με το δεξί, που είναι το καλό, αλλά θα δεις και κάποιες καλές του πάσες με το άλλο πόδι. Σαν συμπέρασμα, δείχνει κάπως καλύτερος πασέρ (και με μεγαλύτερη ακτίνα από ότι ο Βιτόλο).

Διαβάζοντας, λίγο τα ρεπορτάζ από τα φετινά του ματς θα δει ένα βιογραφικό γεμάτο κάρτες και ένα παίκτη που λατρεύει τις εχθρικές ατμόσφαιρες, τα καυτά ντέρμπι, τα ματς που χρειάζονται... φρύδια. Στον πρώτο από τους δύο τελικούς του πρωταθλήματος με την Ντεπόρτες Τολίμα αποβλήθηκε με δύο (δικαιολογημένες) κίτρινες, αλλά το πιο σημαντικό. Μετά το τέλος του ματς βγήκε και έκραξε δημόσια το διαιτητή, λέγοντας ότι διαμόρφωσε αποτέλεσμα, όντας προκατειλημμένος με αυτόν και την ομάδα του. Επομένως, κι εδώ στα μέρη μας αναμένεται να γκρινιάξει πολύ. Αφορμές θα δοθούν.

Τα υπόλοιπα ο Κολομβιανός θα τα βγάλει στο γήπεδο με την ασπρόμαυρη φανέλα. Χρειάζονται όμως δύο επιπλέον επισημάνσεις. Ο Αρίας έρχεται από διαφορετικό καλαντάρι. Τελείωσε πρόσφατα το πρωτάθλημα Κλαουσούρα, που ξεκίνησε τον Ιούλιο και ολοκληρώθηκε λίγο πριν τα Χριστούγεννα (ο Αρίας έπαιξε στα 22 από τα 26 παιχνίδια) και είναι σε τέλος σεζόν, όντας εδώ και περίπου ένα μήνα σε απραξία. Ολοι οι λάτιν που έρχονται για πρώτη φορά στην Ευρώπη χρειάζονται χρόνο για να συνηθίσει το σώμα, το μυαλό και γενικότερο ο οργανισμός τους στις νέες συνθήκες. Το καλό για τον ΠΑΟΚ όμως, είναι ότι μεταγραφικά δείχνει πως ακολουθεί κάποιο πλάνο. Κινείται με λογική. Δεν πάει στα... κουτουρού. Ο Ντιέγκο Αρίας έχει μερικά από τα καλά του Βιτόλο και μερικά από αυτά του Γκαρσία, χωρίς φυσικά να μπαίνει διαδικασία σύγκρισης μαζί τους. Τουτέστιν, δείχνει ότι μπορεί να ζευγαρώσει και με τους δύο στην ενδεκάδα χωρίς να προκύπτει αγωνιστική φύρα.

Ο ΠΑΟΚ δείχνει ότι έχει αγωνιστικό πλάνο και κινείται βάσει αυτού. Στο κέντρο της μεσαίας του γραμμής θέλει παίκτες με συγκεκριμένα προσόντα και στυλ. Θέλει μούσκουλα, δύναμη, αντριλίκι. Κάτι τέτοιο πήρε, σε τιμή ευκαιρίας, σε καλή ηλικία (24 και κάτι μήνες) και με ένα συμβόλαιο (1,5 έτους) που δεν τον δεσμεύει αν ο Κολομβιανός δεν πιάσει κιόλας. Το γεγονός ότι ο Αρίας είχε γυαλίσει σε γαλλικές ομάδες μόνο καλό στοιχείο είναι. Τα γαλλικά λαγωνικά σπάνια λαθεύουν όταν πρόκειται για μέσους που “τρώνε” το γήπεδο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Ντιέγκο Αρίας θα γίνει σύνθημα στην κερκίδα από το πρώτο τάκλιν. Πάντα η Τούμπα γούσταρε παίκτες που έδειχναν διατεθειμένοι να φάνε το γήπεδο και τον αντίπαλο μαζί. Αν ο Κολομβιανός “πιάσει” ο ΠΑΟΚ έκανε την τύχη του. Αν όχι, ήταν ένα ρίσκο χαμηλού κόστους. Τα υπόλοιπα στο γήπεδο... Πηγη sportday.gr